Γιατί δε "βγάζουμε" ταλέντα στην Ελλάδα;

[PASaris]

Ο τίτλος που επέλεξα ίσως είναι πολύ γενικός και αόριστος.
Οι λόγοι είναι σίγουρα πάρα πολλοί. Απ' τις ανεπαρκείς εγκαταστάσεις, στους ανεκπαίδευτους προπονητές.
Η ανασταλτικότητα στο τομέα της παραγωγής και προαγωγής ταλέντων στην Ελλάδα, δυστυχώς είναι μεγάλη.

Οι περισσότεροι υποστηρίζουν κατηγορηματικά "δεν υπάρχει ταλέντο".
Εμένα όμως, μου έμαθαν ότι το ταλέντο είναι σαν το λαγό. Όλοι τον κυνηγάνε, λίγοι καταφέρνουν να τον ξετρυπώσουν.

Μπορεί Βραζιλία να μην είμαστε, όμως δεν είμαστε και (ποδοσφαιρική) Ουγκάντα. Ή δεν πρέπει να είμαστε.

Αυτά, έτσι, σαν μια μικρή εισαγωγή και αφορμή, αν θέλετε κι εσείς, να γίνει μια ευχάριστη κουβεντούλα - σχολιασμός και να μας αναλύσει ο καθένας από κάποιο "αίτιο".

Αφορμή για να τα γράψω, ένα πολύ ενδιαφέρον γράμμα που βρήκα αναδημοσιευμένο στο acadimies.gr.

Κι επειδή έχω βιώσει αντίστοιχες καταστάσεις ως εργαζόμενος στο χώρο του ποδοσφαίρου, έχω να πω ότι είναι δυστυχώς ό,τι χειρότερο.

Απολαύστε και προβληματιστείτε:

"Αγαπημένε μου πατέρα,

Δεν ξέρω πώς να στο πω. Σίγουρα πιστεύεις ότι το κάνεις για το καλό μου, αλλά δεν μπορώ να μην αισθάνομαι άσχημα, να μην αισθάνομαι παράξενα..

Μου έκανες δώρο μια μπάλα, ενώ καλά καλά δεν είχα αρχίσει να περπατάω. Ακόμα δεν είχα ξεκινήσει το σχολείο και με έγραψες στην ομάδα. Μου αρέσει να προπονούμαι μέσα στην εβδομάδα, να κάνω πλάκες με τους φίλους μου και να παίζω τις Κυριακές, όπως κάνουν οι μεγάλοι ποδοσφαιριστές.

Αλλά όταν έρχεσαι στο γήπεδο δεν ξέρω… δεν είναι όπως πρώτα. Πλέον δε με χειροκροτείς όταν τελειώνει ο αγώνας, ούτε μου παίρνεις ένα χυμό και ένα σάντουιτς.

Πηγαίνεις στην κερκίδα και σκέφτεσαι ότι όλοι είναι εχθροί, βρίζεις τους διαιτητές, τους προπονητές, τους ποδοσφαιριστές, τους γονείς…

Γιατί άλλαξες;
Νομίζω ότι υποφέρεις και δεν καταλαβαίνω το λόγο.

Μου επαναλαμβάνεις ότι είμαι ο καλύτερος, ότι οι υπόλοιποι δεν αξίζουν τίποτα μπροστά μου, και όποιος έχει αντίθετη γνώμη κάνει λάθος, και ότι το πιο σημαντικό πράγμα είναι η νίκη.

Αυτός ο προπονητής που λες ότι είναι ανίκανος, είναι φίλος μου, είναι αυτός που μου μαθαίνει να διασκεδάζω παίζοντας.

Το παιδί που μπήκε την περασμένη εβδομάδα στη θέση μου, θυμάσαι; Ναι, αυτός που κριτίκαρες όλο το παιχνίδι, γιατί όπως λες, δεν κάνει ούτε για να μου κουβαλάει τη τσάντα. Αυτό το παιδί είναι στην τάξη μου. Όταν τον είδα τη Δευτέρα ντράπηκα. Δεν θέλω να σε απογοητεύσω. Κάποιες φορές πιστεύω ότι δεν έχω την ποιότητα που χρειάζεται για να γίνω επαγγελματίας και να κερδίσω εκατομμύρια, όπως ονειρεύεσαι.

