Μπορώ να δικαιολογήσω, ως ένα βαθμό, να εκφράζεται θυμός σ' ένα οπαδικό φόρουμ.
Ιδιαίτερα μετά από μία εντός έδρας ήττα.
Κι εγώ τρελάθηκα με την εξέλιξη του αγώνα.
Όμως, είναι απλά απαράδεκτο να βγάζεις συμπεράσματα για την λειτουργία του ποδοσφαιρικού τμήματος, τον προπονητή και το τεχνικό τιμ, απλά και μόνο με γνώμονα το τελικό αποτέλεσμα.
Όταν η νίκη από την ισοπαλία ή την ήττα, απέχουν ...2 χαμένα τετ-α-τετ, είναι ορθό, πιστεύετε, να λέμε ότι δεν κάνει ο προπονητής ή ότι η ομάδα ήταν απλά κωλόφαρδη και δε δημιούργησε ή δε προσπάθησε;
Δε λέω ότι απαγορεύεται να βγάζουμε συμπεράσματα, ίσα ίσα. Αλλά λέω ότι είναι μαλακία, κατά την άποψή μου, να στεκόμαστε στο σκορ, για να κρίνουμε απόδοση παιχτών-προπονητή,
τη στιγμή μάλιστα που η ίδια τακτική, η ίδια προσέγγιση, η ίδια κατά τα 10/11 ομάδα κέρδισε πριν 6 μέρες το Λεβαδειακό.Εγώ εμπιστεύομαι αυτό που βλέπουν τα μάτια μου στο γήπεδο και προσπαθώ να είμαι όσο το δυνατόν λιγότερο υποκειμενικός.
Συνταγή που κερδίζει, δεν αλλάζει για το Χριστόπουλο. Και κατά την προσωπική μου άποψη, καλώς δεν άλλαξε.
Κράτησε ίδιο το δίδυμο στα στόπερ, για δύο λόγους. 1) Το καλό ματς των δύο με Λεβαδειακό, 2) Την απουσία Ντάσιου και την επιστροφή Μιχαήλ.
Ο Μιχαήλ δεν είναι αριστερό μπακ. Ποτέ δεν ήταν. Απλά επειδή είναι ηγετική φυσιογνωμία και ..."παλιός" για την ομάδα, πρέπει να παίζει. Και γιατί είναι ο πιο σταθερός μας παίχτης φέτος, εννοείται.
Απ' τη μέση και μπροστά, όλα ακριβώς ίδια, όπως με Λεβαδειακό.
Είδαμε πάλι πρέσινγκ στα 3/4, για μικρότερο χρονικό διάστημα σήμερα. Σχεδόν για ένα ημίχρονο.
Είδαμε λιγότερες προωθήσεις των μπακ μας κι αυτό γιατί οι αντίστοιχοι χαφ του Πανιωνίου έμεναν ψηλα και χρειαζόταν κάποιος να τους καλύψει σε περίπτωση λάθους. Και λόγω αυτού του δεδομένου, είχαμε και το ρήγμα στην άμυνά μας στο 42'.
Απ' το 1-1 και μετά χάσαμε τη ταυτότητά μας μέσα στο γήπεδο. Το πρέσινγκ σταμάτησε, υποχωρήσαμε λίγο, κάναμε αβίαστα λάθη και πουλήματα της μπάλας.
Έγραφα στη σελίδα 2 αυτού του τόπικ για τη δουλειά του Ελέ στην επιθετική τακτική των στημένων φάσεων.
Δυστυχώς, με κεφαλιά φάγαμε το γκολ απ' το Λαμπρόπουλο, για τον οποίο ήταν το 2ο, καθώς έχει βάλει άλλο ένα ακριβώς ίδιο.
Δυστυχώς επίσης, στο 45'+1', ο Πανιώνιος βγάζει μια τρομερή κομπίνα(παρόμοια μ' ένα γκολ που μας είχε βάλει ο Μήτρογλου στο άλλο τέρμα...), απ' την οποία προκύπτει και η δεύτερη καλύτερη φάση του αγώνα, μετά το χαμένο τετ-α-τετ του Γεωργίου.
