14
« στις: Παρ 19 Απρ 2013 13:13 »
Στη λογοτεχνια λεμε οτι πρεπει πρωτα να στεγνωση το μελανι σ ενα κειμενο..
Στη ζωη λεω οτι πρωτα πρεπει να περασει το πρωτο εντονο συναισθημα για να δεις καθαρα...
Οπως και να χει,δυο αραδες και απο μενα για το... ΠΑΣ ευρωπη.
Πολλες φορες ελεγα σε κατι ..παππουδες εδω μεσα 'αντε να δουμε τον ΠΑΣ Ευρωπη πριν πεθανουμε'.
Ενας βιαστικος εφυγε..μαλλον δεν ηθελε να ξυριστει.Ας ειναι....Ασφαλως και δεν ηταν ο μονος.
Οι υπολοιποι βολοδερνουμε σ αυτη την εικονικη πραγματικοτητα,γιατι ετσι εχει γινει η ζωη μας.
Τοσα χρονια ζουσαμε με την χαρα....τι ειδανε τα ματια μας πριν 35 χρονια.
Ετσι συντηρηθηκαμε.. ετσι μεγαλωσαμε... ετσι ασπρισαν τα γεννια μας.
Καναμε οικογενειες καναμε παιδια,γευτηκαμε χαρες και λυπες,με βαθεια ριζωμενη μεσα μας την ΑΤΕΛΕΙΩΤΗ ΑΓΑΠΗ για τον μοναδικο ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ,που σημαινει για μας που δεν ζουμε στην πολη,ΠΑΤΡΙΑΔΑ,ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ,ΞΕΝΙΤΙΑ....ΗΠΕΙΡΟΣ.
Ατελειωτες Κυριακες με χαρα η λυπη,οπου επαιζε ο ΠΑΣ,με την προσμονη να δουμε την ομαδα μας, να κανει περηφανους ολους τους ΗΠΕΙΡΩΤΕς μια μερα.
Οταν,νεαρος, ερχομουν στα ΓΙΑΝΝΕΝΑ το 73-82,την Κυριακη που επαιζε ο ΠΑΣ ολοι η πολη ζουσε στον ρυθμο του αγωνα.Ολοι αυτο συζηταγαν..τον αγωνα του ΠΑΣ το απογευμα. Η γιαγια μου η Σταυραινα μου ελεγε 'αι μωρε βλασταρη μου ηρθες να με δεις?Ετσι νομιζε...Εγω εβλεπα μεχρι και την γιαγια ..ΜΠΛΕ.Χαιροταν η ψυχη μου.
Μετα το 84 και για πολλα χρονια,εκτος απο χρονιες κομητες, σχετικη απαξιωση.Δεν το αντεχα.Στεναχωριομουν.Οχι για μενα...ποιο πολυ για τα μικρα παιδια της πολης.Εγω ειχα και δυο τρεις φωτο του ΚΟΝΤΟΓΙΩΡΓΑΚΗ,του ΤΣΙΤΣΕ,του ΓΚΛΑΣΜΑΝΗ,του ΛΙΣΣΑ... του ΑΓΙΑΞ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ,μεγαλωσα μαζι τους.Αυτη η πιτσιρικαρια...τι? Βαλαντωνα οταν ρωταγα αγνωστους πιτσιρικαδες στα Γιαννενα,παντα το κανω,τι ομαδα εισαι και δεν μου λεγαν ΠΑΣ.
Οταν αυτα τα χρονια πηγαινε καλα η ομαδα ειχαμε την ελπιδα οτι κατι καλο θα ξεκινουσε..
Οταν πηγαιναμε χαλια ειχαμε την δεξαμενη των Αργεντινων να συζηταμε..
Και φτασαμε στο σημερα και στην Ευρωπη...ετσι απλα..μεσα σε δυο χρονια.Χωρις καλα καλα να το καταλαβει κανεις.
Αν αυτη η χρονια ειναι η αρχη, για να γευτουμε το νεκταρ που μας χρωσταει η ιστορια...
Αν αυτη η χρονια ειναι η αρχη, για την καταξιωση του ΠΑΣ σε ευρωπαικα σαλονια...
Αν αυτη η χρονια αποτελει το πληρωμα του χρονου στην μεγαλη ομαδα των Αργεντινων...
Αν ειμαστε διαφορετικοι,και οχι σαν ολους τους αλλους...
Αν το αιμα μας ειναι...ΜΠΛΕ...
Αν η ζωη μας ειναι ο ΠΑΣ...
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΟΙ ΗΠΕΙΡΩΤΕΣ να ειμαστε διπλα στη ομαδα ΕΝΩΜΕΝΟΙ...
Οπου κινουμαστε,οπου βρισκομαστε,οπου δουλευουμε,οπου διασκεδαζουμε να μιλαμε για την ομαδα μας.
ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΜΕΤΡΙΟΦΡΟΝΕΣ.
Αυτα τα δυο πρεπει να προσφερουμε και εμεις απο την πλευρα μας στην ομαδα της καρδιας μας τον ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ..
ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΜΕΤΡΙΟΦΡΟΝΕς......
υγ. Διαβασα πολλα αυτες τις μερες,σε εφημεριδες ,σαιτ,forum,παντου.Οι δηλωσεις του ΚΟΝΤΟΓΙΩΡΓΑΚΗ πριν το ματς με την κερκυρα και του ΜΟΝΤΕΖ απο την αργεντινη μου βουρκωσαν τα ματια για μερες....τιμη και δοξα τους αξιζουν.