Στάδια
"Σ. Λούης"
Έτος ολοκλήρωσης της πρώτης κατασκευής: 1982
Τοποθεσία: Μαρούσι Αττικής
Χωρητικότητα: 69.618 θέσεις
Ο "νονός": Ο Σπύρος Λούης ήταν η μεγαλύτερη μορφή των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων, εκείνων του 1896 που διεξήχθησαν στην Αθήνα. Σε ηλικία 24 ετών, ο νεαρός Μαρουσιώτης νερουλάς έτρεξε χωρίς προετοιμασία και θριάμβευσε στο Μαραθώνιο επευφημούμενος από 80.000 θεατές που είχαν κατακλύσει το Καλλιμάρμαρο. Πέθανε πάμφτωχος τον Μάρτιο του 1940, σε ηλικία 68 ετών.
"Α. Νικολαΐδης" (Παναθηναϊκός)
Έτος ολοκλήρωσης της πρώτης κατασκευής: 1922
Τοποθεσία: Αμπελόκηποι Αττικής
Χωρητικότητα: 16.003 θέσεις
Ο "νονός": Ο Απόστολος Νικολαΐδης ήταν διακεκριμένος πολυαθλητής του ποδοσφαίρου, του στίβου, του μπάσκετ, του βόλεϊ και του τένις του Παναθηναϊκού. Συνέβαλε στη μετονομασία του Πανελληνίου Ποδοσφαιρικού & Αγωνιστικού Ομίλου σε Παναθηναϊκό Αθλητικό Όμιλο, ενώ για περίπου 45 χρόνια υπηρέτησε το "τριφύλλι" από διάφορα διοικητικά πόστα. Πέθανε στις 15 Οκτωβρίου 1980 σε ηλικία 84 ετών και λίγους μήνες αργότερα το ιστορικό γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας πήρε το όνομά του.
"Γ. Καραϊσκάκης" (Ολυμπιακός)
Έτος ολοκλήρωσης της πρώτης κατασκευής: 1895
Τοποθεσία: Νέο Φάληρο Αττικής
Χωρητικότητα: 32.115 θέσεις
Ο "νονός": Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης ήταν Έλληνας επαναστάτης του 1821. Υπήρξε σπουδαίος αρματωλός κι εν συνεχεία κατέστη στρατηγός, ενώ μέχρι τον Μάρτιο του 1827 είχε ελευθερώσει όλη τη Στερεά Ελλάδα, εκτός του Μεσολογγίου, της Βόνιτσας και της Ναυπάκτου. Πυροβολήθηκε στις 22 Απριλίου 1827 κοντά στο σημείο που βρίσκεται το γήπεδο και μία ημέρα αργότερα υπέκυψε στο σοβαρό τραύμα του.
"Ν. Γκούμας" (ΑΕΚ)
Έτος ολοκλήρωσης της κατασκευής: 1930
Τοποθεσία: Νέα Φιλαδέλφεια Αττικής
Χωρητικότητα: 28.749 θέσεις
Ο "νονός": Ο Νίκος Γκούμας διετέλεσε πρόεδρος της "Ένωσης" από το 1956 έως το 1963, ενώ συνέβαλε σε διάφορες φάσεις κατασκευής του γηπέδου, το οποίο πήρε το όνομά του στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Ο "Πατριάρχης της ΑΕΚ" απεβίωσε στις 17 Αυγούστου 2001 κι αφού είχαν προηγηθεί 27 ημέρες παραμονής στο νοσοκομείο έπειτα από λοίμωξη του αναπνευστικού.
"Κ. Βικελίδης" (Άρης)
Έτος ολοκλήρωσης της κατασκευής: 1951
Τοποθεσία: Χαριλάου Θεσσαλονίκης
Χωρητικότητα: 22.800 θέσεις
Ο "νονός": Ο Κλεάνθης Βικελίδης ήταν επιθετικός ποδοσφαιριστής του Άρη από το 1932 μέχρι το 1949 και προπονητής του τις σεζόν 1953-54, 1958-59, ενώ φόρεσε επτά φορές τη φανέλα της Εθνικής ομάδας. Ο αποκαλούμενος και "μακεδονικό τανκ" είχε κοουτσάρει επίσης τον ΠΑΟΚ, τον Απόλλωνα Καλαμαριάς, τον Πιερικό και την Νίκη Βόλου. Απεβίωσε στις 4 Νοεμβρίου 1988 σε ηλικία 72 ετών, ενώ από το 2004 το γήπεδο φέρει το όνομά του.
