Ο φετινός ΠΑΣ μας έχει κάνει ένα απαιτητικό κοινό, όπως λέει κι ο mike. Κι ας ήταν χτες η πρώτη φορά που βάζουμε πάνω από ένα γκολ εντός έδρας!
Μας έχει δώσει το δικαίωμα να λέμε "μπας και;" για τη 5η θέση, ακόμη κι αν μέσα μας ξέρουμε ότι δε βγαίνουν τα κουκιά λόγω ελλιπέστατου ρόστερ, για το οποίο έβγαλε παράπονο και ο προπονητής στη συνέντευξη τύπου(
"όλες οι ομάδες ενισχύθηκαν, εμείς δεν κάναμε μεταγραφές") και καλά έκανε.
Ένα αρνητικό που μπορεί να επισημανθεί είναι το πρώτο τέταρτο του ματς. Η ομάδα μας έχει συνηθίσει εντός έδρας, να κάνει εκρηκτικό πρώτο τέταρτο, με σορεία ευκαιριών! Πρόχειρα θυμάμαι: Πανιώνιο, ΠΑΟΚ, ΠΑΟ.
Χτες είχαμε μόνο ένα σουτ του Γεωργίου, πολλά λάθη, χαμένες κατοχές και καθόλου νεύρο.
Και ξέρετε γιατί;
Γιατί χτες αφήσαμε την ομάδα να παίζει μεταξύ συγγενών και φίλων. Το νεύρο και το τσαμπουκά, οι παίχτες τα έπαιρναν απ' το κόσμο. Χτες ποιος να τα δώσει; Ντροπή μας, ό,τι και να λέμε.
Ηταν καθοστικό το σημείο στο οποίο βάλαμε το γκολ.
Όσο περισσότερο καθυστερούσαμε, τόσο πιο πίσω θα κλείνονταν αυτοί και τόσο πιο πολύ θα φαινόταν η αδυναμία μας να διασπάσουμε κλειστές άμυνες. Ευτυχώς μας "ξύπνησε" λίγο ο Βοσκάκης με τις συστάσεις του για το που πρέπει να μπει η μπάλα, "νευρίασε" κι ο Ντε Βινσέντι, έκανε ένα καλό κόρνερ και γκολ.
Από κει και μετά όλα φαίνονται εύκολα. Είμαστε μέτρ του είδους να δίνουμε 5-10 μέτρα στο αντίπαλο, μετά το 1-0, και να εκμεταλευόμαστε τους κενούς χώρους με εξαιρετική κίνηση χωρίς τη μπάλα. Έτσι κάναμε και μ' ένα γκολ δουλεμένο όσο κανένα άλλο, κλειδώσαμε το ματς.
Απ' τους παίχτες, για μένα ξεχώρισε ο Λίλα με διαφορά απ' το δεύτερο. Ακόμα κι απ' το Ίλιτς με τα 2 γκολ και το Ντε Βινσέντι με τις 2 ασίστ. Ο Αλβανός Γκατούζο ήταν για standing ovation χθες. Για άλλη μια φορά. Με κεκτημένη ταχύτητα απ' το εξαιρετικό του γκολ στο "Ελ Πάσο", μάρκαρε και για τον κακό Τσουκαλά, κάλυπτε τον κάκιστο Μιχαήλ και αποτέλεσε ουκ ολίγες φορές τον έξτρα παίχτη στην επίθεση. Δεν έχω λόγια. Το MVP είναι λίγο. Όπως έχει πει κι ο Χριστόπουλος
"μακάρι να ΄χαμε άλλους 10 Λίλα!"...
Όσο για τον Ίλιτς, το χθεσινό είναι χαρακτηριστικό παιχνίδι για να δουν κι οι τυφλοί τι μπορεί και τι δε μπορεί να κάνει.
Είναι φανερό ότι δε μπορεί να παίξει στη περιοχή, να ανοίξει χώρους από κει και να διασπάσει η ομάδα τις άμυνες με αυτόν στο "9".