Με καταπιέζεις.

Έχω σκεφτεί ακόμα και να τα παρατήσω. Αλλά μου αρέσει τόσο το ποδόσφαιρο….

Μπαμπά σε παρακαλώ, μη με αναγκάσεις να σου πω ότι δεν θέλω να έρχεσαι να με βλέπεις να παίζω ποδόσφαιρο".

[New]

Άξιο προσοχής (βιβλιογραφικά) για το θέμα (συζήτηση) το πώς ορίζει το "ταλέντο" η Technique Insight Personality Speed του Αjax
Δηλ., ορισμός του ταλέντου στη σχέση:  στάδια φυσικής-νοητικής ανάπτυξης  και ιδανικό περιβάλλον άσκησης ανεξαρτήτως μπαμπά - μαμάς - θείου κ.λ., υποκειμενικών παραγόντων.
 
Επιλογή και αξιολόγηση ταλέντων στο ποδόσφαιρο
 
Ποδοσφαιρικό ταλέντο μπορεί να χαρακτηριστεί το παιδί,που διαθέτει ιδιαίτερες ικανότητες φυσικές,ψυχικές και νοητικές,τις οποίες αφού βελτιώσει στις διάφορες φάσεις ανάπτυξης του,θα του δώσουν τη δυνατότητα να πετύχει υψηλή απόδοση στο ποδόσφαιρο.
Ο σωστός χρόνος έναρξης της ειδικής,για την ηλικία του παιδιού προπόνησης,η συνεχής και συστηματική προπόνηση και οι ιδανικές προυποθέσεις(χώροι,μέσα κ.α.) καθορίζουν αν ένα ταλέντο θα γίνει μεγάλος ποδοσφαιριστής.
Η πρώτη επιλογή των ταλέντων πρέπει να γίνεται στην ηλικία 10 έως 12 ετών,ώστε να ξεκινάει έγκαιρα η εξειδικευμένη προπόνηση και αξιοποίηση τους(μέχρι αυτή την ηλικία δηλ.6-10,ισχύει η αρχή της πολυπλευρικότητας στην προπόνηση).
Τα χαμένα χρόνια μάθησης και βελτίωσης δεν ανπληρώνονται στο ποδόσφαιρο και έχουν αργότερα αρνητική επίδραση στην απόδοση.

Κριτήρια επιλογής
Τα σημαντικότερα κριτήρια επιλογής είναι:
1. Ευφυία στο παιχνίδι
Το παιδί πρέπει να χαρακτηρίζεται από ποδοσφαιρική εξυπνάδα,δηλαδή να έχει την ικανόττα να αντιλαμβάνεται τις καταστάσεις του παιχνιδιού,να προβλέπει την εξέλιξη τους και ανάλογα να αυτοσχεδιάζει τις ενέργειες του και να τις εκτελεί σε συνεργασία με τους συμπαίκτες του.
2. Προσωπικότητα
Το ταλέντο πρέπει να έχει θάρρος και θέληση,να παίρνει πρωτοβουλίες μέσα στο παιχνίδικαι να εκτελεί με αυτοπεποίθηση και αποφασιστικότητα κάθε ενέργεια.Ακόμα πρέπει να είναι κοινωνικό άτομο και να ξεχωρίζει από τους άλλους για τις ηγετικές ικανότητες του.
3. Τεχνική
Πρέπει να χειρίζεται πάντα πολύ καλά την μπάλα σε αγωνιστικές συνθήκες(πίεση χώρου και χρόνου).Πρέπει να ξεχωρίζει μέσα στην ομάδα σε σχέση με τους συνομήλικους του.
4. Ταχύτητα
Από τις φυσικές ικανότητες πρέπει να διαθέτει:
-Ταχύτητα αντίδρασης
-Δρομική ταχύτητα
-Ταχύτητα ενέργειας(γρήγορη εκτέλεση κινήσεων στο παιχνίδι).

