Στο Μεταξουργείο μια γιαγιά παίρνει το καροτσάκι της και πάει στη λαϊκή λίγο πριν οι πάγκοι εξαφανιστούν. Ντρέπεται αλλά το στομάχι βάζει στην άκρη την περηφάνια. Θυμάται την παλιά ζωή όσο μαζεύει τα σάπια φρούτα και τα μαραμένα λαχανικά, Γυρίζει στο σπίτι με μισοάδειο καρότσι και γεμάτα από δάκρυα μάτια. Στο Πέραμα τα καράβια στέκουν βουβά αλλά... φωνάζουν σε έναν σαραντάρη που τα κοιτάει πως και σήμερα δεν έχει δουλειά. Σε ένα χωριό της Αρκαδίας ένας παππούς μετράει τα 300 ευρώ της σύνταξης του και αναρωτιέται αν τελικά άξιζε. Το βράδυ πέφτει και η γιαγιά από το Μεταξουργείο, ο άνεργος 40άρης και ο παππούς από την Αρκαδία ανοίγουν την τηλεόραση. Γνωστές φάτσες χορεύουν και τραγουδούν. Γιορτάζουν κάτι χωρίς να ξέρει κανείς τι. Ίσως γιορτάζουν το γεγονός ότι αυτό το πάρτι είναι τζάμπα. Ξέρετε το τζάμπα είναι πάντα γλυκό.
Το πανηγυράκι του Σπύρου Παπαδόπουλου μου έφερε τέτοιες περίεργες ιστορίες στο μυαλό. Με τι μούτρα να πεις μετά για τη φτώχια; Πως να καταλάβεις τον κόσμο που ζορίζεται να τα βγάλει πέρα; Τι να εξηγήσεις στους ανθρώπους που έχουν «εμπλοκή» φακές-φασόλια; Ένα τσούρμο να κάνει πάρτι και να χαριεντίζεται όταν σε όλους λένε να κάνουν κι άλλη τρύπα στο ζωνάρι. Παράλογα πράγματα μάγκες. Αν τα έβλεπα σε καμία ταινία του Βέγγου ίσως γελούσα αλλά τώρα όχι. Σου φέρνουν μια πίκρα στο στόμα και μια οργή. Δεν γίνεται το Σάββατο το βράδυ να κάνεις πάρτι στο γυαλί με τα λεφτά του κόσμου και την επόμενη μέρα να λες ότι καταλαβαίνεις τι περνάει ο λαός, να είσαι βουλευτής και να τραγουδάς «Crazy Girl». Δεν λέω να βάλουν το «άνθρωποι μονάχοι» και να κλαίμε ομαδικώς τη μοίρας μας αλλά οι εποχές δεν σηκώνουν τζάμπα πανηγύρια. Αν θέλεις να μαζέψεις την παρέα σου να περάσεις καλά υπάρχουν ωραιότατες ταβέρνες αλλά βέβαια εκεί στο τέλος σκάει και η... λυπητερή.
Και μέσα σε όλα και ο Αντώνης «ό,τι βλέπω λέω» Κατσαρός στην επανεμφάνιση του σε ρόλο Σώτη Βολάνη
http://www.aek365.gr/article.php?id=50910ΕΝΙΑΙΑ Η ΑΝΤΙΛΑΪΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΟΥ ΕΥΡΩΕΝΩΣΙΑΚΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
Σαρωτικές ανατροπές σε όλη την ΕΕΤο νέο στρατηγικό εργαλείο που επιστρατεύει η Ευρωπαϊκή Ενωση σε βάρος των λαών, λέγεται «ΕΕ 2020». Πρόκειται για τον καταστατικό χάρτη της ευρωενωσιακής πλουτοκρατίας για την επόμενη δεκαετία. Ερχεται να αντικαταστήσει και να βαθύνει τη στρατηγική της Λισαβόνας, να επεκτείνει τους αντιδραστικούς και μετρήσιμους στόχους της.
Η στρατηγική «ΕΕ 2020» εγκρίθηκε την περασμένη Δευτέρα και Τρίτη από το Συμβούλιο των υπουργών Εργασίας της ΕΕ. Την Τετάρτη «πέρασε» από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με τις ψήφους ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑ.Ο.Σ. και στις 25 και 26 του Μάρτη αναμένεται να υιοθετηθεί από τη Σύνοδο Κορυφής.
