Η αλληλεγγύη των Ιταλών οργανωμένων οπαδών απέναντι στον κορονοϊό
Η τραγική κατάσταση στην Ιταλία συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό. Ήδη την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, Δευτέρα 23 Μαρτίου 2020, άλλοι 600 άνθρωποι “έφυγαν” από τον φονικό κορονοϊο. Μέσα σε αυτές τις θλιβερές στιγμές για την Ιταλία οι οργανωμένοι οπαδοί, οι ultras, κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους για να βοηθήσουν την κατάσταση. Το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό αλλά και όλες και όλους που έχουν ανάγκη.
Ο Σεμπαστιάν Λουί, συγγραφέας του βιβλίου “Το φαινόμενο των ultras στην Ιταλία” (Εκδόσεις Απρόβλεπτες, 2011), που πολλές φορές στο περιοδικό μας έχουμε φιλοξενήσει κείμενά του, έγραψε ένα άρθρο στην Le Monde σχετικά με τις κινήσεις και τις πρωτοβουλίες που έχουν πάρει μέχρι σήμερα δεκάδες ultras γκρουπ στη γείτονα χώρα. Ο καλός φίλος Γιώργος Καράμπελας μετέφρασε το άρθρο και σας το παρουσιάζουμε. Τσεκάρετε επίσης και το κείμενο του (συνεργάτη μας) Θάνου Σαρρή στο “Κουτί της Πανδώρας”.
Ελπίζουμε να τελειώσει σύντομα το δράμα που βιώνουν οι γείτονες, αλλά και συνολικά όλος ο κόσμος…
Η Ιταλία περνά μια κρίση χωρίς προηγούμενο. Ενώ ο πληθυσμός της τελεί υπό απαγόρευση κυκλοφορίας από τις 10 Μαρτίου, ο αριθμός των νεκρών έχει πλέον ξεπεράσει κατά πολύ τον αντίστοιχο της Κίνας. Οι νοσοκομειακές δομές έχουν κορεστεί, αλλά η χώρα έχει εμπιστοσύνη στο νοσηλευτικό της προσωπικό, όπως μαρτυρούν τα μηνύματα στα μπαλκόνια των σπιτιών ή τα πανό ευγνωμοσύνης έξω από νοσοκομεία, με πρωτοβουλία από συνδέσμους οργανωμένων οπαδών.
Πολλοί από αυτούς αποφάσισαν να πάνε πέρα από τα λόγια και να δείξουν με πράξεις τη θέλησή τους να βοηθήσουν. Τι κάνεις όταν απαγορεύονται οι συναθροίσεις; Οι ιταλικοί σύνδεσμοι διαπνέονται από ισχυρή αίσθηση κινητοποίησης και διαθέτουν αποτελεσματικούς διαύλους επικοινωνίας, κυρίως μέσω των κοινωνικών δικτύων. Έτσι, έδωσαν γρήγορα στα μέλη τους και στους συμπαθούντες να καταλάβουν την ανάγκη του αυτοπεριορισμού. Άλλωστε, η αλληλοβοήθεια, η προσφορά και η αλληλεγγύη είναι θεμελιώδη στοιχεία του κινήματος των οργανωμένων.
Ήδη στις 24 Νοεμβρίου 1985, οι Brigate Rossonere και ο Fossa dei Leoni, σύνδεσμοι της Μίλαν, είχαν προσφέρει πενήντα εκατομμύρια λιρέτες της εποχής στην Ιταλική Ένωση για τον Αγώνα κατά των Νεοπλασιών. Οι δύο σύνδεσμοι αριθμούσαν τότε σχεδόν δέκα χιλιάδες μέλη και είχαν αποφασίσει να παραχωρήσουν μεγάλο μέρος του ταμείου τους σε αυτή την οργάνωση. Έκτοτε, είναι πολλά τα παραδείγματα που επιβεβαιώνουν ότι η στράτευση είναι κομμάτι της φιλοσοφίας των οργανωμένων, είτε πρόκειται για τον πόλεμο στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη στις αρχές της δεκαετίας του 1990, για το καταστροφικό τσουνάμι στην Ασία το 2004 ή για τον σεισμό στην Άκουιλα το 2009, γεγονότα που έγιναν αφορμή για μια άνευ προηγουμένου κινητοποίηση των ιταλικών συνδέσμων.