Σημ:Η επιλογή των ταλέντων δεν πρέπει να γίνεται με βάση τις προσωρινές σωματικές ικανότητες,αλλά με βάση τη συμπεριφορά στο παιχνίδι.

Αξιολόγηση
Κατά την ανάπτυξη του και σε τακτά διαστήματα πρέπει να ελέγχεται και να αξιολογείται η βελτίωση των διαφόρων παραγόντων της απόδοσης,σε σχέση με τη φάση ανάπτυξης.
Άμεσοι παράγοντες: Νευρομυική συναρμογή,τεχνική,φυσική κατάσταση,τακτική.
'Εμμεσοι παράγοντες; Ψυχικοί,γνωστικοί,κοινωνικοί,σωματικοί.
Η αξιολόγηση γίνεται πάντα σε σχέση με τη φάση ανάπτυξης και λαμβάνοντας υπόψη τους γενικούς στόχους της προπόνησης και ολοκληρώνεται στο τέλος του 18ου έτους (έναρξη φάσης πρωταθλητισμού).

The Ajax Youth Development Scheme 
http://theexecutionersbong.files.wordpress.com/2012/06/theajaxyouthdevelopmentscheme.pdf
 

[pagourenko1966]

επειδη δεν εχω το χρονο να διαβασω τα παιδια
θα σας απαντησω στον τιτλο-ερωτηση του θεματος
λιγο επιγραμματικα και θα επιστρεψω αργοτερα με λετομερειες.

Πιστευω οτι ταλεντα υπαρχουν παρα παρα πολλα σε αυτη τη χωρα.
Απο 2 χρονων ολοι μας κατι κλοτσαμε.

3 πιστευω ειναι οι λογοι που δεν βγαινουν υπερπαιχτες.

1. Δεν τους αξιοποιουν οι ομαδες. περιμενουν να φτασουν 23 χρονων για να τους βαλουν η τους ξεπουλανε(βλεςπε φετφατζιδη, κυριακο παπαδοπουλο)
τους στελνουν δανεικους σε Γ Δ εθνικη και τους καινε με τους αμπαλους
2. οι παιχτες εχουν απο 5 χρονων την φιλοσοφια πως αν δεν πανε σε παο οσφπ θα εχουν αποτυχει στην καριερα τους.
οποτε τα παρατανε και αρχιζουν αλλα κολπα( βλ. Μενδρινο κουτσιανικουλη και χιλιαδες αλλους)
3. Δεν γινεται σωστη δουλεια στις ακαδημιες.
ενα παραδειγμα απο τα 500 που θα μπορουσα να σας πω.
περνουσα μια μερα και εβλεπα κατι τερματα 5χ5 και κατι 12 χρονους να πασχιζουν να βαλουν γκολ σε αυτα.
πως θα δημιουργησεις σε αυτο το παιδι την αισθηση του χωρου οταν απο τα 5 μεχρι τα 15 παιζει σε τερματα 5χ5???
απ την αρχη πρεπει να τον βαλεις στα μεγαλα τερματα
εκει πρεπει να μαθει να σουταρει
οπως και ο τερματοφυλακας εκει πρεπει να μαθει να αποκρουει
κι ας μη φτανει το δοκαρι με τα χερια αναταση

παντως αυτη τη στιγμη ταλεντα υπαρχουν στη χωρα.
και στις εθνικες ομαδες
αλλα και στα πρωταθληματα
το θεμα ειναι να αξιοποιηθουν.

[ΛΑΜΙΑ FANS]

Για κάθε Κυριάκο ένας Νέρι

Ο Κώστας Καίσαρης γράφει για την Εθνική Νέων, για τα ταλέντα που βγαίνουν και τα ταλέντα που χάνονται και για το ποιο είναι το Νο1 προαπαιτούμενο για καριέρα σε υψηλό επίπεδο στον αθλητισμό.

Και ξαφνικά αυτές οι ζεστές καλοκαιρινές μέρες του Ιουλίου απέκτησαν νόημα. Η Εθνική ομάδα των Νέων στο ποδόσφαιρο, έφτασε στους "4" της Ευρώπης και την Πέμπτη το βράδυ κόντρα στην Αγγλία χτυπάει τελικό.

