Είπα να σωπάσω αλλά … δε μου πάει (θα βγει και περίληψη για τους φορουμίτες)
Αλλιώς το περιμέναμε.
Δέκα χρόνια ζωής θα κερδίζαμε και καινούριους φίλους θα κάναμε , όπως αυτούς που αποχτήσαμε στο pas.gr, σ’ αυτό το πρώτο δεκαήμερο του 2011, καθώς την κάνανε στο ασπρόμαυρο οι αλευρωμένοι Καλλικάτζαροι .
Δυστυχώς ένας ξέμεινε.
Είμαστε σε ευθεία σχεδόν ευθεία γραμμή με την Εστία που θα μας δικαίωνε και θα μας ικανοποιούσε.
Διαλέξαμε λοιπόν διαγωνιώς από ΓκαΜπινέδες μεριά, για να δούμε τις χαριστικές βολές του β΄ εζυρίδη ημίχρονου.
«Λέτε να ‘χμε κανα χασομέρ, διακοπή απ’ λεν, λογ’ αντάρας» είπε ο Χάρις κατά τις 6.00΄.
«Ομίχλη; μπαα, δεν κατεβαίνει τέτοιο καιρό εδώ ομίχλη» είπε ο Τζιαναριαν, που γνωρίζει Άριστα «το μικροκλίμα» των Ζωσιμάδων.
«Ωρε, δε λέω για ομίχλη, για αντάρα σας λέω»
«Αφού εμείς κι εμείς είμαστε» του είπα.
Μπήκε στο νόημα κι ο Τζιαν «ααα, αντάρα … μπαααα»
Βρεθήκαμε πάλι, εγώ, ο Χάρις, έχοντας απέναντι μας το Σπύρο και ένας τέτρτος φίλος μας, Ορίτζιναλ κεκιρκιδικός πλέον κι αυτός, εκεί.
Είμασταν σίγουροι απ’ την αρχή ότι όλα θα τέλειωναν με την τάξη τους.
Καθαρός πρωταθλητής ο Πας.
Εξαγνισμένος και γιατρεμένος ο Παλιός στην Κολυμβήθρα … των Ζωσιμάδων.
Ο Νέος θα επίστρεφε με έξαψη και τσαμπουκά στο σπίτι.
«Μαμά, τον ξεσκίσαμε το όφη το καργιόλη, στάξε 50 ευρώ μη σου κάνω κανένα μπαράζ και χάσεις το Τούρκικο»
Παε ΧΒ και ν-ήπιος εν ν-ηπίω - αμέριμνος.
Μαθαίνει απ’ τα λάθη του;
Του στήνουμε παγίδες – λάθη, για το καλό του και για τη μάθησή του.
Πιθανόν.
Η προσδοκία όμως προχτές κοινή και αδιαίρετη.
Κι αυτό το παμφημολογούμενο: «Τα Γιάννινα έχουν Κόσμο» θα έγραφε για μια φορά ακόμα ιστορία.
Η ομάδα πήρε μπροστά μεθοδικά, με συνέπεια κι ευθύνη, ορκισμένη για το επιθυμητό, ελαφρώς τρακαρισμένη (κάτι που ξεπεράστηκε στα πρώτα 10 λεπτά) με δέος από το χρέος τιμής στον παρελθόν κι από το ζωηρό παρόν του «Νέου» γηπέδου.
Οι Ζωσιμάδες – αρένα Πρωταθλητών.
Πρωταθλητής ομίχλης η Πόλη.
Στο 24΄ ο Κυριάκος φάνηκε να κάνει νόημα Καισαρικού Αντίχειρα στην Αρρενα – τέλειωσέ τον - νόημα που έλεγε ότι ο Βεζυρίδης θα ήταν ξανά και μετά από 2 χρόνια, για μια ακόμα φορά ο Τέρμας του Ο. Βόλου.
Βάσανος για τον τύπο και πρεμούρα από ανάκληση εικόνων.
Γι αυτό και διεγνώσθη η στηθάγχη.
Έτσι το περιμέναμε το πανηγύρι.
