Γραφική φιγούρα της κερκίδας ο πρώην σκάουτερ, Σπύρος Μισθός, κατά κόσμον υπαστυνόμος Χάρης Βεργίτσης. Στο ανεκδιήγητο σφύριγμα στο τετ-α-τετ του Τζάνη (στο πλεονέκτημα στο πέναλτι) κατέβηκε απ' τα πάνω δερμάτινα μέχρι το κάγκελο για να μανουριάσει. Χρηστοβασίλη, τον θέλω στο πάγκο του χρόνου. Πρέπει να βρούμε μια προσωπικότητα να μπορέσει να κοντράρει τον Τάσο Μητρόπουλο, τον Παναγιώτη Ποικιλλίδη, εκείνο το τέρας που έχει ο Εργοτέλης και όποιους άλλους γραφικούς συναντήσουμε... Ο Τάτσης καλός είναι, αλλά θέλει support.
Ένα κιλό σπόρια έφαγες, πρόεδρε... Λίγο κράτει... Κρίση έχουμε...
Φάση έχουν τα κεκλεισμένων, αλλά ελπίζω να μη χρειαστεί να ξαναπάμε...
Εξαιρετική ανάλυση !
o Xαρς ο Βεργίτσς κι ο Χαρς ο Μπίρμπας, κάθνταν παρέα κι η σακούλα μι τα σπόρια ήταν δκιά μ.
μακάρ νάχαμαν κι αλλνούς Χάρδες
ο Χαρς ο Αναστασίου, δεν έρτε στο γηπδο πλέο
όσο για το τηλέφνο μ, τ αστόησα στ αμάξ
οταν το δοκήθκα ήτον πλέο αργα
τα κικλεισμένα τα πιγνίδια είν κατάρα
σα μνημόσνα είν κι ακρα τ τάφ
παραυτήνα, η Ομάδα τα πάν καλά
πρεπ όμως ν ανβάσ στ θιρμοκρασίες τσ πέδω πέρα
κι τα γκάζια τσ στο Γιωνκό οπωσδήποτας
κι να το ξεχάσνε το Χ
βέβια, υπάρχει μια περίργη κινητκότ-τα στν Παε
σχετκά μάλλον μι τσ αρματοδρομίες τ χρόν
κι πως θέλ ο Ντιμόλς κι θέλν οι καιροί
κι λεω
Μακάρ ναχει Ψωμί η υπόθεσ κατόπ
κι ο Μπέηβασίλς μας να τα Μαρινάρ τα πράματα
σαν καλός Πατέρας απ θέλ να είνι για τον Πας
κοντα στο νου κι γνωσ
ααα γεισ ετσ