Νεαροί άγνωστοι ποδοσφαιριστές, όπως ο Μπουχαλάκης κι ο Μπακασέτας, θέτουν σε δεύτερη μοίρα την παραίτηση του Υφυπουργού Εργασίας, Νικολόπουλου. Συμβαίνει κι αυτό το φαινόμενο στην Ελλάδα του Μνημονίου. Να μην υπάρχει Υγεία, αλλά να υπάρχει Υπουργός Προστασίας του Πολίτη. Να μην υπάρχει παιδεία, αλλά να υπάρχει Υπουργός Παιδείας. Η εργασία να είναι άπιαστο όνειρο, αλλά να υπάρχουν Υπουργός και Υφυπουργός Εργασίας.

Ο Αθλητισμός, όμως, έστω και κάτω από αυτές τις συνθήκες αντέχει. Μπορεί η Εθνική ομάδα του μπάσκετ να μην τα κατάφερε στη Βενεζουέλα, αλλά τα πιτσιρίκια της Νέων στο ποδόσφαιρο στην Εσθονία τα πάνε πρίμα. Ανέκαθεν, άλλωστε, στις μικρές εθνικές ομάδες ήμασταν καλοί. Στην εξέλιξη αυτών των παιδιών κολλάει το πράμα. Κι αυτό είναι το διαρκές και το αναπάντητο δια μέσω των δεκαετιών ερώτημα: "Γιατί χάνονται τα ταλέντα στην Ελλάδα";

Σαφώς και όλα αυτά τα παιδιά θα είχαν πολύ περισσότερες δυνατότητες εξέλιξης αν ήταν σε διαφορετικά χέρια. Αν μάθαιναν το ποδόσφαιρο σε κάποια από τις προηγμένες ποδοσφαιρικά ευρωπαϊκή χώρα . Αυτό είναι δεδομένο. Είδαμε πως βρήκαν οι Γερμανοί της Σάλκε τον Κυριάκο Παπαδόπουλο, πως τον εμπιστεύτηκαν και πως τον αναδεικνύουν σαν ποδοσφαιριστή. Ποια θα ήταν η τύχη του Παπαδόπουλου αν είχε μείνει στην Ελλάδα; Ή θα ήταν θεατής στα ματς του Ολυμπιακού από τον πάγκο, ή θα περιφερόταν σαν δανεικός από τον ΟΦΗ στον Λεβαδειακό. Και για να τα λέμε όλα, ούτε ο Σάντος τον εμπιστεύτηκε στην εθνική ομάδα. Είδαμε ακόμα πόσο διαφορετικός ποδοσφαιριστής έγινε μέσα σ' ένα χρόνο, που βρίσκεται στη Γερμανία ο Φορτούνης.

Είναι γεγονός ότι η κρίση, δίνει πλέον στα παιδιά ατής της ηλικίας περισσότερες ευκαιρίες. Θέλοντας και μη οι ομάδες στρέφονται στη λύση των νεαρών Ελλήνων ποδοσφαιριστών. Μόνο κέρδος, άλλωστε, έχουν να περιμένουν από αυτή την επιλογή. Και να βοηθηθούν αγωνιστικά και να βγάλουν και κανέναν φράγκο.

Σ' αυτή την καταραμένη την περσινή σεζόν η ΑΕΚ έβγαλε τον Κλωναρίδη κι έβγαλε και 800.000 ευρώ από την πώληση του. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι σώνει και καλά βγαίνουν όλοι οι 18άρηδες. Κι ότι σώνει και καλά πρέπει να ζητάμε ευθύνες για τα ταλέντα που χάνονται. Ούτε καν στη Μπαρτσελόνα δεν βγαίνουν όλοι από τη Μασία.

Είναι άλλο να παίζουν 17άρηδες και οι 19άρηδες μεταξύ τους κι εντελώς διαφορετικό να είναι ενταγμένοι σε επαγγελματικές ομάδες. Και ειδικότερα σε αυτές που κάνουν πρωταθλητισμό. Δεν είναι το ίδιο ποδόσφαιρο ανάμεσα στους 18άρηδες της Ελλάδας και της Αγγλίας, που θα δούμε την Πέμπτη το βράδυ με ένα παιχνίδι επαγγελματικού επιπέδου. Είναι διαφορετικές οι απαιτήσεις.