Καυτανζόγλειο (Ηρακλής)
Έτος ολοκλήρωσης της κατασκευής: 1956
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη
Χωρητικότητα: 27.770
Ο "νονός": Ο Λυσίμαχος Καυτανζόγλου ήταν διακεκριμένος διπλωμάτης, νομικός κι εθνικός ευεργέτης. Ο πατέρας του Λύσανδρος θεωρείται από τους σημαντικότερους Έλληνες αρχιτέκτονες, ενώ ο παππούς του Ιωάννης Γούτας ήταν μέλος και χρηματοδότης της Φιλικής Εταιρίας. Η περηφάνια του Καυτανζόγλου για τον παππού του τον ώθησε να αφήσει την περιουσία του για την ανέγερση μνημείου στην Θεσσαλονίκη, προκειμένου να τιμηθεί η μνήμη όσων αγωνίστηκαν για την ελευθερία της Ελλάδας.
"Θ. Βαρδινογιάννης" (ΟΦΗ)
Έτος ολοκλήρωσης της κατασκευής: 1951
Τοποθεσία: Ηράκλειο Κρήτης
Χωρητικότητα: 8.600 θέσεις
Ο "νονός": Ο Θεόδωρος Βαρδινογιάννης ήταν αντιπρόεδρος των επιχειρήσεων της γνωστής κρητικής οικογενείας και ήταν βασικός χρηματοδότης της ΠΑΕ ΟΦΗ από τις αρχές του 1980 μέχρι τον ξαφνικό χαμό του στις 21 Σεπτεμβρίου 1996 σε ηλικία μόλις 54 ετών. Επί των ημερών του, ο "όμιλος" κατέγραψε τις πιο ένδοξες στιγμές της ιστορίας του (κατάκτηση Κυπέλλου το 1987, έξοδοι σε ευρωπαϊκές διοργανώσεις, αποκλεισμός της Ατλέτικο Μαδρίτης κ.ά.). Το γήπεδο ονομάζεται και "Γεντί Κουλέ", ονομασία που παραπέμπει στο γνωστό φρούριο της Θεσσαλονίκης, εξαιτίας της καυτής ατμόσφαιρας που δημιουργούν οι οπαδοί του συλλόγου.
"Ζωσιμάδες" (ΠΑΣ Γιάννινα)
Έτος ολοκλήρωσης της κατασκευής: 1952
Τοποθεσία: Ιωάννινα
Χωρητικότητα: 7.652 θεατές
Ο "νονός": Οι Ζωσιμάδες (ή αδελφοί Ζωσιμά) υπήρξαν έμποροι και εθνικοί ευεργέτες που κατάγονταν από το χωριό Γραμμένο Ιωαννίνων. Ήταν έξι αδέλφια (Ιωάννης, Αναστάσιος, Νικόλαος, Θεοδόσιος, Ζώης, Μιχαήλ). Ο Νικόλαος, ο Θεοδόσιος και ο Μιχάλης άρχισαν την εμπορική τους σταδιοδρομία στο Λιβόρνο της Ιταλίας, ενώ ο Ιωάννης, ο Αναστάσιος και ο Ζώης στη Νίζνα της σημερινής Ουκρανίας και αργότερα στη Μόσχα. Διέθεσαν αστρονομικά ποσά για τη λειτουργία σχολείων και δημόσιων βιβλιοθηκών, στην ανέγερση πτωχοκομείου και ορφανοτροφείων, ενώ στήριξαν οικονομικά την Επανάσταση του 1821.
"Θ. Κολοκοτρώνης" (Αστέρας Τρίπολης)
Έτος ολοκλήρωσης της κατασκευής: 1979
Τοποθεσία: Τρίπολη
Χωρητικότητα: 7.616 θέσεις
Ο "νονός": Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ήταν αρχιστράτηγος της Πελοποννήσου και ηγετική μορφή της Επανάστασης του 1821, πολιτικός, πληρεξούσιος, σύμβουλος της Επικράτειας. Στις 23 Σεπτεμβρίου 1821 απελευθέρωσε την Τρίπολη από τους Τούρκους, ενώ στις 26 Ιουλίου 1822 διέσωσε τον αγώνα με την καταστροφή της στρατιάς του Δράμαλη στα Δερβενάκια. Φυλακίστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο το 1834, αλλά έλαβε χάρη από τον Όθωνα. Ο περίφημος "Γέρος του Μωριά" πέθανε στις 4 Φεβρουαρίου 1843 σε ηλικία 72 ετών.
Αλκαζάρ (ΑΕΛ)
Έτος ολοκλήρωσης της κατασκευής: 1932
Τοποθεσία: Λάρισα
Χωρητικότητα: 13.108 θέσεις
Ο "νονός": Αλκαζάρ είναι ισπανικός όρος, ο οποίος έχει αραβική ρίζα και σημαίνει "φρούριο". Είναι κάτι αντίστοιχο με την πελασγική ονομασία Λάρισα. Ταύτιση ενδεχομένως να υπάρχει και με το γεγονός ότι από το 15ο αιώνα είχε εγκατασταθεί στη θεσσαλική πόλη μία πολυπληθής ομάδα σεφαραδιτών, δηλαδή Εβραίων που προέρχονταν από την Ιβηρική χερσόνησο (Ισπανία, Πορτογαλία), όπου ως γνωστόν είχε επεκταθεί ο τότε αραβικός πολιτισμός. Να σημειωθεί ότι Αλκαζάρ δεν ονομάζεται μόνο το στάδιο, αλλά και η ευρύτερη περιοχή.