Αυτό που θα βιώσουν οι εργαζόμενοι και ο λαός στο πετσί τους, αν δεν ορθώσουν ισχυρές ταξικές αντιστάσεις και δεν αντεπιτεθούν, θα είναι μια χωρίς προηγούμενο ένταση της επιθετικότητας του κεφαλαίου σε όλες τις πτυχές της ζωής τους, με στόχο οι πολυεθνικές της ΕΕ να γίνουν οι πιο ανταγωνιστικές σε παγκόσμιο επίπεδο. Τον ίδιο στόχο έβαζε και η Στρατηγική της Λισαβόνας (2000 - 2010), χωρίς όμως να τον πετύχει.
Από αυτήν τη σκοπιά, είναι τουλάχιστον προκλητική η προσπάθεια και της ελληνικής κυβέρνησης να παρουσιάσει τα μέτρα που παίρνονται στην Ελλάδα σαν σύμπτωμα της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, καλλιεργώντας μάλιστα αυταπάτες ότι ορισμένα από αυτά είναι έκτακτου και προσωρινού χαρακτήρα.
Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει. Τα μέτρα ήρθαν για να μείνουν. Είναι η κορύφωση της ενιαίας στρατηγικής στο πλαίσιο της ΕΕ, γι' αυτό και εφαρμόζονται στο σύνολο των κρατών - μελών εντός και εκτός Ευρωζώνης, από σοσιαλδημοκρατικές, φιλελεύθερες, κεντροδεξιές και «πράσινες» κυβερνήσεις, ανεξάρτητα από το ύψος του ελλείμματος της κάθε χώρας και το βάθος της κρίσης. Είναι μέτρα που στόχο έχουν να εξασφαλίσουν φτηνότερους εργατοϋπάλληλους στο ευρωενωσιακό κεφάλαιο και περισσότερο χρήμα από τα κρατικά ταμεία για επιδοτήσεις και προνόμια στις πολυεθνικές.
Η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων είναι μέγεθος αντιστρόφως ανάλογο με τη λαϊκή ευημερία. Το επιβεβαιώνουν οι αποφάσεις του πρόσφατου Συμβουλίου των υπουργών Εργασίας. Το επιβεβαιώνουν οι αποφάσεις του ΕΚΟΦΙΝ τον περασμένο Δεκέμβρη, όπου χαράχτηκαν οι κατευθυντήριες γραμμές για αλλαγή του συστήματος των συλλογικών συμβάσεων (σύνδεση της παραγωγικότητας με τους μισθούς, ενδυνάμωση των ενεργών πολιτικών για την αγορά εργασίας, δηλαδή ένταση της ευελιξίας, απελευθέρωση του ορίου των απολύσεων στις επιχειρήσεις, ενίσχυση του συνδυασμού της ευελιξίας με την ασφάλεια - flexicurity, μείωση του υψηλού επιπέδου προστατευτισμού στους μόνιμους υπαλλήλους, μεταρρύθμιση στο εκπαιδευτικό σύστημα με ενίσχυση της διά βίου μάθησης, αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης και άρση των κινήτρων για πρόωρη συνταξιοδότηση).
Ανατροπές παντού
Η αντεργατική αντιλαϊκή επίθεση του κεφαλαίου είναι ενιαία σε όλη την ΕΕ. Εδράζεται στις συναποφάσεις των κρατών - μελών και αφορά σε όλους τους εργαζόμενους του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα. Μια ματιά στο τι συμβαίνει σε άλλα κράτη - μέλη εντός και εκτός Ευρωζώνης, είναι κατατοπιστική.
ΙΣΠΑΝΙΑ
Περικοπές δαπανών 50 δισ. ευρώ στο δημόσιο τομέα και στις κοινωνικές παροχές. Αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 65 στα 67 χρόνια. Αύξηση του ΦΠΑ από 16% σε 18%. Ανατροπές στα εργασιακά, με έμφαση στην ευελιξία της αγοράς εργασίας. 4 εκατομμύρια (20% του οικονομικά ενεργού πληθυσμού) οι επίσημα καταγεγραμμένοι άνεργοι. Ανεργοι το 44,5% των Ισπανών κάτω των 25 χρόνων.
ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ
Πάγωμα μισθών στο Δημόσιο μέχρι το 2013 και περικοπές στα επιδόματα. Παύση των προσλήψεων στο Δημόσιο και ιδιωτικοποίηση σειράς κρατικών επιχειρήσεων.
