instasport.gr
Ιλιτς: «Με τον Άρη στην Ευρώπη»
Για όλους και για όλα μίλησε σε συνέντευξή του ο επιθετικός των «κιτρίνων»
ΣΤΑΥΡΟΣ ΙΩΑΝΝΑΤΟΣ | January 1, 2017 15:45 |
Συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης παραχώρησε ο Μπράνα Ίλιτς.
Ο επιθετικός του Άρη μίλησε μεταξύ άλλων στην ιστοσελίδα allaboutaris.com για τους στόχους της ομάδας καθώς και για τα παιχνίδια με τον Ολυμπιακό, στο πλαίσιο του Κυπέλλου Ελλάδος.
Αναλυτικά τα όσα δήλωσε:
Είσαι ένας επιθετικός που δεν θα μείνεις… καρφωμένος στην περιοχή. Θα βγεις έξω, θα γίνεις ο συμμετοχικός φορ. Και το τελευταίο διάστημα, σε βλέπουμε ανεβασμένο.
«Έτσι παίζω… Έτσι έμαθα να παίζω. Δηλαδή ή ως φορ ή ως δεύτερος φορ. Ανάλογα με το σχηματισμό που χρησιμοποιούμε. Το τελευταίο διάστημα νιώθω καλύτερα και νομίζω αυτό φαίνεται μέσα στο γήπεδο. Ειδικά τα δύο γκολ κόντρα στα Τρίκαλα, με βοήθησαν να πάρω ψυχολογία, αλλά πάνω απ’ όλα είναι η ομαδική».
Έψαχνες πολύ καιρό το γκολ και με μεγάλη επιμονή. Τι πιστεύεις ότι έφταιγε και δεν ερχόταν;
«Στα πρώτα παιχνίδια έπαιξα λίγο στα πλάγια. Ήταν κάπως δύσκολο. Δεν είχα ρυθμό, όπως δεν είχε και η ομάδα γενικά. Όταν όμως πήγα πιο μπροστά και αγωνίστηκα ως φορ, ήταν καλύτερα για μένα. Είχα την ασίστ στον Κισσαμικό, αγώνα με αγώνα ένιωθα καλύτερα και έτσι ήρθαν τα γκολ με τα Τρίκαλα».
Τελικά, η ψυχολογία φέρνει το γκολ ή το γκολ φέρνει την ψυχολογία;
«Το γκολ φέρνει ψυχολογία, σίγουρα. Εγώ βέβαια δεν είχα πολύ άγχος. Είμαι τόσα χρόνια στο ποδόσφαιρο. Ήξερα ότι αν παίζω καλά και είμαι μέσα στις φάσεις, θα έρθει και το γκολ».
Με τα Τρίκαλα αλλά και γενικά, ο κόσμος βοηθάει;
«Σίγουρα. Και εμείς αλλά και ο κόσμος, ξέραμε ότι το παιχνίδι ήταν σημαντικό. Ειδικά όταν βρεθήκαμε πίσω στο σκορ, ο κόσμος μας βοήθησε να παίξουμε καλύτερα, να βγάλουμε πάθος και έτσι ήρθαν τα γκολ».
Μέχρι στιγμής, βλέπουμε έναν Άρη πολύ βελτιωμένο σε σχέση με το ξεκίνημα της σεζόν. Ήταν η διακοπή που σας βοήθησε, ο εγωισμός που βγάλατε ή ένας συνδυασμός;
«Το διάστημα της διακοπής, μας βοήθησε πάρα πολύ. Νομίζω καταλάβαμε πόσο σημαντικό είναι να παίξουμε καλά και τη σημασία αυτής της σεζόν για τον Άρη. Τα συνεχόμενα παιχνίδια, μας έδωσαν ρυθμό. Τα… σταμάτα-ξεκίνα δεν είναι καλά για μία ομάδα. Τώρα που παίζουμε κανονικά, είναι καλύτερα για εμάς. Έχουμε ένα ρυθμό».
Μετά τις δύο ισοπαλίες με Καρδίτσα και Αιγινιακό, το κλίμα ήταν αρκετά βαρύ. Εσύ ως Μπράνα, πως το βίωσες;
«Το καλοκαίρι ήξερα που έρχομαι και την πίεση που υπάρχει. Όλα αυτά τα πράγματα, είναι κομμάτι μίας σεζόν. Ήμουν ήρεμος και γνώριζα τι ομάδα είμαστε. Όλα είναι μέσα στο πρόγραμμα. Όπως και οι νίκες. Δεν είχα άγχος. Ξέρω πόσο καλή ομάδα είμαστε».