"Κ. Δαβουρλής" (Παναχαϊκή)
Έτος ολοκλήρωσης της κατασκευής: 1939
Τοποθεσία: Πάτρα
Χωρητικότητα: 11.321
Ο "νονός": Ο Κώστας Δαβουρλής ήταν ένας εκ των κορυφαίων, αν όχι ο κορυφαίος, ποδοσφαιριστών που ανέδειξε το πατρινό ποδόσφαιρο. Σε ηλικία 16 ετών και για μια δεκαετία αγωνίστηκε στην Παναχαϊκή, ενώ το 1974 πήρε μεταγραφή στον Ολυμπιακό, τη φανέλα του οποίου φόρεσε για τρία χρόνια. Το 1977 επέστρεψε στην Παναχαϊκή και τη σεζόν 1985-86 έκλεισε την καριέρα του στον Παναιγιάλειο. Ο Δαβουρλής υπήρξε ο πρώτος παίκτης Β' Εθνικής που αγωνίστηκε στην Εθνική Ανδρών. Μετά το τέλος της καριέρας του συνέχισε να υπηρετεί την Παναχαϊκή από διάφορα πόστα μέχρι το μοιραίο πρωινό της 23 Μαΐου 1992, όπου απεβίωσε σε ηλικία μόλις 44 ετών από ανακοπή καρδιάς.
"Π. Μαγουλάς" (Νίκη Βόλου)
Έτος ολοκλήρωσης της κατασκευής: 1924
Τοποθεσία: Νέα Ιωνία Βόλου
Χωρητικότητα: 4.500 θέσεις
Ο "νονός": Ο Παντελής Μαγουλάς ήταν ποδοσφαιριστής του Απόλλωνα Σμύρνης, αλλά το όνομά του συνδέθηκε περισσότερο με την Νίκη Βόλου, καθώς ανέλαβε να μάθει τα μυστικά του αθλήματος στους πρόσφυγες της Νέας Ιωνίας. Υπήρξε αρχηγός της πρώτης ομάδας κι επί σειρά ετών πρόεδρος του σωματείου, ενώ είχε προτείνει ο σύλλογος να βαφτιστεί "Πανιώνιος". Τελικά, υπερίσχυσε η άποψη του τότε προέδρου Μαυρίκιου Πανά, ο οποίος βλέποντας ένα αγαλματίδιο της "Νίκης", πρότεινε το όνομα Νίκη Βόλου.
"Γ. Λαμπράκης" (Καλλιθέα)
Έτος ολοκλήρωσης της κατασκευής: 1970
Τοποθεσία: Καλλιθέα Αττικής
Χωρητικότητα: 4.200 θέσεις
Ο "νονός": Ο Γρηγόρης Λαμπράκης ήταν γιατρός και αθλητής με πολλές πανελλήνιες και βαλκανικές νίκες. Κατείχε, μάλιστα, για 23 χρόνια (έως το 1959) το πανελλήνιο ρεκόρ στο μήκος με επίδοση 7,37 μ. Τον Οκτώβριο του 1961 εξελέγη βουλευτής Πειραιά συνεργαζόμενος με την ΕΔΑ. Το μοιραίο 1963 συνελήφθη επειδή πραγματοποίησε μαραθώνια πορεία ειρήνης παρά τη σχετική απαγόρευση της αστυνομίας και στις 22 Μαΐου, καθώς εξερχόταν από συγκέντρωση για την ειρήνη και τον πυρηνικό αφοπλισμό στην Θεσσαλονίκη, δέχθηκε δολοφονικό χτύπημα από παρακρατικούς. Το γήπεδο είναι πιο γνωστό ως "Ελ Πάσο", αφού το φόντο με τα νταμάρια του λόφου Σικελίας που υψώνεται πάνω του θύμιζε το σκηνικό της γνωστής ταινίας γουέστερν: "Μονομαχία στο Ελ Πάσο".