Κάποιοι ποδοσφαιριστές σε αυτές τις ηλικίες μπορούν να σταθούν μια χαρά. Ειδικότερα, μάλιστα, όταν τους πιστέψουν και τους δώσουν τις ευκαιρίες. Υπάρχουν και κάποιοι άλλοι, όμως, που είτε μένουν στάσιμοι, είτε χάνονται στο δρόμο. Κλασσικό παράδειγμα ο Νέρι Καστίγιο. Ποια ήταν η εξέλιξη του από τα 17 του χρόνια που έπαιξε στον Ολυμπιακό; Ταλέντο πλούσιο. Δουλειά, όμως και επαγγελματισμός μηδέν. Ακόμα κλαίνε στη Σαχτάρ τα λεφτά που έδωσαν για να τον αγοράσουν. Κι ήταν ένα τσουβάλι μάλιστα. Έκτοτε ο Καστίγιο περιφέρεται από ήπειρο σε ήπειρο, παριστάνοντας τον επαγγελματία ποδοσφαιριστή.

Το έχουμε ξαναπεί: τη διαφορά στον αθλητισμό δεν την κάνει το ταλέντο. Την κάνει η προσωπικότητα. Όσο ταλέντο κι αν έχεις αν δεν διαθέτεις προσωπικότητα, ή θα χαθείς ή στην καλύτερη περίπτωση θα μείνεις στάσιμος. Σαφώς και οι συνθήκες δουλειάς παίζουν τεράστιο ρόλο. Σαφώς κι οι προπονητές στην Ελλάδα είναι λιγόψυχοι και δεν εμπιστεύονται τους μικρούς.

Δεν είναι, όμως, άμοιροι ευθυνών οι νεαροί. Υπάρχουν παραδείγματα: ακόμα και ενηλίκων επαγγελματιών ποδοσφαιριστών που δεν τους αρέσει η δουλειά. Κι αυτό έχει σαν συνέπεια να μην διατηρούνται σε τόσο υψηλό επίπεδο, όσο και το ταλέντο τους. Ένας από αυτούς είναι ο Τοροσίδης. Με δεδομένο ότι δεν υστερεί σε προσόντα, αν δούλευε περισσότερο θα είχε ανεβάσει την απόδοση του. Και θα ήταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση. Και δεν το λέω εγώ αυτό. Το λένε (και με καλή διάθεση μάλιστα) συμπαίκτες και προπονητές του.

Δεν είναι εύκολα πράγματα, λοιπόν, ο πρωταθλητισμός και η διάκριση σε υψηλό επίπεδο. Μεταξύ 18άρηδων η διάκριση είναι περισσότερο εφικτή. Δεν είναι το ίδιο, όμως, σε ανδρικό επίπεδο. Το αν θα βγουν λοιπόν τα παιδιά της Νέων, που θα δούμε την Πέμπτη το βράδυ κόντρα στην Αγγλία, εξαρτάται σε σημαντικό βαθμό από τα ίδια. Κι όχι τόσο από τα πόδια τους, αλλά από το κεφάλι. όπως είπαμε, άλλωστε, για κάθε Κυριάκο Παπαδόπουλο, υπάρχει ένας Νέρι Καστίγιο.

απο Sport24.gr

[PASaris]

Όχι απαραίτητα ον-τόπικ, αλλά δεν το λες και οφ-τόπικ!

Κάντε τη σύγκριση και ...βγάλτε τα συμπεράσματά σας.

(Εδώ το λινκ για πιο εύκολη ανάγνωση: http://acadimies.gr/site/article.php?aid=5401&cid=19 )

Κάντο όπως οι Ολλανδοί!

Γράφει η Δώρα Ιωακειμίδου

Πριν μερικές μέρες, είχα την χαρά να συνομιλήσω με μία περήφανη Ελληνίδα μητέρα, η οποία ζει στο Αρνεμ. Η κόρη της, Αφροδίτη Κυρανάκου, πρωτοστατεί στον παγκόσμιο χάρτη της Ιστιοπλοΐας, έχοντας διακρίσεις τόσο με τα ελληνικά χρώματα όσο και με τα ολλανδικά.
Πλέον αγωνίζεται για την Ολλανδία και σπουδάζει Νομική στο Πανεπιστήμιο του Αμστερνταμ...

