Μέχρι να προκύψουν παίκτες και προπονητές ας πούμε καμιά ιστορία.
Η μεταγραφολογοφία του καλοκαιριού 2011 ξεκίνησε από το Μάρτιο και με σεφτέ στα μεταγραφικά τον Ταμπάση (έκλεισε τότε), ενώ παράλληλα θεωρούνταν σχεδόν σίγουρη η αποχώρηση Κηπουρού, ως επιεικώς ημιπαλαίμαχου.
Τελικά ο Φώτης έμεινε … και μείναμε κατηγορία και κάγκελο.
Σε μεγάλο βαθμό, κρίθηκαν ως «ανήμποροι», ο Πάντος και ιδιαίτερα ο Κώτσιος με τη γνωστή προϊστορία του, αλλά και ο Μπακαγιόκο ...
Μας διάψευσαν τραγικά … και πάνε για 2012 - 13!
Μετά έσκασαν μύτη οι Αλβανοί, που σχεδόν απαξιώθηκαν πριν καν κλωτσήσουν το τόπι, ενώ τα αργεντίνικα ονόματα και με τα σχετικά βιογραφικά τους, φάνταξαν γοητευτι -κότερα (Βάγγος).
Να και ο Γεωργίου ο δόκιμος, ένας παίκτης από τον ταλαίπωρο Διαγόρα και να δούμε … και είδαμε.
Και ενώ άλλους υπολογίζαμε, μας βγήκαν οι Αλβανοί και ευτυχώς μέσα από το σωρό (τυχαίο νομίζω) ο Μπεσέρα με τα 50000 ευρώ.
Κατεβάσαμε μετά 1 σωρό παίκτες, από Κίλι – Στρακόσια - Γιούρκας - Καραγκούνης - Ουνουάτσι, ενώ το πάνω χέρι το είχε ο Βαγγέλης ο σκάουτερ ο ψιλοφερόμενος και ως Γενικός Διευθυντής της ΠΑΕ (αν όχι … άκουε πάντως στον τίτλο), πρόσωπο που το θεωρούσαμε ως «ο κατάλληλος άνθρωπος στο κατάλληλο πόστο» ...
Μετά και αφού τελείωσαν τα playoffs, άρχισαν οι δημοσιογράφοι να γράφουν αβέρτα - κουβέρτα … ο ΠΑΣ γλυκοκοιτάζει, βλέπει, αλληθωρίζει, φλερτάρει, μπαίνει σφήνα, συζητάει, ανοίγει – κλείνει … πάπαλα γνωστά παπάρια.
Παίκτης κλειδί και τα μάτια μας μη μας τον πάρει ο Γαύρος (ανερχόμενο αστέρι) το παιδί Κεϊτά του Ντεμόλ, μας βγήκε τελικά αουτσάιντερ και την έκανε με το ψυγείο στον ώμο … ενώ ο Σιαλμάς έπρεπε να φύγει ... όσο για τους Νέους μας ούτε κίνηση, σαν να μην υπήρχαν οι ομάδες Κ.
Πέταξε και μια σπόντα τον Απρίλη ο Μπίρμπας … έρχονται Ζαϊρί – Μήτρογλου, έγινε παιχνίδι και κόνξες, όχι έρχεται - δεν έρχεται … ήρθε μετά από 4 μήνες με ένα βαρβάτο συμβόλαιο, αλλά έλα που είχε ξεχάσει τις καραμέλες στην Αθήνα …
Πήγαμε μετά στο Ελατοχώρι, με τα κομπιούτερ με τα όργανα ... παίκτες έρχονταν κατά λάθος με το ΚΤΕΛ Πιερίας (μπέρδεμα δρομολόγια και μπλε κάρτες) και έφευγαν, μέχρι που ήρθε ο Βαγγέλης με το τελευταίο κοντέινερ από το Μπουένος Άιρες του Μαρόκου, χωρίς τον Πάρντο και τον Κίλι.
Τέλος πάντων, γνωστή η συνέχεια ... και γέμισαν οι κρεμάστρες παλτά πολυτελείας με τις γνωστές οικονομικές και αγωνιστικές συνέπειες στη συνέχεια, γεγονός που δε φωτίστηκε ακόμα … Μπαγκαγιόκο, Μπουζιντ μετά ο Τσι-λί και τέλος ο Ζαραδούκας που θα μας έκανε υποκατάστημα, κατά τη Βασούλα που μια φορά η γυναίκα έγραψε και τα είπε ούλα … άλλαξε βούρτσα Βασούλα (τη μαλακή πάρε).
Επίλογος, ο τσαμπουκάς του Ντεμόλ (απόλυτα δικαιολογημένος, τα πήρε ο άνθρωπος) γιατί δε γούσταρε να του φορτώνουν την ευθύνη για τα παλτά, χωρίς να έχει κουνήσει ούτε δαχτυλάκι στα μεταγραφικά … τον Κεϊτά είχε … και υπέδειξε μόνο Γεωργίου, Λίλα, Βίλα.
Μετά ήρθε ο κόουτς ο κοουτσένιος (τελικά σηκώνει πολλή συζήτηση ... το χρονοδιάγραμμα).
Τελικά, ποιος τις έκανε τις μεταγραφές του 2011, ο προπονητής???
Όχι βέβαια!
Ευτυχώς κράτησαν τα γερόντια και τα τρεχαντήρια και τη βγάλαμε από κοόυτς.
Εν τω μεταξύ, αν τώρα έχει κάνει κάτι ο κ. Χριστόπουλος (έστω μερική βολιδοσκόπηση) καλώς και για την έκπληξη (μακάρι) … ειδάλλως κοντέινερ και παρελάσεις.
Θα αναγκαστεί πάλι κάποιος προπονητής να φτιάχνει το παζλ της ομάδας ως τα Χριστούγεννα?
Ποτέ μη λες ποτέ, ο παίκτης και το καρπούζι δεν ξέρεις πως θα βγεί.
Πάντος, καλό πάθημα, καλό μάθημα, το καλοκαίρι του 2011.
Καλές μεταγραφές 2012!
Υ.Γ.: Αύριο θα πω πω για το ορθό και συμφέρον πνεύμα των μεταγραφών 2012 - 13
