Θέλων ο σοφός Δημιουργός, ο Κύριος ημών και Θεός να κάμην τον κόσμον με την άπειρη σοφίαν αυτού, και με το πλήθος της αγαθότητος αυτού, εκ του μη όντος, εις το είναι παρήγαγε αυτόν, ως οι Θεολόγοι της εκκλησίας λέγουσιν, ότι είπε μόνο λόγο, και έγιναν τα πάντα. Καθώς και ο θείος λέγει Δαβίδ: «Ότι αυτός είπε και εγγυήθησαν, αυτός ενετείλατο και εκτίσθησαν. Και τα έκαμε να στέκονται έως της συντελείας του κόσμου...»
Και από τότε περάσαν χρόνια.... για την ακρίβεια περάσαν χρόνοι δέκα μα η κόρη δεν έγινε γυναίκα... και ο Π.Α.Σ απόμεινε παιδί...
Παιδικές ασθένειες, λοιπον, περνάει ο Π.Α.Σ και τούτο πλέον είναι αμαρτωλό να το προσπεράσουμε, για μια ακόμη φορά, έτσι απλά. Θα πω κάποια πράγματα, πολλά, και δε θα αρέσουν σε όλους, είναι σίγουρο. Ας πιάσουμε το θέμα από την αρχή συνεπώς, αν και μάλλον η ομάδα μας τελικά στερείται παντελώς αρχής, μέσης και τέλους.
Πριν από 6 χρόνια στο προσκήνιο της «δύσμοιρης αυτής ομάδας» που λέει και ο Νίκος Τσόλης, αλλά δεν το λέει πάντα με τον ίδιο τρόπο... εμφανίζεται στο σκοτεινό τούνελ, στο βάθος μέσα από καπνούς και ερείπια η εικόνα του σωτήρος. Ένας άνθρωπος, που ξεκίνησε λάθος την πορεία του στην ομάδα, γιατί αγόρασε κοψοχρονιάς στην ουσία, έτσι δεν έμαθε ότι η υπόθεση Π.Α.Σ συνεπάγεται και κόστος.
Ξεκινώντας λάθος όμως, είχε ταυτόχρονα και δύο τρομερά πλεονεκτήματα, για να αφήσει εποχή. Αφενός παραλάμβανε μια ομάδα στον πάτο του πηγαδιού, παρακάτω δεν είχε, άρα προς τα πάνω θα την πήγαινε και αφετέρου αγοράζοντας φτηνά είχε το περιθώριο επενδυτικών ανοιγμάτων. Τελικά το μόνο που έβαλε καλά στο μυαλό του ήταν ότι η ενασχόληση με τον Π.Α.Σ δε συνεπάγεται κόστος.
ʼρχισε λοιπόν τις προσπάθειες για άνοδο της ομάδας στην Α εθνική. Η ομάδα κατάφερε να φέρει ξανά τον κόσμο στο γήπεδο, η κερκίδα αγρίεψε, τα αποτελέσματα με τον αναστό έρχονταν και το πρωτάθλημα πήγαινε προς το τέλος. Τρελή νίκη με καλλιθέα 3-0, διπλό στη λαρισα 0-2 και έρχεται στα Γιάννενα η καλαμάτα. Όλος ο κόσμος στο γήπεδο, συγκινητικές στιγμές κερκίδας, κύριε Καρπετόπουλε και όχι τα καραγκιοζιλίκια τα φετεινά, και 0-3. Η ευθύνη του προέδρου σε εκείνο το ματς τεράστια γιατί κατάφερε μέσα από ένα στημένο ματς, για το οποίο είχε την ευθύνη, να ξενερώσει χιλιάδες κόσμου, που μετά τη σαπίλα του χρηστίδη τόλμησε να ξαναπάει γήπεδο. Αυτό το ματς είναι το δεύτερο παιχνίδι αρνητικός σταθμός για τη σχέση ομάδας κόσμου. Το πρώτο ήταν το μπαράζ στη λάρισα, υπάρχει και τρίτο...
Την επόμενη χρονιά η ομάδα δίνει δείγματα γραφής για το τι μας περιμένει, για όποιον έχει μάτια να δει και δεν έχει ανάγκη από αυταπάτες, για να καλύψει άλλου είδους αδιέξοδα...