Η Λένα Παπαδημητρίου, κατάγεται από τον Πειραιά, αλλά το ταξίδι της ζωής την έφερε να ζει στον ευρωπαϊκό βορρά. Τα δυο της παιδιά επέλεξαν να ασχοληθούν με το τένις και την ιστιοπλοΐα, δύο αθλήματα που στην φτωχή πλέον Ελλάδα δεν χαίρουν μεγάλης προβολής, καθώς αφενός κρίνονται "ακριβά σπορ", αφετέρου δεν υπάρχει η ανάλογη υποδομή για έναν ερασιτέχνη που δεν διαθέτει εύρωστο πορτοφόλι. "Στην Ελλάδα χρειάζεται να πληρώνεις απίστευτα ποσά για να κάνεις τέτοια σπορ! Σκέψου πως μόνο το σκάφος της Αφροδίτης κοστίζει περισσότερα από 20.000 ευρώ, ενώ ένα ζευγάρι πανιά περίπου 3.000... Στην Ολλανδία τα πάντα τα πληρώνει η Ομοσπονδία", υπογραμμίζει.

Η κ. Παπαδημητρίου, γνωρίζει απόλυτα το τι συμβαίνει με τον αθλητισμό στην χώρα που διαμένει καθώς τα 12 χρόνια που "τρέχει" πίσω από τα παιδιά της, υποστηρίζοντας τις προσπάθειές τους, την έκαναν γνώστρια της κατάστασης, ενώ δεν παραλείπει να δηλώνει ενθουσιασμένη με το εκεί σύστημα.
"Τα πάντα είναι ξεκάθαρα και δεν υπάρχουν "θολά" σημεία. Ακόμη και ο πιο αδαής μπορεί να ανοίξει την ιστοσελίδα της KNVB  να μπει στην ον λάιν βιβλιοθήκη και να ενημερωθεί. Επίσης, μπορεί να αποστείλει μέιλ και να λάβει άμεσα απάντηση".

Εντύπωση, προσωπικά όμως μου έκανε στο σύνολο του διαλόγου, το πόσο την ενοχλεί και την μοιραία την στεναχωρεί όλο αυτό που συμβαίνει στη χώρα καταγωγής της, ειδικά στο επίπεδο ακαδημιών και έχει να κάνει γενικότερα με τον χρηματισμό αλλά και τη πληρωμή συνδρομών ακόμη και για ατομική βελτίωση…

"Σήμερα στην Ολλανδία λειτουργούν επιτυχώς περίπου 3.000 αθλητικοί σύλλογοι σε όλα τα αθλήματα", μου εξήγησε αρχίζοντας την ενδιαφέρουσα κουβέντα.
"Σε αυτές περιλαμβάνονται σαφώς και οι ποδοσφαιρικές ακαδημίες, αλλά το γενικό πλαίσιο λειτουργίας είναι απολύτως κοινό για όλους. Όλα τα τμήματα υπάγονται στην κεντρική Ομοσπονδία Αθλητισμού, κάτι σαν την Ελληνική Γενική Γραμματεία Αθλητισμού.
Σύλλογος που δεν υπάγεται απευθείας εκεί, απλά δεν υπάρχει και δεν δικαιούται να λειτουργεί», υπογράμμισε για να συνεχίσει:

"Κάθε παιδί που εντάσσεται σε ένα άθλημα, υποχρεούται να πληρώνει μία πάγια ετήσια συνδρομή στην αρχή του έτους και καμία άλλη οικονομική επιβάρυνση δεν έχει.
Δεν πληρώνει δηλαδή προπονητές, ατομικές βελτιώσεις ή ακόμη και τα "εργαλεία" που θα διευκολύνουν το έργο του. Το σκάφος της Αφροδίτης δόθηκε από την Ομοσπονδία, και όσο ψηλότερα ανέβαινε ή όσες διακρίσεις κέρδιζε, αποκόμιζε και καλύτερες συνθήκες προπόνησης. Σήμερα της προσφέρουν ιδιώτη προπονητή υψηλής κατάρτισης χωρίς να της χρεώνουν τίποτα. Κανένα άλλο κόστος για την ίδια, γεγονός που της επιτρέπει να παραμένει συγκεντρωμένη στους στόχους της…



