Hereford FC: Οι «Ταύροι» θα ξαναμπούν στο υαλοπωλείο
Συμπληρώνονται φέτος επτά χρόνια απ’ όταν ακόμη μία επαρχιακή ομάδα της Αγγλίας πήρε το σκληρό μονοπάτι της διάλυσης. Με ιστορία 90 ετών στις αγγλικές, επαγγελματικές και μη, κατηγορίες, η Hereford United ήταν αρκετά μεγάλη ομάδα ώστε ο θάνατός της να μην είναι οριστικός. Σήμερα είναι μία σταθερή ομάδα της National League North, και περιμένει πως και πως να ταξιδέψει στο Wembley, όπου θα έχει την ευκαιρία να κερδίσει το σημαντικότερο τρόπαιο του νέου κεφαλαίου στην ιστορία της.
Ήταν Δεκέμβριος του 2014, όταν το νεκροταφείο ομάδων «καλωσόρισε» ακόμη ένα μέλος του. Η Hereford United, η ομάδα της μικρής πόλης του Χέρεφορντ, 20 χιλιόμετρα από τα ουαλικά σύνορα και 70 από το Μπέρμιγχαμ, υπέκυψε στα τραύματά της (που αλλού;) μέσα σε μία κρύα αίθουσα δικαστηρίου, όπου βρέθηκε χάρη στα οικονομικά προβλήματα, που για χρόνια την ταλάνιζαν. Ως σύλλογος δεν ήταν ποτέ ιδιαίτερα δημοφιλής. Παρότι ιδρύθηκε το 1924, έπρεπε να περιμένει μέχρι το 1972 για να μπει στις επαγγελματικές κατηγορίες, χρονιά που ακόμη θυμάται με περηφάνεια για την επική νίκη της στην παράταση επί της Newcastle της First Division για το FA Cup.
Η τελευταία θέση στην Second Division του 1977 παραμένει ακόμη η σπουδαιότερη στην ιστορία της, με την πορεία της έκτοτε να μοιράζεται μεταξύ της τρίτης και της πέμπτης κατηγορίας, ανάλογα με τα κέφια του τραπεζικού της λογαριασμού, που ήταν πάντα ασταθής. Το σύνολο της 14ετους πορείας του προπονητή Graham Turner γύρισε το 2006 στην League Two και το 2009 στην League One, όμως η χαρά αποδείχθηκε ιδιαίτερα σύντομη. Ο υποβιβασμός ήταν άμεσος και μετά από τρεις δύσκολες χρονιές στην League Two, επέστρεψαν στην Conference, όπου απέπνευσαν το «κύκνειο άσμα» τους τη σεζόν 2013/14. Τι έφταιγε;
Ήδη από το 1997, τα χρέη του συλλόγου ήταν το κύριο θέμα πολλών συζητήσεων. Η ομάδα είχε υποβιβαστεί στην Conference, θέση μάλλον αρκετά χαμηλή ώστε χρέη ενός εκατομμυρίου λιρών, που για άλλες ομάδες να ήταν «ψιλά», για την Hereford United ήταν μεγάλο πρόβλημα. Η ομάδα βασιζόταν σε μη-πάγια έσοδα για τη λειτουργία της, όπως οι εξερχόμενες μεταγραφές, για παράδειγμα η πώληση του Gavin Mahon για 130,000 λίρες στην Brentford, και κυριότερα, στις πορείες που έκανε στο κύπελλο και την ελπίδα να της φέρει η κληρωτίδα έναν όσο πιο εμπορικό αντίπαλο γίνεται. Τέτοια περίπτωση ήταν οι διπλοί αγώνες του 1996 με την Tottenham και του 1999 με την Leicester, αφού αμφότεροι αντίπαλοι αγωνίζονταν στην Premier League.
Η βραχυπρόθεσμη επιτυχία που ακολούθησε είχε πολύ ασταθείς βάσεις και κατέρρευσε αμέσως. Με την άνοδο στην League One, έγινε μόνο μία κανονική μεταγραφή κι ο Turner, στην τελευταία του χρονιά στον σύλλογο, έπρεπε να βασιστεί ολοκληρωτικά σε όσους δανεισμούς μπορούσε να εξασφαλίσει. Το 2012 ο υποβιβασμός κι από την League Two ήρθε στην τελευταία αγωνιστική, παρότι κέρδισαν τον αγώνα τους ενάντια στην Torquay United. Ακολούθησε μία καλή και μία κακή χρονιά στην Conference, οι οποίες θα ήταν κι οι τελευταίες των «Ταύρων», που πρόλαβαν να δώσουν τις πρώτες του συμμετοχές στον νυν αστέρα της West Ham, Jarrod Bowen!