Είναι λογικό λοιπόν οι οργανωμένοι να αντιδρούν και σήμερα. Η επιδημία του κορονοϊού έχει πλήξει αλύπητα τη Λομβαρδία, και πιο συγκεκριμένα την επαρχία του Μπέργκαμο, η οποία έχει χτυπηθεί περισσότερο από κάθε άλλη. Η υγειονομική αυτή κρίση έρχεται σε μια στιγμή που η ομάδα του Μπέργκαμο πραγματοποιεί εξαιρετική σεζόν. Πράγματι, η Αταλάντα βρίσκεται στην καλύτερη φάση της ιστορίας της, κερδίζοντας για πρώτη φορά την πρόκρισή της στα προημιτελικά του Champions League. Η ρεβάνς με τη Βαλένθια, στις 10 Μαρτίου, διεξάχθηκε σε άδειο στάδιο. Κανένας οπαδός της Αταλάντα δεν πήγε στην Ισπανία, γιατί επικράτησε το αίσθημα ευθύνης, παρά το μεγάλο αθλητικό διακύβευμα. Όλα πάντως είχαν οργανωθεί: χίλιοι διακόσιοι οπαδοί είχαν κανονίσει να φύγουν για τη Βαλένθια υπό την αιγίδα των Atalanta Supporters, του συνδέσμου των οργανωμένων της Curva Nord, και της Associazione Tifosi Atalantini. Κάθε οπαδός είχε δαπανήσει πεντακόσια ευρώ για να προμηθευτεί εισιτήριο του ματς.
Η εξέλιξη της πανδημία υποχρέωσε την UEFA να διεξαγάγει τον αγώνα κεκλεισμένων των θυρών, ακυρώνοντας το ταξίδι και ανοίγοντας τον δρόμο για επιστροφή των χρημάτων για τα εισιτήρια. Οι οργανωμένοι της Curva Nord άρπαξαν τότε την ευκαιρία για να δώσουν το στίγμα τους, όπως εξηγεί ο Ντανιέλ, ένας από τους υπεύθυνους των οργανωμένων: «Η ιδέα μάς ήρθε όταν οργανωθήκαμε για να πάρουμε πίσω τα χρήματα για τα εισιτήρια. Ήμασταν ήδη σε καραντίνα στα σπίτια μας, και εκεί που μιλούσαμε μεταξύ μας προτείναμε στον κόσμο που είχε κλείσει εισιτήριο με τη μεσολάβησή μας να δώσει αυτό το ποσό στο νοσοκομείο του Μπέργκαμο». Και συνεχίζει: «Αφού ρίξαμε στο τραπέζι την ιδέα, είδαμε ότι οι οπαδοί τη στήριζαν ομόφωνα. Με το που πήραμε πίσω τα χρήματα, δώσαμε το ποσό των σαράντα χιλιάδων ευρώ στο τοπικό νοσοκομείο». Σε αυτό το ποσό πρέπει να προστεθούν άλλες είκοσι χιλιάδες ευρώ, μέσω της Associazione Tifosi Atalantini, που αποφάσισε να μιμηθεί τους οργανωμένους και να κάνει το ίδιο. «Είναι δηλαδή μια πρωτοβουλία που βρήκε απήχηση σε όλους τους οπαδούς της Αταλάντα, και αφιερώθηκε σε ένα συγκεκριμένο τμήμα του νοσοκομείου Papa Giovanni του Μπέργκαμο, που ασχολείται με τον κορονοϊό», διευκρινίζει ο Ντανιέλ.
«Ο κόσμος μάς έμαθε πριν από έντεκα χρόνια, όταν ο σεισμός κατέστρεψε την Άκουιλα. Πήγαμε επιτόπου τότε και βοηθήσαμε οικονομικά, αλλά και ανθρωπιστικά». Κατά τον Ντανιέλ, «οι οπαδοί του Μπέργκαμο αντέδρασαν έτσι γιατί στο πέταλό μας ξέρουμε πως είναι καθήκον μας να προσφέρουμε. Γιατί όταν έχεις την ικανότητα να συσπειρώνεις τόσο κόσμο, αρκούν λίγα για να πετύχεις πολλά. Είναι ευθύνη μας και την αναλαμβάνουμε πρόθυμα». Συνεχίζει: «Η κατάσταση εδώ είναι τρομερή, είχαμε μηνύματα, πράξεις αλληλεγγύης από πολλούς οργανωμένους, μερικές φορές και αντιπάλους μας, που μας ρώτησαν πώς μπορούν να μας βοηθήσουν. Αυτό δείχνει πόσο βαθιές είναι οι αξίες του κόσμου των οργανωμένων: όταν υπάρχουν τέτοιες συνθήκες, όλα τα υπόλοιπα περνούν σε δεύτερο πλάνο».
