καλα πηγαμε αλλα οχι και τα σουβλακια απο πανω μας..
Εδω γελαμε....
Καυμενακης:
"Αισθάνομαι πολύ άσχημα που έχω έρθει αντιμέτωπος με έναν άνθρωπο όπως ο κ. Κούγιας. Νιώθω πολύ μικρός μπροστά στο τεράστιο κοινωνικό μέγεθός του και ελπίζω κάποια στιγμή τον φτάσω. Ασχετα αν απεύχομαι κάποια στιγμή στο μέλλον να τιμωρηθεί και η δική μου ομάδα με αφαίρεση 5 βαθμών για στήσιμο αγώνων, όπως η δική του. Επιπρόσθετα, δε θα ήθελα να ζω με την αγωνία να αξιωθώ και να με δείρει η γυναίκα μου ή ο εραστής της, ή οι σωματοφύλακές του ή και όλοι μαζί ενώ στην προσπάθειά μου να γλυτώσω τον ξυλοδαρμό τρέχοντας, να με ειρωνεύεται η πρώην σύζυγός μου λέγοντάς μου «τρέχεις τώρα μωρή κότα».
Πόσο άραγε μπορεί να κυκλοφορεί στη σκέψη μου και να βρίσκεται μέσα στο πεδίο των επιδιώξεών μου, η εκδοχή να εμφανίζομαι αιμόφυρτος και δαρμένος μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες και να αποτελώ το κύριο θέμα κωμικών τηλεοπτικών σειρών, που προξενούν θυμηδία σε κάθε πικραμένο. Σκέφτομαι εν τέλει ότι το να είσαι ένα γιγάντιο κοινωνικό φαινόμενο πρέπει να είσαι γίγαντας. Ν’ αντέχεις το ξύλο τη σάτιρα, τη χλεύη, την κοροϊδία και τη φαιδρότητα. Τότε αρχίζω να ζηλεύω, τον εαυτό μου, που είμαι μικρός και ταπεινός. Ας είναι γίγαντες οι άλλοι. Εγώ θα μείνω παρέα με την ταπεινότητά μου. Αυτή δεν την μοιράζομαι με κανέναν, όσο γίγαντας κι αν ισχυρίζεται ότι είναι."