Με τα λίγα, με τα πολλά, η μαλακία γίνεται, και σε μία στημένη φάση τρώμε και το δεύτερο, όπως το τρώμε(με ασίστ Κωστάκη).
Κι εκεί, στο 1-2, είναι που σκέφτεται ο προπονητής να βοηθήσει την ομάδα απ' το πάγκο.
Εσείς πως θα αντιδρούσατε, αν ήσασταν στη θέση του Χριστόπουλου και γυρνούσατε και βλέπατε: Νικλητσιώτη, Γιάκο, Τζάνη; (Αναφέρω αυτούς, γιατί αυτοί έπαιξαν).
Αυτά είναι τα εργαλεία μας, για να γυρίσουμε ένα ματς! Καταλάβετέ το! Χωνέψτε το και λογικευτείτε.Πάμε λίγο στα τετ-α-τετ. Γενικά το τετ-α-τετ είναι θέμα ψυχολογίας κατά περίπου 80%.
Αλλά όταν μιλάμε για τετ-α-τετ σαν του Γεωργίου, με τη μπάλα σταματημένη στη μικρή περιοχή και τον ΤΦ απλά να πιάνει χώρο, τότε είναι 200% ψυχολογία. Κι αν ένας επαγγελματίας ποδοσφαιριστής δε μπορεί να σημαδέψει μισό μέτρο αριστερά ή δεξιά, κανένας προπονητής δε μπορεί να τον βοηθήσει να το κάνει. Πόσω μάλλον στα 25-26 του.
Απλά είναι τα πράγματα. Τα μαζεύεις και λες "Κύριοι, εγώ δε μπορώ".
Πάμε και στου Ίλιτς. Στη φάση του γκολ στο 2', ο Ίλιτς κάνει τη μοναδική κίνηση που έχει στη φαρέτρα του. Πάει κατά μέτωπο προς τα αριστερά και κόβει απότομα με το δεξί προς τα μέσα. Ο ανεκδιήγητος ΤΦ του Πανιωνίου κάνει τη γνωστή έξοδο "βγαίνω και το μετανιώνω", χωρίς λόγο, και απλά ο Σέρβος πλασάρει σε κενό τέρμα. Σιγά τ' αυγά.
Στο χαμένο τετ-α-τετ(από μαγική ασίστ-διώξιμο-ψαλιδάκι Λίλα, που συμβαίνει μία φορά στα δέκα εκατομμύρια χρόνια) ο Ίλιτς είναι τραγικά αργός. Κι επειδή καταλαβαίνει ότι πάει να τον φτάσει ο στόπερ, ανοίγει τη μπάλα ένα κλικ δεξιά. Όσο ακριβώς χρειαζόταν για να "χάσει" την τέλεια οπτική της εστίας. Επειδή προφανώς, "τα παιξε" και στο σπριντ, δεν είχε το καθαρό μυαλό να πλασάρει και πήγε να σκοτώσει.
Τι κάθεσαι και μας λες τώρα, θα πείτε. Λεπτομέρειες. Όμως, αυτές οι λεπτομέρειες είναι που σε κάνουν καλό παίχτη, είτε είσαι αριστερό χαφ είτε σέντερ φορ. Ή τα κάνεις γκολ αυτά ή κάνεις ό,τι κι ο Γεωργίου.
Αναφορικά με το πέναλτυ. Για μένα είναι.
Η παράβαση γίνεται όταν ο Πάντος, μαρκάρει σαν ...Πάντος, με τα χέρια. Τραβάει τη φανέλα πεντακάθαρα.
Το αν ο Καπάνταης πέφτει σαν να τον χτυπάει τριφασικό ρεύμα στο χόρτο, είναι άλλη ιστορία.
Η παράβαση έγινε και καλώς δώθηκε.
Το ότι η διαιτησία ήταν απαράδεκτη, για μένα, είναι επίσης άλλο κεφάλαιο.
Ο Αμπαρκιολης στο δεύτερο ημίχρονο έχασε τη μπάλα. Σφύραγε πραγματικά ό,τι να ναι.
Χωρίς να μπω στη διαδικασία να πω αν μας ευνόησε ή μας αδίκησε, θα πω ότι απλά ήταν ακόμη μια κακή διαιτησία σε παιχνίδι μας.
