21 ΦΕΒΡΟΥΑΡΊΟΥ - ΠΑΣΟΛΕΔΕΣ ΠΑΝΤΑ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΑΝΤΑ ΩΡΑΙΟΙ
ΧΩΣΕ EMILIO F … AIRPLEY
Λόγου δουλειάς, το είδα από Con – X, λίγο μετά το 1 - 0
Γκολ κατά:
Ωραίο γκολ από Παππά, μύτο σχεδόν, σε θεωρητικά κλειστή γωνία Κηπουρού, ύστερα από διείσδυση σε μια άμυνα που έχασε το μπρός πίσω της, λόγο ανοιχτού παιχνιδιού και προς στιγμή φούλ επίθεσης.
Φουρτάδος:
Παιδί κουρσάκι, που ενώ έκανε μια βόλτα Ταρζάν για το ωραίο του γκολ, μετά επιθύμησε και μια βόλτα με το φορείο, σαν Φύλαρχος.
Πάντος:
Απέβαλε τον Πάντο, εν ψυχρώ κι ενώ είχε προηγηθεί κανονικότατο φάουλ (αντίπαλο τράβηγμα), τον βόλεψε το δεύτερο, το πιο φρέσκο.
Περιττό να πούμε ότι σ’ αυτή τη φάση, ένας κανονικός διαιτητής, δε δίνει τίποτα, εφ’ όσον σημειώνονται αλληλοτραβήγματα μέχρι πτώσεως.
Δεν έδωσε κλασικά φάουλ σε Μπακαγιόκο, ενώ αντιθέτως, ακύρωνε τα πλεονεκτήματα.
Γκολ … υπερ:
Τα περί «Fair Play» στο Αγρίνιο, ωχριούν μπροστά στα διαιτητικά τερτίπια και στα προκατεληφθέντα παιγνίδια των παραγόντων του ελληνικού ποδοσφαίρου .
Γιατί βγάζεις τη μπάλα έξω, για να την ξαναπάρεις;
Γιατί κάνεις την πάπια και ροκανίζεις το χρόνο, πάνω στο «πτώμα» του τραυματία, εξευτελίζοντας την έννοια του Fair Play.
Γιατί σε προηγούμενες περι – πτώσεις, δεν έκαναν Fair Play;
Συμπέρασμα:
Αποδεικνύεται ότι οι Αγρινιώτες … παίχτες δεν είχαν συνείδηση του Fair Play, γιατί η σκοπιμότητά τους ήταν το For Delay Play, διαφορετικά, δε θα κυνηγούσαν τον EMILIO FAIRPLEY σε κανονικό παιχνίδι φουλ άμυνας και ο τέρμας θα του γύριζε πλάτη κανονικά, αντί να κλείνει γωνίες.
Η ανατροπή παίχτη και η παραμονή του στο έδαφος, με την έννοια του Fair Play, συνεπάγεται την κανονική συνέχιση του παιχνιδιού από τον αντίπαλο και εφ’ όσον δικός του είναι ο παίχτης, που βρίσκεται στο έδαφος.
Είναι τρελός, είναι τρελός, ο EMILIO FAIRPLEY.
Πάτησε τριφύλλι, που λένε στο Αγρίνιο, pantserako.
Ντάσιος:
Απέτρεψε το 3 – 0 και έβγαλε και δυο καλές, που δεν αξιοποιήθηκαν λόγου ταχυτήτων.
Κούσας:
Καλά είναι να καθίσει στα αυγά του, όσο νοιώθει ζεστός, διαφορετικά ας βάλει κάποια άλλη κότα.
Καούνος:
Ξέρει κι από μπάλα κι από Πας κι από κυνήγι (ΛΑΠ - ΤΟΡ).
Παππάς:
Μικρός, Καλός και Ζόρικος, μέχρι επικίνδυνος.
Ντεμόλ:
Έδειξε ότι, αν είχε καταγωγή από τα Γιάννινα, θα ήταν απ’ τα Ζευγάρια.
Εφάρμοσε, ένα στυλ ανοιχτού παιχνιδιού κι ελαφρώς ανεξέλεγκτο, δοκιμάζοντας παράλληλα ένα ιδιαίτερο σχήμα τέτοιο, πέρα από την μέχρι τώρα κλασσική γνωστή βασική εντεκάδα - κορμού.
Κατά τη γνώμη μου, ζορίστηκε αρκετά, μέχρι που κατέφυγε στις βασικές αλλαγές.
Θα έλεγα, να το ξανακάνει αυτό, με τους νέους μας κάποια στιγμή.
Οι, Βάντ, Ντέβ, Σιαλμ, Φουρτ, Κεϊτ, υπόσχονται πολλά.
Ας τους δώσουν την πρέπουσα «σημασία» στην Παε.
Παπαπέτρου:
Ξεσκόνισε όλη την προϊστορία Πας Γιάννινα – Παναιτωλικός, καθώς και τα απομνημονεύματα Ράμμου, για να κατασταλάξει στο 65 – 35, προκειμένου να τελειώσει ένα παιχνίδι και να έχει δύο αυτιά και στραβά μάτια.
Αστυνομία:
Η παρουσία της είχε να κάνει με τη γενική κοινωνική καταστολή και είχε ένα στυλ άσκησης ετοιμότητας, με τη χρήση μερικών αμπουλών με προσεχή ημερομηνία λήξης .
Επίσης, υπενθύμισε με την παρουσία της ότι, «ντέρμπι» χωρίς επεισόδια, δε νοείται ντέρμι.
ΠΑΝ - Οπαδοί:
Κλασσικοί Αγρινιώτες , που γράφουν στα παπούτσια τους το Κερκιδικό Fair Play και αμείβονται ισάξια με το Αγωνιστικό Fair Play.
Δεν άλλαξαν καθόλου.
Ο Παπαπέτρου, είχε πρόνοια της αυτοπροστασίας του.
Μη ξεχνάμε ότι, έδειξαν μούρη στους Ζωσιμάδες.
Παναιτωλικός και 11
Κατά τη γνώμη μου, οι 11, ήταν οι μεγάλες κότες (νεροκοτσέλες που λένε εκεί) του παιγνιδιού, που ενώ η σφυρίχτρα τους τα έφερε όλα βολικά, 10 – 9 παίχτες ο Πας, προσπαθούσαν να κρατήσουν το ένα μηδέν οι άθλιοι, επιστρατεύοντας όλη την κουτοπονηριά του σκληρού παιχνιδιού, επινοώντας εν τέλει το χρονοβόρο και ιμιτασιόν Fair Play.
Αλλά η μπάλα τιμωρεί.
Πάμε παρακάτω, τι έχουμε;
Διερχόμενος Μπακάλης.
Ψηφοφορία