Στις 10 Ιουνίου 2014 τα χρέη, που πλέον έχουν φτάσει τα 1,3 εκατομμύρια, λυγίζουν την ομάδα. Αποβάλλεται από την Conference κι αναγκάζεται να γραφτεί σε όμιλο της έβδομης κατηγορίας. Ταυτόχρονα, οι πιστωτές της πιέζουν, έρχονται σε ρήξη με τους φιλάθλους κι αυτοί με τη σειρά τους αποφασίζουν να κάνουν μποϊκοτάζ στην ερχόμενη σεζόν, δυσαρεστημένοι με τη συμπεριφορά που δέχεται ο σύλλογος της πόλης τους. Η σεζόν 2014/15 δεν έμελλε να γραφτεί στην ιστορία ως η 91η της ομάδας. Στις 19 Δεκεμβρίου, το δικαστήριο λαμβάνει την οριστική απόφασή του. Liquidation!
Πλέον, η πόλη του Χέρεφορντ για πρώτη φορά μετά από… σίγουρα πάρα πολλά χρόνια, δεν είχε ποδοσφαιρική ομάδα. Χάρη όμως στην άμεση κινητοποίηση των οργανωμένων φιλάθλων της με την οργάνωση Hereford United Supporters Trust (HUST), αυτή η κατάσταση κράτησε μόλις τρεις μέρες! Στις 22 Δεκεμβρίου 2014, ο τοπικός επιχειρηματίας και πρώην πρόεδρος της HUST, Jon Hale, μαζί με την οργάνωση και κάποιους ακόμη επιχειρηματίες, ίδρυσαν τον νέο σύλλογο της πόλης με το, ελαφρώς αλλαγμένο όνομα και έμβλημα, Hereford FC. Σε συνέντευξη τύπου δύο μέρες αργότερα, παραμονή Χριστουγέννων, οι φίλοι των «Ταύρων» έβλεπαν να παίρνουν αυτοί το δικό τους δώρο, τον σύλλογό τους πίσω, αλλά καλύτερο.
Η HUST, που αριθμεί περί τα 1000 μέλη, όχι μόνο θα αποφάσιζε για το έμβλημα και τις εμφανίσεις, αλλά εξασφάλιζε και μόνιμη ιδιοκτησία τουλάχιστον του 51% της νέας ομάδας, κάτι που μας φέρνει στο μυαλό το γερμανικό μοντέλο ιδιοκτησίας των ομάδων. Ο ίδιος ο Hale τοποθετήθηκε στη θέση του προέδρου του νέου συλλόγου, και μόλις τον Ιανουάριο εξασφαλίστηκε από τις τοπικές αρχές η ενοικίαση του Edgar Edge, ιστορικού γηπέδου της παλιάς ομάδας από το 1924, για τουλάχιστον πέντε χρόνια. Νικητής των 42 αιτήσεων για τη θέση του προπονητή αναδείχθηκε ο Peter Beadle, που «υπηρέτησε» και σαν τελευταίος, υπηρεσιακός προπονητής της παλιάς United και έκατσε στο πόστο του μέχρι το 2018, οδηγώντας την ομάδα σε τρεις σερί ανόδους!
Μέχρι τον Μάιο, ήρθαν οι ανακοινώσεις για το που θα αγωνιστεί η ομάδα. Ίσως απροσδόκητα, αυτό ήταν στην Premier Division της Midland Football League, δηλαδή στην ένατη κατηγορία, δύο επίπεδα κάτω απ’ όπου ο παλιός σύλλογος είχε καταλήξει, πριν διαλυθεί. Το ρόστερ σιγά σιγά ετοιμάστηκε, με συμμετοχή και γνωστών προσώπων, όπως ο Rob Purdie, μέσος που ξεκίνησε την καριέρα του στην Hereford United και μέτρησε 266 συμμετοχές πρωταθλήματος μαζί της. Το πρώτο εντός έδρας φιλικό της ομάδας ήταν ενάντια σε έναν ακόμη σημαντικό σύλλογο για του οποίου την ύπαρξη οφείλονται τα χρήματα, με τον έναν ή τον τρόπο· την FC United of Manchester, αγώνα που είδαν 4,250 άτομα.
