Tα Clásicos και ο ποδοσφαιρικός χάρτης της Αργεντινής
Το ποδόσφαιρο της Αργεντινής είναι μια κατηγορία μόνο του και το ειδικό βάρος των ομάδων, αλλά και των πόλεων στις οποίες εδρεύουν, έχει ξεχωριστή σημασία στην ιστορία των μεγάλων ντέρμπι της χώρας.
Μπουένος Άιρες, ίσως η πιο ποδοσφαιρική πρωτεύουσα του κόσμου
Το Μπουένος Άιρες, χτίστηκε με την λογική της πρωτεύουσας μιας αυτοκρατορίας και με την αλαζονεία του πλούτου. Οι γειτονιές όπου εδρεύουν οι σύλλογοι, γεμίζουν κάθε Σαββατοκύριακο από παλιά λεωφορεία, που μεταφέρουν τους κατοίκους των «παραγκουπόλεων», στα γήπεδα των αγαπημένων ομάδων τους, στον παράδεισο της μπάλας, 90 λεπτά μακριά από την σκληρή πραγματικότητα. Μαζί με τα περίχωρα της η πρωτεύουσα αριθμεί περίπου 13 εκατομμύρια κατοίκους, δηλαδή το 1/3 του πληθυσμού όλης της χώρας.
Στην πρωτεύουσα του τάνγκο, εδρεύουν οι πέντε μεγάλοι σύλλογοι της χώρας. Η Μπόκα Τζούνιορς, η Ρίβερ Πλέιτ, η Ιντεπεντιέντε, η Ράσινγκ Κλουμπ και η Σαν Λορέντσο. Από το «big-5» μόνο η Σαν Λορέντσο εδρεύει στο κέντρο, είτε αναφέρεται κανείς στις ρίζες της, οι οποίες βρίσκονται στην γειτονιά του Μποέδο, είτε στο τωρινό γήπεδο της, το οποίο βρίσκεται στο Mπάχο Φλόρες. Η Μπόκα εδρεύει στο φτωχικό λιμάνι της Λα Μπόκα, η άλλοτε συντοπίτισσα της, Ρίβερ, έχει μετακομίσει στο βορειοδυτικό αστικό προάστιο του Μπουένος Άιρες, Νούνιες. Κλείνοντας, Ιντεπεντιέντε και Ράσινγκ συγκατοικούν στην περιοχή της Αβεγιανέδα, μια φτωχή συνοικία νοτιοανατολικά του κέντρου. Προφανώς, οι big-5 έχουν την μερίδα του λέοντος σε τίτλους, κόσμο, δύναμη και οικονομική ευημερία.
Superclásico και Αβεγιανέδα
Μεταξύ τους, σαφώς και υπάρχουν διαφορές. Μπόκα και Ρίβερ απαρτίζουν το γνωστό «Superclásico», για πολλούς το σπουδαιότερο ντέρμπι του πλανήτη! Γενικώς, υπάρχουν τοπικά ντέρμπι, ταξικά ντέρμπι, ντέρμπι μεταξύ ομάδων που διεκδικούν τους ίδιους στόχους, ακόμα και ντέρμπι με πολιτικό-θρησκευτικό χρώμα. Το «Superclásico», συνδυάζει ίσως τα περισσότερα από τα παραπάνω. Οι φίλοι της Μπόκα αποκαλούνται ως «Γενοβέζοι» καθώς ιδρύθηκαν από μετανάστες προερχόμενοι από την Γένοβα, ενώ οι της Ρίβερ «εκατομμυριούχοι» λόγω της μετακόμισης τους στο αστικό προάστιο του Νούνιες και κάποιων ακριβών μεταγραφών που έκαναν εκείνη την περίοδο.
