15 παλήκαροι κι ένας μάγγας προπονητής, καταφέρανε τ' αδιανόητο.
Ενας πρόεδρος και κάπου τόσες βδέλες δεν κατάφεραν τ' αυτονόητα
Ξέρετε κάτι σαπρόφυτα;
Δεν θα καταφέρετε ποτέ να κάνετε, όλους αυτούς που κλαίγανε όταν ο Ίλιτς σφράγιζε τα διαβατήρια,
να γελάσουν με την παταγώδη σας αποτυχία, ίσως τους μόνους που δεν πόνεσε, εσείς να είστε, εσείς και τα μικροσυμφεροντάκια σας όπου έχετε γατζωθεί, ρίχνοντας άγκυρα στο καράβι της ομάδας μας, αντί να τ' αφήνετε να αρμενίζει.
Γιατί όλοι οι υπόλοιποι κι αυτοί που καταφέρατε μετά από δύσκολη ομολογουμένως προσπάθεια να διώξετε από το σπίτι τους,
είναι ΠΑΣ
για πράγματα μακρινά, που είδαν κάποτε σ' ένα αβέβαιο όνειρο.
Πράγματα που σκατόψυχοι, ποτέ δε θα καταφέρουν να δούν.
Γιατί όλοι αυτοί κλαίνε κι όχι από χαρά αυτή τη φορά.
Κα να 'χετε το νου σας, γιατί αυτά τα δάκρια είναι επικίνδυνα.
Και να γνωρίζετε και κάτι άλλο πιο απλό.
Δεν θα πεθάνουμε ποτέ κουφάλες νεκρθάφτες.
Γιατί τα όνειρα δεν έχουν ημερομηνία λήξης, όπως εσείς.
Γιάννη, Κώστα, Γιάννη, Λεωνίδα
Μπράνα, Τόμας, Καρίμ, Άντι, Φώτη, Νίκο, Μάριε, Τάσο, Αλέξη, Σταύρο, Δημήτρη, Θέμη, Μπάμπη, Ευριπίδη, Γιώργο, Νίκο, Θόδωρε, Εμιλιάνο, Πολ, Μιχάλη, Γιάννη,Σίμο, Γιώργο, Χάρη, ΚώσταΕίστε οι Ευρωπαίοι μας για πάντα.
Σας ευχαριστούμε.
Topick Over and Locked.
ρε κουφάλες
