Κάναν παράπονα φίλοι κατά καιρούς, για τη "γκρίνια" που βγαίνει από πολλούς. Τους απαντούσα, να φοβούνται για την ομάδα μας, όταν ούτε τη γκρίνια μας δεν θα καταθέτουμε.
Κι όσο περνάνε οι μέρες, όλο και λιγότεροι γκρινιάζουν.
Και δεν είναι ότι δεν υπάρχουν ζητήματα.
Είναι ότι όλο και λιγότερους απασχολεί το θέμα.
Αργά, μπορεί και γρήγορα δε ξέρω, η ομάδα όλο και απομακρύνεται από τη καθημερινότητά μας.
Πως τα καταφέρατε αυτό, μυστήριο. Ούτε στα πέτρινα χρόνια έτσι, ούτε.
Το καλοί και λίγοι, είναι μια πολύ καλή καραμέλα, μόνο που μπαγιάτεψε. Όλο και προς το καλοί και ελάχιστοι φαντάζει η νέα σας παραγωγή.
Την "αγγελική" ευκαιρία σας την είχατε και την πετάξατε, όπως κι αρκετές άλλες, στα σκουπίδια.
Βαρεθήκαμε τα ίδια και τα ίδια.
Μεταγραφές χωρίς προπονητή.
Προπονητής τελευταία στιγμή. Κι αν θα είναι προπονητής δηλαδή.
Δικαιολογίες εύκολες μετά σε τυχόν στραβοπατήματα.
Πόσο δύσκολα είναι τα απλά.
Τη ρότα σας τη δοκιμάσατε και δεν βγάζει σε ήρεμα νερά.
Πόσο ντουβάρια μπορεί να είστε, που δεν δοκιμάσατε ποτέ, κάποια άλλη;
Μπορεί και να αποδειχθεί καλύτερη. Μόνο που τότε δεν θα χρειάζονται τα σαπρόφυτα κι απ' ότι δείχνει δε μπορείτε χωρίς αυτά.
Ναι τα βαρίδια που λέγαμε, αντί να πεταχτούν στη λίμνη, όλο και περισσότερα γίνονται και πνίγουν τον ΠΑΣ.
Κι είναι κρίμα.
Κρίμα για το χαμόγελο που λείπει και που προς στιγμή, μας έδωσε η ομάδα.
Φαίνεται στους σκατόψυχους δεν αρέσουν τα χαμόγελα, έτσι δείχνει.
Περί οικομικών συγκυριών και λοιπων δικαιολογιών...
Λιγότερο λέτε θα στοιχίσει η χρονιά, έτσι όπως τη περιμένουμε, ή με τον όποιον Άγγελο τιμονιέρη;
Με τα ονοματα που εχουν ακουστει ως τωρα γνωμη μου ειναι πως ο Χριστοπουλος ειναι η πιο σοφη επιλογη.
Σκέψου φίλε, ότι εκεί μπορεί να ήθελαν να οδηγήσουν τη σκέψη μας...
Είναι και σε κάποια πράγματα μπροστά η ομάδα, τελικά.