Θμάμαι (κι άλλα θμάμαι αλλά τα ξέχασα τώρα)

[ΛΟΚΟ]

Θμάμαι το Αιγάλεω και τς δυο ξανθούς Θεούς που μας πήγανε ταξίδια εμένα και το Τζιμάκο εκειό το πρωινό...
Θμάμαι το καρυδότσουφλο π κνιότανε σα μανεκέν και μας πήγαινε στη Σαλαμίνα να δούμε τον καινούργιο αυτόνα με το μστάκι, είναι κι Έλληνας αυτος έλεγε ο Σωτήρης, γνήσιος.
Και τα σκώτια μας βγήκαν και χάσαμαν. Κι από τη σκασίλα μ δε μ άρεσε κιόλας ο Μεγιστος των Μεγάλων ο πιο Παγουράς απ' όλους ο Λόκο.

Θμάμαι εκειό το έρμο το φροντιστήργιο, όποτε έπαιζε ο ΠΑΣ στα πέριξ, τπτ Πάτρες τπτ Κόρινθους) όλο εκδρομές εκπαιδευτικές είχε και καλά.
Μα τι σόι εκδρομή καν ένα φροντιστήργιο μόλεγε ο Κώτσιος.
Ε τι ψάχνς τώρα κι εσύ ρε πατέρα...
Ήξερε ο ΚώτσιοΤούμπας κι ας έκανε το χαζό, ήξερε.
Κι όταν γυρνούσα χαρούμενος ήξερε ότι καλό αποτέλεσμα είχαμαν πάρει ...στην εκδρομή.
Όταν γύρναγα σκασμένος, μόλεγε αφού δε σ αρέει η εκδρομή τι ΠΑΣ? Και χαμογέλαε συνωμοτικά.

Ρε Λενιώ (ψιθυριστά) τι έχει ο μικρός, σα να κλαίει...
Τσεκ η Λενιώ, ο μικρός είχε ακούσει κι παρίστανε το κινέζο.
Καλά τον βλέπω...
Μπαίνει ο Κώστας στο δωμάτιο...
Πόσο πήγε ο ΠΑΣ;
Και πως λές χάσαμε απ' το γαύρο χωρίς να σε πάρουν τα ζουμιά πάλι;
Ελα ρε έχουν καλή ομάδα παίζαμε και έξω...
Ναι αλλά ρε πατέρα κύπελλο είναι κι ήταν άδικο που χάσαμε...
Γέλιο σκούντηγμα στο κεφάλι ...Αι ρε θα τς πάρουμε του χρόνου, κλαις κοτζαμάν άντρας...
Κι ήταν τα πρώτα δάκρυα.
Κοτζαμάν σπόρος ήμνανε αλλά ας μη το κάνουμε θέμα, θα 'χει να λέει ο ΝτιςΠλιν.
Κι ήρθαν κι άλλα κι άλλα κι ήρθαν κι άλλα όταν όντως έγινα κοτζαμάν άντρας.
Κι όλο τη ΜΙΑ χαρά περίμενα και ξεχνιόταν όλα τα πριν τ άσχημα.
Και μόνο νίκες μέναν στο μυαλό κι όλο τέτοια παραμύθια έλεγα στς μικρούς, σ΄όλους τς μικρούς.
Σα να χανόταν τ' άλλα τ' άσχημα, σα να μην υπήρχανε.
Σαν χθες είχα το Λόκο (τον ένα και μοναδικό) ζντ πλάτη και κάναμαν το γύρο του θριάμβου μέσα στα μούτρα τους στη Λεωφόρο.
Σαν ψες ήτανε π μπήκα την επόμενη στη τάξη και σκώθκαν όλοι και χειροκρόταγαν (σα τα τηλέφωνα στο συνομήλικο blue knight τώρα ένα πράμα)
Και ξέτε κάτι ρε; Ακόμη κι όταν βρισκομάστενε οι παλιοί, τα μεγαλεία μας ανασκαλεύουμε, όχι τις νίλες.
Ημάστενε περήφανοι για το τόπο μας κι ο ΠΑΣ είναι ο τόπος μας.
Αν μπορούσαμε μαναχά τα καλά τς ιστορίας θα κρατούσαμε.

Τι σκασίλα είχα τραβήξει στς νέους Πόρους από τα φιλικά παρηγοριάς χτυπήματα στη πλάτη των ντόπιων ...Ελα θα ξαναφτιάξετε ομάδα, έχετε ιστορία εσείς.
Χίλιες φορές να μ' έβριζαν.
Θμάμαι στα πέτρινα χρόνια, πααίνω στην Αθήνα, που όμως έχω ξεχάσει ντιπ... Αγοράζω όλως περιέργως σιτήριο για το σωστό πέταλο.
Μπαίνω κι ήμουν ο πρώτος. Ε κομάτι μυστήριο ε; Με ξέρετε κάποιοι...
Έλα π δεν ήμουν ο πρώτος μαναχά, ήμουν κι ο τελευταίος. Σ' ένα πέταλο. Σκατά σ' όσους μ' έκαναν να μην ανταμώσω φίλους εκειό τ' απόγευμα, φέρνοντας τν ομάδα μας σε τέτοιο χάλι.
Γιατί όπως καλά ξέρετε, όσο μετράει το παιχνίδι, τόσο μετράει το πριν και το μετά σ' εμάς, από πάντα.
Και μέσα στο παιχνίδι ο καθένας μόνος κι όλοι μαζι είμαστε. Πριν και μετά όμως, είμαστε ή θα έπρεπε πάλι να γίνουμε μαζί.
Ένας Μανέσκι ένας Μουφ δε μπορεσαν να ξυπνήσουν το γίγαντα, το παραμύθι της ζωής μας... Το κρατούσαν όμως ζωντανό για μας τς παλιούς και γαργαλούσαν τη περιέργεια των μικρών.