Κι ούτε το παραγγείλαμε, ήμασταν σίγουροι ότι η ομάδα είχε προνοήσει.
Είχαμε πιστέψει ότι τα τερατογενή βαζελοτραφή Φίδια θα Ψόφαγαν στους Ζωσιμάδες χωρίς Πατέρα πλέον.
Πως, το ματς, θα ήταν απλά ένα θέαμα ρουτίνας για κεκαρδίσματα.
Δε θα ξεχνούσαμε ΠΟΤΕ όμως.
Για μας υπάρχουν τα Αθώα Θύματα.
Τα Ονόματα και τα Σημάδια.
Αλλά όμως, τα Ονόματα αυτά δεν έχουν θέση, σχέση κι ομοιοφωνία με τον 31.
Τον 31 που ακούει τελικά στο Ονομά Του στους Ζωσιμάδες έστω στο υβριστικό φραστικό, με το κοινότυπο «31 … γιέ», που του υπενθυμίζει ότι υπάρχει και μετράει κι ότι κάποιοι δείχνουν να υποφέρουν απ’ την πάρτη του, ακόμα.
Δυστυχώς τον αναστήσαμε.
Ο 31 έπρεπε να περάσει α-πα-ρα-τη-ρη-τος.
Απ’ τους 22 του αγώνα προχτές στους Ζωσιμάδες, 2 ήταν τότε στη Ρόδο.
Ο Άριστος Ντάσιος κι ο Άχρηστος 31 (κατόπιν Πας …) κανένα άλλο παιδί, που ποιος ξέρει; του χρόνου μπορεί κάποιο απ’ αυτά να το κάνουμε αγκαλίτσες
Αρα, κύριοι Πασολέδες, θα έπρεπε να «βρίζουμε» με ημερομηνίες.
π.χ. του δυο χιλιάδες ένα – οφη …. όλη
γ……. εδώ εσένα και την Κ…… όλη
Όπως ο Χριστοβασίλης, σε καμία περίπτωση δε θα μπορούσε να βρίζει το Μαχλά.
π.χ. Μαχλά π…άκι, σε βλέπω για σουβλάκι.
Μπήκαμε στο 2011.
Κατά συνέεπεια περιμένανε λοιπόν λάθος λεωφορείο. Διότι στο λεωφορείο αυτό, δεν ήταν μέσα η αποστολή του μπαράζ.
Είχε μέσα επαγγελματίες ποδοσφαιριστές άσχετους κι αδιάφορους (π.χ. Μπούρμπος κι άλλοι;) στα κακά προηγούμενα, μιας κακής ποδοσφαιρικής πολιτικής που έστησε το μπαράζ και μιας δημόσιας τάξης που ανέχτηκε τις ορδές των Φιδιών.
Ποδοσφαιριστές που δεν τους εκφράζουν αυτές οι Σωματειακές περιπέτειες.
Διότι για Σωματειακές περιπέτειες επρόκειτο, διαπλεκόμενα παράγκας που έριξαν το μπαλάκι κι έκαναν νόημα στη βία.
Αρα, λοιπόν για ποιο λόγο τα βάζουμε με τα λεωφορεία και με το φίλο μας οδηγό του ΙΝΤ …. που μας πήγε παντού … και στη Λάρισα;
Για τον 31 υπήρχε μέσος δάκτυλος ικανού διαμετρήματος;
Είχαμε τον Πάντο, τον Κώτσιο και τον Ντάσιο γι αυτό το πόστο ρε Πασολέδες της Λίβερπουλ 1978 νυν όπερες και θέατρα.
Για Αναστό;
Παιδί με προβλήματα ρε … χάρηκε που είδε στους Ζωσιμάδες κουκούλα.
Άλλωστε παραμονές αγώνα, είχαμε και τα σοβαρού επιπέδου δημοσιοκαφράκια που Δεοντολογούν στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο, σε Σοβαρές τηλεβιζιον εκπομπές, κι ονομάζουν τον Κολλητό τους Ακατανόμαστο.