Αξίζει να υπογραμμιστεί πως αν κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο στους ερχόμενους θερινούς Ολυμπιακούς στο Ρίο το 2016 για το οποίο και προετοιμάζεται σκληρά υπό την εποπτεία της Ολλανδικής Ομοσπονδίας, παρέα με την Ολλανδή θα αμειφτεί από την KNVB με 50.000 ευρώ. Τίποτα άλλο δεν θα της δοθεί, καθώς η ηθική ικανοποίηση θα ξεπεράσει όλα αυτά τα ποσά, που θα φέρουν οι χορηγίες και οι διαφημίσεις!  Επίσης, μπορεί να κερδίσει ως και 500.000 ευρώ πριμ, από ιδιωτικές χορηγίες που στηρίζουν την προσπάθειά της μέσω ιστοσελίδων κοινωνικής δικτύωσης, αν κατακτήσει μετάλλιο στους Ολυμπιακούς.
Η νεαρή ιστιοπλόος πέρα από τη σκληρή δουλειά στο άθλημά της δεν έχει τίποτα άλλο να σκεφτεί, εκτός από το να ευχαριστήσει δημοσίως όλους όσοι τη στηρίζουν προσωπικά ή… ηλεκτρονικά! Και το κάνει με μεγάλη ευχαρίστηση καθώς εκεί αλλιώς λειτουργεί το σύστημα…

Σε ό,τι αφορά στο παιδικό ποδόσφαιρο, ο ανταγωνισμός σε τοπικό επίπεδο είναι εξαιρετικά υψηλός, ενώ στο εθνικό επίπεδο αγγίζει τα επαγγελματικά πλαίσια.

Η θέση κερδίζεται με αγώνες

Υπάρχουν συνολικά 9 επίπεδα και αφορούν αρχάριους και προχωρημένους αθλητές.
Ομως για να συνεχίσει σε ανώτερη αγωνιστική βαθμίδα ένας σύλλογος θα πρέπει να το κερδίσει αγωνιζόμενος ομαδικά.
Η κάθε ομάδα γνωρίζει σε ποιο επίπεδο βρίσκεται, ποιο δυναμικό διαθέτει, ομαδικό και τεχνικό τιμ, και το ίδιο γνωρίζει και η Ομοσπονδία. Μαζί κρίνουν που θα συμμετάσχουν ώστε να υπάρχει αμοιβαίο όφελος και πρόοδος. Δεν γίνεται δηλαδή μία ομάδα που δεν συγκεντρώνει όλα τα απαραίτητα στοιχεία να αγωνιστεί σε εθνικό επίπεδο αν δεν κριθεί ικανή, ώστε να μην παρεμποδίζει την απόδοση των άλλων συμμετεχόντων…

Η Ομοσπονδία ελέγχει τα πάντα με απόλυτη αξιοκρατία, μετρήσεις, και παραστατικά.
Αν ένας μικρός ποδοσφαιριστής κριθεί έτοιμος από τους προπονητές του για ένα πρωτάθλημα είτε τοπικό είτε εθνικό, εντάσσεται στο κλαμπ, υπογράφουν οι γονείς του (καθώς είναι ανήλικος) ένα έγγραφο με το οποίο αποκτά το δικαίωμα συμμετοχής για όλη τη χρονιά.
Αν είναι κατηγορία τζούνιορ πληρώνει παράβολο 120 ευρώ (κλιμακωτά η ετήσια συνδρομή για τους ενήλικες φτάνει τα 160 ευρώ) και τα χρήματα αυτά πηγαίνουν απευθείας στην Ολλανδική Ομοσπονδία.
Εκεί, ενημερώνεται η καρτέλα του αθλητή και αποκτά ή ανανεώνει την αθλητική ταυτότητα. Με το ποσό αυτό πληρώνει παράλληλα και την ασφάλεια του.
Εννοείται πως το κλαμπ δεν παίρνει ούτε ευρώ από το ποσό αυτό, καθώς είναι ρητά απαγορευμένο να εμπλέκεται γονιός με χρηματισμό προπονητών για οποιοδήποτε λόγο.
Θεωρώ πως είναι καλό να το γνωρίζουν όσοι Ελληνες θέλουν να αγωνιστούν σε ακαδημίες στην Ολλανδία.

