Αυτή η ομάδα μια ζωή και με ελάχιστες εξαιρέσεις, π επιβεβαιώνουν το κανόνα, μ χαλάει τς καλύτερες εκδρομές.
Για το παιχνίδι, δεν θα πω πολλά, τα περισσότερα τάπαταν.
Εξοργιστικά απών στις περισσότερες φάσεις ο αριστερός μπακ.
Πάθος και δύναμη η Δόξα, δυό και τρεις παίχτες πέφταν στη μπάλα, πριν οι θκοί μας αποφασίσουν, αν θα πρέπει ή όχι να τη διεκδικήσουν.
Οπως, όμως είπε ο σοφός νεανίας τς παρέας, όμως ...άλλο παιχνίδι θα βλέπαμε, ΑΝ το δοκάρι ζν αρχή ήταν λίγο πιο ψηλά κι η μπάλα έβρισκε δίχτυα. Αλλά με τα ΑΝ ποτέ κανείς κλπ κλπ.
Ο Ντεμόλ έχασε κατά κράτος και δεν ρίσκαρε κιόλας σε κανένα σημείο.
Οι δηλώσεις του ηχούν στα αυτιά μου σαν απίστευτα ηττοπαθείς. Εχουμε 2 βαθμούς διαφορά 2 αγωνιστικές από το τέλος και μάλλον χάσαμε το πρωτάθλημα; Δηλαδή, αν είμασταν ένα βαθμό πίσω, δεν θα κατεβαίναμαν καν να παίξουμε;
ΣΥΝ ότι για δεύτερη συνεχόμενη φορά, δεν κάνει καμιά αναφορά στο παιχνίδι της Κρήτης! Σαν να μην υπάρχει ρε παιδί μου ένα πράμα. Στς προηγούμενες, είχε πει ότι στη Δράμα θα προσπαθήσουμε να κλειδώσουμε την άνοδο και με αστερία το πρωτάθλημα, τώρα ότι με αστερία θα προσπαθήσουμε να κλειδώσουμε την άνοδο τελεία. Αλλο ματς δεν υπάρχει ρε φίλε; Λίγο προσοχή κόουτς, είμαστε γνωστοί για τς ευαισθησίες μας.
Επίσης, αν το έκανε εξ επί τούτου και δεν του ξέφκε, νομίζω ότι άδειασε ντιπ τον Σκουφ (π δεν ήταν όπως σχεδόν όλοι, καλός), λέγοντας ότι προσπαθήσαμε με Φουρτάδο και Βαγγελή να αλλάξουμε κάτι κλπ κλπ. Μα ο Μανόλο ήταν η πρώτη σου αλλαγή, αν θμάμαι καλά...
Δεν ασχολούμαι άλλο. Καλά θα είναι να μην ξεχάσουμε την εμφάνιση αυτή, Πάντως. Ολοι.
Πάω στα απαράδεχτα των Δραμινών.
Στο ημίχρονο πετάχκαμαν έξω για μπύρες και δεν είδα τς χυμούς π μας πρόσφεραν, ούτε ήμαν στην αρχή π με δικιά τς παρέμβαση, κατέβηκε ένα 5εύρο η τιμή εισόδου. Αυτά μ τα μεταφέραν (κι η Ντόρολοκίτσα καμάρωνε με το χυμό στο χέρι μσή ώρα). Ετς κάν ο κόζμος ρε; Ούτε μια πέτρα, κάτι τις φιλόξενο; Τι να πεις ...απαράδεχτοι.
Μα κι όσο διαρκούσε το παιχνίδι, ούτε ένα σύνθημα, για τον ΑλήΠασα, για τς μανάδες μας, για την Αλβανία, ένα κάτι τις ρε παιδίμ, να αισθανθούμε ότι τιμάτε τη φιλοξενία, κάτι... Χρόνια πίσω οι τζέδες, αιώνες.
Μετά το παιχνίδι, τα χειρότερα.
Πάμε απ' το σύνδεσμό τς, χωρίς να αφαιρέσουμε τι από τα ρούχα μας... Και αντί να μας αρχίσουν στς ψιλές, να πιτζιάρουν κάνα κασκόλ, να τς γράψουν οι εφημερίδες να καμαρώνουν, μας πλακώνουν στα κεράσματα.