Προπονητής ένας άνθρωπος του ποδοσφαιρικού παρασκηνίου και κολλητός του Θωμά, έρχεται στην ομάδα να δρέψει δάφνες προκαθορισμένης ανόδου στην α εθνική, για να χτιστεί ένας ακόμη θρύλος όπως τόσοι άλλοι στην ελλαδίτσα και να πάει μετά ως πετυχημένος σε εθνικό συγκρότημα, απόπειρα που είχε κάνει ανεπιτυχώς την προηγούμενη χρονιά. Γνωστό άλλωστε το ενδιαφέρον του Θωμά για τις εθνικές ομάδες τότε...
Η ομάδα φέρνει κάτι απίθανα παλτά ξένους, σέρνεται, ο κόσμος γκρινιάζει, αλλά ο μεγάλος ήρεμος, είχε καθαρίσει αλλιώτικα...
Τελικά όταν οι λάθος επιλογές παιχτών και συστημάτων του κοουτς αρχίζουν να απομακρύνουν μια σίγουρη άνοδο ξυπνάει ο πρόεδρος αλλάζει κοουτς και αγοράζει επιτέλους παίχτες ( Κοζανίδη, Κάμπος...) μαζί με τον κάμπος ο ΛΟΚΟ φέρνει από αργεντινή δύο μικρούς. Τότε ακούγεται από το περιβάλλον του προέδρου η ατάκα «τι μας έφερε ρε ο μαλάκας» είναι εποχή που ακούγεται στα Γιάννενα από άτομα προεδρικά και το εξής ωραίο «κανένας μη Βλάχος στη διοίκηση» ξέχασα να πω, βέβαια πως εγώ δεν είμαι από κείνους τους «μαλάκες τους αθηναίους» που θέλουν το κακό της ομάδος, αλλά γέννημα-θρέμα Γιαννιώτης και παρεπιμπτόντως κύριε πρόεδρε και Βλάχος.
Η ομάδα τελικά ανεβαίνει α εθνική γευόμαστε μοναδικές στιγμές στη φιλαδέλφεια, αλλά σε σικέ αγώνα, κλεμμένες χαρές και χρωστούμενα τα λένε αυτά με πιο απλά ελληνικά.
Η πρώτη εθνική ξεκινάει με το ρητό το άπαιχτο «εάν θέλετε μεταγραφές και αγαπάτε την ομάδα, πάρτε διαρκείας».
Ύβρης τεράστια προς ένα κόσμο που κουβαλάει αυτή την ομάδα, μέσα του ως βίωμα και παράδοση (ένα κόσμο κατά βάση χαμηλών εισοδημάτων κύριε επενδυτά.)
Είπα παράδοση. Παράδοση κύριε Καρπετόπουλε είναι μια λέξη ιερή για εμάς τους Ηπειρώτες. Για αυτό βάζουμε πάνω από όλα την αξιοπρέπεια της ομάδας και όχι την παραμονή στην πρώτη κατηγορία.
Α εθνική λοιπόν, η ομάδα παίζει θεαματικά αλλά από βαθμούς δεν πάει καλά, ενώ η εμμονή του Παράσχου με κορμαρήδες και σαμπάνηδες δεν παίζεται (θυμάται κανείς τον Λίπατιν;;;;
Εντελώς παράδοξα κερδίζουμε στην καλαμάτα 3-4 και δεν μας εκβιάζουν οι καλαματιανοί με τις επιταγές από τη λάρισα, οι οποίες ΑΝ υπήρχαν ίσχυαν ΑΚΟΜΗ, μήπως στο 0-3, είχε γίνει άλλου είδους παζάρεμα;
ʼγιες μέρες των χριστουγέννων και ΧΑΜΟΣ!
Παίχτες πάνε και έρχονται ο γιούρκας με ψίχουλα φεύγει, ο φουτσίνι τσάμπα, άντε και ο τελευταίος να κλείσει την πόρτα...
Όλα υπό διάλυση,έρχεται ο αναστό που είχε φύγει ως δειλός, όπως έλεγε ο μεγάλος...