Τι χαρά ρε φίλε όταν πατούσαμε τον γαύρο, όταν ξεσκίζαμε το βάζελο... Και μ λέτε ν ασχοληθώ με γιωνικούς και κορυδαλούς μετά;
Τι κλάμα ρε φίλε στο μπαράζ και να το παίζω κι ωραίος, γιατί ο μικρός (αυτος π φοράει πράσινο σκουφάκι ντε κατά τον ανιδιοτελή παπαρολόγο) ήταν στα πρόθυρα τς ηλιασης και τα μάγλα του ήταν που ήταν κόκκινα, είχαν γεν σα πατζάρια.
Που νάξερα τότε ότι 16 χρόνια αργότερα θα κλαίγαμαν αγκαλιά στη Ρόδο, εκεί ντε που οι οχτροί πήγανε με κότερο υπερτροφοδοτούμενο.
Τι χαρά ρε φίλε όταν ο Ίλιτς το κάρφωσε. Τι κεραυνός ήτανε αυτός! Παίζει να ήτανε ο μεγαλύτερης διάρκειας κεραυνός τς ιστορίας. Μισή ώρα και έκανε η κουφάλα να παει μέσα.
Πόσες ώρες κουβέντας ...Ρε νούμερο την διαλύουν τν ομάδα δε το γλιέπς. Γκιγκάνι και τ αρχ@##$ μ τα δυοοο.

Ομάδα τς πατρίδας μου, σ ευχαριστώ για τα δάκρυα που μου έχεις δώσει, είναι ευλογία τα δάκρυα ρε

Α ρε Κώτσιο να τώρα θα πίναμαν μαζί εκειό το έρμο το ούζο που τόσες φορές μ ζήταες να κάτσουμε να τσακίσουμε παρέα.
Τι σκατά βιάστηκες ε; Θα το πίναμε παρέα σου λέω.

Υ.Γ.
Δε μας χρωστάει τπτ η ομάδα για τα τσιμέντα, τα χωριά και τς κωμοπόλεις που έχουμε γυρίσει.
Γουστάραμε και πηγαίναμαν.
Της χρωστάμε.
Κι εμείς οι ξενιτεμένοι της χρωστάμε κάτι π δε μπορούν να νιώσουν οι υπόλοιποι.
Τς χρωστάμε ...τα Γιάννενα

[Filosofos]

Αφου έγραψε ποστ κι ο Berry μετά απο αιώνες...

Κυριακή μεσημέρι ναυτάκια καφές τάβλι πριν καμιά δεκαριά χρόνια.

[...]
Berry: Κάπου παίζουμε τώρα...
Εγώ: ??
Berry: Παίζει ο ΠΑΣ σήμερα.
Eγώ: A ναι... Ποσειδώνας Νέων Πόρων;;; (τέρμα καμμένο παιχνίδι)
Berry: Πήγε κόσμος;
Εγώ: Που ξέρω...
Berry: Πώς θα μάθουμε πόσο είναι; (εποχή προ σμάρτφον, γουάι-φάι κλπ)
Εγώ: A μπορεί να πήγε ο Λόκος. Κάπου εκεί κοντά πρέπει να είναι οι Νέοι Πόροι. Κάτσε να τον πάρω.

Ισως να μην ήταν οι Νέοι Πόροι, αλλα μια άλλη ομάδα από την Κατερίνη (όχι όμως Πιερικός).
Ηταν σίγουρα από τα πιο άκυρα παιχνίδια και ήμασταν σε χάλια αγωνιστική κατάσταση.
Είχα ξεχάσει καν οτι παίζουμε δηλαδή.
Παίρνω τηλ, το σηκώνει κι ακούγόταν από τους 30 ηρωικούς το επικό σύνθημα ΓΙΑΝΝΕΝΑΡΑ ΤΣΑΜΠΙΟΝΣ ΛΙΓΚ ΤΣΑΜΠΙΟΝΣ ΛΙΓΚ ΤΣΑΜΠΙΟΝΣ ΛΙΓΚ.
Τέζα.   

[ΛΟΚΟ]

Είχαμαν ραντεβού με τον Stu (τον θμάσαι Kobila?) και τον αδερφό τ ζν εθνική. Περνάμε απέναντι και πάμε να εντοπίσουμε το γήπεδο.
Στη μέση του πουθενά βλέπουμε ένα τύπο να προχωράει μαναχός τ.
Σα γνωστός μας φάνκε.
Και ήταν.
Λαχανόπτας!!!
Καπ τον είχε παρατήσει το πούλμαν κι έψαχνε.
Τον παίρνουμε στ' αμάξι.
"Τι κάνεις γιατρέ μου?"
Τούχα πει στη Ρόδο να μην ανησυχεί για το χέρι που τούχαν σπάσει τα πρεζόνια, θα γιάνει γρήγορα και τούμνε ότι είμαι γιατρός.
Λαχανόπτας ...ΠΑΣολές.-
Πήγαμαν για τσίπρα Πλαταμώνα, έβγαλε το ταπεράκι του κι έφαγε, οργανωμένος!
Φωνάζαμαν για Τσάμπιονς Λιγκ, γιατί και τοπικό να παίξουμε cl ονειρεύομαστε.

