Έχοντας φτάσει στο 90% του ταξιδιού επιστροφής (2-3 τρένα για να φτάσω Μπρίστολ έμειναν) νιώθω τόσο γεμάτος που ένιωσα κάτι από παλιά, αλλά και κάτι καινούριο.
Εκδρομή όπως παλιά, που γυρνουσαμε με τρένα από Κομοτηνες ή Θεσσαλονικες, ή με αυτοκίνητο γεμάτο με καλή παρεα γυρνώντας όλα τα μέρη της Ελλάδας.
Αλλά και κάτι καινούριο. Γιατί δεν ήμασταν στην Κομοτηνή, την Κατερίνη, την Καλαμάτα ή τη Λαμία. Ήμασταν στο Σί-εν της Νορβηγίας! Κ κάναμε και εντύπωση!
Τα συναισθήματα την ωρα του αγωνα ήταν τα ίδια και για μας που ήμασταν εκεί και για εσάς που ήσασταν μαζί μας από λίγο πιο μακριά. ΠΑΣ είσαι, έχεις συνηθίσει πια... Τουλάχιστον αυτή τη φορά είχε happy ending. Που κ να μην είχε, πάλι με χαμόγελο θα γυριζα... Τα παιδιά έχουν κάνει ήδη την υπέρβαση από πέρσι. Καλό θα ήταν να χτισουμε σε αυτά τα επιτεύγματα κ να παμε ένα βηματακι πάρα πέρα φέτος. Σε όποιον τομέα και αν είναι αυτό.
Τεσπα, μακρυγορω κ πρεπει να παρω κ κάναν υπνακο όπως μπορέσω πριν πάω δουλειά. Χάρηκα που είδα φάτσες που είχα να δω χρόνια κ δεν τους είδα την προηγούμενη βδομάδα, ευχαριστώ τους 4 συνοδοιπορους μου για το ταξίδι και ιδιαιτέρως τον taseuropas για την οργάνωση της εκδρομης (ελπίζω να χεις φτάσει Αυστρία χαμενε), κ εύχομαι στα παιδιά που θα ειναι τυχερά να βρεθούν στην Ολλανδία να το χαρούν όσο μπορούν! Φωναχτε κ για μας που θα θέλαμε αλλά δεν θα είμαστε εκεί!
Τα λέμε στο Αγρίνιο παιδιά!
Εμφάνιση μηνυμάτων