Η σοβαρή δημοσιογραφία. Όποιος και να ‘ναι είναι ο κ. Τάδε για τη Σοβαρή, την Έγκριτη, την Έγκυρη και Έγκαιρη Δημοσιογραφία.
Πότε θα γίνεται δημοσιογράφοι;
Ποτέ.
Δικολαβοδουλικά μια ζωή.
Από πού εκπέμπουν οι Δεοντολόγοι;
Από τα Ιωάννινα.
Κι όμως.
Φτιάξαμε παιχνίδι.
ΠΑΣάραμε 48΄ στα Φίδια.
Φτάσαμε μια ανάσα απόσταση από έναν ακόμα Ιστορικό Τσατσικό Διασυρμό Μας. Διασυρμό που θα πήγαινε ακόμα 15 – 20 Πέτρινα Χρόνια και …
Τότε που κάποιοι από μας θα πιάσουμε αισίως τα 75 και ...
Δε μας πάει αυτός ο κόσμος.
Σας χαρίΖω την κερκίδα σας.
Σκεπαστές, ξεσκέπαστες, νερωμένες, ξενέρωτες.
Υπότροποι Πυρσοφόροι.
Υπότροποι Ζωσιμάδες.
Παιδιά βιολιά.
Ξέφραγα αμπέλια.
Προαγωγοί, Μαστρωποί.
Ψάλτες, καντηλανάφτες, μαντράδες, ζήτουλες.
Περίμεναν το λεωφορείο με τους Όφεις.
Αστους ρε να κομπλάρουν από αδιαφορία κι από σιωπή.
Δεν θορυβούν ρε στις Κηδείες.
Μη τους αφιονίζεις.
Κλάστους.
Παράδωσέ τους στην 11δα σου.
Κάθισε και σκάσε πλάκα απ’ τα τσιμέντα.
Τα όργανα ανακλαστικά μηδέν.
Γιλεκοφόροι εθελοντές;
Η κερκίδα το Χαβά της.
Στην κοσμάρα της.
Χάλια.
Παιδιά μπουζούκια.
Κατακαημένα παιδιά.
Μαλλί γριάς δεν είχε.
Μαλλί τσατσάς είχε μπόλικο.
Ρε Πας καλά;
Έχεις ένα στόχο, μια προοπτική, με παίχτες που δε βεντετάρουν.
Παίχτες πλευ στέσιον, που στίβουν την ψυχή τους και το μυικό τους – πρωτοφανές σκακιστικό σύνολο – δε λέω κι λεγεώνα του όγιος άριστη ήταν αλλά α-το-μι-κή το πλειστον κι αλαφροίσκιοτη ομάδα – παίχτες λοιπόν, σαν να αρχίζουν μια νέα καριέρα, μ έναν προπονητή στο απόλυτο επίπεδο της εργατικότητας της συνέπειας, της σοβαρότητας και το σημαντικότερο και χρόνια ζητούμενο, ε-μπι-στο-σύ-νης, όχι πουλέν.
Κι ο Πασολές, στην κοσμάρα του, μακριά απ την ομάδα, να τραγουδάει «μαστουρωμένος θα γυρνώ κτλ. …».
Βάζεις το γκολ και λιθοβολείς μετά απ’ τη χαρά σου την Ομάδα.
Δεν ξέρεις τι εστί Λαμπρόπουλος σε ΠΑΣ – ΟΦΗ;
Δεν είναι πέρσι.
Ερώτηματα:
Ποιό παιχνίδι βλέπειες;
Ποια ομάδα στηρίζεις;
Τι φωνάζεις;
Αυτά περιμένει να ακούσει ο Παίχτης σου και η Κοινωνία της Ομάδας σου;
Το επιδόρπιο της «μαστούρας» είναι ο Παίχτης κι ο Πας και η τύχη του;
Κι ύστερα κάποιοι το λεν και σοβαρά – ΧΡΌΝΙΑ ΤΏΡΑ - ότι η νέα Σκεπαστή δε τα λέει τα Συνθήματα – δεν ακολουθάει.
Τι να πει ρε ΤΣΟΓΛΑΝΟΙ, τι να πει.
