Εγκλήματα κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου δυστυχώς έγιναν και από τις δύο παρατάξεις. Το ποια ήταν πιο σκληρά δεν θα το βάλουμε σε ζυγι.
Βιβλία, ταινίες, πηγές θα βρούμε ένθεν και εκείθεν.
Τα ζητούμενα ειναι να μας προβληματίσουν δυο πράγματα. Το πρώτο είναι γιατί έχουμε στο DNA μας να φτάνουμε σε Εμφύλιους πολέμους. Από την Αθήνα και την Σπάρτη, μέτα την Επανάσατση του 1821 και μετά την Κατοχή. Πολιτικά υπεύθυνος για αυτό είναι ο Γέωργιος Παπανδρέου (ο "γέρος της Δημοκράτίας") που υπέργραψε τη συμφωνία με τον Σκόμπι για αφοπλισμό των ενόπλων δυνάμεων που οδήγησε μοιραία στα Δεκεμβριανά του 1944.
Το δεύτερο ζητούμενο είναι να μας γίνει δίδαγμα ώστε να αποφεύχθουν εμφυλοπολεμιακές καταστάσεις στο μέλλον. Μάλλον αδύνατον το βλέπω.
Με ψύχραιμη κρίση και χωρίς φανατισμός πρέπει να αφήσουμε πίσω αυτή τη μαύρη περίοδο της Ελληνικής ιστορίας. Όποιος ζει με τα φαντάσματα του παρελθόντος είναι αξιολύπητος και άξιος της μοίρας του.