ΩΣ ΠΟΤΕ ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ; Πράγματι τα απαριθμούμενα (santro) αποτελούν βασικά κριτήρια και τεκμήρια του θέματος «προσέλευση» που κατά καιρούς έχουμε παραθέσει όλοι μας πολλά αίτια και αιτιολογήσεις, αλλά και εχέγγυα μια Ομάδας με στοχούμενη προοπτική.
Πέρσι, η ΠΑΕ ομάδα δημιούργησε από νωρίς εντυπώσεις και αμφιβολίες για την προοπτική της, με το «χάνουμε – κερδίζουμε» και με το «εν τέλει υποχωρούμε» με Αναστο, που απορώ σήμερα πώς ο τύπος αυτός κυκλοφοράει ακόμα στο Pas.gr … ούτε για ανέκδοτο.
Είδαμε ένα κακό ποδόσφαιρο από κηφήνες λεγεωνάριους, σε ένα κακό γήπεδο, με το Χριστοβασίλη άνετο στην κορμάρα του κι ένα σωρό ευθύνες να μετατοπίζονται ανεύθυνα, όταν δε το εισιτήριο έγραφε σαράντα ευρώ λιανικής, με ταυτοπροσωπίες και προμήθεια απ το ΠΕΑΚ σε εργάσιμες ώρες ή δια χειρός Χριστοβασίλη στο παρά πέντε.
Κατά συνέπεια, έχει αποδεδειχθεί πλέον, ότι η πλειονότητα των μετριοπαθών και μέσων φιλάθλων σήμερα – με αυτές τις εμπειρίες - θα πληρώσει και θα πάει στο γήπεδο, μόνο όταν η ομάδα θα εμπνέει αξιοπιστία διοικητικά, αξιόμαχο παιχτικά, εμφανή πρόοδο στην υλοποίηση των γενικών στόχων, θέαμα και αποτελέσματα που ακολουθούν και υποστηρίζουν με συνέπεια το συγκεκριμένο στόχο (φέτος).
Η διοίκηση πέρσι λειτούργησε καθαρά ως εισπρακτικός μηχανισμός πουλώντας φύκια για μεταξωτές κορδέλες, για να καταλήξει στο μαθαίνουμε απ τα λάθη μας.
Χρειάστηκαν ένα σωρό δικαστικές διαδικασίες και άλλες διαπραγματεύσεις για το ποιος μένει, ποιος φεύγει.
Τώρα, για Κολύμπες, για Χριστίνες, για Κουράδες και για Κωλοτούμπες μιλάνε μόνο κάποιοι ανεγκέφαλοι κάφροι που δεν πρόλαβαν να ρουφήξουν απ το μεδούλι του ΠΑΣ και νοσταλγούν τις εποχές εκείνες που οδήγησαν αθόρυβα στην παρακμή και στη χρεοκοπία.
Χτες είδα στην TV το γαυρο - βάζελο που τσίμπησε τα εισιτήρια, οσο για το σκορ, αμφιβάλω αν τον ενδιέφερε τελικά κι αν θα ξαναδει τόσο κόσμο στην κερκίδα.
Αν η ομάδα μας, με το ροστερ που έχει, ήταν στη Σ.Λ. φέτος, θα μπορούσε να σταθεί και να χτυπήσει το γαυροβάζελο; Αυτό είναι το ερώτημα για μένα, το μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, το πάνω – κάτω, εκεί σε θέλω Χριστοβασίλη και αυτά τα λένε από τώρα .. το πού ΠΑΣ, το πώς ΠΑΣ, το γιατί ΠΑΣ, το με τι ΠΑΣ και για πόσο ΠΑΣ.
Μετά είδα τη Μπαρσελόνα, τον κόσμο, το θέαμα τέλος πάντων και τότε κατάλαβα πόσο ηλίθιος είμαι ως οπαδός - φίλαθλος.
Είμαι αρκετά κι επικινδύνως ηλίθιος όταν ασχολούμαι με τον Κωλόφη και με άλλες Παπαριές και δεν ασχολούμαι με όλους εκείνους μέσα κι έξω απ το γήπεδο που μου στερούν την ομάδα μου, που την αρμέγουν τόσα χρόνια και την έχουν καταντήσει ομαδούλα, όταν η πολυπληθής πόλις – λεκανοπέδιο των Ιωαννίνων έχει επενδύσει, αναπτύξει και συγκεντρώσει τεράστια κεφάλαια τουριστικών, εμπορικών, επιστημονικών, τεχνολογικών κ.τ.λ. ενδιαφερόντων και δράσεων και αδυνατεί να καθιερώσει μια ΟΜΑΔΑ. Κι εδώ ασφαλώς ευθύνονται και οι σύνδεσμοι οι οποίοι δυστυχώς φαίνεται να υποστηρίζουν «διαφορετική ομάδα» με ιδιότυπη εμβληματοθεσία και συνθυματολογία, όπως ακριβώς διαφορετική ομάδα υποστηρίζουν και οι μη προσερχόμενοι φίλαθλοι.
