Γιαννιωτες και δεν ειναι Π.Α.Σ. ? 
Φίλε john-PAS μιλάμε και για γεννίτσαρους.
Δικός μου άνθρωπος καραβάζελος (και πολοί άλλοι θερμόαιμοι) από κούνια, τελευταία είναι λυσσασμένος με τις επιδόσεις του ΠΑΣ, με το Ντεμόλ που δεν είναι άσφαιρος Τσιώλης κ.ά. μα πιο πολύ η λύσσα έχει να κάνει με το γεγονός ότι διαισθάνεται να προετοιμάζεται ψυχολογικά για τη φόλα μέσα στους Ζωσιμάδες, ο βάζελος. Είναι πολλοί αυτοί, μιλιούνια.
Και, γελάω τώρα, καθώς σκέφτηκα μήπως και τους αποθαρρύνω τώρα, να δουν τον ΠΑΣ καλύτερα ...
Και παλιά υπήρχαν, αλλά τώρα τα πράματα δεν είναι τόσο αγνά και αυθόρμητα.
Οι σχέσεις εντόπιων ΠΟΚ - ΠΟΘ είναι σε διένεξη, μιμούμενοι οι τύποι το κεντρικό χουλογκανικό ή εξαγριωμένο μοντέλο, παλιά δεν υπήρχαν τέτοιες σχέσεις, μόνο πηγαδάκια και καζούρες.
Οι γηγενείς Γιαννιώτες είναι ΠΑΣ.
Ωστόσο όμως διασπείρονται και συρικνώνονται μέσα στη σύγχρονη γιαννιώτικη κοινωνική - ποδοσφαιρική πανσπερμία.
Παλιά και σήμερα, κανένα χωριό δεν είχε μονογαμικούς φιλάθλους - οπαδούς του ΠΑΣ, συμπαθούσαν μεν τον ΠΑΣ, αλλά ήταν βαφτισμένοι κατά 85% ΠΟΚ - 15% ΠΟΘ (εμπειρικά δεδομένα αυτά) και όσοι σημερινοί 50αρηδες και τέκνα τους, που ζουν στα Γιάννινα, συνθέτουν αυτόν τον αμφίβολο πληθυσμό και απόντα κόσμο, που ναι μεν μιλάνε για τον ΠΑΣ, αλλά όχι με το ίδιο κίνητρο, του Πασολέ.
Μια ζωή εξαρτημένοι από τα κέντρα και μια ζωή όμηροι και άβουλοι, κάτι που φαίνεται καθαρά σε αυτό που αναζητάμε σήμερα ως απότοκο κάποιας ανάπτυξης, είτε πρόκειται για ποιότητας ζωής ή για υποδομές ή άλλες κοινωνικές κατακτήσεις μέσα και γύρω από τα Ιωάννινα ... πως να δεις τον ΠΑΣ των πέτρινων χρόνων, ως ομάδα???
Για να είσαι ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ έπρεπε να πέσεις πάνω στον ΠΑΣ και να έχεις παραστάσεις, από μικρός ή να πήγες σχολείο στα Γιάννινα, κ.ά. συγκυρίες.
Στα χωριά η ομάδα επιλέγονταν, με ότι περισσότερο τύχαινε κανείς στα μπισκότα με τις εικόνες.
Όσοι ήρθαν στα Γιάννινα και σύμφωνα με τη πατριαρχική αντίληψη και προσέγγιση της συνέχειας της οικογένειας για τα πολιτικά, το ίδιο έκαν και για τα ποδοσφαιρικά. Βάζελος ο πατέρας, βάζελος ο γιός, βάζελος ο πατέρας γαύρος ο γιός με την αμφισβήτηση της εφηβίας.
Και οι περισσότεροι με προσηλυτισμό και εξαναγκασμό και πάντα στα όρια της οικογενειακής τιμής.
Κάτι σαν τη παρθενιά της κόρης.
Ελάχιστοι παρέμειναν και μετά τα διάφορα σκαμπανεβάσματα, όπως και ελάχιστοι έγιναν ΠΑΣ επειδή είχαν τη μήτρα.
Και επειδή ΠΑΣ γεννιέσαι, δε γίνεσαι.
Αυτοί, όσοι είμαστε.
Ωστόσο όμως, εκτιμώ ότι αυτός είναι ο συσχετισμός στα Γιάννινα.
Και οι προσέλευσή τους στο γήπεδο και όταν αυτή συμβαίνει, δεν έχει ως κίνητρο τον ΠΑΣ.
Σίγουρα υποκειμενικές οι απόψεις μου, αλλά 100αδες τα πρόσωπα που τις θεμελιώνουν.
