This Was Melwood, 1950-2020
Την τρίτη 10 Νοεμβρίου, οι πρωταθλητές Αγγλίας, αποχαιρέτησαν με πολύ συγκινητικό τρόπο το προπονητικό κέντρο. Σύσσωμη η «οικογένεια» της Liverpool, από παλαίμαχους παίκτες, προσωπικό και κάθε εμπλεκόμενο με την ομάδα, έδειξαν μια πρωτόγνωρη συγκίνηση για ένα απλό προπονητικό κέντρο. Ή μήπως δεν ήταν και τόσο απλό;
Τον Δεκέμβρη του 1959, ο 46χρονος Bill Shankly αναλαμβάνει την θέση προπονητή στην ομάδα της τότε δεύτερης κατηγορίας του αγγλικού ποδοσφαίρου, Liverpool. Ήταν ο άνθρωπος που έμελλε να αλλάξει την ιστορία του συλλόγου και να συνδέσει για πάντα το όνομά του με μία ομάδα, που πια θεωρείται από τις κορυφαίες του κόσμου. Όταν λοιπόν ο Shankly επισκέφτηκε για πρώτη φορά το προπονητικό κέντρο στο Δυτικό Ντέρμπι, το οποίο η ομάδα είχε αποκτήσει λίγα χρόνια πριν, είδε ότι ήταν σε άθλια κατάσταση. Το χορτάρι στα γήπεδα είχε μεγαλώσει μάλιστα τόσο πολύ, που στην αυτοβιογραφία του, το είχε χαρακτηρίσει ως «φτωχή άγρια φύση». Σε ένα απ’ τα τρία γήπεδα μάλιστα, είχε δύο κρατήρες από βόμβες (!), με τον Σκωτσέζο τεχνικό να αναρωτιέται αν είχαν φτάσει οι Γερμανοί μέχρι εκεί κατά την διάρκεια του πολέμου.
Κάπου εδώ αξίζει να σημειωθεί ότι το Melwood πριν αγοραστεί απ’ την ομάδα, άνηκε στο τοπικό σχολείο St Francis Xavier και χρησιμοποιούνταν σαν χώρος παιχνιδιού. Ο πάτερ Melling και ο πάτερ Woodlock, που δίδασκαν εκεί, περνούσαν ώρες βοηθώντας τα νέα αγόρια να παίζουν μπάλα. Σαν φόρο τιμής λοιπόν προς τους δύο αυτούς κυρίους, η ομάδα ονόμασε τις εγκαταστάσεις χρησιμοποιώντας τις πρώτες συλλαβές απ’ τα ονόματά τους (Mel-, Wood-).
Έτσι ο Shankly, διαμόρφωσε τον χώρο, ώστε να μπορούν να προπονούνται εκεί οι παίκτες, οι οποίοι μέχρι τότε είχαν ως μοναδικό χώρο το Anfield και έτρεχαν από εκεί μέχρι το Melwood και πίσω, στα πλαίσια της εκγύμνασής τους! Το κέντρο ανακαινίστηκε με κορυφαίες, για την εποχή, προδιαγραφές. Οι παίκτες ετοιμάζονταν στο Anfield, έπαιρναν το λεωφορείο για το Melwood, έκαναν την προπόνησή τους και μετά επέστρεφαν στο γήπεδο για να κάνουν ντους και να αλλάξουν.
Στο ανακαινισμένο πλέον κέντρο, ο Shankly πρωτοσύστησε στους παίκτες τον τρόπο προπόνησης με πέντε παίκτες ανά ομάδα, που καθόρισε την φιλοσοφία:
«πάσα και κίνηση, κρατήστε το απλό». Ο Σκωτσέζος τεχνικός φρόντιζε πάντα η παίκτες του, να κάνουν την σωστή προθέρμανση και αποθεραπεία ώστε να αποφεύγουν μυϊκούς τραυματισμούς. Πράγμα πολύ βασικό, όταν η Liverpool κατέκτησε το πρωτάθλημα την σεζόν 1965-66, με μόνο 14 παίκτες, δύο εκ των οποίων έπαιξαν πολύ λίγους αγώνες.
Ο «Shanks» απέδειξε τις ικανότητές του, όταν ανέλαβε μια ομάδα δεύτερης κατηγορίας, η οποία πάλευε μέχρι τότε να διατηρηθεί στο δεύτερο μισό του βαθμολογικού πίνακα και την έκανε μια απ’ τις μεγαλύτερες ποδοσφαιρικές δυνάμεις, όπως όλοι ξέρουμε σήμερα. Πολλοί πιστεύουν ότι ήταν απλά λόγω της ιδιοφυίας του, άλλοι πιστεύουν ότι ήταν απλά τύχη. Λίγοι ήταν αυτοί που ξέρουν ότι το μυστικό της επιτυχίας των «Κόκκινων» του Shankly, ήταν ένας συνδυασμός όλων των παραπάνω, αλλά και της προσθήκης ενός μέρους, που οι παίκτες μπορούσαν να κάνουν με ασφάλεια και σωστό προγραμματισμό, αυτό που αγαπούσαν. Όσοι πέρασαν απ’ το προπονητικό αυτό κέντρο, αναφέρονται σε αυτό ως «σπίτι» μιας και περνούσαν τον περισσότερο χρόνο τους εκεί.