Μέσα στη σεζόν χάρη στους φίλους της, αλλά και την γεωγραφική εγγύτητα των αντιπάλων, όχι μόνο βοηθούσαν πολλές ομάδες στις εκτός έδρας αναμετρήσεις να σπάσουν τα ρεκόρ προσέλευσής τους, αλλά υπήρχαν και φορές όπου αγώνας τους έκοβε περισσότερα εισιτήρια απ’ ότι άλλοι αγώνες στην League One, έξι κατηγορίες πάνω! Με 108 πόντους μετά από 42 αγώνες στις αποσκευές τους, δεν δυσκολεύτηκαν καθόλου να συνδυάσουν την πρώτη τους χρονιά στα γήπεδα με μία άνοδο. Ήταν τόσο κοντά στο νταμπλ, έχοντας προκριθεί στον τελικό του FA Vase στο Wembley, όμως εκεί παρότι πήραν προβάδισμα μόλις στο 2′, η αντίπαλη Morpeth Town απάντησε με τέσσερα δικά της και πήρε η ίδια το τρόπαιο. Τις εντυπώσεις παρόλα αυτά έκλεψε ο Ronaldo, η μασκότ της Hereford που… παρέλασε στο γήπεδο πριν τον αγώνα.
Μέσα στην επόμενη χρονιά, εκτός από την πρώτη συμμετοχή στο FA Cup, δύο αλλαγές στην προεδρία και μία σπάνια περίπτωση εισβολής οπαδών στο γήπεδο μετά από ένα νικητήριο γκολ στο τέλος, όπου ο αγώνας αναγκάστηκε να σταματήσει και να επαναληφθεί κεκλεισμένων των θυρών, οι «Ταύροι» έμοιαζαν με κάθε άλλο παρά νεοφώτιστη ομάδα. Σημείωσαν μόνο μία ήττα και με άνετη διαφορά 18 βαθμών στην πρώτη θέση, κέρδισαν ξανά την άνοδο. Το 2018 ήρθε και η τελευταία άνοδος μέχρι και σήμερα. Στο FA Cup έφτασαν μέχρι τον δεύτερο γύρο της κύριας μορφής του κυπέλλου (έναν γύρο πριν μπουν στην κληρωτίδα κι οι ομάδες της Premier League). Για να φτάσουν εκεί χρειάστηκε να αποκλείσουν πέντε ομάδες, κι εν τέλει η κλήρωση τους έφερε στο δρόμο της Fleetwood Town της League One. Η ισοπαλία 1-1 εκτός έδρας έδωσε στην ομάδα έναν εντός έδρας επαναληπτικό, που επιλέχθηκε για τηλεοπτική μετάδοση από το BT Sport. Εκεί βέβαια, η Fleetwood κέρδισε με 0-2 και πήρε η ίδια το εισιτήριο για τον επόμενο γύρο.
Η σεζόν περιελάμβανε επίσης 113 βαθμούς πρωταθλήματος και ναι, η Hereford τερμάτισε ξανά πρώτη, και πλέον, με «χατ τρικ» πρώτων θέσεων, προβιβαζόταν σε κατηγορία όχι παντελώς άγνωστη, τη National League North. Στα μέσα Σεπτεμβρίου της ίδιας χρονιάς, η διοίκηση παίρνει μία μάλλον παράξενη απόφαση, αφού αν και βρίσκεται στη μέση της βαθμολογίας, θέση μάλλον «ξένη» μετά από τρεις σερί ανόδους, απολύει τον αγαπητό προπονητή Peter Beadle. Για την διοίκηση, «αυτή δεν ήταν μία εύκολη απόφαση» αλλά μία που κοιτάει το μέλλον μακροπρόθεσμα με σκοπό την επιστροφή στις κατηγορίες της Football League. Νέος προπονητής για το υπόλοιπο της σεζόν ανέλαβε ο Marc Richards, γαμπρός του τεχνικού διευθυντή Tim Harris. Αν ονειρευόταν κανείς πως μία αλλαγή προπονητή θα δώσει φρεσκάδα στην ομάδα και θα την βοηθήσει να σκαρφαλώσει θέσεις, έπεσε έξω. Το τέλος του πρωταθλήματος την βρήκε στην χαμηλή, παρόλα αυτά ασφαλή, 17η θέση, έχοντας όμως κάνει αρκετές γκέλες με ομάδες χαμηλότερης δυναμικής από τη δική της.
