Πίκρα ανείπωτη κ απογοήτευση...
1984,1987,1991,1997,2001,2003,2004,2005,2008,2010,2013.
Είτε στερώντας μας το δικαίωμα στην αποφυγή του μοιραίου,
είτε ακυρώνοντας το δικαίωμα στο να γευτούμε αυτό που κερδίσαμε,
σε κάθε περίπτωση τα συναισθήματα είναι τόσο αρνητικά
που δημιουργούν ένα κοκτέιλ απογοήτευσης στην ψυχή του κάθε ΠΑΣολέ.
Το 2013 είναι κάτι τελείως διαφορετικό σε όσα ζήσαμε ως τώρα.
Ήταν η πραγματοποίηση όχι του ονείρου, αλλά του αυτονόητου για μας.
Ο ΠΑΣ γεννήθηκε για να πρωταγωνιστεί για να είναι 1ος...
Έτσι βιώνει ένας ΠΑΣολές τη σχέση του με την ομάδα.
Δεν θα βρεις ΠΑΣολέ που να παραδεχτεί ότι νιώθει ολοκληρωμένος
επειδή σώθηκε ή επειδή ανέβηκε κατηγορία κλπ
αυτά είναι τα αυτονόητα.
Ο χβ ήρθε στον ΠΑΣ θεωρώντας πως έχοντας την ομάδα στην Α’ κατηγορία
έπιασε το ταβάνι κ τέρμα... προφανώς δεν υπολόγιζε ότι ο κόσμος του ΠΑΣ είναι "τρελός".
Το 2008 θα σκεφτόταν ότι έχοντας την ομάδα απλά στη superleague θα είναι λαϊκός ήρωας,
το γήπεδο θα είναι φίσκα ο κόσμος θα τον αποθεώνει
κ οι τραπεζικοί λογαριασμοί του θα έχουν συνεχείς εισροές.
Δυστυχώς στο μυαλό του ο ΠΑΣ ήταν κ είναι μια ομάδα της συνομοταξίας
των ηλυσιακού, λεβαδειακού, βέροιας,πανθρακικού,κέρκυρας κλπ
κ εκεί είναι το νόημα σε όσα ζούμε.
Δυστυχώς για μας τους «τρελούς» η συνύπαρξή μας(με χβ) θα μας δίνει ατέλειωτο πόνο κ πίκρα.
Κ φθάσαμε στην αποπομπή από τις Ευρωπαϊκές διοργανώσεις
με τους οπαδούς να γεύονται το δηλητήριο της αγωνίας κ του άγχους,
εφαρμόζοντάς τους την πρακτική του μιθριδατισμού.
Ποτίστηκε ο κόσμος πίκρα λίγο λίγο όλο αυτό το διάστημα κ με πολλούς εχθρούς να μας πολεμούν.
Εχθροί υπάρχουν κ έπαιξαν κ αυτοί το ρόλο τους.
Αν με λίγα λόγια έγραφα τι έφταιξε θα έλεγα:
Έλλειψη σωστής διαχείρισης κ οράματος σε ένα εχθρικό περιβάλλον, χωρίς καπετάνιο κ χωρίς πλήρωμα. Δεν βλέπω ν αλλάζουν πολλά πράγματα, το να περιμένουμε το cas είναι σαν να περιμένεις να γυρίσει η γκόμενα…
γενικώς δεν βλέπω ν αλλάζουν τα πράγματα…
Πολύ γρήγορα θα μιλάμε για τον ΠΑΣ της επόμενης χρονιάς, το νέο πρωτάθλημα, τα νέα δεδομένα κλπ κλπ
κ η πίκρα θα σχηματίσει άλλη μια σκιά στην καρδιά μας.
Βγήκα 5ος, έπαιξα Play off, βγήκα Ευρώπη κ στην τελική είμαι χάλια
τι να πεις ρε πστμ
Τίποτα άλλο...καλή επιτυχία στους άλλους τομείς της ζωής σας γιατί πάντα υπάρχουν προτεραιότητες
κ καλό κουράγιο σε όλους όσους έχουν την "αρρώστια" με τον ΠΑΣ.