Οι νεκροί αναστένονται, τα δέντρα μιλούν, ο ήλιος βγαίνει από τη δύση και με μία τρελή πορεία η ομάδα πάει στα μπαράζ, (ενώ κερδίζουμε ΞΑΝΑ την καλαμάτα ρίχνοντας τη στη β εθνική, περίεργα πράματα...) Εκεί έγινε το τρίτο παιχνίδι σταθμός στις σχέσεις κόσμου-ομάδας, το δεύτερο επί ημερών του μεγαλου.
ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΠΟΥ ΕΠΙ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΤΟΥ Η ΟΜΑΔΑ ΕΠΑΙΞΕ ΜΕ ΑΝΤΙΠΑΛΟ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΣΤΟΧΟ ΤΗ ΝΙΚΗ (το αιγάλεω στη φιλαδέλφεια δεν είχε αυτό το στόχο) η ομάδα μας πουλήθηκε.
Εγώ θα είμαι από τους αθώους ο πιο αθώος και θα πω ότι ο μεγάλος δεν συμετείχε στα παζάρια. Έχει όμως δύο στα δύο πουλήματα στις μέρες του, άρα είναι εντελώς ανεπαρκής και ανίκανος να διαφυλάξει τα συμφέροντά του.
Β εθνική πάλι με τα χίλια ζόρια η άνοδος, ο κόσμος στα όρια εγκεφαλικού από τα αγωνιστικά χάλια, ενώ ξαφνικά το καλοκαίρι ανεβαίνει ο πήχης, ως συνήθως ο προπονητής αποπέμπεται, μεταγραφές γίνονται, κάτι απίθανα άτομα έρχονται γκοβερίνος, δαμίγος, κ.λ.π. το Μουφ δεν τον θέλουμε γιατί είναι παπούς και ακριβός.
Όταν συνειδητοποιούμε ότι ο Κυπαρίσσης είναι μεγαλύτερος, ρίχνουμε άγκυρα στο ακριβός, όταν μαθαίνουν και οι πέτρες ότι έρχεται για 20-30 μύρια ανακαλύπτουν κάποιοι ότι είναι κουτσόχοντρος...
Σεζόν προβληματική. ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΦΡΑΓΚΑ! ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΑ ΤΕΛΟΣ!
Θα διώξουμε όσους δεν μπορούμε να πληρώσουμε λέει ο μεγάλος.
Ερώτηση: την προηγούμενη χρονιά που είχε παχύ συμβόλαιο τηλεοπτικό, γιατί αγόρασε μόνο τον Κυπαρίση και αυτόν πουλώντας τον Μπελά και το Γκαροζάκο; Τι έγιναν κείνα τα χρήματα κύριε πρόεδρε;
Τέλος πάντων, τις ημέρες της του Χριστού γεννήσεως, ξανά πάνε και έρχονται καράβια φορτωμένα εργατιά ο γήττας φεύγει για ψίχουλα, ο κέννεντι άδει το παραδοσιακό τα ριάλια-ριάλια και πούντα... ενώ ο κατσαρός αποπέμπεται με έναν τσαμπουκά, πρώτης τάξεως η ίδια όμως μαγκιά εξαφανίζεται στην περίπτωση του Μουφ, που ήταν πιο μεγάλο ψάρι από το γιαννάκη. Εκεί εφαρμόζεται πρώτης τάξεως #####ιά. Κλασσική συμπεριφορά θρασύδειλων ατόμων, όπου μπορούν γαβγίζουν και όπου δε μπορούν νιαουρίζουν.
Είπα Μουφ, ένα το κρατούμενο.
Ήρθαν νέοι παίχτες, λοιπόν οι οποίοι μέχρι να στρώσουν θα φύγουν και αυτοί, ως συνήθως, στο μεταξύ η ομάδα, έχει ΜΑΥΡΑ ΧΑΛΙΑ.
Πάμε στο κρατούμενο.
