Αυτά τα δυό γαμημένα λεπτά από τα 90.
Αυτοί οι δυό γαμημένοι μήνες από τα 50 χρόνια.
Αυτές οι στιγμές που οι φλέβες πετάγονται έξω, που σταματάει ο χρόνος.
Αυτά τα δευτερόλεπτα που ανέφικτο δεν υπάρχει.
H μαγεία να ξέρεις ότι ο Ταύρος που ξυπνησε, τους πάει ζβάρα ολνούς, να ξέρεις ότι τη κεφαλιά ΟΠΩΣ και να έχει θα την πάρει, το μόνο ζητούμενο ποιά θα είναι η κατάληξή της.
Η απόλαυση να βλέπεις τον αντίπαλο χεσμένο γιατί γνωρίζει ότι δεν μπορεί να κάνει τίποτ' άλλο παρά με σκυμμένο κεφάλι να παρακαλάει την τύχη, ήδη και καθολικά ΥΠΟΤΑΓΜΕΝΟΣ.
Το ουρλιαχτό που είναι θριάμβου κι ας το νομίζουν απογοήτευσης.
Ο προπονητής να ουρλιάζει ΓΡΗΓΟΡΑ οι αντίπαλοι να ψελλίζουν ένα λεπτό μένει και 11 Ταύροι να μη μασάν από σπρωξίματα και να μένουν ΟΡΘΙΟΙ.
Γιατί ...ο δικός μας ΠΑΣ δεν χάνει ποτέ κι ας μην κερδίζει πάντα.
ζελες - ΠΑΣ 0-1Υ.Γ.1
Κόουτς και παίχτες της Ομάδας μας.
Καταλάβατε τι εννοούμε όταν φωνάζουμε ματώστε τη φανέλα;
Σ' αυτά τα δυό λεπτά το καταλάβατε;
Καταλάβατε ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΑΣ;
Για τους άλλους τους ψηλά ιστάμενους δεν τίθεται θέμα, ούτε κατάλαβαν ούτε πρόκειται ποτέ να καταλάβουν.
Υ.Γ.2
IMPOSSIBLE IS NOTHING
Υ.Γ.3
Φωτογραφίες και βίντεο από το κανάλι του Loupnikis στο YouTube
