2 ΧΡΟΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΤΟ ΜΗΤΣΟ Η ζωή κυλάει χωρίς να μας ρωτά. Ασθμαίνουμε να την ακολουθήσουμε, να πιάσουμε το βηματισμό της, ξεχνιόμαστε και ξεχνάμε, έτσι συνέβαινε από πάντα. Κι εμείς, όχι δα τίποτα ιδιαίτεροι, δε θα ξεφεύγαμε από αυτόν τον αδυσώπητο κανόνα.
Όμως η μνήμη γυρνάει. Αναδύεται στα γέλια και φουσκώνει στις λύπες μας. Κάνει τα δικά της, πάλι χωρίς να καταδέχεται να μας ρωτά. Άλλες φορές πασχίζουμε να τη διώξουμε κι άλλες την αναζητούμε. Με το δικό της μετρονόμο αυτή, δίχως μπούσουλα εμείς.
2 χρόνια μετά το θάνατο του φίλου και αδερφού Μήτσου, στήσαμε το δικό μας μνημείο, στο φυσικο του χώρου, το γήπεδο. Εκεί θα βρεθούμε το Σάββατο το βραδάκι, να πιούμε ένα τσίπουρο στη μνήμη του. Να μοιραστούμε, να αναπολήσουμε, να θυμηθούμε. Ο Μήτσος θα μας ήθελε όλες & όλους εκεί!
Σάββατο 26/08/2017, 21:30, Μιχαηλίδη & Πινδάρου, μπροστά απ' το γκαφίτυ, στο ΓΗΠΕΔΟτα παιδιά απ' το πέταλο