Παρόλα αυτά, η Ιντεπεντιέντε παραμένει αυτή η οποία έχει τα περισσότερα Libertadores στην Νότια Αμερική! Τα γήπεδα της Ιντεπεντιέντε και της Ράσινγκ απέχουν 300 μέτρα, με το Clásico της Αβεγιανέδα να είναι ένα από τα σημαντικότερα της χώρας. Σύμφωνα με μια φράση του Μπιλ Σάνκλι που ελάχιστα απέχει από την πραγματικότητα, «το ποδόσφαιρο δεν είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου, είναι κάτι απείρως πιο σοβαρό». Ακόμα και αδέρφια έχουν πιαστεί στα χέρια. Κι αν αυτό φαίνεται υπερβολικό, θα υπάρχει πάντα το παράδειγμα των αδερφών Μιλίτο για να το επιβεβαιώνει. Για εκείνο το σκηνικό του… ενδοοικογενειακού ντέρμπι, o Γκάμπριελ Μιλίτο είχε πει: «Φοβερό αυτό με τον Ντιέγκο. Θα μιλήσουμε σπίτι. Δεν είχαμε πολλές επαφές στο παιχνίδι, αλλά τα είπαμε καλά». «Μέσα στο γήπεδο, περισσότερο από αδερφός μου είναι αντίπαλος κι εγώ ήθελα το καλύτερο για τη Ρασίνγκ. Τώρα θα μιλήσουμε, ελπίζω να μην διαμαρτυρηθεί πολύ», ανέφερε ο Ντιέγκο. Αφότου ξεκίνησαν να παίζουν στις ακαδημίες της Ρασίνγκ, τα αδέρφια Μιλίτο διασπάστηκαν. Ο μικρότερος, ο Γκάμπριελ, αποφάσισε να αγωνιστεί στην ομάδα που υποστήριζε ο παππούς του, την Ιντεπεντιέντε.
Από το κέντρο μέχρι τον νότο
Το μεγάλο ματς του κέντρου πάντως, το γνωστό και ως «Clásico porteño», είναι το Σαν Λορέντσο-Ουρακάν. Η Ουρακάν, βέβαια, υπολείπεται της Σαν Λορέντσο σε τίτλους και δύναμη, όμως οι δυο τους έχουν απίστευτη κόντρα και πολυάριθμους οπαδούς πίσω τους. Η φράση αυτή ταιριάζει εδώ: «Όλοι έχουμε έναν φασαριόζο γείτονα. Στην Ουρακάν έλαχε να έχει αυτούς τους παλαβούς της Σαν Λορέντσο».
Η Βέλες, είναι μια ακόμη αξιοσημείωτη ομάδα της πρωτεύουσας. Το Clásico της είναι με την Φέρο. Ένα από τα σκληρότερα και ιστορικότερα παιχνίδια που έχει το ποδόσφαιρο της Αργεντινής.
Ιδιαίτερη περίπτωση είναι η Αρχεντίνος. Από τις ακαδημίες της έβγαλε τον Μαραντόνα και τον Ρικέλμε, όμως στην συνοικία που εδρεύει, εν ονόματι Πατερνάλ, δεν υπάρχει άλλος σύλλογος εκεί κοντά. Έτσι κοντράρεται με την Νουέβα Σικάγο, την Ολ Μπόις και την Τίγκρε για τον άτυπο τίτλο του αφεντικού των μικρών συνοικιών του Μπουένος Άιρες.
Το «Clásico del sur», το Λανούς-Μπάνφιλντ δηλαδή, είναι το παραδοσιακό ντέρμπι του νότου. Οι δυο τους έχουν μεγάλη αντιπαλότητα, χωρίς όμως να είναι ξεκάθαρο ποια υπερισχύει της άλλης και ποια όχι. Τόσο σε κόσμο όσο και σε τίτλους, βρίσκονται κοντά. Η Λανούς ξεχωρίζει στις διεθνείς της παρουσίες, καθώς έχει κατακτήσει ένα Sudamericana και έχει συμμετοχή σε έναν τελικό Libertadores. Το 2012, ο Καρμπόνι αγωνιζόταν με την φανέλα της Μπάνφιλντ. Ένα απόγευμα πήγε να αγοράσει φανέλες της Λανούς στους γιους του, οι οποίοι έπαιζαν στις ακαδημίες των «βυσσινί». Ο κόσμος τον πήρε χαμπάρι και κάπου εκεί αποτέλεσε παρελθόν από τους «πράσινους», πληρώνοντας έτσι το τίμημα της προδοσίας.
Εκεί κοντά στον νότο, βρίσκεται και η Κίλμες, μια ομάδα με επιτυχίες κατά το παρελθόν, η οποία παρά την αγωνιστική της πτώση, έχει καταφέρει να κρατήσει μια δυνατή οπαδική βάση.