Φίλαθλοι Ηπειρώτες 6.690 + 1 ΤΣΑΤΣΟΣ στην Κερκίδα;
Και σπεύσαμε να τον διακιολογήσουμε;
Κάποιοι είναι μακριά νυχτωμένοι.
Οι Εθελοντές του Ε.Ε.Σ. μετρούσαν πιέσεις + 6 στα Παπούδια της καινούρια σκεπαστής.
Κάποιοι Πορδοτσόγλανοι, γιατί δεν ήταν ένας, μετρούσαν - 6 στην αράδα του ΠΑΣ.
Ήταν η μοναδική ευκαιρία και με όλα τα άλλοθι και με όλα τα περι-βάλλοντα και με όλο τον κόσμο, να χτυπήσουν τον ΧΒ την κατάλληλη στιγμή.
Να χτυπήσουν τον ΧΒ και μαζί τον ΠΑΣ και τον ΠΑΣΟΛΕ.
Τον ΧΒ, που για την ώρα, καλοί μου συμπατριώτες, φαίνεται να εγγυάται καλές μέρες και τύχες για τον ΠΑΣ, ώσπου να εξορύξει τα πετρέλαια ο Χαρδαβέλας ο Κώστας.
Κάλλιο να χαμε χάσει όμως.
Πήραμε τρεις πόντους, αλλά χάσαμε τα Πολλά. Πύρρειες Νίκες λέγονται αυτές.
Φαίνεται είναι στο γενετικό υλικό της συλλογική μας κουλτούρας. Και Πήλιο Γούσηδες είχαμε.
Και ΧΒ έχουμε.
Γιατί, ομάδα χωρίς ΧΒ – για τα επόμενα 10 χρόνια – δεν υ-πάρ-χει (προφήτευσε κι ο ...)
Έχει εχθρούς ο ΧΒ;
Ασφαλώς – όχι μόνο τις Γαριβαλδικές.
Έχει ΕΜΑΣ τους ΠΑΣΟΛΕΔΕΣ.
Άλλη ομάδα θέλουμε εμείς, άλλη ομάδα εκείνος.
Τελικά μας χαλάει τη σούπα.
Μας κλέβει το ρύζι.
Ναι, να χτυπήσουν τον Ήπιο Χοντρό κι όπως αλλιώς θέλετε, πείτε τον.
Τι να κάνουμε;
Ο ΧΒ έχει την Παε στη σχάρα.
Προσπαθεί να ανεξαρτητοποιηθεί, δυναμικά ορμόμενος από Ήπειρο, να μη γίνουμε δεκανείκια κανενός. Απογαυροποίηση.
Κι επειδή έχει την Παε, καλά θα κάνει, ν’ αρχίσει να καταλαβαίνει ότι το γήπεδο θέλει το Γερμανό του.
Και ένα παπά για διάβασμα.
Ευτυχώς βρίσκομαι εδώ τώρα.
Δεν ξέρω πού θα ήμουν, αν η ήττα (που επικαλέστηκα πρίν ως σωτήρια), η ήττα που πέρασε σχεδόν Σύριζα απ τους Ζωσιμάδες, δεν έπεφτε, όπως έπεσε, ως Ουφο στην όμορφη Κρήτη και κατέστρεψε τα θερμοκήπια του Μαχλά.
Η Ομάδα ήταν ζεστή και έτοιμη για την αιώνια αποπομπή των Φιδιών.
Δεν την πρεσάραμε, δεν της ζητήσαμε τίποτα.
Θα έκανε το αυτνόητο.
Ήρθε η Διακοπή.
Κι ύστερα χορτάρι.
Όλοι στις θέσεις τους.
Και οι Πορδοτσόγλανοι στις θέσεις τους.
Πας Γιάννινα – Τσάτσος 0 – 3 για την ώρα.
Δεν υπάρχει σπίτι και πόρτα ν’ ανοίξει.
Ο Πορδοτσόγλανος, περισυλλέγεται και υποθάλπεται ως μικρός ήρως σκέτς, μεταξύ μικροηρώων, από άλλους Πορδοτσόγλανους.
