Χωρίς να θέλω να βγώ εκτός topic,και προσπαθόντας να αποφοριστώ απ την αγωνία της αναμονής,θα ήθελα να βάλω κάποιες προσωπικές πινελιές στις ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΜΟΥ,μέσα απ το ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!!!!!! κείμενο του φίλου christou,που με συγκίνησε ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ,τόσο εμένα όσο και ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ,καθώς δεν υπαρχει ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ που δεν τον αντιπροσωπεύει κάτι,λίγο ή πολύ,απ αυτά που γράφει!!!!!
οι ενδεκάδες της ομάδας γραμμένες στα θρανία μας
ΓΚΟΛΑΣ,ΠΡΙΣΚΑΣ,ΜΑΤΖΟΥΚΗΣ,ΠΑΣΣΙΑΛΗΣ,ΜΑΙΠΑΣ,ΒΡΕΤΤΟΣ,ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ,ΛΑΠΠΑΣ,ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ,ΜΑΝΕΦΣΚΙ,ΑΠΟΣΤΟΛΟΦ!!!
Η σύνθεση του ΠΑΣ ΤΟΥ 1987,γραμμένη στο θρανίο του νεαρού τότε SATSI.
ποδαρόδρομος μέχρι το ''κλειστό'' της Λιμνοπούλας έπειτα από το ματς για να παρακολουθήσουμε τον ΑΓΣΙ στο μπάσκετ
δεν ακολουθούσα ρε γαμώτο.....και ξέρετε γιατί?γιατί για μένα ο ΑΓΣΙ ηταν συμπαθής ομάδα αλλά δεν ΕΓΡΑΦΕ ΠΑΣ!!!!!!Για μένα ότι άλλο πέρα από ΠΑΣ,έίτε λέγετε ΑΓΣΙ είτε Α.Ε ΓΙΑΝΝΕΝΑ,είτε ΒΑΛΙΣΣΑΡΙΟ είτε οτιδήποτε,είναι συμπαθές ως ένα κομμάτι της πόλης που μεγάλωσα αλλά.......ΟΤΙ ΔΕ ΓΡΑΦΕΙ ΠΑΣ,δε μπορεί να με ΠΟΡΩΣΕΙ!!!!!
Ακόμη κι αν στο μέλλον υπήρχε ένας ΑΓΣΙ πρωταθλητής ΕΥΡΩΠΗΣ κι ένας ΠΑΣ Α ΕΣΚΑΒΔΕ, ΕΓΩ ΘΑ ΗΜΟΥΝ ΠΑΣ,γιατί ο ΠΑΣ δεν είναι απλά τα ΓΙΑΝΝΕΝΑ(όπως τοναποκαλούν τα δημοσιογραφάκια της ΑΘΗΝΑΣ και με κάνουν Τούρκο απ τα νεύρα)ο ΠΑΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΝΤΙΓΡΑΦΕΤΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΝΑΠΛΗΡΩΝΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ!!
οι μαλλιάδες Αργεντίνοι που περνούσαν από την πλατεία και τους βλέπαμε τεράστιους,
δεν είχα δει ποτέ κανέναν ρε γαμώτο!!!Θμάμαι όμως τον θείο μου,που έμενε στην Μπιζανίου,κάτω απ την Κουγκίου,να λέιει οτι έμεναν στην πολυκατοικία της Κουγκίου με την στοά,η οποία ανήκε στον τότε πρόερο του ΠΑΣ,τον Κωνσταντόπουλο.Επίσης θυμάμαι,πολύ μικρός,να πάιζουμε με τον ξαδερφό μου εκεί μέσα στη στοά με έναν επίσης σπόρο που αργότερα μάθαμε ότι ήταν ο γιός του Εσπινόζα!!!
τα χωριά, ο παππούς και η γιαγια
Ο πατέρας μου!!!!Που σαν αυριο,πριν από ένα χρόνο έφυγε απ τη ζωή,αρκετά πρόωρα και που από χθες δεν έχει φύγει δευτερόλεπτο απ την σκέψη μου!!!!!
ΠΑΣ,είμαι ΜΑΚΡΥΑ αλλά στις 5.15 θα είμαι κι εγώ εκεί ΜΑΖΙ ΣΟΥ, με την ΣΚΕΨΗ ΜΟΥ!!Και θα θυμάμαι ΤΟΣΟ ΑΥΤΑ όσο και τα υπόλοιπα...........χαρές, λύπες, κλάμα, φασαρίες, ο γλυκός ύπνος την Κυριακή το βράδυ έπειτα από νίκη, εκδρομές, βόλτες στο γήπεδο το προηγούμενο βράδυ πριν τον αγώνα, κάτοικοι που μας κυνηγούσαν από τις ταράτσες, οι πορείες πριν το ματς, αλλά και μετά εάν είχαμε νικήσει,.......
φίλε christo και πάλι ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ!!!!
Ψηφοφορία
