Μικτή ομάδα Κρήτης - Μία «θνησιγενής» υπόθεση

[PAS-o-media]

patris.gr

Κατέρρευσε πριν δημιουργηθεί

Η δημιουργία της Μικτής ομάδας της Κρήτης ήταν μια «θνησιγενής» υπόθεση πριν καν τελειώσει η πρώτη φάση του πρωταθλήματος Υποδομών της ΕΠΟ.

Οι έντονες αντιπαραθέσεις που και φέτος δημιουργήθηκαν τόσο στην εξέδρα όσο και στο γήπεδο σε παιχνίδια ιδιαίτερα των Χανίων με το Ηράκλειο, μετέτρεψαν σε βεβαιότητα την υποβόσκουσα επιφύλαξη ότι κάτι δεν επρόκειτο να πάει καλά στο στάδιο όπου θα ‘πρεπε να συναρμολογηθεί το «παζλ» που με κοινή (υποτίθεται) συνείδηση θα εκπροσωπούσε την Κρήτη ως περιφέρεια, στη δεύτερη φάση της διοργάνωσης.

Οι τοπικιστικές κόντρες που έμειναν (δυστυχώς) αναλλοίωτες στο πέρασμα του χρόνου βρίσκοντας πάτημα όχι μόνο στο αθλητικό αλλά και σε άλλα κοινωνικά πεδία, έφεραν σε δεύτερο πλάνο τη δημιουργία ενός συγκροτήματος που θα μπορούσε να λειτουργήσει τουλάχιστον σαν ομάδα.

Η καχυποψία και οι ψίθυροι άρχισαν να κυριαρχούν από την πρώτη στιγμή.

Στις 9 Φεβρουαρίου η ΕΠΣΧ αποφάσισε να αποσύρει τους παίκτες της τόσο από την ομάδα των Νέων όσο και από αυτή των Παίδων τονίζοντας ότι η κίνηση αυτή απηχούσε τη δυσαρέσκεια για τις κλήσεις που είχε κάνει από το Ηράκλειο ο τότε Περιφερειακός Προπονητής Γιάννης Νηστικάκης και είχαν χαρακτηριστεί υπερβολικές αριθμητικά. Το ότι η πλειοψηφία των κλήσεων θα προέρχονταν …επαγωγικά από το Ηράκλειο για μια σειρά από λόγους πληθυσμιακούς, ποιότητας δουλειάς, και καθαρά αγωνιστικούς μιας και η ΕΠΣΗ πήρε την πρωτιά και στις δυο κατηγορίες δε λήφθηκε καν υπόψιν.

Η αναστάτωση γενικεύτηκε στη συνέχεια όταν η ΕΠΟ “ακούγοντας” την ΕΠΣΧ καθαίρεσε σε μια νύχτα τον κ. Νηστικάκη ορίζοντας αντικαταστάτη τον κ. Κοκολάκη. Μετά ως φυσικό επακόλουθο ήρθε η παραίτηση του Γιάννη Νηστικάκη και την προηγούμενη Δευτέρα είχαμε το …δεύτερο χτύπημα με την απόφαση των παικτών της ομάδας Νέων από το Ηράκλειο να απέχουν από τη συνέχεια για μια σειρά από λόγους κυριότερος από τους οποίους είναι η μη κλήση τεσσάρων συμπαικτών τους.

Σε κάθε περίπτωση ο πραγματικός λόγος που ορθώνει «απαγορευτικό» σε οποιοδήποτε απόπειρα συνεννόησης και κοινής πλεύσης είναι βαθύτερος από τις εκάστοτε αφορμές, και αφορά την αδυναμία ύπαρξης κοινής συνείδησης. Από τις μεγαλύτερες ηλικίες που βρίσκονται στην εξέδρα μέχρι τις μικρότερες που βρίσκονται μέσα στο γήπεδο και μοιραία βέβαια θα ακολουθήσουν στον ίδιο ρυθμό.

Η διαπίστωση ότι υπάρχει αδυναμία συνεννόησης, από τη μια θλίβει, από την άλλη όμως και χωρίς αυτό να έρχεται σε αντίφαση με το προηγούμενο, δεν εκπλήσσει.

Και να σκεφτείτε ότι ένας από τους επιμέρους λόγους ύπαρξης των πρωταθλημάτων Υποδομής εκτός από την ανάδειξη και την καλλιέργεια των ταλέντων, είναι η ανάπτυξη των συναισθημάτων συναδελφικότητας και αλληλεγύης. Οι «μικροί» κοιτιούνται με μισό μάτι μεταξύ τους στις προπονήσεις, στα επίσημα ματς θα έβαζαν πλάτη ο ένας στον άλλο;

«Συγκρητισμός» σου λέει μετά. Σε στιγμές όμως έντονων συναισθημάτων, όταν η ψεύτικη μαγκιά ξεχειλίζει από τα «μπατζάκια» όλοι επικαλούνται την Κρήτη ως αρχή και τέλος για τα πάντα. Φοβερό.

Η θέση του περιφερειακού προπονητή θυμίζει τώρα την αντίστοιχη του ομοσπονδιακού στην προ Ρεχάγκελ εποχή. Με λογική «αφού κάλεσα τόσους από τον Ολυμπιακό πρέπει να καλέσω άλλους τόσους από τον Παναθηναϊκό».