"Η θαλασσα μας παραδιδει για μια ακομη φορα σε αυτες τις ακτες. Δεν ειμαστε παρα καποιο απο τα κυματα της. Μας στελνει εμπρος για να διαλαλησουμε το λογο της, μα πως θα τα καταφερουμε χωρις πιο πριν να σπασουμε τη συμμετρια της καρδιας μας, πανω στους βραχους και την αμμο... Αν ποθεις τη λευτερια θα πρεπει να στραφεις στην καταχνια. Το αμορφο αναζητα συνεχως μορφη, ακριβως οπως τα αναριθμητα νεφελωματα θελουν να γινουν ηλιοι και φεγγαρια. Και 'μεις που εχουμε ψαξει πολυ και γυρναμε τωρα στο νησι, αλυγιστα καλουπια, θα πρεπει να μεταβληθουμε ακομη μια φορα σε καταχνια και να μαθουμε για την ΑΡΧΗ. Και ποιο ειναι εκεινο που θα ζησει και θα ορθωθει μεσα στα υψη εκτος απο εκεινο που θα συντριφτει πανω στο παθος και την λευτερια... Για παντα θα βρισκομαστε σ' αναζητηση των ακτων οπου θα ειναι μπορετο να τραγουδησουμε και να ακουστουμε. Τι χειροτερο ομως απο το κυμα που σπαζει εκει οπου δεν υπαρχει κανενα αυτι να το ακουσει. Ειναι το ανηκουστο μεσα μας που βυζαινει την πιο ενδομυχη μας λυπη. Εν τουτοις, ειναι το ανηκουστο, εκεινο που επισης, σμιλευει την ψυχη μας για να της δωσει σχημα και ειναι αυτο που τελικα διαμορφωνει το πεπρωμενο μας. Βλεπω τα πληθη πανω στην προκυμαια. Μεσα στη σιωπη τους εχουν μαντεψει την ακριβη μερα και ωρα και συγκεντρωθηκαν παρατωντας τα αμπελια και τα χωραφια τους στην τρυφερη τους αναγκη, προσμενοντας". Ολοι εμεις, παραδωσαμε την ομαδα μας στους μιερους παραχαρακτες της ιστοριας, οπως ολοι οι Ελληνες παραδωσαμε την ΠΑΤΡΙΔΑ στα ακονισμενα νυχια μισαλλοδοξων αρπακτικων, ανεξαρτητα απο την προελευση και την εθνολογικη ταυτοποιηση και καταταξη. Δεν εχουμε δικαιωμα να σιωπουμε αλλο. Μπαινουν στην Πολη οι οχτροι... Αφησαμε δεκα κωλοπαιδα (μεσω της ανοχης μας υφιστανται) να αλωνιζουν στην ομαδα, συνεποικουρουμενοι απο δημοσιογραφους, ρεπορτερ, πολιτευτες, πολιτικους, διαλυοντας τα παντα. Με τον ιδιο τροπο αφησαμε δυο κομματα εξουσιας να διαλυσουν την Ελλαδα, ενω τα λοιπα μικρα κομματα λειτουργησαν υποθαλποντας τους εθνικους εγκληματιες. Παντου το ιδιο. Δολια και καταστροφικη συμπεριφορα, ενοχη, συνενοχη υποθαλψη και καταστροφη.Βρωμερα σκουληκια σε ολα επιπεδα της κοινωνικης ζωης και οργανωσης στην Ελλαδα, εχουν εισχωρησει στο πτωμα και θρεφονται απο αυτο φτιαχνοντας πλαδερες κοιλιες και βγαζοντας αναρθρες κραυγες θρασους απροσδιοριστων διαστασεων. Δε γινεται να ζηταμε υγεια στον αθλητισμο, οταν η κοινωνια ειναι σε αποσυνθεση. "Η Ελλαδα ανηκει στους Ελληνες", "Ο ΠΑΣ ανηκει στο λαο του"... Επιτηδευμενες θωπειες στο μαλακο μας υπογαστριο, απο ολους τους προβατοσχημους λυκους που κατασπαρασουν χρονια τωρα τις σαρκες μας. Το ποτηρι ξεχειλησε ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ. Το συνολικο ξεκαθαρισμα, ειναι θεμα χρονου, ζυγωνει. Πολλοι εχον πει οτι οι επαναστασεις του αιωνα μας θα ξεκινησουν απο τα γηπεδα. Δεν ξερω αν θα πανε απο τα γηπεδα στην κοινωνια η αναποδα, ειμαι ομως σιγουρος οτι στον καταμερισμο των ευθυνων θα πεσουμε πανω στα ιδια προσωπα, περνωντας μεσα απο τα συγκοινωνουντα δοχεια που βρισκονται εκατερωθεν του δρομου που οδηγει στις πυλες της κολασεως.