"Γ. Καμάρας" (Απόλλων Σμύρνης)
Έτος ολοκλήρωσης της κατασκευής: 1948
Τοποθεσία: Ριζούπολη Αττικής
Χωρητικότητα: 14.200 θέσεις
Ο "νονός": Ο Γιώργος Καμάρας δόξασε όσο λίγοι τη φανέλα του Απόλλωνα Σμύρνης από το 1947 μέχρι τη σεζόν 1962-63. Το πραγματικό του όνομα ήταν Κατροδαύλης, αλλά στην πορεία υπερίσχυσε το ψευδώνυμο "Καμάρας", το οποίο προήλθε από τη μακρινή μπαλιά του που δημιουργούσε καμάρα. Κατέγραψε 59 συμμετοχές και 40 γκολ στην Α' Εθνική, ενώ πραγματοποίησε τέσσερις συμμετοχές με την Εθνική ομάδα (ένα γκολ). Ο σπουδαίος επιθετικός και αδερφός του Αριστείδη Καμάρα "έφυγε" το 2000 σε ηλικία 68 ετών και τρία χρόνια αργότερα το γήπεδο της Ριζούπολης πήρε το όνομά του.
"Σ. Γιαλαμπίδης" (Φωστήρας)
Έτος ολοκλήρωσης της κατασκευής: 1969
Τοποθεσία: Ταύρος Αττικής
Χωρητικότητα: 4.000
Ο "νονός": Ο Σπύρος Γιαλαμπίδης ήταν επιθετικός του Φωστήρα τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια (1945-55), που δεν είχε περάσει απαρατήρητος από τα τρία μέλη του ΠΟΚ. Εντούτοις, παρά τα οικονομικά του προβλήματα δεν εγκατέλειψε ποτέ την ομάδα του, η οποία του επέτρεπε να αγωνίζεται ως δανεικός με τη φανέλα του Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ σε φιλικά ματς με ευρωπαϊκές ομάδες. Ο σπουδαίος άσος υπηρέτησε το "Φονέα των γιγάντων" για πολλές δεκαετίες και από το πόστο του προπονητή. Πέθανε στις 11 Νοεμβρίου 1994 σε ηλικία 76 ετών από λευχαιμία.
"Σ. Μαυροθαλασσίτης" (Αιγάλεω)
Έτος ολοκλήρωσης της κατασκευής: 1963
Τοποθεσία: Αιγάλεω Αττικής
Χωρητικότητα: 8.217 θέσεις
Ο "νονός": Ο Σταύρος Μαυροθαλασσίτης ήταν πρόσφυγας από το Αϊβαλί, έλαβε μέρος στη Μικρασιατική Εκστρατεία και στην Εθνική Αντίσταση με το βαθμό του ταγματάρχη πεζικού. Στο πλαίσιο εφαρμογής των εμφυλιοπολεμικών μέτρων εξορίστηκε σε Ικαρία, Σαντορίνη, Μακρόνησο και Άη-Στράτη, αλλά το 1952 αφέθηκε ελεύθερος κι αποφάσισε να ασχοληθεί με τα κοινά. Συνολικά διετέλεσε δήμαρχος Αιγάλεω επί 15 χρόνια, ενώ επί των ημερών του κατασκευάστηκε το δημοτικό στάδιο της πόλης. Απεβίωσε το 1986 σε ηλικία 88 ετών και δύο χρόνια αργότερα το γήπεδο πήρε το όνομά του.
"Μ. Κρητικόπουλος" (Εθνικός Αστέρας)
Έτος ολοκλήρωσης της κατασκευής: 1998
Τοποθεσία: Καισαριανή Αττικής
Χωρητικότητα: 4.851 θέσεις
Ο "νονός": Ο Μιχάλης Κρητικόπουλος ήταν δεινός γκολτζής των δεκαετιών 1960 και 1970. Καισαριανιώτης γαρ, άρχισε τη σπουδαία καριέρα του από την τοπική ομάδα, προτού μεταπηδήσει στον Παναιγιάλειο κι εν συνεχεία βιώσει ένδοξες στιγμές με τη φανέλα του Εθνικού και του Ολυμπιακού. Με 84 γκολ σε 186 συμμετοχές, βρίσκεται στην έκτη θέση των σκόρερ των "ερυθρολεύκων", ενώ φόρεσε 28 φορές τη φανέλα της Εθνικής ομάδας. Ο κορυφαίος επιθετικός απεβίωσε στις 20 Ιουλίου 2002, σε ηλικία 56 ετών, από ανακοπή καρδιάς που υπέστη κατά τη διάρκεια αγώνα παλαιμάχων στην Άνδρο.
"Α. Καραγιάννη" (Καβάλα)
Έτος ολοκλήρωσης της κατασκευής: 1970
Τοποθεσία: Καβάλα
Χωρητικότητα: 12.550 θέσεις
Η "νονά": Η Ανθή Καραγιάννη είναι Ελληνίδα παραολυμπιονίκης και παγκόσμια πρωταθλήτρια στίβου στους αγώνες δρόμων ταχύτητας και στο άλμα εις μήκος. Έχει κατακτήσει τρία ασημένια (2004) και δύο χάλκινα παραολυμπιακά μετάλλια (2008 και 2012). Αναδείχθηκε παγκόσμια πρωταθλήτρια τρεις φορές το 2006 (100μ., άλμα εις μήκος) και το 2007 (άλμα εις μήκος) και πρωταθλήτρια Ευρώπης το 2007 στο άλμα εις μήκος και τα 100μ. Μετέχει σε παραολυμπιακούς αγώνες στις κατηγορίες Τ13, F13, ατόμων με περιορισμένη όραση. Το δημοτικό στάδιο της πόλης πήρε το όνομά της το 2004.