Αντίθετα, είναι εξαιρετικός στις κινήσεις του εκτός περιοχής, να βοηθάει την ομάδα στην ανάπτυξη, ενώ ως φύσει εξτρέμ, βγαίνει πολύ ωραία στη κόντρα και με τη ταχύτητά του αποκτά προβάδισμα.
Η κεφαλιά που έχασε, όχι απλά δε χάνεται, αλλά θέλει πολύ προσπάθεια για να μη τη βάλεις μέσα. Έπρεπε να το βάλει. Ασυγχώρητο. Ούτε τα 2 γκολ δεν τον "ξεπλένουν" γι' αυτό.
Ντε Βινσέντι. Χωρίς να πει κανείς ότι έκανε τρομερό παιχνίδι, κατάφερε να μοιράσει δύο ασίστ και να κλειδώσει το ματς.
Θεωρώ ότι είμαστε τυχεροί που τον έχουμε έστω και για λίγους ακόμα μήνες κοντά μας.
Να 'ναι καλά κι ας λέει στις συνεντεύξεις που θα δίνει σε λίγα χρόνια στο "ΦΩΣ" ότι
"μου άρεσε στα Γιάννενα κι έμενα σ' ένα μικρό χωριό, την Ανατολή".
Αν ο Γεωργίου καταφέρει και βάλει περισσότερη ουσία στο παιχνίδι του, τότε θα ολοκληρωθεί σαν ένα καλό εργαλείο.
Σε καμία περίπτωση δεν έχει τα προσόντα να γίνει ηγέτης, όμως είναι ένας ρολίστας που ο κάθε προπονητής Σούπερ-Λιγκ θα 'θελε να 'χει. Χτες προσπάθησε πολύ. Και ήταν καλός.
Αυτοί που δε μ' άρεσαν(με σειρά, απ' το χειρότερο): Κοροβέσης, Τζημόπουλος, Μιχαήλ, Τσουκαλάς.
Πολύ κακό παιχνίδι κι απ' τους 4.
Ο Κοροβέσης, μετά το γκολ στο Πλατανιά, δεν έχει σταυρώσει εμφάνιση για εμφάνιση. Δεν θέλω να πιστεύω ότι θα παραμείνει στάσιμος, αλλά όσο συνεχίζει χωρίς να βελτιώνεται, δεν έχει κανένα απολύτως μέλλον.
Ο Τζημόπουλος έχει και μειονεκτήματα(ταχύτητα) έχει και πλεονεκτήματα(εμπειρία) σαν παίχτης, όμως σαν στόπερ δε νομίζω ότι μπορεί να βοηθήσει περισσότερο απ' τον Οικονόμου φέτος. Ειδικά με εμφανίσεις σαν τη χθεσινή.
Ο Μιχαήλ δικαιούται ένα κακό παιχνίδι. Έχει βοηθήσει τα μέγιστα, σε μια θέση που παίζει χωρίς αντίπαλο! Μακάρι να 'ναι τέτοια τα κακά του παιχνίδια και να μη στοιχίζουν σε βαθμούς.
Ο Τσουκαλάς ήταν αρκετά κακός χθες. Έχω την εντύπωση ότι στο 4-1-4-1 στα τέλη του πρώτου ημιχρόνου του έλειπαν ανάσες. Δεν είχε καθαρό μυαλό, με αποτέλεσμα να μη βοηθάει ούτε ανασταλτικά, αλλά και επιθετικά να κάνει πολλές άστοχες πάσες. Είναι πολλά τα παιχνίδια κι είναι μόνος του. Στο τέλος έπαιξε και 10άρι. Χωρίς ανάσα.
Πάμε στη Λιβαδειά τώρα, για ένα ματς μέσα στις αγωνιστικές μας δυνατότητες.
Ο Βασιλείου συμπλήρωσε κάρτες προχτές. Ελπίζω να τον δηλώσει μ' εμάς.
Πάμε για τη νίκη, αλλά δε μας χαλάει καθόλου το Χ... Και σ' ένα πιο προχωρημένο σενάριο ισοβαθμιών, ούτε η ήττα με 1-0!
Ψηφοφορία
