Είχα θέσει την απορρία μου παλιότερα για το πως αυτός ο άνθρωπος δέχτηκε να αναλάβει τον ΠΑΣ σε μια τέτοια συγκυρία.
Έχει το «γνώθι σαυτόν», αυτός είναι ο κ. Αναστασιάδης.
Δεν είναι δήθεν, δεν είναι καιροσκόπος, δεν είναι υπάλληλος, δεν ψάχτηκε για μεροκάματο, δεν ήρθε για να ... προπονηθεί ο ίδιος.
Βέβαια, οι Αρειανοί είπαν από την πρώτη μέρα ότι «ήρθε να μας ρίξει», οι Παοκτσήδες ότι «πιάσαμε τοοοοο λαχείο» και γενικά ο ποδοσφαιρικός κόσμος «έτριψε» τα μάτια του.
Έχετε την εντύπωση ότι θα πήγαινε στο Περούκα ή στους Μαυραγορίτες?
Νομίζω ότι η απάντηση μπορεί να δοθεί από το φανταστικό ερώτημα που εκ των πραγμάτων δεν τίθεται (αν εξαιρέσεις βέβαια τους λόγους που προέβαλε αρχικά ως κωλύματα στην πρόταση συνεργασίας):
«
Γιατί ο κ. Αναστασιάδης δε δέχτηκε να αναλάβει τον ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ και ανέλαβε τελικά ο Τάδε?».
Χοντρικά,
τα ερωτήματα που βάζει ο κόουτς προκειμένου να αναλάβει ή να αφήσει μια ομάδα είναι 3:
Είναι «καθαρός» ο πρόεδρος, νοικοκύρης και με καθαρές δουλειές?
Είναι «καθαρή» η ομάδα στη γενική της ιστορίας ως σήμερα?
Υπάρχουν τα εχέγγυα για να κάνω απρόσκοπτα τη δουλειά μου?
δηλ. τα «πόθεν έσχες».
Φυσικά, αν θα οδηγούνταν σε προετοιμασία νέας σεζόν,
οι όροι θα άλλαζαν και θα τα ερωτήματα ντεφάκτο:
Ποιος είναι ο στόχος σας?
Ποιο είναι το μπάτζετ σας?
Ποιες είναι οι υποδομές σας?
δηλ. «χρειάζεστε ή δε χρειάζεστε προπονητή».
Όσο για την Παναγία ... αυτή έχει 2 μορφές, οι λοιδορείς και οι λιγδεροί βλέπουν μόνο τη μια.
Έχει ο Θεός ... λέω εγώ ... η Παναγιά λέει ο κόυτς.