Ω, Πόλη των πόλεων βασιλεύουσα, που η δόξα και που το μεγαλείο σου; Που οι άρχοντες σου και που οι βασιλείς; Στα χέρια μιαρών βαρβάρων τώρα τα κλειδιά σου... Στέναξε γη και φρύξε ουρανέ... απόσπασμα από τους θρήνους για την άλωση της Κων/πολης, αφιερωμένο στους άρχοντες της ομάδος.
To καλοκαίρι γύρισε στην ομάδα ο Zdenko Muf. Ένας παίχτης, τεράστιας αξίας και μεγαλύτερης ακόμη ψυχής. Έκανε λάθος, όμως που έδειξε την αγάπη του για την ομάδα και ξεκίνησε η όλη ιστορία με υποχωρήσεις μόνο από τη μεριά του, άνοιξε λοιπόν την όρεξη στους μιαρούς να παίξουν μαζί του. Πιστεύω ότι τον φέραν για τρεις συγκεκριμένους λόγους:
1. Για να πουληθούν τα διαρκείας
2. Ως συχωροχάρτι
3. Για τις εκλογές
Τα δύο τελευταία θέλουν εξήγηση
Συχωροχάρτι. Ο πρόεδρος έφερε το Μουφ μέσα στα πλαίσια ενός αμαρτωλού δούναι και λαβείν, που θέλει να έχει με τους φιλάθλους. Πιο απλά, σας φέρνω το Μουφ, αλλά και εσείς δε θα μιλάτε όταν κάνω τις χοντράδες μου (για αυτό το παρουσίασε ως χατήρι και όχι ως μεταγραφή, για να αιωρείται ως χρωστούμενο). Επειδή όμως κάνω και πολλές χοντράδες θα τον έχω και μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, για να σχολείστε πιο πολύ με αυτόν, παρά με εμένα. Το πείραμα απέτυχε, ο κόσμος δε συγχώρεσε όλα τα εγκλήματα άρα δεν υπήρχε λόγος παραμονής του στην ομάδα.
Εκλογές. Δήμαρχος εξελέγη άνθρωπος που ήταν αντιπρόεδρος της ομάδας και που το εκμεταλεύτηκε επιτυχώς. Έχει κανείς την εντύπωση ότι θα τον συνέφερε, να πάει σε εκλογές έχοντας παίξει η ομάδα το καλοκαίρι με το Μουφ, χωρίς να τον φέρει, με δεδομένες τις αντιδράσεις που υπήρχαν από τον κόσμο; Mήπως ακούγεται υπερβολικό; Σε κάποιους ακούγεται ακόμη υπερβολικό, το ότι ο μεγάλος μας δουλεύει όλους. Είναι θέμα πόσο γρήγορα στρίβει του καθενός ο εγκέφαλος. Anyway, το πείραμα πέτυχε, οι εκλογές επάρθησαν, άρα και αυτός ο λόγος ύπαρξης του παίχτη στην ομάδα έπαψε.
Ο Μουφ, είναι ένας άνθρωπος, που ξεφεύγει από το μέσο όρο, ως γνωστόν άλλωστε τέτοιου έιδους άνθρωποι έιναι όσοι ξεχωρίζουν. Δέχτηκε λάσπη, λοιδωρήθηκε, δέχτηκε αμισβήτηση και προκλήσεις και απέναντι σε όλα αυτά αντέταξε την αγάπη του για την ομάδα και την πόλη. Η υπερβολική αγάπη που μας έδειξε του κόστισε, αλλά έτσι είναι, όταν αγαπάς πληγώνεσαι, δεν πληγώνεις.
Εγώ προσωπικά, με την υπόθεση Μουφ, νοιώθω μια μεγάλη χαρά και όχι λύπη. Πάντα μας παίρναν τους παίχτες και περιμέναμε την επόμενη φουρνιά και άντε από την αρχή.
Ετούτον όμως τον παιχταρά κανείς δε μπορεί να τον πάρει από εμάς! Είναι και θα είναι πάντα κοντά μας, για ένα και μόνο λόγο, αποφασίζει με την καρδιά και όχι με την τσέπη. Παίχτες σαν το Μουφ είναι σπάνιοι, εγώ αυτούς τους παίχτες, θέλω να βλέπω. Δεν πάω γήπεδο για να υποτάξω αντιπάλους, έχω την ανάγκη να δω ΘΕΑΜΑ και ολοκληρωμένους παίχτες, όχι ανειδίκευτους εργάτες.
