Κανένας μα κανένας διάλογος δεν μπορεί να γίνει επί ίσοις όροις με δαύτους όσο ευγενικοί και αν εμφανίζονται.
Είμαστε δύο κόσμοι αντίθετοι και σε διαρκή σύγκρουση:
Όχι γιατί είναι υπολογίσιμοι ως αντίπαλοι. Οι 500 οπαδοί που πάνε γήπεδο από το 95 και μετά μπορεί να πείσουν και τον πιο αντικειμενικό κριτή ότι είναι ομάδα σε διαρκή παρακμή.
Αλλά γιατί εμείς εκπροσωπούμε τη δημιουργία, το ποδόσφαιρο στο γήπεδο, τη φιλοδοξία της περιφερειακής Ελλάδος να υπερκεράσει τους ποδοσφαιρικούς και όχι μόνο θεσμούς του Αθηνοκεντρικού ελληνικού κράτους και να πει μπορούμε και εμείς και αργά η γρήγορα θα σας γαμήσουμε.
Αυτοί εκπροσωπούν τη δυσωδία του μπαράζ του '83 και του '84, τις ανταλλαγές παιχτών κάτω από το τραπέζι με το Π.Ο.Κ., τις αλλαγές ΑΦΜ χωρίς να πέσουν κατηγορίες (κανείς μα κανείς άλλος δεν το κατάφερε αυτό ούτε η Α.Ε.Κ. και ο Αρης που μπροστά τους ο Πανιώγαυρος δεν κλάνει μια, τον Μπέο, τον Γκαγκάτση και το Δάρα. Όλη τη δυσωδία του Γαύρου δηλαδή.
Ιστορία αιωνίως πούστικη. Αυτό είναι ο Πανιώγαυρος.
Κανένας διάλογος με τους μαλάκες του συστήματος!