Η Αρσενάλ από το Σαραντί και η Ντεφένσα από το Φλορένσιο Βαρέλα, είναι ένα ακόμη μεγάλο ντέρμπι του ποδοσφαίρου της Αργεντινής. Αμφότερες μπορεί να υστερούν σε κόσμο όμως έχουν καταφέρει να κατακτήσουν το Sudamericana.
Ο βορράς του Μπουένος Άιρες και τα προάστια
Το ματς Πλατένσε-Τίγκρε, είναι γνωστό και ως «Clásico del norte». Το «ντέρμπι των βορείων προαστίων» του Μπουένος Άιρες, είναι ένα από τα ιστορικότερα και παρόλο που οι δυο ομάδες δεν συναντιούνται συχνά τα τελευταία χρόνια, το κάνουν οι οπαδοί τους, οι οποίοι δεν χάνουν την ευκαιρία να συγκρούονται μόλις τους δοθεί η ευκαιρία.
Στα περίχωρα του Μπουένος Άιρες βρίσκουμε την πόλη της Λα Πλάτα. Μπορεί το τοπικό ντέρμπι μεταξύ Εστουδιάντες και Χιμνάσια να μην έχει την αίγλη άλλων ντέρμπι, είναι όμως μια μεγάλη κόντρα απέναντι στις δυο ομάδες της πόλης. Ο μόνος τομέας που χωρίζει τους δύο συλλόγους είναι ο αριθμός των τίτλων, υπερτερεί η Εστουδιάντες. Αμφότερες όμως μοιράζονται σχεδόν στα ίσια τον κόσμο της πόλης, ενώ οι φίλοι της Χιμνάσια είναι ελαφρώς πιο εκδηλωτικοί από αυτούς της Εστουδιάντες.
Όποιος επισκεφτεί την Μαρ ντελ Πλάτα, εκτός από το να κολυμπήσει στις υπέροχες θάλασσες της, αξίζει ένα κυριακάτικο απόγευμα να επισκεφτεί το γήπεδο της περιοχής, το «Χοσέ Μαρία Μινέλλα». Το γήπεδο με χωρητικότητα, 35.354 θέσεις, στεγάζει τις Αλντοσίβι και Αλβαράδο. Οι δυο τους «βράζουν» στο ίδιο καζάνι στην παραθαλάσσια περιοχή, με την Αλντοσίβι να αγωνίζεται τα τελευταία χρόνια στην πρώτη κατηγορία, όμως δεν έχει καταφέρει ακόμα να αλλάξει ως μέγεθος.
Στην Μπαΐα Μπλάνκα υπάρχουν δύο σύλλογοι οι οποίοι κάνουν την διαφορά. Ολίμπο και Βίγια Μίτρε συνθέτουν το Clásico της ευρύτερης περιοχής. Η Ολίμπο μοιάζει να είναι ένα σκαλοπάτι πάνω ιστορικά από την άσημη Βίγια Μίτρε.
Κόρδοβα, η συμπρωτεύουσα των τριών ομάδων
Μετά το Μπουένος Άιρες, δεύτερη σε πληθυσμό έρχεται η Κόρδοβα. Μια πόλη που έχει βαρύτητα και στο ποδόσφαιρο. Το Clásico εκεί είναι το Μπελγράνο-Ταγιέρες. Οι δυο τους, χωρίς τις αξιοσημείωτες επιτυχίες σε τίτλους, διαθέτουν πολυάριθμο κόσμο πίσω τους. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουν καταφέρει να γεμίσουν το δεύτερο μεγαλύτερο γήπεδο της χώρας, «Μάριο Κέμπες», χωρητικότητας 65.000 θέσεων. Το ντέρμπι είναι ένα από τα πιο θερμά σε ατμόσφαιρα παγκοσμίως, με την δύναμη και το πάθος να επικρατούν στις μεταξύ τους μονομαχίες. Δεν είναι τυχαίο πως σε ένα από αυτά, οι οπαδοί της Μπελγράνο χτυπούσαν έναν φίλο της Ταγιέρες και όπως οι ίδιοι είπαν, τον οδήγησαν στα κάγκελα και τον εξανάγκασαν να πέσει από την κερκίδα. Ο άτυχος οπαδός μεταφέρθηκε αμέσως στο νοσοκομείο με σοβαρό χτύπημα στο κεφάλι. Δεν κατάφερε να γλιτώσει τη ζωή του.