Πέραν τούτων, έχει τεράστια σημασία το μύνημα που περνάει στους μικρούς οπαδούς του Π.Α.Σ, γιατί καλώς ή κακώς η ομάδα μας είναι εν μέρει και φορέας κοινωνικοποίησης στην πόλη. Προς το παρόν περνάει το ότι ο σωστός άνθρωπος τιμωρείται και τα τρωκτικά επιβιώνουν, αυτό πρέπει να αλλάξει.
Ο Π.Α.Σ είναι ο βράχος που πάνω του σπάνε κάθε είδους κύματα, χρόνια τώρα και αντέχει. Τώρα πια, όμως, τα κύματα θέριεψαν, τα κρίματα γίναν πολλά και ο βράχος φαγώνεται σιγά-σιγά.
Τα θεμέλια υποσκάπτωνται, ως γνωστόν τα κάστρα πέφτουν πάντα από μέσα. Γύρω από τον μεγάλο έχουν μαζευτεί πολλά τρωκτικά και κύριος υπεύθυνος είναι αυτός ο ίδιος. Εξέθρεψε αυτά τα φαινόμενα. Ήμουν στα Γιάννενα την περασμένη εβδομάδα. Όλοι μιλάνε για τρωκτικά κανείς δε τα κατονομάζει δημόσια. Κακώς. Όποιος έχει κάτι να πει ας μιλάει υπεύθυνα είναι καλύτερο. Όλοι πάντως, μιλάνε για τους Vayeros.Όχι για όλους τους Vayeros, αλλά για τον πρόεδρο του συνδέσμου. Εγώ, θα μιλήσω για όσα εγώ διαπιστώνω για το συγκεκριμένο άτομο. Δε θα πω ότι ο ρόλος του είναι ύποπτος, γιατί θέλω να είμαι ακριβολόγος. Λέω, όμως, ότι είναι σίγουρα επιζήμιος, ακόμη και αν έχει τις αγαθότερες των προθέσεων. Δεν είναι δυνατόν πρόεδρος συνδέσμου να παίρνει τηλέφωνο το Μουφ και να παζαρεύει τα λεφτά του συμβολαίου του, και να το βγάζει και στο site του συνδέσμου. Δεν είναι αυτή η δουλειά των φιλάθλων. Δουλειά των φιλάθλων είναι η κερκίδα και δυστυχώς η κερκίδα ήταν πολύ καλύτερη τα προηγούμενα χρόνια. Επίσης, δεν είναι δυνατόν μετά το παιχνίδι με τον οφη να βγαίνουν στην τηλεόραση οι πρόεδροι των Ταύρων και των Vayeros και των δεύτερων ο πρόεδρος, να μη βγάζει κουβέντα για τον πρόεδρο που είχε βρίσει τους φιλάθλους, αλλά να εστιάζει στο ότι φταίνε οι παίχτες που δεν τίμησαν τη φανέλα. Οι παίχτες δεν έχουν καμία δουλειά να τιμήσουν καμία φανέλα, αντίθετα έχουν να θρέψουν οικογένειες και είναι απλήρωτοι. Αν δε μας αρέσουν οι παίχτες φταίει ο πρόεδρος που τους φέρνει και εν πάσει περιπτώσει, αν ο πρόεδρος των Vayeros θέλει παίχτες που να παίζουν για τη φανέλα γιατί δε στήριξε το Μουφ που είναι ένας παίχτης που μόνο για τη φανέλα ήρθε στην ομάδα; Δεν είναι δυνατόν κατά περίπτωση να ζητάς ή να μη ζητάς παίχτες που αγαπάν την ομάδα ανάλογα με το τι βολεύει κάθε φορά τον μεγάλο πρόεδρο.