Παρέμεινε εκεί, προσδοκώντας ο Τυπάκος να ευτυχήσει με την οριστική διακοπή του παιχνιδιού, έχοντας προσφέρει το Βεζυριδομπουκέτο στον «αγαπημένο» του, τον Ακατονόμαστο.
Ένδυα ημερών; … ή Μάθε τέχνη κι άστηνε …
Του άπλωσαν χέρι βοήθειας απ’ τα κάγκελα.
Οι σεκιουριτάδες του μωλώπισαν το κωλλαράκι στην προσπάθειά τους να το φυγαδεύσουν.
Τον αγκάλιασαν Σώο και Αβλαβή οι λοιποί κερκιδοκλάστες.
Δεν τον πέταξαν να Σκάσει στο κάτω στο ταρτάν ως Προβοκάτορα κι από κει να τον πακετάρουν για το εφημερεύον, ως ξένο κι επιζήμιο σώμα στην οικογένεια των Πασολέδων … και να πει το γήπεδο γηπεδάκι.
Τον περισυνέλλεξαν.
Τον Κουκούλωσαν τον Κουκουλωμένο Τους.
Αποστολή εξετελέσθη.
Το κόλπο δεν έπιασε.
Ο Μαχλάς έλυσε το γρίφο και τα χέρια του.
Που να βρεις Τράπεζα τέτοια ώρα.
Ας το πάρει η λίμνη.
Το πήρε.
Έφερε όμως τη μαγιά για νέα κακά προηγούμενα κι ασφαλώς αμφισβήτηση του αποτελέσματος. Προσφέραμε ζεστό πιάτο τα πιράνχας ΜΜ και οι Φουτμπολ Θεσμοί θα μοντάρουν το φιλμ του αγώνα, για να μας προβάλλουν Παραγγελιά, να μας Πετάξουν στο καναβάΤσο.
Κεκλεισμένες, Πρόστιμα, Χασούρα – πεέ Πρίμ, πελέ ανανέωση οργάνων γύμνασης, πελέ συντήρηση, και πελέ άλλες ανακαινίσεις θα είναι το μπάτζετ στο ταμείο της 17ης Α – Γενάρη κι εντεύθεν κι εν Ανόδω.
Δεν μπορώ να κρατηθώ στη ΣΛ θα πει ο ΧΒ, πέρισυ είχαμε άσχημη χρονιά οικονομικά, δεν φτάνουν φέτος μέσα ένα πτωχευμένο κράτος.
Με υπονομεύεται φίλαθλοι. Με κάψατε.
O XΒ πρέπει στο εξής να φοράει γιλέκο, να προσλάβει κι άλλους πιο Χοντρούς για κουτουπώνει τους Πορδοτσόγλανους που είναι χοντοί στο μυαλό.
Ο μικρός Τσάτσος, θα είναι πλέον το πρότυπο, για τους μελλοντικούς Πας Τσάτσους που θα ξεφυτρώνουν απ’ τις Κερκοκερκιδόπορτες των Ζωσιμάδων.
Τον λέω Πας Τσάτσο, γιατί έπληξε τον Πας, ανεξαρτήτως αντιπάλου.
Πας Τσάτσος – Φίδι στον κόρφο μας.
Είδα έναν Πορδοτσόγλανο, με τον Ταύρο στην πλάτη.
Δε μέμφομαι το στυλ και την αμφίεση.
Τα εμβλήματα και τα χρώματα βλέπω.
Με γεια τα μπλουζάκια λοιπόν.
Με γειά τα κασκολάκια.
Με γεια όλα τα κατ’ επίφαση αξεσουάρ που κάνουν έναν Πασολέ να φαίνεται.
Δεν τον κάνουν όμως να είναι.
Το Γαλάζιο έγινε, μοδάτο Μαύρο.
Προφανώς πενθούμε κάτι και δεν το γνωρίζω.
Ναι!
Πενθούμε και θρηνούμε την καλή πορεία της Ομάδας.
Πενθούμε και θρηνούμε την ομάδα που Αναβαίνει.