Του Σάμαρη πιστεύω κι εγώ ότι του άξιζε δεύτερη κίτρινη.
Ατομικά όλοι, λίγο πολύ, κινήθηκαν σε μέτρια προς κακά επίπεδα.
Για τον Φεγκρούς δεν λέω τίποτα. Έτρεμε λες κι είχε πιει εφτά φραπέδες.
Μιχαήλ-Πάντος κράτησαν σχετικά καλά πίσω με εξαίρεση μία φάση και για τους 2. Για τον Πάντο το πέναλτι και για τον Μιχαήλ το κόρνερ που παραχωρεί στο Ντούνη(νομίζω) ενώ τον έχουν στριμωγμένο 2vs1 στη γωνία, απ'το οποίο προέρχεται και το γκολ.
Ο Οικονόμου ήταν ο καλύτερος της 4άδας πίσω και μπράβο του για το καθαρό μυαλό και τις σωστές τοποθετήσεις που είχε για δεύτερο συνεχόμενο ματς.
Ο Κολοβέτσιος πιο αθόρυβος, χωρίς ιδιαίτερα λάθη. Ελέγχονται και τα 2 τα στόπερ για το 1-2 πάντως.
Ο Λίλα στο 1ο ημίχρονο έβγαλε πολύ ενέργεια και βοήθησε. Στο δεύτερο απλά ήταν άφαντος.
Ο Τσουκαλάς, ελλείψει Ντε Βισέντι και παρουσίας Villa, έχει αναλάβει ένα ρόλο τύπου box-to-box μέσου.
Σε καμία περίπτωση δεν είναι τέτοιος παίχτης. Παραμένει επιρρεπής στα λάθη κι έκανε ένα ίδιο μ' αυτό που δώρισε το 2ο γκολ στον ΟΣΦΠ.
Για Γεωργίου ένα έχω να πω: Νιάου.
Ο Κοροβέσης με απογοήτευσε. Δεν μας έδειξε τίποτα απολύτως και γενικότερα είχε ένα πολύ κακό ματς.
Ρε Villa αγόρι μου, έχεις κάνει γαμώ τα πρεσαρίσματα. Ανάγκασες το μπακ να κάνει λάθος και πας και κάνεις προβολή με το κουλό; Είχες όλο το χώρο και το χρόνο, να κάνεις κοντρόλ, να τη φέρεις στο καλό πόδι(λέμε τώρα), να κάνεις ένα άνοιγμα μισό μέτρο δεξιά και να πλασάρεις στρωτά και χαλαρά σε κενή εστία. Πολλά ζητάμε, ε; Και στη φάση που καταλήγει στο τετ-α-τετ του Γεωργίου, πάλι έχεις κάνει μαλακία, που σουτάρεις και δεν είδες τη πάσα.
Ο Ίλιτς κάθε παιχνίδι που παίζει με ξενερώνει όλο και περισσότερο. Για το τετ-α-τετ τα είπαμε. Το ότι δε μπορεί να κάνει ένα κοντρόλ με τη μία όμως, είναι εξωφρενικό. Τα τελειώματά του, απ' όταν πέρασε αριστερά, απογοητευτικά.
Ας αφήσει λοιπόν, τον Παντελή Παντελίδη κι ας κοιτάξει να βάλει κάνα γκολ στο Σάββα Παντελίδη τη Κυριακή.
Απ' τις αλλαγές, ο Τζάνης σαν να μην υπήρχε, ο Νικλητσιώτης πολύ φλυαρία και απαράδεκτο τελείωμα στη φάση που έκανε, ενώ ο Γιάκος, αφου σας άρεσε εγώ ...νίπτω τας χείρας μου. Τι σας άρεσε όμως, δε κατάλαβα;
Περίμενα πιο συμπαγή αμυντικά την ομάδα του Ελέ. Ίσως ήταν λάθος η χρησιμοποίηση του Ανδράλα ως στόπερ.
Παρόλα αυτά στα άλλα πιστεύω, έπεσα μέσα. Έκπληξη η 1η συμμετοχή Σάμαρη.
Πάει αυτό το ματς. Ας το αφήσουμε πίσω μας κι ας κοιτάξουμε πως θα πάρουμε διπλό στο λογιστή μας τη Κυριακή!
Ψηφοφορία