"Γ. Παραλυκίδης" (Αιγινιακός)
Έτος ολοκλήρωσης της κατασκευής: 1953
Τοποθεσία: Αιγίνιο Πιερίας
Χωρητικότητα: 1.000 θέσεις
Ο "νονός": Ο Γιάννης Παραλυκίδης διετέλεσε γενικός αρχηγός, πρόεδρος και αντιπρόεδρος στο Δ.Σ. από τη δεκαετία του 1980 έως το 2010 που απεβίωσε, ενώ η προσφορά του στα αθλητικά δρώμενα, καθώς και την κοινωνία της Πιερίας ήταν ανεκτίμητη. Το γήπεδο πήρε το όνομά του στις 26 Αυγούστου 2011.
"Δ. Κοντικάκης" (Αγροτικός Αστέρας)
Έτος ολοκλήρωσης της κατασκευής: 1924
Τοποθεσία: Εύοσμος Θεσσαλονίκης
Χωρητικότητα: 2.267 θέσεις
Ο "νονός": Ο Δημήτρης Κοντικάκης ίδρυσε τον Αγροτικό Αστέρα και παραχώρησε στην ομάδα το οικόπεδο που βρίσκεται σήμερα το γήπεδο. Ο Κρητικός στρατιωτικός διατέλεσε πρόεδρος της ομάδας από το 1924 έως το 1940, ενώ μετά από τον πόλεμο, το 1946-1947 επέστρεψε ξανά ως πρόεδρος μέχρι το 1958. Ο ιδρυτής των "σταχυοφόρων" απεβίωσε το 1962 σε ηλικία 70 ετών.
Κλειστά γυμναστήρια
Ιβανώφειο (Ηρακλής)
Έτος ολοκλήρωσης της κατασκευής: 1987
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη
Χωρητικότητα: 2.443 θέσεις
Ο "νονός": Ο Γεώργιος Ιβάνωφ ήταν αθλητής του Ηρακλή κι ένας από τους μεγαλύτερους σαμποτέρ των συμμαχικών δυνάμεων κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Μεταξύ άλλων, του ανατέθηκε η αποστολή να οργανώσει το δίκτυο πληροφοριών και τις δολιοφθορές στην Ελλάδα. Κατάφερε πολλά και καίρια χτυπήματα στους Γερμανούς κατακτητές, με συνέπεια να συλληφθεί από προδοσία και να εκτελεστεί στις 4 Ιανουαρίου 1943. Τα τελευταία λόγια του ήταν: "Ζήτω η Ελλάς! Ζήτω η Πολωνία!"
Κατσάνειο (Ηρακλής)
Έτος ολοκλήρωσης της κατασκευής: 1987
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη
Χωρητικότητα: 700 θέσεις
Ο "νονός": Ο Γιώργος Κατσάνης ήταν σπρίντερ του Ηρακλή από τα 14 με καλές επιδόσεις στα 100 μέτρα. Στα 18 του μπήκε στη Σχολή Ευελπίδων και ξεκίνησε στρατιωτική καριέρα, ώσπου ζήτησε τη μοιραία μετάθεση στην Εθνική Φρουρά με το βαθμό του ταγματάρχη. Σκοτώθηκε από τουρκικά πυρά στην Κυρήνεια κατά τη δεύτερη ημέρα της εισβολής στην Κύπρο (21 Ιουλίου 1974). Ήταν μόλις 37 ετών...
"Ν. Γκάλης" (Άρης)
Έτος ολοκλήρωσης της κατασκευής: 1966
Τοποθεσία: Θεσσαλονίκη
Χωρητικότητα: 5.500 θέσεις
Ο "νονός": Ο Νίκος Γκάλης είναι ένας από τους κορυφαίους Έλληνες αθλητές. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Νιου Τζέρσεϊ των ΗΠΑ, όπου έκανε τα πρώτα του βήματα στην πυγμαχία κι εν συνεχεία στο μπάσκετ. Το καλοκαίρι του 1979 ήρθε στην Ελλάδα για λογαριασμό του Άρη, με τη φανέλα του οποίου κατέκτησε οκτώ πρωταθλήματα κι επτά κύπελλα. Επιπλέον, οδήγησε την Εθνική στο χρυσό μετάλλιο του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος 1987 και το ασημένιο του 1989. Ύστερα από απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης, στις 7 Μαΐου 2013 η κεντρική σάλα του Αλεξάνδρειου πήρε το όνομα του άλλοτε άσου του Άρη και του Παναθηναϊκού.
