Πρόβλημα γλωσσικού πλαισίουΤσίρκο Ντεμόλ: Θέλω να καταλαβαίνω ότι ο Ντεμόλ, χρησιμοποιεί τη λέξη «τσίρκο» ως συμβολισμό στην καριέρα του (ως παίχτη και στη συνέχεια ως προπονητή) μια καριέρα που τον θέλει να περιπλανάται στην Ευρώπη κι όπου αλλού και να επιστρέφει ξανά εδώ στην Ελλάδα ως προπονητής και ως πρώην ποδοσφαιριστής βέβαια.
Έτσι λοιπόν, η λέξη «τσίρκο» μπήκε στην εισαγωγή της τοποθέτησής του, καθώς είχε ως αφορμή την αρχική αναφορά του Βαζάκα στο «ψωμί» που τρώει ο Ντεμόλ.
Κοντολογίς, ο πανέξυπνος Ντεμόλ, απάντησε επί προσωπικού, προστατεύοντας αξιοπρεπώς τον εαυτό του και την οικογένειά του «το ψωμί του» από τις ευθείες προσβολές του Βαζάκα.
Ο άνθρωπος Ντεμόλ είπε ότι, η δουλειά μας δεν διαφέρει από εκείνη του τσίρκου, που περιοδεύει, κάπως έτσι βγαίνει και το ψωμί από τη μπάλα, σαν το περιοδεύων τσίρκο.
[
ΒΑΖΑΚΑΣ: Για ποιόν το λέει αυτό; …
ΔΙΕΡΜΗΝ: Για όλους (δηλαδή, για όλους αυτούς που κάνουν αυτή τη δουλειά)]
Αλλά αυτό όμως, παρανοήθηκε βασικά απ’ το (κουτσο) διερμηνέα και ασφαλώς από όλους εκείνους που τους σόκαρε η ενοχοποιημένη λέξη «τσιρκο» που ακούει ως συμπεριφοριστική μεταφορά στο δικό μας πλαίσιο, έτσι, μη αναγνωρίζοντάς τη λέξη ως έννοια μέσα στα συμφραζόμενα, τα οποία προφανώς δεν κατανόησαν για διαφόρους λόγους (βαβούρα, ανεπάρκεια κατανόησης γλώσσας και περίστασης), παρανόησαν συνεπώς όλη αυτή την κουβέντα του Ντεμόλ που περίγραψε το επάγγελμά του.
Γιατί και για το Βαζάκα, είναι «τσίρκο η δουλειά του και είναι το νούμερο «1» Γυρολόγος της προπονητικής ο Βαζάκας, εντός μεθωρίου και τρώει ψωμί από πολλούς φούρνους.
Ο Ντεμόλ έχει έξι μήνες στον Πας.
Το συμπέρασμα μου είναι ότι: έχουμε προπονητή μάγκα που αρνείται να αποδεχτεί το ελληνικό αλητήριο προπονητικό κατεστημένο ως στυλ και συμπεριφορά στο επικοινωνιακό και βεβαίως στο επαγγελματικό που είναι όντως «τσίρκο» για τα προπονηταριά μας τα εντόπια.
Εκτιμώ ότι ο Βαζάκας θα περάσει τουλάχιστο από έξι ομάδες ως το τέλος του Πρωταθλήματος.
Ο Στεφνα Ντεμόλ ξέρει τη δουλειά του και την ομάδα του, καθώς και το πλασάρισμά του στον εκάστοτε αντίπαλο ως προϊόν ανάγνωσης και με αξιολόγηση του κάθε εκτός έδρας, κατά συνέπια ξέρει να κυνηγάει το σημείο και δε ξεκαρφώνει την ομάδα, καθώς παίζει ενεργειακό ποδόσφαιρο και όχι ενεργοβόρο.
Κι αυτό θα το αποδείξει στη Λειβαδιά, καταρρίπτοντας έναν ακόμα μύθο.
Τσίρκο Βαζάκα: Τελικά, ο Βαζάκας, την είχε στημένη στον εαυτό του κι όταν συνειδητοποίησε, τι είχε πει γενικά και ποιους είχε απέναντι, καθώς και τον τρόπο με τον οποίο τα είπε, γιατί έχασε το παιχνίδι της σοβαρότητας κι εν τέλει της αξιοπρέπειας, κάτι που ο Ντεμόλ διαφύλαξε ως κόρη οφθαλμού.
Ήταν αργά λοιπόν για το Βαζάκα και η πόρτα ήταν απέναντι, όταν ήδη είχε φτύσει το «ψωμί» του Ντεμόλ και τη δουλειά του, ηταν αργα, γιατί είχε ήδη φορέσει τη ρόμπα, για να τον μαζέψει όπως όπως ο Βεροιώτης
Δημοσιογράφος/οι:Πρώτον, δε βλέπουν για πρώτη φορά μπάλα και Πας. 8)
Ο δημοσιογράφος αρχικά (πριν ανόιξουν οι γκαρντα-ρόμπες) θέτει μια χαρά, εύστοχα και σοβαράτο ερώτημα, αλλά αυτός και μεταξύ ασυναρτησιών ένεκα εκνευρισμού, επέμενε να τοποθετεί τα Τρίκαλα στην ίδια κλάση με τον Πας κι εντός έδρας του Πας παρακαλώ … μη φρικάρουμε τώρα.
Έχασε τη μπάλα στη συζήτηση κι οι τύποι τον πήραν στο μεζέ … γιατί μουσαφίρης μουσαφίρης αλλά τα προσχήματα προσχήματα.
Το μόνο σωστό που είπε ο μη επαγγελματίας Βαζάκας, ανάμεσα στο τραμπουκικό του ντελίριό του (πνίξω, λιώσω) και στον ποδοσφαιρικό του ρομαντισμό, ήταν το « εσείς πρέπει να προστατεύετε την ομάδα σας» … αυτό παίζει … ενώ ο Ντεμόλ με μακαριότητα «χαιδευε τη μπάκα τ, σα να ‘χε φάει πατσιά σκορδοστουμπστο» όπως θα λεγε και ο HarmPas.
Δηλαδή, έχασε γενικώς την ψυχραιμία του, μη αποδεχόμενος ένα φυσιολογικό και λίαν επιεικώς αποτέλεσμα - ως προς τα τεμάχια - από τον ήπιο και χαλαρό Πας.
«Όλα καλά και όλα ωραία αλλά η μπάλα στο πλεκτό δεν μπαίνει μακριά από τα Τρίκαλα. Αγρίνιο, Φυλή, Καισαριανή, Κομοτηνή, Ηλιούπολη και Γιάννενα οι έξι μέχρι στιγμής εκτός έδρας σταθμοί του ΑΟΤ. Δεν μαγαρίσαμε τα δίχτυα σε κανένα απʼ αυτά τα γήπεδα…Και όταν δεν σκοράρεις δεν έχεις τύχη…» (Sportrikala -
http://www.sportrikala.gr/article/13849/)
… και περίμενε την τύχη του στο πλεκτό των Ζωσιμάδων!!!
ΥΓ:
Μανουσάκης: Φάνηκε να νοιώθει πολύ άνετα και ευχάριστα με Ντεμόλ, σαν να έλεγε «α ρε και να ήμουν παίχτης σου …» και με το φιλικό κάλεσμα του Ντεμόν για ν’ αλλάξει καρέκλα, ο Μανουσάκης έπασε ένα φιλοφρονητικό μειδίαμα που δεν ήταν τίποτα άλλο εκτός από μια έμμεση δήλωση αρνητικής κριτικής στο Βαζάκα του.