Απ τα τσίπρα και η φωτό. Εσύ διπλανέ πούθε είχες σκάσει?

Οι ποδοσφαιριστές είχαν έρθει με τ αμάξια τους, η ομάδα έπνεε τα λοίσθια.

[deceiver]

Α ρε παλιοπιτσιρίκο, πόσα ακόμα βράδια θα μείνουμε αύπνοι...

Δεν ξέρω αν πρέπει να ανυσηχώ, αλλά συμφωνώ απολύτως με την ιδέα (-ανάγκη) σου για το τόπικ αυτό.

Πρέπει να θυμηθούμε, πρέπει να συγκινηθούμε, πρέπει να φορτιστούμε, πρέπει να μείνουμε άυπνοι, πρέπει να βουρκώσουμε αναμεταξύ μας (και ορισμένοι παρέα με τον Νικοτσόλ'), πρέπει να θυμηθούμε αυτούς που έπαψε να τους νοιάζει, πρέπει να θυμηθούμε αυτούς που προσπαθούν να κόψουν πέρα κ δεν μπορούν.

Είμαστε υποχρεωμένοι να βρούμε αυτά που μέσα από την καψούρα που δυνάμωνε στις δυσκολίες μας έκαναν παρέα και οικογένεια με ανθρώπους που δεν έχουμε γνωρίσει ποτέ από κοντά.
Είμαστε υποχρεωμένοι να τιμήσουμε την ιστορία του ΠΑΣ και τις προσωπικές μας ιστορίες γύρω από αυτόν.
Είμαστε υποχρεωμένοι να θυμηθούμε και να σκεφτούμε έντονα όλους όσους δεν πρόλαβαν να το ζήσουν. Μόνο σε αυτούς μπορεί να είναι αφιερωμένη αυτή η επιτυχία.


Πρέπει να τα κάνουμε όλα αυτά αυτές τις μέρες και μετά να μηδενίσουμε πνευματικά και όχι μόνο.
Να μηδενίσουμε τις παραδόσεις, να μηδενίσουμε τα γούρια, να μηδενίσουμε ακόμα και τις έχθρες ή "έχθρες" μεταξύ μας.

Να γυρίσουμε σελίδα, όχι για να ξεχάσουμε όσα (καλα και κακα) μας έφεραν ως εδώ, αλλά για να πάμε μπροστά.
Έδωσε άλλωστε εντολή ο Chiche. OYTE ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ από εδώ και πέρα.

Ο ΠΑΣ και εμείς, οφείλουμε να χρησιμοποιήσουμε αυτή την επιτυχία, αυτή τη στιγμή της υπέρτατης μέθεξης ως εφαλτήριο αλλαγής πλεύσης. Πρέπει να μεγαλώσουμε και να "αναγκάσουμε" τον ΠΑΣ να μεγαλώσει μαζί μας.


Πρώτα να τα θυμηθούμε όλα, να τα τακτοποιήσουμε, να αναγνωρίσουμε και τα λάθη μας, να τα αρχειοθετήσουμε και να συνεχίσουμε.


Προχθές που σε πήρα τηλέφωνο παλιοπιτσιρίκο να σου διαβάσω αυτό που έγραψε ο Μοντέζ και είμασταν τραλαλα τραλαλο και ελάχιστα συγκινημένοι (προς καθόλου δλδ..) όταν κλείσαμε μου ήρθαν όλα.
Θυμήθηκα τη στιγμή που ένοιωσα την ανάγκη, μετά από χρόνια παρακολούθησης, να γράψω το πρώτο μου ποστ εδω μέσα, το 2004, μετά το μπαράζ του Πύργου, με τα μάτια μπούνα και τότε.
Θυμήθηκα που μου είπε ένας κοινός μας φίλος να βρώ εναν νεαρό (μουχαχαχα) στη Λαμία να του δώσω μια μπλούζα για έναν υπερμάξουμο φαντασματάκο.
Θυμήθηκα μια πασχαλιά στη Δράμα, όταν η μικρή σου ήταν μικρή ακόμα.
Θυμήθηκα ιστορίες, θυμήθηκα τριάρια, "τσακωμούς", στεναχώριες, θυμήθηκα παλτά, θυμήθηκα έπη του Άγιαξ. Δεν χρειάζεται να γράψω άλλα. Έγραψα για 'σένα επειδή εσύ μου θύμησες κ τα υπόλοιπα χθες βράδυ μ αυτό το τόπικ.

Στο τέλος θυμήθηκα μια από τις πιο μεγάλες στιγμές που έζησα την Κυριακή.
Εναν φίλο μας, Άντρα με κεφαλαίο, που τον συνάντησα μέσα στο χορτάρι, με το γιο του (κοτζαμ αντράκι κι αυτός), μετά το τέλος του αγώνα.
ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ θέαμα ένας πατέρας να βουρκώνει μπροστά στο γιο του.   
 
