Στο άγνωστο με ελπίδα μία μπάλα! (doc)
Από την Παλαιστίνη στην Ελλάδα. Από την απελπισία στο πρόγραμμα FutbolNet της Μπαρτσελόνα και στην επίσημη αναγνώριση από το ελληνικό ποδόσφαιρο. Αυτή είναι η ιστορία ξεριζωμού και ελπίδας του Χουσεΐν Αμπάς.
Στο απέραντο τσιμέντο του Σκαραμαγκά, έχει «σηκωθεί» περικυκλωμένο από το γαλάζιο του ουρανού και της θάλασσας το κέντρο φιλοξενείας προσφύγων. Όταν τελειώνουν τα εκατοντάδες λευκά κοντέινερ, στη σκιά ενός τεράστιου γερανού, βρίσκεται το γηπεδάκι που καθημερινά υφαίνει τα όνειρα των παιδιών. Τα όνειρα για μια κανονική ζωή, ένα κανονικό σπίτι, μια κανονική δουλειά. Όπως σε τόσες και τόσες παιδικές ψυχές, ονειρεύονται πως μέσα από το ποδόσφαιρο θα τα καταφέρουν.
Μοιάζει ουτοπικό, μα δεν είναι. Κι αυτό γιατί δίπλα τους βρίσκονται παιδιά που τα έχουν καταφέρει. Όχι να υπογράψουν κάποιο αστρονομικό συμβόλαιο, να κάνουν συλλογή από ακριβά αμάξια και να πίνουν κοκτέιλ στην πισίνα. Όταν η θάλασσα αγριεύει και δεν ξέρεις αν θα φτάσεις στην όχθη, όταν κάνεις μπάνιο με κρύο νερό, όταν κοιμάσαι σε σκηνές με κρύο και υγρασία, τα όνειρα προσαρμόζονται. Υλοποιούνται με πολύ λιγότερα.
Ένας από αυτούς που τα κατάφερε είναι ο Χουσεϊν Αμπάς. Ο Παλαιστίνιος γνώρισε στις πρώτες μέρες προσφυγιάς, στον Πειραιά, την Οργάνωση Γη και την ποδοσφαρική ομάδα Ελπίδα Προσφύγων. Έγινε παίκτης της, έπειτα αρχηγός και στη συνέχεια επιλέχθηκε μαζί με τον Μοχάμεντ Ρέζα από το πρόγραμμα FutbolNet του Ιδρύματος της Μπαρτσελόνα για να γίνει προπονητής και να προσφέρει μια διέξοδο στα προσφυγόπουλα μέσω του ποδοσφαίρου. Δεν ήταν μόνο η ικανότητά του με την μπάλα, ο χαρακτήρας, η θέλησή του να μάθει γλώσσες που έπαιξαν ρόλο.
Ο ίδιος είχε βρεθεί στη θέση των παιδιών και οι δεσμοί που αναπτύσσει μαζί τους μέσα στο γήπεδο είναι μοναδικοί. Κι ύστερα, αφού ως προπονητής έδωσε ξανά χρώμα στη ζωή του, έπειτα από πολύμηνη προσπάθεια, κατάφερε να βγάλει δελτίο και να παίξει ποδόσφαιρο σε ελληνική ομάδα, όντας ο πρώτος πρόσφυγας από την Ελπίδα Προσφύγων που τα κατάφερε. Εντάχθηκε στο δυναμικό του Ηφαίστου Νίκαιας, πάτησε ξανά χορτάρι, ένιωσε αποδυτήρια, άκουσε κόσμο στις κερκίδες. Έδωσε ελπίδα στους υπόλοιπους που παλεύουν να παίξουν μπάλα στην Ελλάδα, αλλά βρίσκουν μπροστά τους τεράστια εμπόδια.
Η ζωή του Χουσεϊν μπήκε σε τροχιά μέσω του ποδοσφαίρου. Το gazzetta.gr τον ακολούθησε με μια κάμερα από τον Σκαραμαγκά μέχρι τον Ρέντη και ξετυλίγει την ιστορία του, υπό τη μουσική και τους στίχους των Active Member.
Δημοσιογραφική επιμέλεια - ρεπορτάζ: Θάνος Σαρρής
Κάμερα: Βασίλης Τσίγκας
Μοντάζ: Μίνα Ρήγα
Ευχαριστούμε την Οργάνωση Γη, τον Ήφαιστο Νίκαιας, την Ελπίδα Προσφύγων και τους Active Member
gazzetta.gr
