Θλιβερή είδηση κ' πραγματικότητα παρότι η ασθένεια ήταν γνωστοποιημένη από τον ίδιο κ' το κοινό προϊδεασμένο για την κατάσταση της υγείας του.
Θλίψη που μεγαλώνει καθώς κ' η συγκυρία την φέρνει στο κλείσιμο της χρονιάς να δημιουργεί έτσι μιά εντονότερη αίσθηση τέλους.
Μιας εποχής παλαιάς που σβήνει...
μιας άλλης κουλτούρας, δυσεύρετης κ' αναντικατάστατης που αποχαιρετά...
μιάς γενιάς που απέρχεται ασταμάτητα κ' μίας φιλοσοφίας ολόκληρης που παρέρχεται ανεμπόδιστα...
Σε μία κοινωνία ήδη αποστραγγισμένη, αισθητικά, ηθικά, πνευματικά, ψυχικά... σωματικά κ' νοερά ακρωτηριασμένη.
Που όλο κ' περισσότερο αποστασιοποιημένη πιά κ' αποτραβηγμένη από την καλαισθησία κ' τον πολιτισμό, πολύ φοβάμαι πως ίσως πληροφορείται τις αλλεπάλληλες απώλειες των ανθρώπων της Τέχνης ως απλές κ' αναμενόμενες καθημερινές ειδήσεις...
Ανήμπορη να αναλογιστεί τον συμβολισμό κ' το μέγεθος της απώλειας...
Εύχομαι το έργο του, αλλά κ' άλλων εμπνευσμένων ανθρώπων να αποτελέσει παρακαταθήκη του μέλλοντος, δεν ξέρω όμως αν το ελπίζω, καθώς η έμπνευσή του προέκυψε κ' ζυμώθηκε μέσα από αλληλουχίες κ' δυναμικές αλληλεπίδρασεις γεγονότων κ' καταστάσεων που η Ελληνική κοινωνία φαντάζει ανίκανη πιά να αναπαράγει ή να ακολουθήσει, βυθισμένη για τα καλά στην οικονομικο-πολιτικο-κοινωνικο-πολιτισμική σκουληκότρυπά της...
Υποκλίνομαι στον μεγάλο δημιουργό της τέχνης κ' του πραγματικού πολιτισμού του.
Στον καλλιτέχνη που έντυσε τα χρόνια της νιότης μας, όσων από εμάς, με εικόνες κ' μελωδίες πολύχρωμες κ' εφοδίασε τα ώριμα χρόνια μας με περίσκεψη κ' με στοχασμό.
Στον άνθρωπο που με τόση διακριτικότητα κ' θάρρος διέβη το στερνό μονοπάτι της Ζωής.