Σκατς πήγε κι αγόρασε ο ένας, μπύρες έφερε ο άλλος... Τι να πεις ...απαράδεχτ. Πιάκαμαν και ποδοσφαιροκουβέντα και άκουσον άκουσον, δεν μιλάγαμαν για καφριλίκια και "κατορθώματα", μιλάγαμαν για μπαλίτσα. Τι είναι αυτά ρε; Ούτε μια φωτοβολίδα στο κεφάλι, ούτε ένα στυλό πιστόλι, ιτς τίποτας. Πως θα πάει μπροστά αυτή η χώρα; Αμα δεν είχαμαν ταξίδι, ακόμα εκεί θανάμασταν. Οχι ότι δεν έμναν κατ Μικπλίνδες πίσω δηλαδής
Βέβαια, εκμεταλεύκαν το ότι δεν τς παρακολούθαγα στενά και βρέθκα εγώ να πίνω σε δαχτυλήθρα κι αυτοί σε νεροπότρα, αλλά είπαμαν, τι να πρωτοθυμηθείς, απ' όσα ποταπά μας κάναν.
Θα μ πεις, άμα χάναν να τς έβλεπα... Μπα, ήμουν και στο 0-3, δεν είχα ώρα τότε, αλλά πάλι μπορεί να μην είχαμαν προφτάσει ξύδια, αλλά, 2-3 κουβέντες είχαμε βρει την ώρα να ανταλλάξουμε.
Κι όλα αυτά αυθόρμητα, όπως αυθόρμητα μας ήρθε και μας να πάμε από κει, τπτ προσχεδιασμένο για το θεαθήναι. Ετς κι αλλιώς το "θεαθήναι" κι αυτοί κι εμείς γραμμένο τόχουμε. Ασε που αυτό το θεαθήναι δεν πουλάει ούτε στο ελάχιστο, απ' όσο πουλάνε οι ομορφιές στο οακα ας πούμε. Αυτό το "ποδόσφαιρο" πτόχουν κάνει σα τα μούτρα τους, τς το χαρίζουμε. Εμείς κρατάμε αυτό π μας αρέσει, αυτό που παίξαμε (δυστυχώς μόνο εκτός γηπέδου) με τς φίλους Δοξαίους στη Δράμα.
Ελπίζω να ανεβούν παρέα μας στη σκούπρο κι ελπίζω να καταφέρουν να μην αλλοτριωθούν εκεί, αν και δεν τς φοβάμαι. Τόσα χρόνια στη παρακμή κι είναι ζωντανοί, τώρα θα μασήσουν;
Πριν το παιχνίδι, ο γνωστός εγκάθετος, ΜικΠλιν, προσπαθούσε, επειδή τόχει χούι να καθυστερεί, να μας αποπροσανατολίσει, για να αργήσουμε...
Πάμε στς Σέρρες για μπουγάτσα..., πάμε στη Βέργια για Ραβανί..., πάμε Σαλόνικα για τσουρέκι στο Τερκενλή..., Καβάλα για τσιπουράκι ζν παραλία και τέτοια. Τι να κάνουμε στ Δράμα τόση ώρα; Σάμπως έχουν καμιλά σπεσιαλιτέ εκεί; Μας είχε ζαλίς τον έρωτα.
Τελικά, το ανακαλύψαν κι όσοι δεν το ξέραν ακόμη. Εχει σπεσιαλιτέ η Δράμα, τους Φίλαθλους της Δόξας.
Αγγελική, Ντόρα, Γιώργο, Κώστα, Νίκε ευχαριστώ για τη μέρα. Το πριν και το μετά του αγώνα ήταν άπαιχτα. Το κατά τη διάρκεια μας τα χάλασε, αλλά σάμπως φταίμε εμείς;
Μ' εσένα ανεπρόκοπε ΜικΣαν, π μ' άλλαξες το πρόγραμμα ολόκληρου τ Σ/κου, με ζάλσες με τ γκρίνια ς, με τς παράλογες απαιτήσεις ς (ακ να ψάχν το στικάκι τ στς 2 τη νύχτα!), για να καταφέρς τελικά να μπούμε στο γήπεδο 1-2 λεπτά μετά την έναρξη, θα λογαριαστούμε καλά εν ευθέτω χρόνω ...ΧΑΜΟΡ. Τώρα έχω ένα ταξιδάκι ζν Κούβα, αλλά θα γυρίσω ρε, ή καλύτερα ...ΑΙ ΓΟΥΙΛ ΜΠΙ ΜΠΑΚ ΡΕ
Ψηφοφορία