Εμποδίστε την, σώστε την, μην την αφήνετε έτσι ξέφρενη.
Κρατήστε την απ’ την καταστροφή.
ΧΒ στον αγύριστο.
Πάρε πρόστιμο.
Δεν ήθελες φτηνό εσιτήριο. Πλήρωσε τώρα Χοντρέ.
Και Παράτα μας ήσυχους.
Οι μοδάτοι φταίνε τελικά. Οι μουσλέρες που δεν κολλάν αυτοκόλητα στους φιλοξενούμενους.
Κι αυτοί που πουλάνε τα Σπόρια, τα καψαλίζουν, τα καίνε.
Και τα βεγγαλικά τράβηξαν υγρασία, δεν ηδονίζουν τα όργανα.
Κι ο Φώντας φταίει που δεν τόρνισε τις τάπες απ’ τα παπούτσια των παιχτών.
Κατά τα άλλα θέλουμε Παίχτες, Ομάδα, Γήπεδο, Άνοδο, Τελφερικ και Γλιφιτζολύρια.
Διαπραγματευτήκαμε με τον πλέον σίγουρο τρόπο την παραμονή μας στη Β΄ με προοπτικές Γ΄ και μη χειρότερα.
Απαξιώσαμε τον ΧΒ, τον Ντεμόλ και κάποιους Παίχτες που Παίζουν τον Άπαιχτο της Καριέρας τους στους Ζωσιμάδες.
Ήρωας ο Κώτσιος που τον πετροβολούσαμε πέρσι. Πανωφόρι ο Μπάκα.
Και να σημειώσω εδώ και θα έχετε παρατηρήσει όλοι σας ότι, 16 αγωνιστικές τώρα, κανένα παιδί εδώ στο φόρουμ δεν κατεβάζει εντεκάδες ούτε για πλάκα – χαβαλέ μαντεψιές μεταξύ μας, έτσι για κουβένταα … όπως παλιά.
Γιατί;
Γιατί υπάρχει Ντεμόλ.
Και δεν είναι τυχαίο αυτό.
Ο κόσμος παραπέρα σκέφτεται κι αναθεωρει κι επαναπροσδιορίζει τη μέχρι τώρα γηπεδική στάση του ή συμπεριφορά του.
Ούτε λίγο, ούτε πολύ, προχτές είπαμε στον Κόσμο της κοινής γενικής ανέχειας και οικονομικής δυσχέριεα, να μη σπαταλάει τα 10 τα 20 και τα 30 ευρώ κάτω απ τα υπόστεγα των Ζωσιμάδων και πάρει και καμιά πνευμονία.
Διαφημίσαμε επίσης περίτρανα και με τον καλύτερο τρόπο την Έδρα μας και την Άνοδό μας, τον Άπαιχτο Πας Γιάννινα.
Υιοθετήσαμε ιδανικά τις συμπεριφορές των ΠΟΚ και ΠΟΘ.
Κύρος.
Λοιπόν επίδοξοι Σκατόμαγκες.
Πάρτε το χαμπάρι, Δεν Πωλείται κασκόλ μοντέλο ’82.
Πληροφορίες γιοκ ενταύθα - πμ.
Καιρός να κοιτάξουμε μπροστά.
Ενωτικά.
Κάποτε είπαμε να τα χαμηλώσουμε τα κάγκελα, αργότερα γίναν κουπαστές, σιγά σιγά απλά προστατευτικά.
Μη σηκώνουμε κάγκελα μπροστά μας.
Μη σκοτώνουμε το όμορφο ποδόσφαιρο
Μη φυλακίζουμε την Ομάδα μας.
ΡΕ, ΕΝΑΣ ΕΊΝΑΙ
Ο ΑΓΙΑΞ.
ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΤΟΝ ΧΤΥΠΑΝΕ.
ΕΜΕΙΣ ΠΟΤΕ.ΟΥΤΕ ΣΕ ΚΑΚΟ ΟΝΕΙΡΟ.
ΞΥΠΝΑΣ ΚΙ ΑΥΤΟΚΤΟΝΑΣ
Ψηφοφορία