Θυμηθείτε, καταγράψτε, αρχειοθετήστε, προχωρήστε.

ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ

[Pas74]

Θα ήταν τέλος του 79 σε ματς με τον Ηρακλή με βροχή όταν ο συγχωρεμένος ο πατέρας μου με πήρε στη παλιά σκεπαστή να δω τον ΠΑΣ...Εγώ με ένα μπουκαλάκι απο SINALCO έπαιζα μπάλα στο τελευταίο σκαλοπάτι..Θυμάμαι κόσμο πολύ και πολύ μπλε.Ακολούθησαν πολλές τέτοιες Κυριακές και μετά πάντα βόλτα απο την πλατεία από τον εκεί σύνδεσμο...'Αλλες φορές με χαρά και τις πιο πολλές ο πατέρας στεναχωρημένος(είχε χάσει η ομάδα μας).Ακολούθησαν χρόνια στην"επτά" εκεί κάτω απο το ρολόι...Παιχνίδι με ολυμπιακό στο χιόνι εγώ στο πέταλο κι ο πατέρας στη σκεπαστη...Θυμάμαι ακόμα τον ξεσηκωμό για το μπαράζ στη Λάρισα.Αδεια η πλατεία πάργης...(Αχ βρε πατέρα δεν με πήρες μαζί σου τότε...).Μετά άγχος απο την Τρίτη να προλάβω να πάρω εισητήριο φθηνό...50δρχ το μαθητικό...Κάθε σάββατο ραδιοφωνάκι για να ακούσουμε την μοναδική εκπομπή με νέα της ομάδας μας με τον Ζαβογιάννη αν δεν κάνω λάθος..Μετά Μουφ,Μπελά,κλπ.Σε άφησα για λίγο πέταλο αλλά δικαιολογημένα εξαιτίας  σπουδών.Επέστρεψα και βρέθηκα στη μεγάλη κερκίδα.Άλλα κόλπα...Που ήταν εκείνα τα ωραία χρόνια στο πέταλο άραγε;Μπαράζ στη Φιλαδέλφια χαρά και συγκίνηση.Ακόμα έχω απορία ποιος ήταν εκείνος ο Πασολές που αγκαλιαστήκαμε σφιχτά στο γκολ του Κορμαρή...
Πολλλά θέλω να γράψω αλλά τα άλλα τα κρατάω για μένα...
Σε ευχαριστώ πατέρα που με πήρες τότε να παίξω μπάλα με το μπουκαλάκι...
Είμαι σίγουρος πως κι εσύ χαίρεσαι από εκεί πάνω.
Θα δω το Αθλητικό ραντεβου,στο ηρτ  ειναι τώρα όχι στο TV E,και θα σου πω νέα....

[αντι-ΟΦΗ]

ρε δε θα ησυχάσουμε καθόλου ...

9 Μαΐου 2003 22:00-23:00 μπαρ Σκάλα Ιωάννινα.
πρωταγωνιστές αντι-ΟΦΗ , Berry , Filosofos guest star ΛΟΚΟ

αντι-ΟΦΗ : ρε μαλάκες τι θα κάνουμε τελικά , θα πάμε στα Λιόσια ? (Ακρατητος-ΠΑΣ 3-0)
Filosofos  : αν έρθει ο Berry πάμε !
αντι-ΟΦΗ : λεγε ρε θα έρθεις ?
Berry        : ξέρω γω μπα ... άστο καλύτερα που να τρέχουμε ... βαριέμαι..
αντι-ΟΦΗ : αι στα σκατά ρε , γελοίε , μια ζωή ο ίδιος , μας έχεις σπάσει τ αρχ@##$ ...  (αντι-ΟΦΗ εκτός εαυτού )
Filosofos   : (έχει γαμηθεί στα γελια !)
αντι-ΟΦΗ  : βαριέμαι , τι βαριέσαι θα πάμε από Σάββατο και Κυριακή γυρνάμε ... 5 ώρες δρόμος είναι γαμώ τη πουτάνα μου !

με τα πολλά πείθεται ο Berry και αποχωρούν όλοι για τα σπίτια , εκεί κάνει τηλεφωνική παρέμβαση ο ΛΟΚΟ

ΛΟΚΟ        : τι θα κάνετε ρε μαλάκες θα κατεβείτε Αθήνα ?
αντι-ΟΦΗ  : ναι κανονίσαμε , με Filosofo και Berry
ΛΟΚΟ        : δε περνάτε να πάρετε κι εμένα (από Λάρισα!!!!! ) στο δρόμο σας είμαι !!!
αντι-ΟΦΗ  : ΟΚ (χωρίς πολλά πολλά , έτσι δεν είναι Θέμη ?)

κατευθείαν τηλέφωνο στο Filosofo

αντι-ΟΦΗ  :Πανο με πήρε ο παλιόγερος και συνεννοηθήκαμε να τον πάρουμε απ τη Λάρισα
Filosofos   :ε και δεν περνάμε ...
αντι-ΟΦΗ  :να περάσουμε αλλά πως το λέμε στο Berry
Filosofos   : γάμησε τον το μαλάκα , θα του το πούμε στο δρόμο
αντι-ΟΦΗ  : ΟΚ

Σάββατο πρωί το αυτοκίνητο κατευθύνεται προς το πέραμα

Berry         : καλά που πάμε από δω ?
αντι-ΟΦΗ  : είπαμε να πιούμε ένα καφέ στο γραμματόσημο !!
Berry         : πάτε καλά
αντι-ΟΦΗ  :μια χαρά πάμε , δε θα μας σπάσεις τα νεύρα σήμερα , μεγάλη δλεια , ένα καφέ θα πιούμε και θα φύγουμε
Filosofos   : (έχει γαμηθεί στα γελια !)
Berry         : ε ρε τι ήθελα κι ερχόμουν ...