Αν και λίγο καιρό στην ομάδα, αντιλαμβάνεσαι αυτό που συνηθίζουμε να λέμε, το βάρος της φανέλας;
«Είναι, είναι… Έχω πει πολλές φορές, ότι στα Γιάννενα δεν είχα καθόλου πίεση. Στην Παρτιζάν ας πούμε, υπήρχε πίεση. Οποιοδήποτε άλλο αποτέλεσμα πέραν της νίκης, δεν είναι καλό. Όπως και εδώ. Μόλις ήρθα και μετά τους δύο αγώνες με Καρδίτσα και Αιγινιακό, κατάλαβα τι σημαίνει Άρης, είδα τι σημαίνει ο κόσμος και πόσο βαριά είναι η φανέλα. Νομίζω αυτό είναι καλό. Σου δίνει κάτι παραπάνω».
Το καλοκαίρι είχες αρκετές προτάσεις, αλλά τελικά επέλεξες τον Άρη…
«Είχα όντως κάποιες προτάσεις, όπως από τον ΠΑΣ. Εκεί έγιναν άλλα πράγματα. Την περίοδο που ήμουν χωρίς ομάδα, είχα σκεφτεί ότι μπορεί να έρθει μία πρόταση από τον Άρη. Μου άρεσε και μόνο σαν σκέψη! Μετά από λίγο καιρό φυσικά έγινε και δεν το σκέφτηκα πολύ να σου πω την αλήθεια. Μία ώρα μόνο (σ.σ. γέλια). Την άλλη μέρα ήρθα».
Τον Άρη ως αντίπαλος, πως τον είχε βιώσει;
«Είχαμε παίξει νομίζω 4-5 παιχνίδια. Κάθε παιχνίδι ήταν δύσκολο, ειδικά εδώ με τον κόσμο».
Έχεις βάλει γκολ εδώ;
«Ναι, μία φορά»
Θυμάσαι πότε;
«Ήταν το 2012, την πρώτη μου χρονιά στην Ελλάδα. Είχαμε κερδίσει με 1-2».
Θυμάσαι τις πορείες της ομάδας στην Ευρώπη; Με την Ατλέτικο ή πιο παλιά με τη Σαραγόσα;
«Τα βλέπαμε στη Σερβία. Ξέρω πόσο καλά χρόνια ήταν εκείνα για την ομάδα και τι έζησε ο κόσμος του Άρη. Όλοι θέλουμε αυτά τα χρόνια να έρθουν ξανά. Ο Άρης πρέπει να είναι στη Super League και την Ευρώπη. Είναι μία μεγάλη και ιστορική ομάδα, με πολύ κόσμο. Όταν βλέπεις να έχει 10 χιλιάδες με τον Αιγινιακό, μιλάμε για απίστευτα πράγματα».
Το γεγονός πάντως ότι υπέγραψες για 3 χρόνια, δείχνει ότι έχεις φιλοδοξίες με την ομάδα. Πέραν της ανόδου, μία ευρωπαϊκή έξοδο ή ακόμα και έναν τίτλο που λείπει από το σύλλογο.
«Εγώ για αυτό ήρθα. Αυτά τα τρία χρόνια, θέλω να κάνουμε κάθε χρόνο και κάτι. Φέτος είναι η άνοδος, αλλά θέλουμε να πάμε μακριά και στο Κύπελλο. Τα παιχνίδια με τον Ολυμπιακό βέβαια είναι δύσκολα, αλλά θα παλέψουμε. Νομίζω ότι είναι ευκαιρία και μπορούμε να κάνουμε κάτι».
Ήσουν από τους λίγους που είχαν ζητήσει έναν βατό αντίπαλο. Τώρα με τον Ολυμπιακό, πως το περιμένετε;
«Σίγουρα θα είναι δύο μεγάλοι αγώνες. Έχω παίξει με τον Ολυμπιακό τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Τα δίνεις όλα, χωρίς να έχεις κάτι να χάσεις. Έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε κάτι. Εδώ ειδικά με τον κόσμο μας, σίγουρα θα κάνουμε κάτι».
Θα ζήσετε και για πρώτη φορά κατάμεστο το γήπεδο.
«Και με τα Τρίκαλα είχε κόσμο. Αλλά με τον Ολυμπιακό θα είναι φουλ. Θα ζήσουμε το πραγματικό “Βικελίδης”».
Τα δύο παιχνίδια με τον Ολυμπιακό, εντάσσονται σε έναν… γεμάτο Γενάρη για εσάς.
