ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ – ΕΘΝΙΚΟΣ Π και όχι μόνο 
Eκτιμώ ότι, η μέχρι τώρα καλή γενική εικόνα της ομάδας με τις αποδεδειγμένες επιδόσεις, με τη δεδομένη κατάταξη και με τις γνωστές τακτικές που κερδίζονταν ως τώρα (και θα κερδίζονται) τα παιχνίδια, οφείλεται κατά τη γνώμη μου, όχι τόσο στις αγωνιστικές ικανότητες – δεξιότητες των παιχτών της ως μονάδες, όσο στη συλλογικότητα του άριστου οικογενειακού – φιλικότατου – συνεργατικότατου – ξεκαρδιστικότατου γενικού κλίματος που κατόρθωσε να δημιουργήσει το αποδυτηριακό τιμχημείο της ομάδας από Κίτσιο Μπιλ και Ντεμόλ, γιατροί, βοηθοί, αρχηγοί, μέχρι τον παλαίμαχο αεικίνητο Φώντα.
Δεν νομίζω να υπήρξε στο παρελθόν τέτοια ομαδική χημεία και αγωνιστική πρωτοβουλία στη νεότερη ιστορία του Πας Γιάννινα.
Αυτό λοιπόν, φαίνεται να βγαίνει «παιχτικά» και ως αποτέλσμα στον αγωνιστικό χώρο από όλους τους παίχτες οι οποίοι, κατά την αντίληψή μου ως μέσου κερκιδικού, δεν έδειξαν ποτέ δυσαρέσκεια, τεμπελιά, αδιαφορία, ατομικότητα, τεχνική ανυπακοή ή άλλα συμπτώματα μη συνεργατικά, που θα ήταν χαρακτηριστικά κακού κλίματος, κλίματος που σχετίζεται πάντα με την ψυχολογία, με τη μη ικανοποίηση αναγκών των ποδοσφαιριστών και με τις κακές διαπροσωπικές σχέσεις ή κοινώς κλίκες.
Φαίνεται να υπάρχει κατά πρόσωπο αξιοπρεπής αναγνώριση των παιχτών, ισότιμη αντιμετώπιση και αξιολογική αξιοποίηση του ρόστερ ως προς τις «ειδικότητες – θέσεις» και σύμφωνα πάντα με την κοινά αποδεκτή τακτική των αγωνιστικών πλάνων και της στρατηγικής της χρονιάς από μέρους όλων.
Το χθεσινό το παιχνίδι - ολίγον λούτσα και πονηρόν ατμοσφαιρικά - απ το 55΄ και μετά το έβλεπα Χιαστό, ακόμη και Ξαπλωτό.
Η ομάδα όμως αυτή κι όταν το ρολόι της έδειχνε 60΄ με 1 – 1, ξαφνικά «αλληλοντοπαρίστηκε» και φόρτσαρε ομόθυμα ως το τελικό 3 – 1, αφού το ηθικό και αγωνιστικό πλάνιγκ το προέβλεπε.
Υπό άλλες συνθήκες – διαφορετικές του παραπάνω κλίματος – αυτό το παιχνίδι, όπως και άλλα πολλά, θα μας είχαν πάει αδιάβαστους.
Και ιδιαίτερα όταν δεν ξέραμε ποιος ήταν ο πρόεδρος και ποιος ήταν ο προπονητής.
Τότε που τους βρίσκαμε συχνά στη σέντρα να διαπληκτίζονται με τους ρέφερι ή να πηδούν τα κάγκελα ή να στέκονται φρικαλέα δίπλα κι από μέσα απ’ το βοηθό ή να τους αποβάλλουν σαν ρεζίλια.
Να δώσω συγχαρητήρια στο Μανόλη Σκούφαλη που μαγείρεψε τα γκολ του αγώνα (του κάηκαν και δυο) και αξίζει να είναι ο MVP της 19ης.
Ψηφοφορία