Περάσαμε και το γραμματόσημο , περάσαμε και τον κορυδαλλό , περάσαμε  και την τρυγόνα , Καλαμπάκα , Τρίκαλα και πήραμε το γεροΛΟΚΟ απ τη Λάρισα αγκαλιά μ ένα μπουκάλι τσιπρο ! Το Σάββατο βράδυ είχαμε ραντεβού όλοι οι Πασολέδες στα Εξάρχεια , Δούρειος Ίππος νομίζω λέγονταν το μαγαζί , μου χει μείνει όμως χαραγμένο στο μυαλό αυτό το ταξίδι γιατί ήταν η αιτία να γνωρίσω από κοντά τον FTLA , τον θυμάμαι περικυκλωμένο απ τα καραφάκια και θολωμένο απ τα ντουμάνια... 

το φετινό τρελό ταξίδι του ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΕΝΑ προς το όνειρο εξαιρετικά αφιερωμένο σε όσους δεν είναι κοντά μας και δεν πρόλαβαν .................... 

για όσα περάσαμε κι όσα θα ζήσουμε

ΥΓ θα γράψω και κάτι άλλο δημόσια , συχαίνομαι το nickname που έχω θεωρώ ότι είναι το χειρότερο , όμως το μπαράζ της Ρόδου και όσα έζησα ήταν ο λόγος που έγινα μέλος του pas.gr , o Χριστόπουλος οι 11 διάβολοι και ο deceiver με κάνανε να επιστρέψω ενεργά  στο forum μετά από μια διακοπή 4 ετών !!!   

[Berry]

χαχαχαχα....υπερβολές  8)

(πάντως το τσίπρο του Λόκο ήταν πολύ καλό!)

Καλά ορέ El, την ημερομηνία που στο καλό την θυμάσαι;;;

Σε λίγο θα γράψεις και για το ηρωικό Τσοτύλι 

[ΛΟΚΟ]

Και Στον Δούρειο Ίππο περισσότερος κόσμος απ' ότι στα εντός διάφορων συνοικιών τς αθήνας.
Και πιώμα και τραγούδια για τον ΠΑΣ στο κέντρο των Εξαρχείων.
Και ΦΙΛΟΣΟΦική συζήτηση περί μεταναστών στ' αμάξ.
Και τν επόμενη 0-0 στο ημίχρονο με φανταστική εμφάνιση ο ΠΑΣ και στο βου κόκκινη ο Βασσάρας στον Τελκίνσκι (για τα νερά π δίνανε οι ακράτειοι στο ημίχρονο δε ξέραμε ακόμη) κατέβασμα διακόπτη και να μια τριάρα.
Και επεισόδια στο τέλος, ο Dkέις έφκε με σκισμένο πανταλόν, μη πω ξεβράκωτος και με κόψει η λογοκρισία.

[christos]

Ωχ μάνα μου ! Έχουμε και λέμε ...

1. Πρώτη επαφή με ΠΑΣ σε ηλικία 4-5 ετών όταν άκουσα συζήτηση του σχωρεμένου του πατέρα μου με έναν φίλο του .Ακόμη θυμάμαι να λέει ...<< όταν ο Αλβαρές κτυπάει φάουλ οι αντίπαλοι φεύγουν από το τείχος >> .Περιτό να σας πω πως τον είχα φανταστεί στο μυαλό μου .Γίγαντα ...
2. Πρώτη φορά γήπεδο σε ΠΑΣ-ΠΑΟ 0-2 νομίζω , κάπου στα late 70s. Κόσμος , πολλές σημαίες , το κάγκελο στην 4 να με πιέζει στην κοιλιά αλλά να μην λέω τίποτε . Μαγεμένος ... Βέβαια  προσπαθούσα να καταλάβω και γιατί δεν άκουγα περιγραφή ...
3. Το μπαράζ ... Ανεξίτηλη εικόνα οι περιστρεφόμενοι εξαερισμοί (!!!) των αμέτρητων πούλμαν έξω από το δάσος του Αλκαζάρ ... Α! Και την άλλη μέρα εγκυκλοπαίδεια για το ποιοί ήταν οι ...Ιερολοχίτες !
4. Την άλλη χρονιά επαναληπτικός κυπέλλου με Πανιώνιο .Μάζευα σιγά σιγά τα χρήματα για την μεγάλη .600 δραχμές νομίζω .Όταν τα έδωσα για το εισιτήριο , υπήρχαν ακόμη και δραχμές ...
5. Εκδρομή στις Σέρρες στα late 80s. 20 ώρες ταξίδι , χάσαμε ( περίεργο ...) και στην  επιστροφή στάση για φαγητό έξω από Θεσσαλονίκη . Δεν είχαμε ούτε μια δραχμή και είχαμε λυσσάξει της πείνας ! Ακόμη θυμάμαι λοιπόν τον Γκλίναβο να τρώει διπλή μερίδα μακαρόνια με κοτόπουλο και να μας τρέχουν τα σάλια ...............
6. Ματς με Ηρακλή στο ''Καραισκάκης '' λόγω τιμωρίας . Από Σάββατο στην Αθήνα ,ξάγρυπνοι όλο το βράδυ σε Εξάρχεια και Ομόνοια ...Χιλιάδες λαός.
7. Ματς με ΠΑΟΚ .Βρέχει και είμαι στην 1 . Δίπλα μου πατέρας με τον 5χρονο γιο του .Στο γκολ του Μανέφσκι κόντεψε να πάθει .Όταν έκαναν το 1-1 τον πήρε και έφυγε κλαίγοντας ! Μπροστά μου ...
8. Οι Αργεντίνοι που έμεναν κάτω από την Πλατεία και όταν έβγαιναν βόλτα τρέχαμε να τους ακουμπήσουμε !
9. Η πρώτη μου ''εμφάνιση'' ΠΑΣ . Μπλούζα άθλιας ποιότητας , μου προκαλούσε αλλεργίες αλλά δεν την έβγαζα ...
10. 5000 κόσμος στην Πάτρα εναντίον ...500 ΠΑΟΚτζήδων !
11. 30 άτομα στο Αλκαζάρ με 60 ΜΑΤατζήδες ...

