Κατ' αρχήν, Βαγγέλας δεν πειράζεται εύκολα. 1ον λόγω κοινής δράσης και συμμετοχής σε πολλά και 2ον λόγω "φίλων".
Για αυτό τς φτύνει και τς ξεχέζει πατόκορφα και πέφτει από τάχαμ παντελονάτο κι από γλωσσκοπανάτη οχιά, τσιούλωμα τρελό.
Γιατί έτσι και κάνουν κιχ, έφυγαν κάτω ποικιλοτρόπως και ποιός να τους στηρίξει μη γκρεμοτσακιστούν μετά; Μαζί σιάζανε και κανονίζαν τα κόλπα, ποιός να τους στηρίξει μετά;
Προς το παρόν έχει πιάσει τα μπουζούκια τα δυό, το πρίμο και το σεκόντο, στο συνοδό κλαρίνο πούπασιε νότα φάλτσα τούριξε ματιά στραβή, οι ηχολήπτες οι δυό τρέμουν σαν το κυπρίνι στο Μάτσικα μπροστά στον Μυροβόλο την ώρα που το βγάζεις από το νερό κι έτσι κρύβονται από φόβο, κι όλοι μαζί σκιάζονται μην πιάσει να ασχοληθεί με τον μεγάλο, σαν τον Πάγκαλο, τραγουδιστή και τίποτα μετά δεν τς ξεπλένει.
Κατά δεύτερον, όχι μόνο η γάτα και το γκολ γράφαν από παλιά, αλλά και το ονσπόρτς ντέβιλς ντίαρι θυμίζω, όπως κ.α βέβαια. Ειδικά δε επί Άγγελου είχαν ξεσαλώσει, αλλά τότε το μπαεδίστικο κοκοκο, δεν εξαιρώ τα καρτούνια του σουπεργκούφη, ήταν μαζικό. Δεν συνέφερε βλέπεις να κλείσει η πόρτα αδειάσματος του Αναστασιάδη, έχανε και η ομάδα συνέχεια στην αρχή, είχε πετάξει και κόσμο έξω στην αποδυτηριακή μπούκα, δεν μπορούσαν να διπλαρώσουν οι γλύφτες, έτοιμο τον είχαν, βόλευε.
Όταν θελήσουν πάντως να τα ξαναβρούν τα παιδιά, τα φιλαράκια τα καλά (αλήθεια γιατί τσακώθηκαν, τι είχαν να χωρίσουν πέρα απ' την αγάπη για την ομάδα και την από κοινού προσπάθεια για το καλό, λεφτά είχαν να χωρίσουν και κάνουν έτσι; ) και πριν καταλήξουν στα Δρομοκαΐτεια, ας βγούν στον Αυτιά. Τα βρήκε στις
Ρούλα-Έφη στο λεπτό, ας έχουν αυτόν για οδηγό κι αυτές για φωτεινό παράδειγμα. Περιττό να πω ποιά μπορεί να είναι ποιός και ποιός ποιά, α;
Για Χριστόπουλο. Όσο κι αν "μας" είναι βολικά χαμηλές οι αποδοχές του, όσο κι αν είναι "δικός" μας άνθρωπος, όσο κι αν "νοιώθουμε" πως η ομάδα έχει καθαρισμένη την κατηγορία, όλο και κάτι μπορεί να βρεθεί για να χαιρετίσει. Γιά αυτό κι έχει ξεκινήσει και η παραδοσιακή -στους διοικητικούς οπαδοδημοσιογραφικούς περίγυρους- τέτοια εποχή διαδικασία. Για να "έχουμε" άμα χρειαστεί. Εξάλλου το "κάναμε" ξανά και ξανά, το "ρίχνουμε" πάντα σε άλλους και περνάει, "είμαστε" ωραίοι, πονηροί κλπ..