Δυστυχώς, αυτή ήταν κι η τελευταία ολοκληρωμένη χρονιά πρωταθλήματος μέχρι και σήμερα τόσο για την Hereford, όσο και για τις υπόλοιπες ομάδες της έκτης κατηγορίας. Μέχρι την αναβολή (κι εν τέλει ακύρωση) του περσινού πρωταθλήματος, οι «Ταύροι» βρίσκονταν στην πολύ παρόμοια 16η θέση, ενώ φέτος το πρωτάθλημα δεν πρόλαβε να φτάσει καν στο 1/3 της διάρκειάς του πριν οι αρχές «διαβούν τον Ρουβίκωνα» και κηρύξουν την φετινή σεζόν ως άκυρη στα μέσα Φεβρουαρίου, με τις όποιες συνέπειες αυτό συνεπάγεται για το μέλλον. Οι πιστοί οπαδοί από τη δική τους μεριά έκαναν αυτό που κάνει κάθε φίλαθλος ή κίνημα σε καιρό ανάγκης. Συνασπίστηκαν, οργανώθηκαν και μάζεψαν πάνω από 6,000 λίρες για τους μισθούς των ποδοσφαιριστών, αλλά και επιπλέον 7,000 λίρες με σκοπό την ανακαίνιση του Edgar Street, όσο παραμένει κλειστό.
Μέσα στο όλο κλίμα αβεβαιότητας, οι φίλοι της ομάδας του Χέρεφορντσαϊρ έχουν ακόμη μία αγωνία στο μυαλό τους, αυτή της παρουσίας σε έναν τελικό κυπέλλου στο Wembley. Παρότι ακόμη δεν έχουμε μάθει τον τροπαιούχο για το 2020 (ο τελικός αναμένεται να λάβει χώρα την Δευτέρα 3 Μαΐου), το FA Trophy συνέχισε να «λειτουργεί» και τα παιχνίδια της νέας χρονιάς πραγματοποιήθηκαν κανονικά, μέχρι και τα ημιτελικά. Η Hereford πέρασε επιτυχώς έξι αντιπάλους κι είναι μία από τις δύο ομάδες που έχει εξασφαλίσει την παρουσία της για τις 22 Μαΐου στο Wembley, κόντρα στην (κατά μία κατηγορία κατώτερη) Hornchurch. Νιώθοντας αισιόδοξοι πως το δεύτερο ταξίδι στην πρωτεύουσα θα είναι και το τυχερό τους, οι άνθρωποι της Hereford έχουν ετοιμάσει κι ανανεώσει όλο το club shop τους με τα… απαραίτητα αναμνηστικά, μην έχοντας όμως ακόμη νέα για την παρουσία οπαδών.
Με το πρόσφατο πείραμα στον τελικό του League Cup και τους 8,000 θεατές να μοιάζει επιτυχημένο, οι ομάδες αναμένουν πως έστω ένα κομμάτι των φιλάθλων τους θα καταφέρει να βρεθεί στις κόκκινες κερκίδες για τον τελικό, ενώ για τους υπόλοιπους, εκτός από την τηλεοπτική μετάδοση θα υπάρχει κι η επιλογή του Radio Hereford FC, ακόμη μία πτυχή του εθελοντικού προγράμματος της ομάδας που μέχρι και σήμερα έχει καλύψει κάθε αγώνα της ομάδας, εντός κι εκτός έδρας. Το συμπέρασμα φαίνεται να είναι το ίδιο όπως και σε κάθε άλλη ιστορία «phoenix club»: ό,τι και να γίνει, όσες ομάδες κι αν χρειαστεί να διαλυθούν, κι όσο κι αν οι μεγάλοι ονειρεύονται κλειστά τουρνουά εκατομμυρίων, το ποδόσφαιρο των μικρών πόλεων και των χωριών θα είναι πάντα παρόν, δίνοντας τους δικούς του αγώνες, ζώντας τις δικές του στιγμές.
Συντάκτης: Άγγελος Παλιακούδης
eyap.gr