Ωστόσο, στην επαρχία η κατάσταση παραμένει δραματική. «Αυτή τη στιγμή, είμαστε όλοι κλεισμένοι σπίτι. Η κατάσταση είναι εξαιρετικά δύσκολη, θα χρειαστεί να περάσουν εβδομάδες για να δούμε σημάδια βελτίωσης. Πρέπει να εξοπλιστούμε με υπομονή, να έχουμε πίστη, να τηρούμε τους κανόνες για να μην αυξηθεί η μετάδοση. Σε κάποια χωριά, είχαμε περισσότερους νεκρούς μέσα σε δέκα μέρες απ’ ό,τι σε έναν χρόνο». Όσο μιλάω με τον Ντανιέλ στο τηλέφωνο, ακούγεται μια σειρήνα ασθενοφόρου. Κλείνει τη συνομιλία μας με τα εξής λόγια: «Οι μόνοι θόρυβοι που ακούγονται πια είναι σειρήνες και καμπάνες που αναγγέλλουν νεκρούς. Αλλά έχουμε δύναμη, δεν το βάζουμε κάτω».
Κάπου πενήντα χιλιόμετρα δυτικότερα βρίσκεται η επαρχία του Κόμο. Αν και έχει πληγεί λιγότερο απ’ ό,τι το Μπέργκαμο, η πόλη δίπλα στην ξακουστή λίμνη δοκιμάζεται κι αυτή από τον κορονοϊό. Οι οργανωμένοι της τοπικής ομάδας, που παίζει στη Serie C, πήραν μια πρωτότυπη πρωτοβουλία. Όπως εξηγεί ο Φεντερίκο, ένας από τους υπεύθυνους του συνδέσμου Curva Como 1907: «Μπροστά στον υγειονομικό κίνδυνο, μαζί με το νοσοκομείο Sant’Anna του Κόμο που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή από το ξεκίνημα της επιδημίας, θεωρήσαμε σημαντικό να βοηθήσουμε χειροπιαστά, εμπλέκοντας το σύνολο των οπαδών της ομάδας μας. Πρώτα απ’ όλα, υποδεχτήκαμε με πολλή χαρά την πρωτοβουλία της ομάδας να δώσει όλα τα χρήματα των εισιτηρίων διαρκείας στο νοσοκομείο». Πράγματι, οι επικεφαλής της Como Calcio αποφάσισαν τα χρήματα από τα εισιτήρια διαρκείας για τα ματς που έγιναν κεκλεισμένων των θυρών, αν δεν τα ζητούσαν πίσω οι οπαδοί που τα είχαν πληρώσει, να προσφέρονται στο τοπικό νοσοκομείο στο διπλάσιο, υποσχόμενοι έτσι να δώσουν τουλάχιστον εκατό χιλιάδες ευρώ.
Οι τοπικοί οργανωμένοι δεν βασίστηκαν αποκλειστικά σε αυτή την πρωτοβουλία, γιατί «τα τελευταία χρόνια προσπαθούμε πάντα να βοηθάμε, ανάλογα με τα μέσα μας, είτε την ΑΒΙΟ του Κόμο (οργάνωση που βοηθά τα παιδιά που νοσηλεύονται), συγκεντρώνοντας εκατοντάδες λούτρινα ζωάκια, είτε υποστηρίζοντας την Ένωση Δωρητών Μυελού των Οστών. Αποφασίσαμε να εκμεταλλευτούμε το τοπικό ντέρμπι με τη Λέκκο, σε μια κρίσιμη στιγμή επέκτασης της επιδημίας». Στις 15 Μαρτίου ήταν προγραμματισμένο να διεξαχθεί το πιο πολυαναμενόμενο ματς της σεζόν. Αναβλήθηκε μεν, αυτό όμως δεν εμπόδισε τους οργανωμένους της Curva Como 1907 να κανονίσουν τη μετακίνησή τους στο Λέκκο.
«Μας φάνηκε πρωτότυπο, αντί να ζητήσουμε από τους οπαδούς να κάνουν μια δωρεά στο νοσοκομείο, να συνδέσουμε αυτή τη χειρονομία αλληλεγγύης με το ντέρμπι για το οποίο θα μετακινούνταν πολλοί οπαδοί της Κόμο». Έτσι, στα κοινωνικά δίκτυα, όπως για οποιαδήποτε άλλη μετακίνηση, οι οργανωμένοι κυκλοφόρησαν ένα φυλλάδιο με το οποίο ζητούσαν από τους οπαδούς να κινητοποιηθούν για το ματς πληρώνοντας είκοσι ευρώ ο καθένας. Το ποσό αυτό όμως, αντί να το χρησιμοποιήσει για να πληρώσει το τρένο για το Λέκκο, η Curva Como 1907 «κάλεσε τους οπαδούς να το καταθέσουν στον λογαριασμό του νοσοκομείου».
