Ο Μαυροπάνος ήταν αλάνθαστος στην άμυνα, σε ένα παιχνίδι βέβαια που του ταίριαζε πάρα πολύ αφού αναγκάσαμε τον Ατρόμητο να σηκώνει συνεχώς τη μπάλα ψηλά.
Ο Μπουκουβάλας ήταν για ένα ακόμα παιχνίδι πάρα πολύ καλός. Έπαιξε δεξιά, έπαιξε αριστερά, δεν άφησε καμιά τρύπα στην άμυνα, ανέβαινε όσο μπορούσε, κόντεψε να σκοράρει κιόλας.
Θα ψηφίσω όμως αυτόν που ανέδειξε ως MVP o προπονητής το Ατρόμητου (αν κρίνω από τα λεγόμενα του ρεπόρτερ πάγκου της NOVA) και είναι ο Κοζορώνης. Πέρα από το αλάνθαστο αμυντικά παιχνίδι του, το τρέξιμο και την πίεση, ήταν ό,τι πιο απειλητικό είχαμε στο επιθετικό κομμάτι. Κινούταν συνεχώς στο χώρο (και ανάγκαζε τον αντίπαλο προπονητή να ασχολείται σχεδόν αποκλειστικά μαζί του και τον Ατρόμητο να απασχολεί παίχτες πάνω του), ασσίστ έβγαλε στον Γιάκο, έφτασε και κοντά στο γκολ με το σουτ που απέκρουσε ο Γιαννιώτης. Η εικόνα του στο 92' να κατευθύνεται κοκκινισμένος και εξουθενωμένος να εκτελέσει το τελευταίο κόρνερ, με έπεισε.