Ο σεβασμός κερδίζεται. Δεν κατακτάται.
Παλιότερα υπήρχε σεβασμός απέναντι στη διαφορετικότητα των πασολέδων γιατί ήταν όντως ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΙ.
Γραφικοί, πιστοί, ανθεκτικοί, υπομονετικοί, μοναχικοί, ανεξάρτητοι, παθιασμένοι, φρόνιμοι. Έτσι ήταν γι' αυτό πήγαιναν παντού, όλες τις εποχές.
Όταν ζηλέψαμε τη "δόξα" των "χουλιγκάνων" της Αθήνας (κυρίως) και προσπαθόντας να τους μοιάσουμε και να τους φτάσουμε (στη βλακεία) χάσαμε ουσιώδη χαρακτηριστικά. Όχι όλοι και όχι όλα (ευτυχώς) (ακόμα).
Η παρέα της Θεσσαλονίκης λ.χ. (μέρος της οποίας είναι τιμή μου να λέω ότι ήμουν), δεν κέρδισε το σεβασμό με τη μαγκιά της, ούτε τον απαίτησε από κανέναν. Τον κέρδισε γιατί όχι απλά είχα άγνοια κινδύνου,αλλά επειδή ήταν επί της ουσίας διαφορετική για να μπορέσει κάποιος να ασχοληθεί μαζί της.
Και ΚΥΡΙΩΣ γιατί ακόμα τότε, όσοι ήταν στα Ιωάννινα ήταν εξίσου διαφορετικοί για να ασχοληθούν με τους βάζελους,γαύρους και αεκτζήδες της πόλης (Γιαννιώτες και εισαγόμενους)
Τους κάναμε την χάρη και την τιμή να ασχοληθούμε μαζί τους και απαιτήσαμε να μας σεβαστούν και να μας "αντιμετωπίσουν" σε γήπεδα που δεν (θέλαμε να) μπορούμε να τους αντιμετωπίσουμε.
Νομίσαμε ότι μεγάλωσε η πούτσα μας απότομα και ξεχάσαμε την ουσία του να είσαι ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ (ευτυχώς όχι όλοι ή όχι ακόμα, επαναλαμβάνω).
Ξεχάσαμε ότι το διώξιμο των παοκτσίδων από την μεγάλη και το ρίξιμο των αεκτζήδων στη λίμνη, δεν ήταν μαγκιά μιας μερίδας οργανωμένου στρατού οπαδών του ΠΑΣ.Ήταν από καρδιάς αντίδραση μιας ΠΟΛΗΣ.
Πολύ φοβάμαι ότι το ένστικτο αυτό, αν υπάρχει ακόμα μέσα της, η πόλη μπορεί την επόμενη φορά να το χρησιμοποιήσει εναντίων των "μάχιμων" οπαδών του ΠΑΣ.
Be Yourselves - Be Different - BE White & Blue
PAS GIANNINA - AJAX OF EPIRUS
Υ.Γ. Ορισμένοι από 'μας το "ΤΑ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ" το φέρουμε ως τίτλο τιμής. Όχι επειδή δεν μπορούμε αλλιώς, αλλά γιατί έτσι θέλουμε. Ως εκεί φτάνει η "μαγκιά" μας.
By
deceiver