Νότια της Λομβαρδίας, στον γειτονικό νομό της Εμίλια-Ρομάνια, η κατάσταση είναι επίσης δύσκολη, καθώς η ζώνη αυτή είναι η δεύτερη μεγαλύτερη εστία του ιού. Στη Ρέτζο-Εμίλια, της οποίας η ομάδα παίζει στη Serie C, οι τοπικοί οργανωμένοι κινητοποιήθηκαν, όπως μου εξηγεί ένας από τους υπεύθυνους του συνδέσμου Teste Quadre. Αρχικά, μου διευκρινίζει: «Είμαστε σύνδεσμος οργανωμένων και είμαστε περήφανοι γι’ αυτό. Δεν είμαστε νιόβγαλτοι σε αυτού του τύπου τις πρωτοβουλίες. Κάθε άλλο, ανέκαθεν οργανωνόμασταν σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών, για να βοηθήσουμε χειροπιαστά τα θύματα, παρέχοντάς τους είδη πρώτης ανάγκης και συγκεντρώνοντας χρήματα». Συνεχίζει: «Μπροστά στη σοβαρότητα της κατάστασης, οργανωθήκαμε αυθόρμητα μαζί με το Gruppo Vandelli. Ενώσαμε τις δυνάμεις μας για να καταφέρουμε περισσότερα».
Στις 11 Μαρτίου, οι δύο σύνδεσμοι ξεκίνησαν την πρωτοβουλία διαθέτοντας καθένας τους τρεις χιλιάδες ευρώ από το ταμείο τους και ορίζοντας προθεσμία μίας εβδομάδας. «Μαζέψαμε 41.994 ευρώ και αποφασίσαμε να δώσουμε όλο το ποσό στη μονάδα εντατικής θεραπείας του νοσοκομείου Santa Maria Nuova της Ρέτζο-Εμίλια, γιατί όλο το νοσηλευτικό προσωπικό κάνει τεράστιες θυσίες για το κοινό καλό». Για τον υπεύθυνο των Teste Quadre: «Είναι μεγάλη η ικανοποίηση, γιατί οι οπαδοί της Ρετζάνα ανταποκρίθηκαν πλήρως στις προσδοκίες μας. Εκτίμησαν την πρωτοβουλία, μας έστειλαν μηνύματα επιβεβαιώνοντας την εμπιστοσύνη τους σε μας. Πράγμα όχι αυτονόητο αυτό τον καιρό, με την καταστολή που υφίστανται οι οργανωμένοι στην Ιταλία. Ο κόσμος ξέρει ποιοι είμαστε στ’ αλήθεια, και το έδειξαν στην πράξη. Έγιναν σημαντικές δωρεές, τόσο από εταιρείες όσο και από απλούς πολίτες. Καθένας συνεισέφερε ανάλογα με τα μέσα του και τις επιλογές του, αλλά με την καρδιά του: αυτό θέλαμε και αυτό πετύχαμε».
Στην Μπολόνια, την πρωτεύουσα του νομού, υπάρχει μόνο μία σημαντική ποδοσφαιρική ομάδα, που έχει κερδίσει επτά πρωταθλήματα, αλλά επίσης οι ομάδες μπάσκετ της Φορτιτούντο και της Βίρτους που παίζουν στην πρώτη κατηγορία και έχουν δώσει στην πόλη τη φήμη της «μπασκετομάνας». Η αντιπαλότητα ανάμεσα στους οργανωμένους των δύο ομάδων μπάσκετ είναι έντονη, και το ντέρμπι μεταξύ τους αποτελεί ένα από τα κλου της σεζόν. Όμως η υγειονομική κρίση του κορονοϊού διέκοψε και το πρωτάθλημα μπάσκετ. Αυτό δεν εμπόδισε τον σύνδεσμο Fossa dei Leoni να πάρει μια πρωτοβουλία, όπως μας λέει ο Φρόλο, ένας από τους υπεύθυνους αυτού του συνδέσμου οργανωμένων της Φορτιτούντο. «Η ιδέα μάς ήρθε σε μια στιγμή που ακόμα ήμασταν σε επαφή, βλέποντας την κατάσταση να χειροτερεύει στην Ιταλία και προσπαθώντας να ευαισθητοποιήσουμε την κοινή γνώμη σχετικά με τους ανθρώπους που πολεμάνε τον κορονοϊό. Είχαμε ένα σημαντικό ραντεβού τον Απρίλη, με το ντέρμπι του δεύτερου γύρου, και είχαμε ήδη αρχίσει να δουλεύουμε τη σκηνογραφία. Είχαμε έναν προϋπολογισμό για να τη χρηματοδοτήσουμε, και αποφασίσαμε να κάνουμε τα χρήματα που είχαμε μαζέψει γι’ αυτόν τον σκοπό δωρεά στο νοσοκομείο Sant’Orsola».