Η τρίτη δύναμη της πόλης είναι η Ινστιτούτο. Ο σύλλογος εδρεύει στην συνοικία, Άλτα δε Κόρδοβα των 35.000 κατοίκων. Το γήπεδο της, το Μονουμεντάλ, χωράει 20.000 θεατές και συχνά πυκνά το γεμίζει, δείχνοντας έτσι πως η συνοικία της ανήκει.
Ροσάριο, το αρχαιότερο Clásico στην Αργεντινή
Αντίστοιχος με τον πληθυσμό της Κόρδοβα είναι εκείνος του Ροσάριο, της επαρχίας Σάντα Φε. Εκεί έχουν γεννηθεί προσωπικότητες όπως ο Ερνέστο Γκεβάρα, αλλά και σπουδαίοι άνθρωποι του ποδοσφαίρου, όπως ο Μπιέλσα, ο Μενότι και ο Μέσι. Το γνωστό Clásico της πόλης είναι το Νιούελς Ολντ Μπόις – Ροσάριο Σεντράλ. Η μεγάλη πλειοψηφία υποστηρίζει τους «Λεπρόσος» ή τους «Κανάγιας», αντιστοίχως. Την ατμόσφαιρα που δημιουργούν οι φίλοι των δύο ομάδων πολλές φορές δεν τη χωράει ο ανθρώπινος νους!
Η πόλη ζει για μια βδομάδα στους ρυθμούς του ντέρμπι. Πολλές φορές με επεισόδια μεταξύ οπαδών, καμένες μπουτίκ, βόμβες μολότοφ σε μαγαζιά, ντου σε μέρη που έκαναν προπόνηση οι παίκτες της άλλης ομάδας και άλλες τέτοιες… ομορφιές. Διαθέτουν αρκετούς εγχώριους τίτλους και οι δύο τους, χωρίς όμως να έχουν γευτεί διεθνή τίτλο ως τώρα. Ζουν, άλλωστε, σε έναν ξεχωριστό τόπο: Η πόλη στην οποία γεννήθηκε ο Μέσι ο οποίος είναι γέννημα θρέμμα της Νιούελς. Ο Ερνέστο Γκεβάρα, ο οποίος υποστήριζε την Σεντράλ συνδέοντας έτσι την ιδεολογία του με την ομάδα και το ποδόσφαιρο της πόλης και ο Μαραντόνα ο οποίος είχε δηλώσει πως θα έπαιζε στο Ροσάριο ακόμα και αν δεν τον πλήρωναν. Ζει και αναπνέει για το ποδόσφαιρο η πόλη αυτή δίχως αμφιβολία.
Η επαρχία του Σάντα Φε, φημίζεται και για το άλλο μεγάλο παιχνίδι της. Το Κολόν – Ουνιόν αποτελεί ακόμη ένα σπουδαίο ντέρμπι της χώρας, όμως δεν μπορεί να συγκριθεί με αυτό του Ροσάριο σε καμία περίπτωση. Πιο λαοφιλής στην πόλη η Κολόν, με την Ουνιόν να έχει λιγότερους φίλους, οι οποίοι όμως είναι ένα κλικ πιο θερμόαιμοι από αυτούς της Κολόν, που χαρακτηρίζονται και ως οι γκρινιάρηδες της χώρας.
Η Πατρονάτο, το αφεντικό στην επαρχία Έντρε Ρίος
Παραδίπλα από την επαρχία Σάντα Φε βρίσκεται αυτή η Έντρε Ρίος. Εκεί υπάρχει μόνο η Πατρονάτο, η οποία έχει βγει στο προσκήνιο τα τελευταία χρόνια καθώς αγωνίζεται στα σαλόνια της πρώτης Εθνικής.
