Θεωρώ λάθος προσέγγιση να βάζει κάποιος ως νούμερο 1 λόγο που δεν πουλάμε διαρκείας τη γενικότερη οικονομική κατάσταση, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είναι αμελητέος παράγοντας.
Δηλαδή, του τσιγγούνη Γιαννιώτη, τις προηγούμενες χρονιές του έτρεχαν απ' τα πατζάκια;
Ο κόσμος έχει ξενερώσει κι αυτό το καταλαβαίνεις πανεύκολα αν κυκλοφορείς λίγο στη πιάτσα. Κατά τη γνώμη μου, αυτό δεν οφείλεται ούτε στη κρίση ούτε στη γενικότερη μιζέρια που ζούμε.
Έχει να κάνει καθαρά και μόνο με την απαξίωση και την αδιαφορία των διοικούντων προς την ομάδα.Ο Γιαννιώτης πάντα ήταν της (χωριατο)λογικής ότι "δεμπαναγαμηθεί, το διαρκείας μου θα το πάρω" -λάθος, για πολλούς, σωστή, για μένα.
Ε, ο ΧΒ κατάφερε να το αλλάξει κι αυτό.
Να μιλάς με άτομα που είχαν 10 χρόνια διαρκείας και να σου λένε, χωρίς ενδοιασμό και αναστολές,
"σιγά μη πάρω διαρκείας". Και πως να τους δώσεις άδικο;
Σε μια χρονιά που, λογικά, εφόσον έπαιρνες αδειοδότηση, θα έκανες περίπατο, καταφέραμε να μπούμε στο ίδιο σακούλι με ΑΕΚ, ΟΦΗ, Κέρκυρα. Ε, συγχαρητήρια.
Θα φτάσεις φέτος στο σημείο να ενοχλείς τους 2-3 που θα κάθονται δίπλα σου με το "τσίκι-τσίκι" απ' τα σποράκια που τρως. Το κατάφερες.
Εγώ προσωπικά, είμαι της άποψης, όπως είπα και παραπάνω, ότι το διαρκείας το παίρνεις. Οπαδός είσαι. Θα το πάρεις.
Μεταξύ σοβαρού και αστείου, το παίρνεις για να μπορείς και να το πετάξεις στα μούτρα του εκάστοτε προέδρου, εφόσον χρειαστεί.
Δηλαδή, θα παίζει η ομάδα τη Κυριακή στο γήπεδο κι εσύ θα πηγαίνεις για καφέ να δεις το ματς;
Κι όμως, ακόμα δε μου πάει η καρδιά να μπω στο αμάξι και να πάω στο πανηπειρωτικό να το πάρω. Δε μου πάει. Απλά. Και δεν είναι οικονομικό το θέμα.
Το αν θα πηγαίνω στο γήπεδο είναι άλλη δουλειά. Μπορεί να πηγαίνω, μπορεί και όχι.
Μέχρι στιγμής, μία φορά ήμουν στα Γιάννενα, δεν είχα δουλειά και δεν πήγα στο γήπεδο.
Στο ματς Κυπέλλου με Ηρακλή, επί Κούγια, που δεν είχαν ισχύσει τα διαρκείας.
Δε μπορώ να κατηγορήσω ούτε αυτόν που παίρνει ούτε αυτόν που δε παίρνει.
Ο μεν πρώτος έχει τη "καραβίδα", που λέει κι ο Τσόλης και δε μπορεί να μη πάει.
Ο δε δεύτερος επιλέγει τη συνειδητή επιλογή να στείλει μήνυμα με την αποχή του.
Ποιος απ' τους δύο έχει άδικο;
To be or not to be?