Βενετόκλειο (Κολοσσός)
Έτος ολοκλήρωσης της κατασκευής: 1981
Τοποθεσία: Ρόδος
Χωρητικότητα: 1.242 θέσεις
Ο "νονός": Ο Παναγιώτης Βενετοκλής έζησε ως λόγιος στην Ρόδο το 19ο αιώνα. Έλαβε την αρχική του εκπαίδευση στο "σμαραγδένιο" νησί κι έπειτα στην Σμύρνη, προτού επιστρέψει για μόνιμη εγκατάσταση στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Γύριζε στα χωριά της Ρόδου, κατέγραφε λέξεις και εκφράσεις της τοπικής διαλέκτου, κάνοντας σχετικές συγκρίσεις με άλλες, ενώ συγκέντρωνε τοπικές παροιμίες. Πέθανε στις 11 Σεπτεμβρίου 1847 στην είσοδο της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου.
"Μ. Μερκούρη" (ΑΓΟΡ)
Έτος ολοκλήρωσης της κατασκευής: 1992
Τοποθεσία: Ρέθυμνο
Χωρητικότητα: 1.600 θέσεις
Η "νονά": Η Μελίνα Μερκούρη ήταν μεγάλη ηθοποιός με διεθνή βραβεία και πολιτικός. Διετέλεσε υπουργός Πολιτισμού όλων των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, ενώ νωρίτερα είχε κάνει αγώνες για την πτώση της Χούντας, με συνέπεια να της αφαιρεθεί η ελληνική υπηκοότητα. Τραγούδησε σπουδαίους συνθέτες όπως ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Σταύρος Ξαρχάκος, ο Γιάννης Μαρκόπουλος, ο Βασίλης Τσιτσάνης κι ερμήνευσε έργα των Κουρτ Βάιλ, Μπέρτολτ Μπρεχτ. Είχε κάνει σκοπό ζωής να επιστραφούν τα γλυπτά του Παρθενώνα από το Βρετανικό Μουσείο. Αυτή η παγκοσμίου ακτινοβολίας προσωπικότητα εγκατέλειψε τα εγκόσμια στις 6 Μαρτίου 1994.
"Μ. Μερκούρη" (Ολυμπιακός)
Έτος ολοκλήρωσης της κατασκευής: 1992
Τοποθεσία: Άγιος Ιωάννης Ρέντης Αττικής
Χωρητικότητα: 1.800 θέσεις
Η "νονά": Η Μελίνα Μερκούρη ήταν μεγάλη ηθοποιός με διεθνή βραβεία και πολιτικός. Διετέλεσε υπουργός Πολιτισμού όλων των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, ενώ νωρίτερα είχε κάνει αγώνες για την πτώση της Χούντας, με συνέπεια να της αφαιρεθεί η ελληνική υπηκοότητα. Τραγούδησε σπουδαίους συνθέτες όπως ο Μάνος Χατζιδάκις, ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Σταύρος Ξαρχάκος, ο Γιάννης Μαρκόπουλος, ο Βασίλης Τσιτσάνης κι ερμήνευσε έργα των Κουρτ Βάιλ, Μπέρτολτ Μπρεχτ. Είχε κάνει σκοπό ζωής να επιστραφούν τα γλυπτά του Παρθενώνα από το Βρετανικό Μουσείο. Αυτή η παγκοσμίου ακτινοβολίας προσωπικότητα εγκατέλειψε τα εγκόσμια στις 6 Μαρτίου 1994.
"Μ. Λιούγκας"
Έτος ολοκλήρωσης της κατασκευής: 1970
Τοποθεσία: Γλυφάδα Αττικής
Χωρητικότητα: 3.232 θέσεις
Ο "νονός": O Ματθαίος Λιούγκας ήταν ορθοπεδικός χειρουργός (ο πρώτος εξειδικευμένος αθλίατρος της Ελλάδας), που είχε οραματιστεί τα δύο κλειστά αθλητικά κέντρα της Γλυφάδας: το γυμναστήριο και το κολυμβητήριο. Συνέβαλε τα μέγιστα στην ίδρυση και την εξέλιξη του ΑΝΟΓ, δεδομένου ότι αγαπούσε τον αθλητισμό (σ.σ. ήταν βαλκανιονίκης στη σφύρα). Συν τοις άλλοις, διεκδίκησε τη δημαρχία της πόλης το 1986, αλλά έχασε για 50 ψήφους. Το γυμναστήριο πήρε το όνομά του το 1992.
"Δ. Κραχτίδης" (ΚΑΟΔ)
Έτος ολοκλήρωσης της κατασκευής: 1997
Τοποθεσία: Δράμα
Χωρητικότητα: 1.600 θέσεις
Ο "νονός": Ο Δημήτρης Κραχτίδης ήταν ενός από τους σκαπανείς του αθλητισμού στην Δράμα. Διετέλεσε επί σειρά ετών νομαρχιακός επιθεωρητής φυσικής αγωγής, συνέβαλε αποφασιστικά στη διαπαιδαγώγηση χιλιάδων νέων και την ανάπτυξη του αθλητισμού στην περιοχή. Απεβίωσε το 1983.