Κι εδώ συμφωνώ με Μπίρμπα που κάνει λόγο για μια Ιδέα «αθλητικοπολιτική» και παραθέτω:
«αυτο το πολιτικο συστμα δημιουργσε επιτυχως μαζι με αλλα εργα σ αυτον τον τοπο κι αυτηνη τ σημερνη φιλαθλη κουλτουρα κι τν εκφρασ
κι ασφαλως δεν αρμοζνε αυτα, οχι μον στον ΠΑΣ, αλλα σε καμια Ομαδα κι Ιδεα... δυστυχως ομως, αυτα, δεν ειν αναγκη να πας στο γηπδο να τ ακουσεις κι να τα μαθς, διοτ θεωρουνται προαπαιτουμνα εισοδου στο χωρο κι ειν σημαντικο γνωστκο φορτιο τσ τυπικης κι τσ ατυπης στοιχειωδους εκπαιδευσης στ χωρα μας
ο ΠΑΣ δεν εκφραζται χυδαια – κι λιγα λεει κατα τ γνωμη μ στο εν θερμω του αγωνιστικου παλμου κι οιστρου– κ αλλοστε ο,τ λεει, εμπιπτει στο εθιμκο επικοινωνιακο … δε θαθελα, να δω οσο ζω, ποτες απ τον Πασολε μ προκλησεις κι βιαιοτητες
λεω, ναι! στο γηπεδκο συνθημα το μπινελικατο, το χαβαλεδατο, το τσαμπουκατο, το τιμωρτκο κι το σπαζονευρικο το συνθμα προς αντιπαλο, πλην υβρεων απ αφοραν εθνοτκους κι γιωγραφκους προσδιορσμους, αλλα συνθηματα με μια ιδεα αθλητικοπολιτκη, απ το κανει ισχυρο κι αμεσο σε συγκεκριμενς αποδεχτες (σε τοπικο επιπδο κι σ αφνους απ θελνε να ναι κι Πολιτικοι κι Πας Γιαννινα κι πλανε γηπδα, μεγαλα εργα, παρκα, σχολεια κι αλλα παραμυθια)»Ο Χριστοβασίλης και οι οι ΠολιτικοΠασεμπλεκόμενοι άρχοντες που θέλουν να ανανεώσουν τις αυτοδιοικητικές τους θητείες, δεν τα άκουσαν ποτέ. Πέρα απ το ¨βάλτε την τζούλια πρόεδρο και για τα τραπεζοκκαθίσματα» τίποτα άλλο που να τους δημιουργεί λαϊκοελεγκτικούς και λαϊκοαπολογητικούς εφιάλτες για τον σύγχρονο ΠΑΣ, δεν άκουσαν απ αυτή την φίλαθλη πόλη.
Ο Χριστοβασίλης, που ασφαλώς τον ενδιαφέρει το εισιτήριο, αλλά και ο φίλαθλος ντόρος γύρω απ την «ομάδα του- επιχείρηση», θα μπορούσε κάλλιστα, στον αγώνα κυπέλου με το Εργοτέλη, να είχε είσοδο ελεύθερη – για καλό ποδαρικό που λένε - και μετά ας το ζύγιζε το πράμα και γνωρίζει πάρα πολύ καλά αυτός ότι, ο τζίρος φέρνει το κέρδος.
Κι αυτός θα τα πάρει με το παραπάνω αυτά που παίρνει (έχασε ως τώρα) κι ο κόσμος με δεδομένη την οικονομική δυσχέρεια θα μπορέσει να δει αξιοπρεπώς και να συμπαρασταθεί στην ομάδα του, δεν αρκούν μόνο τα διοργανωτικά κα τα τηλεοπτικά κέρδη.
Και πάνω από όλα βλακωδώς ξεβάφει, αποπροσανατολίζει και μεταλλάσει το παμφημούμενο παραδοσιακό Γιαννιώτικο φίλαθλο Πασολέδικο φρόνιμα και συναίσθημα.
Να λοιπόν τελικά, γιατί δεν πηγαίνουν στο γήπεδο ακόμα και άνθρωποι που δεν διανοείστε.
Άνθρωποι που, ήξεραν τις μέρες της βδομάδας ως … Δευτέρα, Τρίτη Τετάρτη Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο, Άγιαξ.
