Σκατογήπεδο, σκατόκαιρος, θα μπορούσαμε να δούμε και τα χειρότερα, αλλά ο Γιόκος σε αντίθεση με τον Πάρη, είχε άλλη γνώμη. Α ρε Πάρη, ά ρε Πάρη.
Εύγε στς παίχτες μας που αρνήθηκαν το ελληνικό φερ πλέι στον πεθαμένο, που αναστήθηκε στο φτερό και όχι μόνο αυτό, τούκανε και καλό ο τραυματισμός, αφού βρήκε τ δύναμη και για ένα δολοφονικό χτύπημα απτα πίσω. Τι ήθελε να δείξει δεν μπόρεσα να καταλάβω... Οτι κακώς συνεχίσαμαν αφού ήταν τραυματίας; ...Το είδαμαν.
Αμα την έχεις ρε Γκρεγκ τη φάση βάλτη, είναι μια καλή απάντηση σε όσους νομίζουν ότι μπορεί να σταθεί φερ πλέι στο ελλάντα.
Σοβαρή κριτική δε μπορείς να κάνεις, αφού η κατάσταση του γηπέδου, μπορεί εύκολα να αναιρέσει τις όποιες ενστάσεις σου. Μια απ' αυτές, είναι γιατί δεν τς πνίξαμαν, όπως σε κάποιο 10λεπτο στο βου, από το 5' και μετά.
Ενα θετικό, ότι δεν μασήσαμε από το σκληρό παιχνίδι, αλλά αντιτάξαμε κι εμείς δύναμη (κακό ότι ίσως παρασυρθήκαμε αρκετά σ' αυτό και ξεχάσαμε να δείξουμε την 100 φορές καλύτερη ποιότητά μας στο τερέν).
Τπτ άλλο, για το παιχνίδι.
Α για τον Κώτσιο.
Πιστεύω ότι αυτόματα πλέον, όταν κόβει εκεί μπαλιά, την σπάει δεξιά στο Ντάσιο, για να την απομακρύνει. Ισως να μη σκέφκε ότι ο Ντάσιος δεν ήταν εκεί προψέ, όπως γενικά δεν ήταν εκεί κι ο αντικαταστάτης του.
Και για τον πανηγυρζμό τ Γιόκου, μια χαρά ήταν, φιλάκια έστελνε, τι θέλαταν δηλαδή, να τς δείξει τα πελέτ, π τον (και μας) βρίζαν, όπως έχουν κάνει πολλοί πουθενάδες με μας; Σωστός ο Γιόκος.
Πιο σωστός από όλους προφανώς ο Σιαλμάς.
Γκέλα μεν, αφορμή για σοβαρές σκέψεις δε, η ισοπαλία με ντγκαρδίτσα, εν όψει σκούπρο λιγκ.