Και χιλιάδες άλλα !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[BILLY_STAM]

Φοβερές ιστορίες ... ατέλειωτες... Τόμους ολόκληρους θα έγραφα κι εγώ μετά το απόγευμα του Απρίλη του 74 που πήγα 1η φορά σε επίσημο αγώνα του ΠΑΣ. Νικήσαμε τον Ηλυσιακό και εξασφαλίσαμε την άνοδο για 1η φορά στην Α'!!
3-1 αν θυμάμαι καλά, πέρασαν και ..... 5-6 χρόνια (!!!!!!) από τότε!!!!
Αν όλα πάνε καλά, κι εμείς, αλλά και οι επόμενες γενιές, από φέτος θα μολογάμε και ιστορίες εκδρομών εκτός Ελλάδας!!

[New]

 
Μια  φάση από τις πολλές … στη Λαμία όπου ένας μπάρμπας  (60άρης τότε) έφτασε κάγκελο και όλο μας έβριζε χωρίς να του μιλήσουμε (κάποιοι μπορεί να ήταν στη φάση) ... μετά στο β΄άρχισε τα μπινελίκια την ομάδα του που δεν τελείωνε τις  φάσεις … κόντευαν τα 90΄ με το ματς στο 0 – 0.

ΛΕΟ: Μάστορα, στο μιλημένο το ματσάκι, χιναράκι άσπρο. (ο σχωρεμένος ο Λεόν μας ) 
ΜΠΑΡΜΠΑΣ: Αη γαμ … ρε αντάρτη άπλυτε, αη γαμ …   
ΛΕΟ: Να σχολάσει ρε μάστορα το ματσάκι και με γαμ … τι λες?
ΜΠΑΡΜΠΑΣ: Δε γαμ … άπλυτους σαν εσένα εγώ.
ΛΕΟ: Καλά ρε μάστορα, εσύ θα χάσεις … θες 1 τσιγάρο τώρα? … καμελάκι είναι (το πήρε ο μπάρμπας,  πάφ πουφ)  … να  σε ρωτήσω τώρα και κάτι … (πολύ καπάτσος ο Λεόν)
ΜΠΑΡΜΑΣ: Απαράταμε … τι θες ?
ΛΕΟ: Μάστορα, μασέλα έχεις ή δικά σου δόντια?
ΜΠΑΡΜΠΑΣ: Μασέλα έχω πάνω – κάτω, γιατί ρωτάς?
ΛΕΟ: Δεν τη βγάζεις ρε μάστορα να πάρεις στο μαλακό από μια πίπα ολονών?

Πήρε «φωτιά» ο μπάρμπας, χαμός … αλλά εκείνη τη στιγμή η σκατομπάλα έκανε το 1 – 0 ... την έκανε ο μπάρμπας αλαλάζοντας.

Τελευταίο ματς που πήγαμε με το Λεόν ήταν Φθινόπωρο του ‘08 στη Νίκαια, ισοπαλία.
Μετά, κόπηκαν σιγά - σιγά  τα ραντεβού του ... με τον ΠΑΣ …

[christos]

Ποιος είναι ο συγχωρεμένος ο Λέων ρε New Pas ?

[New]

christos, τι να σου λέω τώρα και ποιός και που να ξέρεις, ένας υπαλληλάκος του υπ. μεταφ. ... ήταν.
Ετών 55 ήταν (Αν γνώριζες τον Τζιόμπο με το σουραύλι και το ταγάρι, σίγουρα και αυτόν ... αλλά άλλη φάση).

[vagge-lakis-buffon]

Οτι και να θυμηθουμε ειναι παντα ΠΑΣ.

Εγω το μονο που θυμαμαι, ειναι οτι πιτσιρικας, με επαιρνε ο θειος μου μεσα στην 7 με σακουλα χαρτακια. (επερνα 2 -2 τα βιβλια στο σχολειο για να εχω χαρτακια για το γηπεδο) ...