"Η Ομοσπονδία με τη σειρά της πληρώνει τα πάντα για τις διοργανώσεις και επιδοτεί ανάλογα τα κλαμπ ως έξοδα λειτουργίας", υπογραμμίζει η Λένα Παπαδημητρίου.
"Τονίζω πως κανένας δεν πληρώνει τίποτα περισσότερο από την πάγια ετήσια συνδρομή στην Ομοσπονδία…
Λειτουργώντας όμως ως επιχείρηση το κλαμπ μπορεί να κερδίσει χρήματα από την καφετέρια, από διαφημίσεις, ή από φίλους χορηγούς ως μία επιπλέον επιδότηση στον αθλητισμό και τον πολιτισμό".

Στα μπαμπίνι για παράδειγμα η ετήσια συνδρομή αρχίζει από τα 50 ευρώ το χρόνο και ανάλογα με την ηλικία και το επίπεδο συμμετοχής αυξάνεται το κόστος κλιμακωτά.
Η Ομοσπονδία στο τέλος των πρωταθλημάτων πριμοδοτεί τους νικητές και πρωταθλητές με ένα επιπλέον ποσό ως έπαθλο επιβράβευσης.

Με λογική κινήτρου!

"Δεν μπορώ να διανοηθώ πώς οι προπονητές στην Ελλάδα πληρώνονται από χρήματα των γονιών που δίνουν μηνιαία στο κλαμπ!
Εδώ δεν γίνεται τίποτα αν δεν έχει γνώση και δεν έχει αδειοδοτήσει η Ομοσπονδία! Ούτε τουρνουά, ούτε διοργανώσεις με απίθανους Ολλανδούς για παράδειγμα που έρχονται για «αρπαχτή» στη χώρα μας, δήθεν για να διδάξουν το ολλανδικό πρότυπο", επισημαίνει η μητέρα της πρωταθλήτριας.
"Το πλάνο στρατηγικής είναι σαφές και πολύ ενιαίο.
Η δουλειά και η πετυχημένη διαδρομή ανταμείβονται στον αθλητισμό και πολύ δύσκολα θα πέσει θύμα απάτης κάποιος Ολλανδός, σε αντίθεση με την Ελλάδα, που σε κάθε σημείο της χώρας διοργανώνονται μέσω ιδιωτικών πρωτοβουλιών δεκάδες αναξιόπιστα τουρνουά και καμπ προπονητικής χωρίς κάποιος φορέας να ελέγχει το λόγο που γίνονται και τι κερδίζουν οι συμμετέχοντες!», κατέληξε.

Σε ό,τι αφορά στους προπονητές τα λόγια είναι περιττά. Είναι άλλωστε πολύ γνωστό το πόσο δύσκολα και με πόσο επίπονη εργασία δίνονται τα πτυχεία στους ολλανδούς τεχνικούς, ειδικά σε όσους αναλαμβάνουν παιδιά! Η πρόσληψη των προπονητών γίνεται με πολύ αυστηρά κριτήρια και ανάλογα με το πτυχείο που διαθέτει κάποιος που θέλει να εργαστεί.
Στην Ελλάδα για να πάρεις πτυχείο αρκούν μερικές μέρες, 700 ευρώ και μία καλή εργασία στις σχολές της ΕΠΟ.
Η διαφορά μας με την Ολλανδία φαντάζει τεράστια... και δύσκολη να καλυφτεί ειδικά στις μέρες της κρίσης.
Αρκεί να πούμε πως για το UEFApro εκτός των 6.000 ευρώ, απαιτούνται χρόνια και αποδείξεις επί τω έργω...

Για το acadimies.gr
Δώρα Ιωακειμίδου