Μόνο περηφάνια γι` αυτή την ομάδα, για τους ΠΑΙΚΤΑΡΑΔΕΣ μας - έχω βαρεθεί να διαβάζω για "λίγους", για μη ποιοτικούς, από τα πανέρια κλπ - και τον ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ μας (όλο το σταφ). Το χθεσινό ήθελε πολύ βαριά αρχίδια, και απέδειξαν ότι τα έχουν.
Όταν σε μια ομάδα, παίκτες του 5- 6 παίζουν, με συνέπεια, στο 7, ξεπερνώντας τον εαυτό τους, στα μάτια τα δικά μου είναι ΠΑΙΚΤΑΡΕΣ. Έλεος πια με τα υποτιμητικά σχόλια. Αγαπήστε αυτό που έχετε χωρίς ναι μεν, αλλά... και λοιπούς αστερίσκους.
Πάρτε αυτό που με τον τίμιο ιδρώτα τους σας δίνουν, αναλογιζόμενοι ότι αυτοί οι "λίγοι" κάθε Κυριακή (Σάββατο ή Δευτέρα), ακολουθώντας το πλάνο του ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ, σας χαρίζουν ποδοσφαιρικό θέαμα που οι οπαδοί των άλλων ομάδων, στην πλειοψηφία τους δεν βλέπουν σε όλο το πρωτάθλημα. Και από βαθμούς, όχι και άσχημα ...
Ναι στην κριτική, μείνετε, πέρα από τα καλά τους, στα λάθη τους, τονίστε τα όσο θέλετε, αλλά χωρίς μειωτικούς χαρακτηρισμούς - δεν προσφέρουν τίποτε, ούτε σε εκείνους, ούτε σε εσάς.
Όσον αφορά τη χθεσινή "ομορφιά":
ΧΟΥΤ: από πέρυσι πιστεύω ότι μετά από χρόνια "ξηρασίας", βρήκαμε καλό (έως πολύ καλό) τερματοφύλακα. Το ζήτημα είναι ότι από την προηγούμενη ομάδα του, αλλά και πέρυσι είχε μάθει να δέχεται λίγη πίεση, λίγες ευκαιρίες και ήταν πάντα έτοιμος, έστω και στις λίγες ευκαιρίες, να ανταποκριθεί άμεσα, σαν τερματοφύλακας ομάδας πρωταθλητισμού. Φέτος αυτό άλλαξε. Δέχεται πολύ περισσότερη πίεση, και τρώγοντας περισσότερα γκολ (σχεδόν σε κάθε παιγνίδι), έχει χάσει την αυτοπεποίθησή του και αυτό φαίνεται και στο παιγνίδι του - στην αρχή του πρωταθλήματος ήταν πολύ καλύτερος και πολύ σταθερότερος. Θα βρει πάλι την περπατησιά του, μέσα από την περαιτέρω βελτίωση της αμυντικής λειτουργίας της ομάδας. Εχθές δεν έφταιγε στα γκολ, δεν "έβγαλε" όμως και τίποτε. Λόγω ποιότητας, μόνο καλύτερος μπορεί να γίνεται.
ΟΙΚΟΝΟΜΟΠΟΥΛΟΣ: Αν ήταν στο χέρι μου, επειδή δεν τον"πίστευα", εχθές δεν θα τον ξεκινούσα. Όμως, το παιδί προσπάθησε πολύ, δικαίωσε τον προπονητή του για την επιλογή του, και δεν αισθάνθηκα ότι μου έλειψε ο Σάλιακας - μόνο για την εκτέλεση των στημένων ίσως. Στο ζύγι, ήταν μια θετική παρουσία.
ΠΕΕΡΣΜΑΝ: Σταθερός, καλύτερος από τις τελευταίες εμφανίσεις του, έδωσε και την ασιστ στο πρώτο γκολ. Θετικός, ενώ μου έδειξε ότι άρχισε να μπαίνει και στο πνεύμα του Ελληνικού πρωταθλήματος
- όποιος προσέχει τις λεπτομέρειες, βλέπει...
ΕΡΑΜΟΥΣΠΕ: αρκετά καλός, μας άφησε να θυμόμαστε τον Μπαράλες μόνο για τις ικανότητες του στις πολεμικές τέχνες.
ΚΑΡΓΑΣ: ξεκίνησε άσχημα, στην πορεία κάπου το βρήκε και εν τέλει βοήθησε.