Και προ χτες μου δόθηκε, η χαρα αυτων των παιδικων αναμνησεων, μπαίνοντας ξανα και βάζοντας  το πανο μου μεσα στην 7 και να πανηγυρίζω σαν ζαβλακωμενο νικη-ευρωπης.

Θυμηθηκα, τα παντα στο περασμα των χρονων, απο φιλους εκδρομες, ξυλικια, ταλαιπωριες, κωλοχωρια, σκατογειτονιες Αθηνων και πασεις Ελλαδος και ολα αυτα με την τωρινη και φετινη πορεια, εγιναν ενα Flash Back που με πηραν τα ζουμια....

Γιαννεναρα ρε την πτανα μ ΓΙΑΝΝΕΝΑΡΑ ΡΕΕΕΕΕ

 

[αντι-ΟΦΗ]

ένα ένα μου έρχονται στο μυαλό...

Κυριακή 04-05-2003 γήπεδο Παναχαικης ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΕΝΑ-ολυμπιακός 0-3 , έχει τελειώσει το παιχνίδι και αγανακτισμένος ένας ,πιτσιρικάς τότε, φίλαθλος (πολλοί μπορεί να κατάλαβαν για ποιον μιλάω ) ρίχνει μια κλωτσιά και σπάει ένα κάθισμα , εκνευρισμένος  ο πρόεδρος της ΠΑΕ Μάνθος Κολεμπας τον βλέπει ...

Κολεμπας : τι κάνεις βρε παιδάκι μου !!! θέλεις να φάμε κανένα πρόστιμο ?
Φίλαθλος : πλήρωσε κάνα παίχτη εσύ Κολεμπα και το πληρώνω εγώ το κάθισμα !

Απ τις καλύτερες ατάκες που έχω ακούσει !!!

[''Alejandro'']

Πάτρα 2000-2001..παναχαικη-ΠΑΣ απίστευτος λαός όσο θυμάμαι πάνω από 4.000..Της π@υτάνας το κάγκελο..Θυμάμαι στην άλλη άκρη τους μηνάρες να βρίζουν μανάδες να μας πετάνε μία φωτοβολίδα και απο τα μπαλκόνια τους πορτοκάλια-πατάτες(η κρίση δεν είχε έρθει ακόμα )....Με τη γκολάρα του Ελντερ να έχουμε σηκώσει 7 ρίχτερ σεισμό..Και σαν μαλάκες να κοιτάνε τα μηναρόπουλα..Δυστυχώς όμως χάσαμε 2-1 αφού το γύρισαν με τον Σέμπουε-Νατροσβίλι ενώ είχε χάσει και ευκαιρία ο Κορμαρής για το 0-2..Μετά το τέλος του αγώνα και περιμένοντας στη στάση για να πάρω το λεωφορείο να πάω σπίτι μου με το κασκόλ μου γύρω απο τη μέση μου και απο πάνω το μπουφάν μου και περιτριγυρισμένος απο Παναχαϊκούς αλήτες να μου λένε   ''φίλε πάμε βρήκαμε κάτι παγούρια στον κάτω δρόμο πάμε να τα βουτήξουμε''...Που να ξεραν σε ποιόν μίλαγαν.............

[ΛΟΚΟ]

Γκολάρα ο Έλντερ φίλε, αλλά και μαλακία μετά αφού είδε κόκκινη και το 0-1 έγινε 2-1.

Elder

Ακράτειος, λέτε για τσιμέντα, λέτε για ξύλινες κερκίδες, για τς τσίγκινες τ ακράτειου δε λέτε τπτις ζαγάρια ε?



Πάτρα με γαύρο και κόψαμε το πρωτάθλημα τ βάζελου και τιμωρήθκαμαν παίζοντας τo εντός μας ζντμπάτρα...



Καραϊσκάκη με γριές 0-1 10.203 εισιτήρια, ο Φαφιές προπονητής μας...

[New]

Στην ακράτεια ... ο τζες με την κόκκινη πουκαμίσα είναι κνίτης (μη γαυροσυγχέουμε τα πράματα) και ο τζες (η μορφή) που προσαρμόζει τα ray ban του! ...
Στην ΠΑΣ ... πστς Πατρινός, κάργα κνίτες ...

Όμως λείπουν πανιά ρε ΛΟΚΟ, πολλά πανιά ... εσείς που παραβρεθήκατε γνωρίζετε, εγώ διάβαζα τότε.

[davelis]

Πατρα, Αγγελάκης ο κορακας, οτι θελω κανω...
Απεβαλε τον παικταρα, χασαμε.

0-0 εδω με τον Βαζελο, μπουκαραν κατι χαμενα μεσα, ευκαιρια να μην ερθει ο γαυρος εδω..
Λιγο πριν την ριζούπολη, λιγο μετα το Πορτο.
Ποναει και καιει η τετοια του Ντελρέι.

Τι τα θυμαστε τωρα... Για να δειξετε ποσο περνανε τα χρόνια????
Πανε αυτα, νεα σελιδα πια..... 