Η δημιουργία των εγκαταστάσεων για την σωστή και ευχάριστη προπόνηση, ήταν το επίκεντρο στην ψυχολογική ενίσχυση που ο ίδιος ο Shankly έφερε στην ομάδα, φρεσκάροντας τον τρόπο παιχνιδιού, όχι μόνο της Liverpool, αλλά και των ομάδων που θα ακολουθούσαν τα χνάρια του στην πορεία. Προσφέροντας ένα υπερσύγχρονο «κόσμημα» στην ομάδα, διαλέγοντας τον ύμνο της με τεράστια επιτυχία και δημιουργώντας οικογενειακούς δεσμούς μεταξύ των παικτών, αλλά και του προσωπικού που εργαζόταν για τον σύλλογο, ο Σκωτσέζος άλλαξε την ιστορία του αθλήματος.
Μέχρι σήμερα το «You’ll Never Walk Alone», ακούγεται σε κάθε εντός έδρας αγώνα να το τραγουδάνε οι οπαδοί, ενώ συχνά βλέπουμε σκηνές απ’ τις προπονήσεις των παικτών στο Melwood και δείχνουν όλοι πρόσχαροι. Έως και το 1998, στο Melwood, στεγάζονταν και η ακαδημία της Liverpool. Τότε ήταν που μετακόμισε στο Kirkby, εκεί που σήμερα δημιουργήθηκε ένα ακόμα υπερσύγχρονο προπονητικό κέντρο, που έρχεται ξανά για να αντικαταστήσει, σε επίπεδο πρώτης ομάδας πια, το ιστορικό «παρελθόν». 22 χρόνια μετά, η ακαδημία και σύσσωμη η οικογένεια της Liverpool θα βρίσκονται ξανά κάτω απ’ την ίδια στέγη.
Εδώ ίσως αξίζει να κάνουμε μια αναφορά και στο περίφημο «Boot Room» στο Anfield. Ακόμα μια έμπνευση του «Shanks», όπου χρησιμοποίησε το δωμάτιο που φύλαγαν οι παίκτες τα παπούτσια τους, για να δημιουργήσει μια ανεπίσημη βάση για την προπονητική ομάδα. Εκεί μέσα πρώτα ο ίδιος και στην συνέχεια οι Bob Paisley, Reuben Bennett, Tom Saunders, Joe Fagan και Ronnie Moran, κατέστρωναν τα σχέδια τους. Έπιναν το τσάι τους μετά τους αγώνες για να χαλαρώσουν και ανέλυαν τα παιχνίδια, έβλεπαν τι πήγε λάθος, τι έγινε σωστά και ετοίμαζαν την στρατηγική τους για το επόμενο ματς. Να σημειωθεί μάλιστα πως από τους προαναφερθέντες, οι μόνοι που δεν διετέλεσαν στο μέλλον προπονητές της, ήταν οι Moran και Saunders, με τον πρώτο όμως, να παραμένει το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα στο Anfield.
Το 1993 και υπό την ηγεσία του Graeme Souness η Liverpool αποχαιρέτησε το «Boot Room» και μαζί του και ένα κομμάτι της ιστορίας της. Ο Σκωτσέζος τεχνικός είχε δηλώσει πως η κατεδάφιση του ιστορικού αυτού δωματίου έγινε γιατί υπήρχε ανάγκη για μια αίθουσα τύπου. Τον Νοέμβριο του 2020 η οικογένεια των «Κόκκινων» λέει ένα ακόμα αντίο στο δεύτερο «σπίτι» τους, το Melwood. Με συγκινητικά μηνύματα από παλαιμάχους, στελέχη της ομάδας αλλά και εν ενεργεία παίκτες, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, έγινε χθες ο ύστατος χαιρετισμός των εγκαταστάσεων. Jamie Garragher, Steven Gerrard, Fernando Torres, Ian Rush, Sir Kenny Dalglish και Luis Garcia είναι μόνο κάποιοι απ’ τους πολλούς που έσπευσαν να θυμηθούν τις ένδοξες στιγμές που έζησαν εκεί μέσα!
Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που ο Jurgen Klopp, έχει συγκριθεί με τον Shankly, για τις ριζικές αλλαγές που έκανε στην ομάδα, αλλά και για την επιστροφή της στην κορυφή της Ευρώπης και κυρίως για την κατάκτηση ενός πολυπόθητου πρωταθλήματος μετά από 30 ολόκληρα χρόνια! Πλέον ο Γερμανός γίνεται ο πρώτος προπονητής μετά τον Σκωτσέζο που οραματίζεται ένα υπερσύγχρονο προπονητικό κέντρο και το υλοποιεί για χάρη της ομάδας και της καλύτερης λειτουργείας της. Οι δηλώσεις του Γερμανού για την αποχώρηση απ’ το Melwood, αντιπροσωπεύουν την πλειοψηφία, λέγοντας πως τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα. Ο ίδιος είπε ότι είναι στενάχωρο που αφήνουν το «σπίτι» τους, αλλά η αλλαγή είναι αναγκαία για την εξέλιξη της ομάδας και είναι ένα ακόμα βήμα προς την βελτιστοποίησή της.
Κατά τα λόγια του συλλόγου στο συγκινητικό βίντεο λοιπόν: This Was Melwood, 1950-2020.
Συντάκτης: Δημήτρης Γαλανόπουλος
eyap.gr