ΠΑΝΤΕΛΑΚΗΣ: ο αγαθός μας γίγαντας, όπως πάντα προσπάθησε, πλην όμως στο δεύτερο γκολ, άργησε πολύ να πάρει χαμπάρι τι γινόταν. Μπροστά από το Χουτ, φυλάγοντας χώρο και όχι αντίπαλο, χωρίς κανένα εμπόδιο, δεν βλέπει καθόλου το "κόψιμο" του σκόρερ. Όταν το βλέπει και κάνει να κινηθεί, είναι πια πολύ αργά... Οκ, γίνονται αυτά μέσα στο παιγνίδι.
ΚΑΣΤΡΟ: κρίμα το παιδί, να κάνει γιορτές με θλάση. Περαστικά στον αρχηγό.
ΣΙΟΝΤΗΣ: θετικός, μέχρι την κακιά την ώρα... Μαχητής και σκληρός τόσο, όσο για εξάρι. Ας έχουμε και έναν τέτοιο, χρειάζεται και η σκληράδα. Δεν ασχολούμαι αν ήταν ή δεν ήταν κόκκινη - εγώ, και νομίζω ότι είμαι αντικειμενικός, θα έμενα στην κίτρινη (αλλά εγώ που να ξέρω από διαιτητικά "καπρίτσια").
ΝΤΟΜΙΓΚΕΘ: σταθερά θετική παρουσία, ανταποκρίθηκε σε ικανοποιητικό βαθμό,σε αυτά που θέλει ο κόουτς από εκείνον. Δεν είναι μεσοεπιθετικός όπως κάποιοι τον φαντάζονται, αμύνεται με συνέπεια (χωρίς κάτι το κραυγαλέο), δίνει ηρεμία, βοηθάει στο να πάει η μπάλα με ασφάλεια μπροστά και όταν του δοθεί η ευκαιρία έχει και την κάθετη - εχθές δεν τη βρήκε.
ΝΑΟΥΜΕΤΣ: κινητικός, δραστήριος, αλλά ανούσιος. Όταν συνδυάζει ή συνδυάσει την ποιότητά του με την ουσία, θα γίνει περισσότερο καθοριστικός στο παιγνίδι μας. Μόνο καλύτερος μπορεί να γίνει, τον περιμένουμε. Σωστή η αλλαγή του.
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΗΣ: όπως πάντα παίκτης του πρώτου ημιχρόνου. Σε αυτό είναι πάντα θετικός, μαμούνι, ουσιαστικός, ψάχνει το γκολ και την ασίστ (αν και γενικά είναι κακός πασέρ). Στο δεύτερο ημίχρονο ψάχνεις να τον βρεις στο γήπεδο. Έτσι και χθες.
ΠΑΜΛΙΔΗΣ: ότι και να κάνει, δεν θα βρεθεί ποτέ κανείς να πει ότι δεν έκανε ότι μπορούσε. Αμύνθηκε με συνέπεια, βοηθώντας τον Οικονομόπουλο, μάρκαρε και ψηλά, κινήθηκε χωρίς τη μπάλα, και επωφελούμενος της παρουσίας του μοικανού, βρέθηκε στην κατάλληλη θέση την κατάλληλη στιγμή και μας χάρισε και ένα γκολ.
ΚΡΙΖΜΑΝ: δεν ξέρω αν είναι ξυνίλας, τεμπέλης, ράθυμος ή ότι άλλο του καταλογίζεται από κάποιους, ξέρω όμως ότι ήταν ¨μέσα¨και στα δύο γκολ που βάλαμε. Στο πρώτο "έσπασε" την μπάλα στην ιδανική στιγμή στον Πεερσμαν, και στο δεύτερο, κινούμενος σωστά σε φάση, εμφανέστατα δουλεμένη στην προπόνηση, έφτασε πρώτος στη μπάλα και "εγραψε". Ανταποκρίθηκε πλήρως σε ότι ζητάς από τον επιθετικό σου. Έχω φτάσει στο σημείο να πιστεύω ότι βρίσκεται στο στόχαστρο κυρίως των καραφλών οπαδών που δεν του συγχωρούν τη δυνατότητα και το βίτσιο να παίζει με τα μαλλιά του, φτιάχνοντας χρωματιστές μοικάνες εκεί που εκείνοι δεν μπορούν
ΛΕΟ: το αγαπημένο μας "γκνου", χώνεται στη μύτη τους, τρέχει τα "λιοντάρια", αριστερά δεξιά, πάνω κάτω... Κάποιες φορές τα κατάφερε, κάποιες άλλες τον φάγανε - μάλλον ήταν και οι περισσότερες. Στο παρατεταμένο σπριντ που έκανε, ξέφυγε και από ένα κλώτσο - τρικλοποδιά από τον πρώτο που τον κυνήγησε - δεν θυμάμαι αν εκείνος πήρε κίτρινη κάρτα, όπως θα έπρεπε. Παίκτης που δεν είναι φυγόπονος ή τεμπέλης, πάντα φιλότιμος και αγωνιστής, και πάντα περιμένουμε κάτι περισσότερο από αυτόν - υπάρχουν φορές που και τα γκνου καρφώνουν τα λιοντάρια...