[''Alejandro'']

Α! ρε Λόκο τη να πώ.....Απίστευτο γκολ του Ελντερ!.....Γαμωπάτρα

[drakos]

Στούς ἀγώνες πού άναφέρει ὁ Λόκο ἢμουν μέσα,στό Καραϊσκάκη κάτω ἀπό τό ρολόι στήν 7 καί στούς ἂλλους με τό μπούγιο στό πέταλο.
Ὃλα τά λεφτά ἡ μασκότ τῆς Παναχαϊκῆς ! '' Εἶναι ἡ μαμά σου πουτανίτσα,πασχαλίτσα πασχαλίτσα ''
Νά καί ἓνα εἰσητήριο τοῦ άγώνα μέ τόν ΠΑΟΚ πού ἐγινε στήν Πάτρα λόγω τοῦ προβλήματος μέ τούς προβολεῖς

[''Alejandro'']

Στούς ἀγώνες πού άναφέρει ὁ Λόκο ἢμουν μέσα,στό Καραϊσκάκη κάτω ἀπό τό ρολόι στήν 7 καί στούς ἂλλους με τό μπούγιο στό πέταλο.
Ὃλα τά λεφτά ἡ μασκότ τῆς Παναχαϊκῆς ! '' Εἶναι ἡ μαμά σου πουτανίτσα,πασχαλίτσα πασχαλίτσα ''
Νά καί ἓνα εἰσητήριο τοῦ άγώνα μέ τόν ΠΑΟΚ πού ἐγινε στήν Πάτρα λόγω τοῦ προβλήματος μέ τούς προβολεῖς

Ο καταραμένος βλάκας πασχαλίτσας.........

[αντι-ΟΦΗ]

και κάποια ιστορικά εισιτήρια ....





στο εισιτήριο του μπαράζ στη Φιλαδέλφεια το Λ 6 είναι το λεωφορείο Νο 6 και το Θ 11 είναι η θέση , μιλάμε για πολύ οργάνωση η εκδρομή!!!

[drakos]

Στούς ἀγώνες πού άναφέρει ὁ Λόκο ἢμουν μέσα,στό Καραϊσκάκη κάτω ἀπό τό ρολόι στήν 7 καί στούς ἂλλους με τό μπούγιο στό πέταλο.
Ὃλα τά λεφτά ἡ μασκότ τῆς Παναχαϊκῆς ! '' Εἶναι ἡ μαμά σου πουτανίτσα,πασχαλίτσα πασχαλίτσα ''
Νά καί ἓνα εἰσητήριο τοῦ άγώνα μέ τόν ΠΑΟΚ πού ἐγινε στήν Πάτρα λόγω τοῦ προβλήματος μέ τούς προβολεῖς

[astralon]

-Ανημερα του Αγιου Νικολαου .....2009..
-ΠΑΣ-Ηρακλης...(2-3)

-Δουλευω πρωινος και τελειωνα στις 2 η ωρα.
-Στις 3 ειχε απο την NOVA, ΠΑΣ-Ηρακλης...

-2 Συνταυροι **
αποφασιζουν να φυγουν απο Αθηνα πρωι
και να πανε Ζωσιμαδες.......

-Σχολαω λοιπον
παω σπιτι, ετοιμαζομαι και κατα τις 2μιση
ξεκιναω να παω στην καφετερια να δω ΠΑΣ...

-3παρα 20.... βαραει το τηλεφωνο...
-Κταω ...ηταν ο ενας Συνταυρος, ....με επαιρνε....

-Το σηκωνω:

Εγω: -Eλα, τι γινεται ρε?Ειστε μεσα?
Συνταυρος1: -Aστραλοοοοοοοον....
''στο βαθος: .....Aρρωστια μου μεγαλη που δεν εχει γιατρεια...''
........ Μια μεγαλη χαρη φιλε θελω.... και αμεσως...Επειγει !
Εγω : -Τι εγινε ρε?
Σ1 : Ο Συνταυρος2, παρκαρε στο ταδε μερος την βεσπα τ,
το πρωι που φευγαμε
και ξεχασε απαν μια τσαντα ρε φιλε....Σε παρακαλω , πηγαινε βρεστην....
-Εγω: -Απο τι ωρα ειναι παρκαρισμενη ρε?
-Σ1: -Απο τις 8 το πρωι!!!!!!
-Εγω: -Καλα εφκα....αλλα δεν νομιζω να ειναι απανω...

-Παιρνω αμαξι....παγενω στο σημειο (πολυ κοντα απο εκει που εμενα)
-Παω ...τι να ιδω ...?
-Η βεσπα παρκαρισμενη και διπλα πεσμενη μια καφε τσαντα...

-Παιρνω τηλεφωνο...

-Σ1: Eλα ρε την βρηκες?
-Εγω : -Δεν μλες ρεη, μια κοκκινη βεσπα ειναι?
-Σ1: -Ρε τν βρηκες την τσαντα?
-Εγω: -Kαι με αριθμο ...ταδε...
-Σ1: -ΡΕ ΑΣΕ ΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟ, ΤΝΕ ΒΡΗΚΕΣ ΤΝ ΤΣΑΝΤΑ?

(ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ)

-Πεσ του Συνταυρου2 ,
να αναψει 1 λαμπαδα στον Αι-Νικολα
εδω ειναι η τσαντα
δεν τν πηρε κανενας!

=============================

-Μολις μπηκα στην καφετερια
....μολις ειχαμε κερδισει πεναλτι
και ο Σαιτας εκανε το 1-0!!!!