«Θα είναι δύσκολο, αφού παίζουμε κάθε τρεις ημέρες. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι όλοι. Με οποίον και να παίξουμε, θα είναι δύσκολο. Αν μπορούμε, μακάρι να τα κερδίσουμε όλα, για να είμαστε πρώτοι. Όσο μπορούμε καλύτερα και να φέρουμε νίκες παντού».
Το πρωτάθλημα, πως το βλέπεις έως τώρα;
«Έχει πέντε-έξι ομάδες, μεταξύ των οποίων θα κριθεί η άνοδος. Αυτές οι ομάδες έχουν καλό ρόστερ. Οι πιο πολλοί παίκτες είναι από τη Super League. Θα είναι δύσκολο. Το δύσκολο όμως, είναι και ωραίο. Θα δώσεις περισσότερα από αυτά που μπορείς».
Στόχος είναι η γρήγορη άνοδος ή ας έρθει και την τελευταία αγωνιστική;
«Αυτό που θέλουμε είναι η άνοδος, όποτε και αν έρθει. Σίγουρα θα είναι καλύτερα να έρθει γρήγορα, αλλά έχει πολλά παιχνίδια ακόμα».
Πότε μπήκε το ποδόσφαιρο στη ζωή του Μπράνα Ιλιτς;«Όταν ήμουν έξι χρονών. Στο χωριό μου, το Γκολουμπίντσι. Είναι περίπου 15-20 λεπτά από το Βελιγράδι και έχει 5-6 χιλιάδες κατοίκους. Εκεί ξεκινήσαμε μαζί με τον φίλο μου, τον Νίκιτσα. Αυτός ήρθε λίγο πιο μετά. Ο πατέρας μου ήταν προπονητής και έτσι ξεκίνησα δίπλα του».
Ο πατέρας σου έπαιζε μπάλα;
«Ναι, και ο πατέρας μου και ο αδελφός μου. Ο πατέρας μου αγωνίστηκε μέχρι τη Β’ Εθνική της Σερβίας, όπως και ο αδελφός μου. Μετά ήρθα εγώ για να κάνω κάτι παραπάνω (σ.σ. γέλια)».
Και ξεκίνησες το ποδόσφαιρο σε μία δύσκολη περίοδο για τη Σερβία, εν μέσω πολέμου.
«Ναι, είχαμε τον πόλεμο τότε. Εμείς στη Σερβία όμως δεν νιώσαμε τόσο τον πρώτο πόλεμο, όσο τους βομβαρδισμούς με την Αμερική. Μετά το χωριό μου πάντως, πήγα στις ακαδημίες της Ζέμουν».
Ήταν ένας τρόπος διαφυγής το ποδόσφαιρο;
«Ήταν μία ευχάριστη παρένθεση στον πόλεμο. Παίζαμε κάθε μέρα. Εκτός από τις ώρες που ήμουν στο σχολείο. Μόνο αυτό κάναμε, τίποτε άλλο».
Η Ελλάδα πως προέκυψε;
«Πρώτα είχα πάει στο Καζακστάν. Γύρισα στη Σερβία, ήμουν χωρίς ομάδα και ήρθε η πρόταση από τον ΠΑΣ. Μιλούσαμε έναν μήνα θυμάμαι. Δοκιμάστηκα σε κάποιες ομάδες, αλλά τελικά ήρθα στην Ελλάδα».
Ζεις το ελληνικό ποδόσφαιρο τέσσερα χρόνια. Παρακολουθείς όσα ακούγονται και λέγονται. Πως το βλέπεις γενικότερα ως προϊόν;
«Είναι λίγο περίεργο… Για να μην πω κάτι άλλο. Σίγουρα κάποια πράγματα πάνε προς το καλύτερο, όπως και κάποια άλλα χειροτερεύουν. Για μένα, η ποιότητα τω ομάδων πέφτει κάθε χρόνο. Ως πρωτάθλημα όμως είναι ωραίο, γιατί υπάρχουν ιστορικές ομάδες. Υπάρχουν ντέρμπι. Αυτό είναι ωραίο. Απλά μακάρι να υπάρχουν λιγότερες διακοπές στα πρωταθλήματα».
Υπάρχουν κοινά ανάμεσα στον Ελληνα και Σέρβο οπαδό;
«Εδώ οι Έλληνες να σου πω την αλήθεια, έχουν περισσότερο πάθος. Ειδικά εδώ στον Άρη. Στην Ελλάδα το ποδόσφαιρο, είναι τρόπος ζωής. Μπαίνεις σε ένα καφέ και παντού έχουν τηλεοράσεις και βλέπουν αγώνες. Όλα είναι γεμάτα και όλοι βλέπουν μπάλα. Από μικροί ασχολούνται με το ποδόσφαιρο. Για αυτό και έχουν και περισσότερο πάθος».