Σαν Χουάν, το αφεντικό στο… Χωριό
Στα σύνορα με την Χιλή, δυτικά στην χώρα, η επαρχία Σαν Χουάν έχει ως αφεντικό της την Σαν Μαρτίν Σαν Χουάν. Συχνά – πυκνά οι φίλοι της γέμιζαν το γήπεδο «Ιλάριο Σάντσες», χωρητικότητας 16.500 θεατών. Όταν όμως δοκίμασε να αγωνιστεί στο νεόδμητο γήπεδο «Βισεντενάριο» (25.000 θέσεων) δεν κατάφερε να το μετατρέψει σε μια καυτή έδρα. Έτσι, μάταια, επέστρεψε στην φυσική της έδρα.
Μεντόσα, από την παραγωγή κρασιού στο… Ποδόσφαιρο
Η πόλη της Μεντόσα, μπορεί να φημίζεται για τα κρασιά της, όμως και το ποδόσφαιρο της δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο. Γοδόι Κρους, Ιντεπεντιέντε Ριβαδάβια και η Χιμνάσια Μεντόσα συνθέτουν το ποδοσφαιρικό παλμαρέ της πόλης. Η μεγάλη ομάδα της ήταν και είναι μέχρι σήμερα η Ιντεπεντιέντε. Ο σύλλογος του κέντρου, ο οποίος έχει τον περισσότερο κόσμο στις τάξεις του. Αντιθέτως, η Γοδόι Κρους, η οποία ιδρύθηκε από οινοπαραγωγούς, μπορεί να είναι αυτή που εκπροσωπεί το ποδόσφαιρο της πόλης στην πρώτη κατηγορία, ωστόσο παραμένει στην σκιά της Ιντεπεντιέντε. Το «Clásico» παραδόξως είναι το Ιντεπεντιέντε-Χιμνάσια κι αυτό γιατί η Γοδόι Κρους έχει ως βασική αντίπαλό τη γειτονική της Σαν Χουάν.
Η απότομη άνοδος του βορρά στο ποδοσφαιρικό προσκήνιο
Σεντράλ Κόρδοβα και Μίτρε, τα τελευταία χρόνια βρίσκονται ολοένα και περισσότερο στο ποδοσφαιρικό προσκήνιο της χώρας. Οι λόγοι αυτοί έφεραν την κατασκευή εν μέσω πανδημίας, ενός νέου γηπέδου στην πόλη Σαντιαγκό δελ Εστέρο, του «Ούνικο», 28.00 θέσεων.
Σαν Μαρτίν Τουκουμάν και Ατλέτικο Τουκουμάν συνθέτουν ένα επίσης δυνατό «Clásico» του βορρά. Η πόλη του Τουκουμάν έχει την τύχη να διαθέτει δύο ιστορικές ομάδες στον ποδοσφαιρικό χάρτη της χώρας.
Κάπου εδώ, να αναφέρουμε πως ο βορράς με τον νότο έχουν τα ίδια προβλήματα. Η ανυπόφορη ζέστη και τα ενοχλητικά έντομα κάνουν δύσκολη τη ζωή των ομάδων που επισκέπτονται τις πόλεις αυτές για να παίξουν αγώνες. Αυτές είναι και οι αιτίες που ο υπόλοιπος ποδοσφαιρικός κόσμος της χώρας δεν βλέπει με καλό μάτι την πρόοδο των ομάδων από τον βορρά ή τον νότο.
Συνοψίζοντας…
Είναι χαρακτηριστικό ότι τόσο στις γειτονιές του Μπουένος Άιρες όσο και σε ολόκληρη την Αργεντινή, δεν συναντάμε το φαινόμενο της «δεύτερης» ομάδας, ότι δηλαδή κάποιος είναι, για παράδειγμα, Ρίβερ ή Μπόκα και υποστηρίζει δευτερευόντως την ομάδα της πόλης ή της γειτονιάς του. Αν κάποιος υποστηρίζει τη Φέρο, είναι οπαδός της Φέρο και τέλος. Είναι μέλος του συλλόγου και πάει μόνο στο «Ετσεβερί» για να δει ποδόσφαιρο. Αυτή, είναι και η κυριότερη αιτία που όλοι αυτοί οι σύλλογοι επιβιώνουν τόσα χρόνια, σε ολόκληρη τη χώρα!
fanatico.gr