ΛΙΑΣΟΣ: ο ορισμός του μαχητή νεαρού που θέλει να αρπάξει την ευκαιρία. Παρά το μειονέκτημα της έλλειψης ταχύτητας, δεν άφησε απάτητο κανένα κομμάτι των Ζωσιμάδων. Δυνατός και σκληρός, πάλεψε παντού, κόντεψε και να σκοράρει. Σε ένα άλμα του μάλιστα που κέρδισε φάουλ, πρέπει, πηδώντας, να έφτασε και κοντά σιμά στο θεό (και δεν αναφέρομαι στο Μουφ). Μπράβο μικρέ, ίσως ο νέος μας με το πιο αποφασιστικό βλέμμα στα μάτια.
ΣΑΛΙΑΚΑΣ: από το παιγνίδι, θα θυμάμαι την ιδανική πάσα (από το στημένο σου) στο μοικάνα που έφερε και το δεύτερο γκολ μας. Μπράβο σου.
Εν κατακλείδι, ΜΠΡΑΒΟ σε όλους σας παιδιά μας. Για μια ακόμη φορά, μας δώσατε το δικαίωμα να περπατάμε με το κεφάλι ψηλά και να καμαρώνουμε για την αρμάδα μας.
ΥΓ1. Αλλιώς παίζεις, ειδικά αμυνόμενος, όταν έχεις την πεποίθηση ότι στο πρώτο δικό σου σκληρό (ακόμη και ακούσιο) φάουλ θα πάρεις κάρτα, για την οποία η μόνη αμφιβολία σου αφορά το χρώμα της. Εχουμε μια ομάδα που αντιμετωπίζεται σαν συμμορία δολοφόνων σε μεξικάνικη φυλακή, τη στιγμή που για άλλους η συγχώρεση είναι "χριστιανικό" καθήκον.
ΥΓ2. Πρόεδρα, αποφεύγω να ασχολούμαι μαζί σου, γιατί "όποιον ανακατεύεται με τα πίτουρα, τον τρων οι κότες"... Το μόνο που θα σου ζητήσω, για πρώτη και τελευταία φορά μάλλον, είναι αυτές οι δύο οι ρημάδες μεταγραφούλες που χρειαζόμαστε. Εμείς για να είμαστε λίγο πιο κοντά στα όνειρά μας, και εσύ για να μην ξυπνάς στον ύπνο σου, και χαλιέσαι, μη τυχόν και χάσεις χρήματα εκεί εκεί στη Β΄Εθνική...
ΥΓ3, και σημαντικότερο. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο, γι` αυτό γουστάρουμε τους αργεντίνους αλλά και τους ΠΑΙΚΤΑΡΑΔΕΣ της ομάδας μας:τελειώνει το ματς, και αμέσως μετά, εκεί που οι μονομαχίες πήγαιναν στο "θα σου Γαμήσω ότι έχεις και δεν έχεις" και πάρε και αυτήν πάρε και εκείνην, ακολουθούν αγκαλιές, γέλια και πειράγματα, ανάμεσα στους μονομάχους που λίγο πριν μάτωναν ο ένας τον άλλο. Και κοντά στους αργεντίνους "αληταράδες" να και τα δικά μας ελληνόπουλα. ΜΠΡΑΒΟ σε όλους σας. Αυτό είναι το ποδόσφαιρο που θέλω να βλέπω. Μέσα στο παιγνίδι θα σε "σκίσω", με το σφύριγμα της λήξης, μπορούμε να είμαστε συνάδελφοι, φίλοι, πατριώτες, άνθρωποι που ξέρουν ότι έκαναν στο ακέραιο τη δουλειά τους, χωρίς βεντετισμούς, "στραβώματα" και λοιπές "ομορφιές".
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ, ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΈΝΟΣ Ο ΝΕΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
