53χρονος, νεκρός από τα επεισόδια στη μεγάλη και στην παράλληλη μικρή διαδήλωση που έγινε χτες στο Σύνταγμα
Δε γνωρίζω πόσοι και ποιοι είστε 53ρηδες στο forum, αλλά σίγουρα ο 53αρης Πεσόν, δε βγήκε πρώτη φορά στο δρόμο.
Γιατί, δε βγαίνεις έτσι εύκολα με τη μια, αν δε το έχεις και τουλάχιστον για την ηλικία μας μεταπολυτεχνειακά και ανελλιπώς στη συνέχεια και σε κάθε περίσταση κοινωνικών αγώνων και κλαδικών διεκδικήσεων.
Ας αφήσουμε τις μοίρες στην άκρη και τον κύκλο του φόβου και της οργής, που καλώς ή κακώς (άλλη παράγραφος αυτή) ήθελαν ένα ματωμένο ή αναίμακτο θύμα από χέρι παρα-κρατικό για κλείσει και να συνειδητοποιήσει o αποσοσιαλισμένος και νεοφιλευθεροποιημένος πρώην ψηφοφόρος ότι έχει κίνητρα και δυνάμεις αντίστασης – αντιπάλης.
Ο άτυχος πεσόν - διαδηλωτής δεν πήγε από καρδιά και η αιτιολόγηση αυτή είναι ΄μόνο για τα δελτία του καναπέ.
Η φόρτιση, η ψυχολογική αναταραχή και η σωματική κόπωση μέσα σε τέτοια αγωνιώδη και έκτροπα περιβάλλοντα, μπορούν να εκδηλώσουν άνετα έμφραγμα του μυοκαρδίου και κάτω από την πίεση της απελπισίας για βιοπορισμό και επιβίωση, στο μετασοσιαλιστικό στάδιο που λέγεται παλλαϊκός εξευτελισμός και να επιφέρουν ακαριαίο θάνατο.
Ο άτυχος διαδηλωτής δεν πήγε από καρδιά.
Πήγε την καρδιά του στη διαδήλωση και εκείνη άθελά της τον πρόδωσε.
Τον πρόδωσε άθελά της ενώ χτυπούσε, έχοντας απέναντι τους πάντα εκείνους (ε) που τόσα χρόνια τον χτυπούσαν και τον πρόδιδαν ηθελημένα, μέχρι θανάτου.
(ε): Οι εξουσίες με τσιράκια τους και οι σύγχρονοι Αθανάσιοι Διάκοι ως επαγγελματίες διαδηλωτές