Κι εδώ ασπάζομαι τον
Μέγιστο ΛΟΚΟ Κοντοριγκάνι που τα είπε χύμα:
«Να αλλάξουμε νοοτροπία στον Πας και να μετράνε μόνο οι αξίες, να σταματήσουν οι αντιπάθειες από μερικούς που δεν αφήνουν την ομάδα να πάει μπροστά.
Να αφήσουν την ομάδα αυτοί που είναι πάνω της χρόνια τώρα γαντζωμένοι κι ούτε να ξαναμπούν στο γήπεδο.
Ο πρόεδρος αν θέλει να δουλέψει για τον Πας, να βρει του κατάλληλους συνεργάτες και να προχωρήσει, μόνο έτσι θα γίνει ο καινούριος Πας, όταν θα κόψει απ’ το παρελθόν και σε ιστορία και σε πρόσωπα.»Πάντως στην κατάσταση που βρίσκεται σήμερα η ομάδα, όλες οι δικαιολογίες των μη προσερχόμενων, είναι προφανώς ανεξήγητες προφάσεις έως σκοπιμότητας, αλλά μη ξεχνάτε ότι ο Παγουράς δύσκολα γυρνάει γνώμη, πρέπει να πάρει μεγάλη σούρα και αποδοχή. Αυτό το κρασί μπορεί να το προσφέρει διακριτικά, πρόθυμα κι ευγενικά η ΠΑΕ.
Εδώ που τα λέμε όμως – και δε θέλω να το πιστέψω ποτέ – είναι ότι η απουσία λειτουργεί ως «μάτια που δε βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται» και λίγο από το άρωμα παλιό, από κείνο που όλοι οσμιστήκαμε κάποτε, φαίνεται να έχει εξατμιστεί.
Δεν έφυγε πέρσι ο κόσμος από το γήπεδο. Ο κόσμος έφυγε απ τα προηγούμενα χρόνια και με κείνες τις διοικήσεις που μας πήγαιναν στη Νάουσα κι αλλού με τα βαλιτσάκια γεμάτα χιλιάρικα κι υποκρισία, με τους ανυποψίαστους Πασολέδες να καταραχιάζονται στις Κατάρες και στα Εφταχώρια. Και σιγά σιγά αυτή η απουσία έγινε συνήθεια και κανόνας μέσα στις οικογένειες των αρκετών Πασολέδων, που αρνήθηκαν την παρουσία όσων – εκείνων που ήθελαν τον Πας ως μια δεύτερη εναλλακτική μπίζνα τοπικής εμβέλειας, με διπλά βιβλία κι από οικογένεια σε ικογένεια.
Τώρα δίνεται στο Χριστοβασίλη, η μοναδική ευκαιρία ίσως, στη μέχρι τώρα προεδρική ιστορία του ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ – ΑΓΙΑΞ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ ώστε να πείσει, να ορθοποδήσει και να διεκδικήσει την δια βίου συμμετοχή και αντιπαλότητα απέναντι στους ΠΟΚ και ΠΑΚ.
Επίσης οι «μικροί υπουργοί» της Περιφέρειακής Αυτοδιοίκησης Ηπείρου, θα πρέπει να δουν το ζήτημα ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ – ΑΓΙΑΞ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ ως ένα σημαντικό παράγοντα ανάπτυξης και να βρουν τη φόρμουλα για ένα γήπεδο και μια ομάδα που δε θα είναι τσιφλίκι κανενός.
Πάντως, απανταχού μελαγχολικέ και ξεχασμένε Πασολέ μου, πριν πείς οτιδήποτε, να ξέρεις ένα πράμα …
στο γήπεδο ΠΑΣάρεις, δεν ΠΑΣάρεσαι.
Αρκεί όμως να ξέρεις ποιος είναι ο πραγματικός σου αντίπαλος.
Για μένα ο ουσιαστικός μου αντίπαλος, που κάνει μέσα μου παιχνίδια, είναι ο «ΠΑΣ»
Και κλείνω την αγωνία μου με το στιχάκι του αδερφικού μου Φίλου Χάρη.
«Ακούγεται παντού ο θρύλος κάποιου διάσημου ταυρομάχου.
Δεν έτυχε να ακούσετε ποτέ σας για τον Πας;
Πάλεψε μ’ όλους και με τα βέλη του, τους νίκησε ο Πας
Όμως δε μπόρεσε ποτέ τον εαυτό του να νικήσει.
Ο ταύρος του, ο Απειρωτάν, τον πλήγωσε και του ‘φερε τον πόνο,
για να γνωρίσει ο Πας ο ταυρομάχος τη ντροπή, μέσα στη θλίψη του.»ΥΓ: τα πασόμετρα δεν είναι εφεύρεση, είναι γκεμπελική προβοκατόρικη επινόηση που στρέφει τον Πασολε εναντίον του Πασολέ, για να κάνουν τα λαμόγια στην πλάτη του Χαβαλέ