Παρακολούθησα εκπομπή του συνδέσμου Β.Vayeros στο ΚΟSMO T.V την Παρασκευή 07/03/2003 σε επανάληψη. Ο πρόεδρος του συνδέσμου εκεί είπε σε συνομιλία με τηλεθεατή ότι αν φύγει ο κολέμπας από την ομάδα πες μου εσύ ποιος θα έρθει; Δουλειά των φιλάθλων, νομίζω δεν είναι να ψάξουν να βρουν ποιος θα έρθει, αν ανακοινωθεί πώληση σίγουρα θα βρεθούν αγοραστές, τώρα που δεν υπάρχει πωλητήριο δεν υπάρχουν και ενδιαφερόμενοι, άρα ο κολέμπας δεν είναι αναγκαστικός μονόδρομος. Σε επόμενη συζήτηση στην ίδια εκπομπή, ο πρόεδρος του συνδέσμου, είπε όσοι χτυπάνε το Χριστόδουλο κάνουν λάθος και γυρνάει πάνω τους, γιατί εκπροσωπώ έναν ολόκληρο σύνδεσμο, που συνέχεια δυναμώνει και αυτό ενοχλεί...
Aν ο πρόεδρος του συνδέσμου αισθάνεται καλά με το να έχει ένα δυνατό σύνδεσμο, τη στιγμή που η ομάδα είναι υπό διάλυση, δεν είναι κακό, αλλά εγώ θεωρώ ότι έχει μεγαλύτερη σημασία να έχουμε δυνατή ομάδα καταρχάς, το να έχουμε συνδέσμους χωρίς ομάδα, δώρον άδωρον.
Θεωρώ επίσης, όχι και πολύ αντρίκιο να βάζει ο πρόεδρος το σύνδεσμο μπροστά στις βολές που δέχεται, γιατί ξέρει πολύ καλά ότι τις δέχεται ως άτομο και όχι ως σύνδεσμος, υπάρχουν, άλλωστε πολλά άτομα μελη του συνδέσμου που ούτε ζωγραφιστό δε θέλουν να τον δούνε. Αυτό που κάνει το λένε πολύ απλά αποπροσανατολισμό. Αποπροσανατολισμό λένε επίσης το να μιλάνε για τα μπινελίκια του κολέμπα στους φιλάθλους και εσύ να λες για το βάρος της φανέλας της ομάδας.
Πέραν αυτών, υπάρχει ένα θέμα που εμένα ως Βλάχο με έχει εκνευρίσει αφάνταστα. Υπάρχει ένα πανώ του συνδέσμου B. Vayeros, μια ρουμανική σημαία, με την επιγραφή REVOLUTIA NU SE OPRESTE. Δεν κατανοώ το λόγο ύπαρξής της από τη στιγμή που δεν υπάρχει κανείς ρουμάνος στην ομάδα, ούτε παίχτης, ούτε προπονητής. Πολύ περισσότερο, όταν εγώ ως Βλάχος γνωρίζω τι έχουν τραβήξει οι πρόγονοι μας από τη ρουμάνικη προπαγάνδα και όταν η ομάδα μας είναι βλαχοκρατούμενη. Ενδεικτικά αναφέρω τα βιβλία του Goustav Weigand DIE AROMUNEN α και β τόμος και την τετράτομη έκδοση του Υπουργείου Εξωτερικών σχετικά με τους βλάχους που έχει πάρει και βραβείο από την ακαδημία Αθηνών, όπου φαίνεται, ο ρόλος των ρουμάνων στα ελληνικά δρώμενα. Είναι επίσης γνωστό ότι σύλλογοι Βλάχων στην Ελλάδα, δέχονται κατά καιρούς προπαγανδιστικό υλικό από το εξωτερικό, γιατί λοιπόν η Bλαχοκρατούμενη ομάδα μας σηκώνει σημαίες ρουμάνικες; Eνδεχομένως να υπάρχουν οπαδοί φοιτητές στη ρουμανία, αλλά σε όλη την ελλάδα υπάρχουν, θα αρχίσουμε να βάζουμε τα σύμβολα των άλλων πόλεων στη δικιά μας; Εν πάσει περιπτώσει το θέμα είναι πολύ λεπτό, έχει απασχολήσει πολλούς και θέλει μεγάλη προσοχή και αν υπάρχει ίχνος σοβαρότητας αυτή η σημαία-πανώ πρέπει να εξαφανιστεί.