Τι μπορεί να χρειαστεί; Να, άμα κάνει πως σηκώνει μπαϊράκι και δεν ακούει "εμάς" που ξέρουμε, θέλει τίποτα σιγά-σιγά να αυτονομηθεί, τζινάν οι φίρμες κολλητοί και χαλάν μετά και τα αποδυτήρια..
Αν και στη συγκερκιμένη συγκυρία, ίσως "μας" ενοχλήσει πολύ η αποσυσπείρωση που παρατηρείται λόγω χρόνιων -και επιδεινούμενων- πρακτικών "μας" κι ίσως τα αποτελέσματα και θέαμα δεν είναι σύντομα τα καλά κι επιθυμητά που "νομίζουμε" ότι θα συμβάλλουν στην οικονομική επανάκαμψη-συνεισφορά του πελάτη στα ζόρια, κι έτσι να "βρούμε" και τον αποδιοπομπαίο τράγο για τα μειωμένα έσοδα, καθώς βέβαια και την μόνιμη καλή δικαιολογία του φταίγαν άλλοι.
Σχετικά με ντόπιους δημοσιογράφους, στα πλαίσια πλήρους Μπαεοποιήσεως, πέρα άλλων κινήσεων -που γίνανε σε αμιγώς οργανωτικά και διοικητικά θέματα- εφαρμόζεται σχεδιασμός ελέγχου ενημέρωσης με τακτικές συμμόρφωσης-υπόκυψης. Εννοείται για το λεγόμενο γνωστό "καλό" - επικοινωνιακά στήριξη της ομάδας, ουσιαστικά να "μας" γίνεται η δουλειά ανενόχλητα- .
Οι δημοσιογράφοι χωρίζονται σε απόλυτα συνεργάσιμους-ελεγχόμενους σε όλα, είτε από δειλία είτε από ιδιοτελή οσφυοκαμπτισμό και σε ενίοτε σκληρά καρύδια. Χωρίζονται δηλαδή σε πρόθυμους κι απρόθυμους, δημοσιογράφους και χομπίστες, φίλους και εχθρούς και ότι άλλο -και όπως- βολεύει, και οι δεύτεροι υφίστανται κατά το δοκούν, ανεπίσημα απαξίες-συκοφαντίες-λοιδωρίες-εκφοβισμούς-απειλές απόλυσης-τραμπουκισμούς κι επίσημα καταγγελίες-διακρίσεις-αποκλεισμούς.
Ενίοτε σκληρά καρύδια γιατί και αυτοί στο 10% κάνουν τη δουλειά τους, στο υπόλοιπο 90% για την κακώς εννοούμενη στην περίπτωση εδώ προστασία της ομάδας, αποσιωπούν πολλά, πάρα μα πάρα πολλά κουλά και βαριά, αντί να τα αναδεικνύουν για να αποφεύγονται κάθε φορά. Αιτία από τις κυριότερες που έχει περιέλθει η ομάδα ξανά σε οικονομικό τέλμα αλλά και σε πρωτοφανή απαξίωση δυναμικής από κόσμο. Γιατί αυτά, αργά ή γρήγορα και μαθαίνονται, αλλά και γιατί στα Γιάννενα μπορεί να μην έχει στόμα ο κόσμος, αλλά μάτια και κυρίως ένστικτο, έχει. Και μετά είναι αργά. Μία, δύο, τρείς, και πάει η στάμνα..
Έλα όμως που οι άλλοι δεν τους το αναγνωρίζουν ούτε αυτό γιατί είναι μοναχοφάηδες και τα θέλουν όλα ή τίποτα κι εξού κι ο πόλεμος. Ο οποίος βέβαια έχει παραγίνει σαν -ανεξέλεγκτο- κακό, την ώρα που είναι γνωστό πως η οργανωμένη κι έντονη δράση φέρνει νομοτελειακά αντοργάνωση -ενδεχομένως και δυναμική ανταπόδωση- οπότε έχει στόρι ακόμα το έργο. Εξάλλου εδώ μιλάμε για "δραστήριους" που δεν έιναι "ανοιχτοί" και σε λίγα...