"Α. Παπανδρέου" (Περιστέρι)
Έτος ολοκλήρωσης της κατασκευής: 1989
Τοποθεσία: Περιστέρι
Χωρητικότητα: 3.072 θέσεις
Ο "νονός": Ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν ιδρυτής και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ενώ επί σειρά ετών ήταν πρωθυπουργός της Ελλάδας (1981-1989, 1993-1996). Ήταν ίσως ο πολιτικός με τη μεγαλύτερη συμβολή στη διαμόρφωση του πολιτικού και κομματικού συστήματος στη σύγχρονη Ελλάδα. Ανέτρεψε τον κυρίαρχο πολιτικό διαχωρισμό "Εθνικόφρονες-Κομμουνιστές" και στη θέση του επέβαλε το δίπολο "Δεξιά-Αντιδεξιά". Υπήρξε πρόεδρος της κυβέρνησης το 1964, αναπληρωτής υπουργός συντονισμού το 1964 και το 1965 και αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Πέθανε στις 23 Ιουνίου 1996 σε ηλικία 77 ετών.
"Δ. Βικέλας" (Φοίνικας Σύρου)
Έτος ολοκλήρωσης της κατασκευής: 1985
Τοποθεσία: Ερμούπολη Σύρου
Χωρητικότητα: 870 θέσεις
Ο "νονός": Ο Δημήτρης Βικέλας ήταν λόγιος, ποιητής και πεζογράφος. Γεννήθηκε στην Ερμούπολη της Σύρου, αλλά από την ηλικία των τεσσάρων ετών εγκαταστάθηκε αρχικά στο Ναύπλιο κι έπειτα στην Κωνσταντινούπολη. Εξελέγη πρώτος πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής και πρότεινε τη διεξαγωγή των πρώτων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων στην Ελλάδα. Μάλιστα, ήταν εκείνος που υποδέχθηκε τους αθλητές κατά την άφιξή τους στην Αθήνα. Πέθανε στις 7 Ιουλίου 1908 σε ηλικία 73 ετών.
Ζηρίνειο (Νέα Κηφισιά)
Έτος ολοκλήρωσης της κατασκευής: 1992
Τοποθεσία: Κηφισιά Αττικής
Χωρητικότητα: 600 θέσεις
Ο "νονός": Ο Ιωάννης Ζηρίνης γεννήθηκε το 1869 στην Μαρώνεια της Θράκης και το 1888 εγκαταστάθηκε στην Σμύρνη. Αποφοίτησε από την Ευαγγελική Σχολή το 1900, ενώ το 1910 μετακόμισε στην Δρέσδη της Γερμανίας, όπου επιδόθηκε με επιτυχία στο καπνεμπόριο και το 1924 μετέφερε τις επαγγελματικές του δραστηριότητες στην Αθήνα. Στις αρχές της δεκαετίας του 1930, με δωρεά του ιδρύθηκε το Ζηρίνειο, το πρώτο αθλητικό κέντρο που είχε όνομα προσώπου. Απεβίωσε το 1934 σε ηλικία 65 ετών.
Λίντο (Ηράκλειο)
Έτος ολοκλήρωσης της κατασκευής: 1986
Τοποθεσία: Ηράκλειο Κρήτης
Χωρητικότητα: 1.400 θέσεις
Ο "νονός": Η λέξη "λίντο" είναι ιταλική και σημαίνει "ακτή". Το κλειστό βρίσκεται πολύ κοντά στην παραλιακή λεωφόρο του Ηρακλείου, εξ ου και η ταύτιση. Δεν είναι λίγες οι τοποθεσίες της Κρήτης που φέρουν σχετικά ονόματα, απόρροια της πολυετούς παρουσίας των Ενετών. Επιπλέον, στην Βενετία υπάρχει νησί μήκους περίπου 11 χιλιομέτρων που ονομάζεται Λίντο και κατοικείται από 20.000 ανθρώπους.
"Μ. Παρασκευόπουλος" (Εθνικός Αλεξ.)
Έτος ολοκλήρωσης της κατασκευής: 1975
Τοποθεσία: Αλεξανδρούπολη
Χωρητικότητα: 700 θέσεις
Ο "νονός": Ο Μιχάλης Παρασκευόπουλος ήταν για περίπου 40 χρόνια πρόεδρος του Εθνικού Αλεξανδρούπολης και ισχυρός παράγοντας της ομοσπονδίας βόλεϊ. Ασχολήθηκε επί σειρά ετών με τα κοινά της πόλης, ενώ υπήρξε υποψήφιος δήμαρχος. Διακρίθηκε κι εκτός των στενών γεωγραφικών ορίων της περιοχής καταλαμβάνοντας καίριες θέσεις και στην ευρωπαϊκή ομοσπονδία βόλεϊ.