Άρης-ΠΑΟΚ ή Ερυθρός-Αστέρας-Παρτιζάν; Αν και το πρώτο δεν το έχεις ζήσει ως παίκτης.
«Έχω παίξει δύο ντέρμπι στη Σερβία με τον Ερυθρό Αστέρα. Θέλω να δω και ένα ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ. Να το ζήσω. Πιστεύω πάντως ότι θα είναι πιο ωραία εδώ».
Ως κάτοικος Ελλάδας τα τελευταία τέσσερα χρόνια, πως ζεις την οικονομική κρίση;
«Δεν ήμουν εδώ στα καλά χρόνια. Ήρθα το 2012 που ήταν ήδη δύσκολη η κατάσταση. Εμείς στη Σερβία έχουμε 30 χρόνια κρίση. Εσείς δεν μπορείτε να καταλάβετε τι έχουμε ζήσει εμείς εκεί. Ο κόσμος όμως εδώ, έχει συνηθίσει με πιο ωραία πράγματα. Τώρα η κατάσταση δυσκολεύει. Και αυτό φαίνεται και στα γήπεδα. Ελπίζω να αλλάξει κάτι».
Άρα αυτό που λες είναι ότι υπάρχουν και χειρότερα από την Ελλάδα…
«Και πολύ χειρότερα…»
Ο Μπράνα Ιλιτς έχει βγάλει λεφτά από το ποδόσφαιρο;
«Ο Μπράνα είναι μία χαρά με αυτά που έχει κάνει. Είμαι ευχαριστημένος με όσα έχω πετύχει. Σίγουρα θέλω να κάνω κι άλλα, για αυτό ήρθα και εδώ».
Μέχρι ποια ηλικία έχεις στόχο να παίζεις μπάλα;
«Οσο αντέχω, θα παίζω. Μετά τον Άρη, θα δω. Δεν ξέρω αν θα συνεχίσω στο ίδιο επίπεδο».
Θα ήθελες ενδεχομένως να κλείσεις την καριέρα σου σε μία μεγάλη ομάδα όπως ο Άρης;
«Το έχω σκεφτεί πολλές φορές και μπορεί να γίνει. Μπορεί να γυρίσω και στη Σερβία, για να παίξω μπάλα στο χωριό μου. Θέλω πάντως να παραμείνω στο ποδόσφαιρο. Είτε ως προπονητής είτε από άλλο πόστο».
Πιο πολύ φαντάζομαι σε… ψήνει ο ρόλος του προπονητή.
«Ναι, γιατί έχω ξεκινήσει για να πάρω και το δίπλωμα. Απλά σε κάποια φάση το σταμάτησα καθώς δεν προλάβαινα».
Η Σερβία πάντως βγάζει καλούς προπονητές. Όπως ο Μπάγεβιτς που έχει περάσει και από τον Άρη.
«Κοίτα, στη Σερβία μαθαίνεις ποδόσφαιρο. Τόσο ως προπονητής όσο και ως παίκτης».
Η ζωή στη Θεσσαλονίκη;
«Τέλεια! Εχει τα πάντα και η Σερβία είναι κοντά. Νιώθω πολύ καλά εδώ. Έχω αυτά που θέλω. Στην ομάδα είμαστε μία οικογένεια, εντός και εκτός γηπέδου».
Ελληνίδες οι Σέρβες;
«Όταν λέω ότι είμαι από Σερβία, μου λένε ότι έχουμε πολύ ωραίες γυναίκες. Και εδώ βέβαια είναι πολύ ωραίες, δεν μπορώ να πω».
Ελληνική η σερβική κουζίνα;
«Είναι περίπου ίδιες».
Αγαπημένο φαγητό;
«Κοτόπουλο με πατάτες φούρνου».
Το μήνυμα σου στον κόσμο;
«Κάθε φορά να είναι δίπλα μας και να έρχονται για να βοηθούν. Είναι δύσκολη η χρονιά. Μακάρι να συνεχίσουμε όλοι μαζί και να γυρίσουμε εκεί που πρέπει να είναι ο Άρης».
Τι θέλεις να φέρει το 2017 στον Άρη και σε σένα;
«Στον Άρη, την άνοδο. Εγώ θέλω να συνεχίσω με καλές εμφανίσεις, να είμαι υγιής και να βάζω γκολ. Αυτή είναι η δουλειά μου».