Όσα είπα για τον συγκεκριμένο άνθρωπο δεν τα είπα γιατί έχω τίποτα να χωρίσω μαζί του, απλά κάποια πράγματα μου χτυπάν άσχημα και θεωρώ ότι κάνει λάθη και δείχνει τρομερά επίπεδα ανοχής στον κολέμπα αποφεύγοντας την κριτική στα οφθαλμοφανή και επαναλαμβανόμενα λάθη του. Εκπροσωπεί έναν σύνδεσμο και όταν η ομάδα είναι υπό διάλυση οφείλει να πάρει θέση επιτέλους επί της ουσίας, επίσης όταν φέρει την ιδιότητα του προέδρου συνδέσμου είναι κατά τρόπο τινά δημόσιο πρόσωπο, άρα υποχρεωμένος να δέχεται κριτική. Τα δημόσια πρόσωπα, απαντούν με το έργο τους, θα χαρώ πολύ να με διαψεύσει και αν συμβεί θα είμαι ο πρώτος που θα του πει μπράβο. Τέλος επισυνάπτω ότι δεν ανήκω σε κανένα σύνδεσμο και ούτε πρόκειται ποτέ, για λόγους ιδεολογίας.
Από εδώ και πέρα τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Θεωρώ ότι ο Μάνθος Κολέμπας, είναι καιρός να αποχωρήσει. Όχι αύριο το πρωί, αλλά σύντομα. Μέχρι το τέλος του πρωταθλήματος, πρέπει να δώσουμε όλες τις μάχες όσο καλύτερα μπορούμε, αν μπορούμε, και μετά να γίνουν ριζικές αλλαγές, όπως δεν έγιναν ποτέ ως τώρα.
Γενικά τα πράγματα είναι δύσκολα, γιατί η Ήπειρος βρίσκεται σε περίοδο παρατεταμένης παρακμής, χρόνια τώρα και αυτό εκφράζεται και στην ομάδα. Το πρόβλημα στην ουσία, εμείς οι ίδιοι το δημιουργούμε έχουμε πάψει να διεκδικούμε, απέναντι στους εκάστωτε ηγέτες, Καραμανλήδες, Παπανδρέου, Σημίτηδες... εναποθέτουμε τις ελπίδες μας σε μεσάζοντες, μεταξύ ημών και της εξουσίας, εκπρόσωποι του λαού καλούνται στη δημοκρατία μας όλοι αυτοί, τελικά μεσάζοντες και εξουσία περνάν καλά και εμείς χειρότερα...
Το ίδιο συμβαίνει και στην ομάδα. Υπάρχουν ενδιάμεσοι κρίκοι που μαζί με την εξουσία καθαρίζουν για την πάρτη τους. Οι υπόλοιποι, είτε υφιστάμεθα πειθαναγκασμούς, είτε αγαλιάζουμε στην αγκαλιά του Μορφέα, ή το παίρνουμε χαμπάρι ότι αγαθά κόποις κτώνται. Είπαμε, εμείς φταίμε, γιατί όταν ζούμε σε μια νοσηρή κατάσταση, άσχετα αν καλείται Π.Α.Σ ή Ήπειρος-τελευταία σε ανάπτυξη περιφέρεια της Ευρώπης- όταν αποτελούμε τμήμα της ολότητας και δεν αποτελούμε τμήμα της λύσης, το πιθανότερο είναι να αποτελούμε τμήμα του προβλήματος.
Καληνύχτα, λοιπόν και το πρωί που θα ξυπνήσουμε να μην... κοιμόμαστε ακόμα.
Ολα τα ανωτερω τα ειχα γραψει το 2003 στο παλιο forum, με αφορμη γεγονοτα της εποχης.
Δυστυχως τα περισσοτερα, 7 χρονια μετα, παραμενουν ακομη επικαιρα.
Mακαριστος, πολιτικα κολπα, κολπα με τα διαρκειας...
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ Ποση ανοχη, πρεπει να δειξουμε ακομη στην ιδια νοοτροπια και εν πολλοις, στα ιδια προσωπα;
Οχι ρε παιδια, δεν παει αλλο.