"Ν. Σαμαράς"
Έτος ολοκλήρωσης της κατασκευής: 2004
Τοποθεσία: Ορεστιάδα
Χωρητικότητα: 2.500 θέσεις
Ο "νονός": Ο Νίκος Σαμαράς ήταν ένας εκ των κορυφαίων Ελλήνων αθλητών βόλεϊ. Γεννήθηκε στην Στουτγκάρδη την 1η Ιουλίου 1970 και σπούδασε φυσική αγωγή στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης. Ο περίφημος διαγώνιος δοξάστηκε στην Ορεστιάδα, ενώ μεταξύ άλλων αγωνίστηκε σε Παναθηναϊκό, Ηρακλή, ΑΕΚ κι Εθνικό Αλεξανδρούπολης. Τη σεζόν 2012-13 αγωνιζόταν στην Λήμνος Βόλεϊ, ομάδα που είχε ιδρύσει ο ίδιος και την προπονούσε από το 2010. Δεν κατάφερε να πανηγυρίσει μαζί της την άνοδο στην Α2, αφού πέθανε ξαφνικά στις 4 Ιανουαρίου 2013 από εγκεφαλικό ανεύρυσμα. Ήταν αναντικατάστατο στέλεχος και αρχηγός της Εθνικής ομάδας, τη φανέλα της οποίας φόρεσε 263 φορές.
"Π. Γιαννακόπουλος"
Έτος ολοκλήρωσης της κατασκευής: 1959
Τοποθεσία: Αμπελόκηποι Ατιικής
Χωρητικότητα: 1.500 θέσεις
Ο "νονός": Ο Τάσος Στεφάνου φέρεται να είναι ο "νονός" του ιστορικού κλειστού που βρίσκεται κάτω από τις θύρες 6-7 του "Α. Νικολαΐδης". Κατά τα λεγόμενά του, όταν ο ίδιος και οι συμπαίκτες του παρακολουθούσαν την ταινία του Φριτς Λανγκ "Ο τάφος του Ινδού", παρομοίωσε μία σκηνή με το γήπεδο, εν συνεχεία το αποκάλυψε στο δημοσιογράφο Γιώργο Δόγα και καθιερώθηκε! Από τον Σεπτέμβριο του 2015, πάντως, το κλειστό πήρε το όνομα του Παύλου Γιαννακόπουλου.
"Γ. Μόσχος"
Έτος ολοκλήρωσης της κατασκευής: 1989
Τοποθεσία: Νέα Φιλαδέλφεια Αττικής
Χωρητικότητα: 2.000 θέσεις
Ο "νονός": Ο Γέωργιος Μόσχος ήταν καλαθοσφαιριστής του Πανελληνίου, του Ηρακλή και της ΑΕΚ. Ο σπουδαίος πλέι μέικερ προσβλήθηκε από καρκίνο σε ηλικία 29 ετών και γι' αυτό δεν κατάφερε να αγωνιστεί στο μικρό τελικό του Final4 Κυπέλλου Πρωταθλητριών τον Μάρτιο του 1966. Λίγους μήνες αργότερα και συγκεκριμένα στις 29 Δεκεμβρίου 1966, ο πέντε φορές πρωταθλητής Ελλάδας άφησε την τελευταία του πνοή.
"Δ. Τόφαλος"
Έτος ολοκλήρωσης της κατασκευής: 1995
Τοποθεσία: Πάτρα
Χωρητικότητα: 4.150 θέσεις
Ο "νονός": Ο Δημήτρης Τόφαλος ήταν αρσιβαρίστας, o οποίος σημείωσε εκατοντάδες νίκες, με συνέπεια το όνομά του να πάρει διαστάσεις θρύλου στη χώρα. Αναδείχθηκε αρκετές φορές πρωταθλητής Ελλάδας, ενώ στη μεσολυμπιάδα του 1906 στην Αθήνα, κατέρριψε το παγκόσμιο ρεκόρ που διατηρούσε ο ίδιος από το 1904. Δυστυχώς δεν κατάφερε να λάβει μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1904 επειδή αρρώστησε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού και το 1908 το πρόγραμμα των Αγώνων δεν συμπεριλάμβανε πια την άρση βαρών. Αργότερα, έφυγε για την Αμερική όπου διέπρεψε ως αθλητής της ελευθέρας πάλης (κατς), ενώ ακολούθησε και καριέρα τενόρου. Το 1952, διάσημος πλέον, επέστρεψε στην Πάτρα όπου έζησε μέχρι το θάνατό του στις 15 Νοεμβρίου 1966.
contra.gr