Όπως και οι άλλοι σύνδεσμοι οργανωμένων που κινητοποιήθηκαν, ο Fossa de Leoni δεν ήθελε μεσάζοντες και έκανε αυτή την επιλογή μετά λόγου γνώσεως. «Το νοσοκομείο αυτό διαθέτει μονάδα εντατικής θεραπείας, και έχουμε γνωστούς εκεί μέσω του συνδέσμου, έναν γιατρό και νοσοκόμους. Ήταν χρήσιμο που γνωρίζαμε κάποιους στη μονάδα». Ο Φρόλο μού διευκρινίζει: «Ο στόχος της πρωτοβουλίας μας δεν ήταν να προβληθούμε εμείς, αλλά να κάνουμε μια χειρονομία που θα μπορούσε να παροτρύνει κι άλλους να προσφέρουν. Εμείς έχουμε την οργάνωσή μας, διευθύνουμε ένα πέταλο με χίλιους πεντακόσιους ανθρώπους και χαίρουμε σεβασμού στην Μπολόνια. Η χειρονομία αυτή μπορεί να έδινε ιδέες και σε άλλους. Το ποσό δεν είναι σπουδαίο, δεν είναι όμως κι ασήμαντο. Οι Μπεργκαμέζοι έδωσαν πολύ περισσότερα. Το νοσοκομείο μάς ευχαρίστησε για τη χειρονομία, ο στόχος όμως δεν ήταν να αποκτήσουμε δημοσιότητα».
Αν και η Εμίλια-Ρομάνια δεν ακούγεται τόσο πολύ στα διεθνή ΜΜΕ, η κατάσταση εκεί δεν είναι λιγότερο ζοφερή. Κατά τον Φρόλο, «σαν σύνδεσμος, ζούμε αυτή την περίοδο με αγωνία. Είναι μια κατάσταση πρωτόγνωρη, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να μένουμε μέσα και να βοηθάμε προσπαθώντας να καταλάβουμε τις απαιτήσεις του υγειονομικού προσωπικού που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή. Η κατάσταση δεν είναι καλή, έχουμε κι εμείς το δικό μας “Κοντόνιο” (η πρώτη πόλη που χτυπήθηκε στην Ιταλία και που μπήκε σε καραντίνα) από τις 16 Μαρτίου, τη Μεντιτσίνα. Βρίσκεται λίγο έξω από την Μπολόνια και είναι αποκλεισμένη, κανείς δεν μπορεί ούτε να μπει ούτε να βγει. Πολλά μέλη του συνδέσμου μας είναι από αυτή την πόλη, οπότε μπορείς να φανταστείς πώς νιώθουμε. Προσπαθούμε να τους ανεβάσουμε το ηθικό τηλεφωνώντας τους, αλλά ξέρουμε πολύ καλά ότι δεν είναι εύκολο γιατί ο κίνδυνος είναι μεγάλος. Το ζούμε λοιπόν μέρα με τη μέρα. Επιπλέον, έχουμε και νοσοκόμους στον σύνδεσμο, και αυτοί διατρέχουν επίσης κινδύνους». Τελικά, για τον Φρόλο: «Η πρωτοβουλία που ξεκινήσαμε είναι η πρώτη, αλλά αν υπάρξει ανάγκη να βοηθήσουμε ξανά, σαν σύνδεσμος, θα το ξανακάνουμε». Έτσι, σε μια κατάσταση κρίσης χωρίς προηγούμενο, οι οργανωμένοι δείχνουν ότι θέλουν ακόμα και πάντα να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή για τον πιο σημαντικό αγώνα που έχει να δώσει η Ιταλία εδώ και πολλές δεκαετίες.
Σεμπαστιάν Λουί
Μετάφραση: Γιώργος Καράμπελας
http://www.humbazine.gr/index.php/blog/i-allileggyi-ton-italon-organomenon-opadon-apenanti-ston-koronoio/#sthash.8H0tnbLC.dpbsΠερισσότερες φωτό εντός