ΙΡΛΑΝΔΙΑ
Περικοπές μισθών ύψους 1 δισεκατομμυρίου ευρώ, από 8% έως 15%, για περίπου 300.000 δημόσιους υπάλληλους (μέτρα μόνιμου χαρακτήρα). Πέρσι την άνοιξη είχε επιβληθεί μείωση μισθών κατά 7%. Πρόσθετη «φορολογική εισφορά» ύψους 7% στους δημόσιους υπάλληλους. Μειώσεις σε όλες τις συντάξεις. Περικοπές 760 εκατομμυρίων ευρώ (4,1% για όλους τους δικαιούχους) στις προνοιακές παροχές. Μείωση του «επιδόματος παιδιού» κατά 10% (μέσος όρος) ή 16 ευρώ το μήνα. Μείωση επιδόματος ανεργίας κατά 4%. Μείωση κατά 36 ευρώ του επιδόματος αναπηρίας και του επιδόματος για τη νοσηλευτική φροντίδα. Μείωση δαπανών για την Υγεία κατά 400 εκατομμύρια ευρώ. Περικοπές 980 εκατομμυρίων ευρώ στις δαπάνες των σχολείων και των νοσοκομείων. Μείωση κατά 6% των συνολικών δαπανών για την Παιδεία και 4% επιπλέον για την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Επιβολή «φόρου διοξειδίου του άνθρακα» στα καύσιμα (έμμεσος φόρος), που οδήγησε σε αύξηση της τιμής των καυσίμων και του πετρελαίου θέρμανσης περίπου 5%. Επιβολή φόρου στην υδροδότηση (ήταν δωρεάν).
ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Μείωση των συντάξεων 5% κατά μέσο όρο. Μείωση των κρατικών δαπανών (δηλαδή των κοινωνικών παροχών) κατά 5,9 δισ. ευρώ για το 2010 και μείωση των συντάξεων κατά μέσο όρο 5%. Το Γενάρη του 2010 υπήρξε αύξηση κατά 4,3% των βιομηχανικών παραγγελιών στις μεγάλες βιομηχανίες συγκριτικά με το Δεκέμβρη του 2009 (επίσημα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών της Γερμανίας).
ΙΤΑΛΙΑ
Θεσμοθέτηση και ενίσχυση των ατομικών συμβάσεων εργασίας και της απελευθέρωσης των απολύσεων. Περικοπή 43.000 θέσεων έκτακτων καθηγητών της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
ΒΕΛΓΙΟ
Καθιέρωση της άδειας άνευ αποδοχών στις επιχειρήσεις. Ενίσχυση της εθελουσίας εξόδου, της προσωρινής μείωσης των μισθών και της απελευθέρωσης των απολύσεων στο όνομα της ενίσχυσης της «ανταγωνιστικότητας». Το Γενάρη, 2.600 εργαζόμενοι της αυτοκινητοβιομηχανίας «Oπελ» απολύθηκαν ομαδικά στη μονάδα παραγωγής της Αμβέρσας. Το Φλεβάρη η πολυεθνική «Καρφούρ» απέλυσε ομαδικά περίπου 1.700 εργαζόμενους.
ΓΑΛΛΙΑ
«Μπαράζ» νομοσχεδίων που έχει καταθέσει για «διάλογο» με τα συνδικάτα. Για τον ιδιωτικό τομέα προβλέπεται: Απελευθέρωση των ορίων των απολύσεων. Κατάργηση του 35ώρου (με «δέλεαρ» επιπλέον μισθό, βάσει των ωρών, χωρίς όμως την καταβολή ασφαλιστικών εισφορών από τους εργοδότες). Κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και αντικατάστασή τους από συμβάσεις κατά επιχείρηση. Κατάργηση των βαρέων και ανθυγιεινών επαγγελμάτων, αναπροσαρμογή του καθεστώς τους. Στο δημόσιο τομέα: Περικοπές εκπαιδευτικών (για τρεις που θα φεύγουν θα προσλαμβάνεται ένας). Εξετάζεται η επέκταση της «εργασιακής ευελιξίας», με την καθιέρωση της «αλλαγής» τομέων στους δημόσιους υπαλλήλους και τη θέσπιση κριτηρίων «αξιολόγησης» της απόδοσής τους, η οποία θα συνδέεται και με τις αποδοχές τους. Δραστικές περικοπές στον τομέα της Υγείας, με «αλλαγή στη διάρθρωση του συστήματος» και την καθιέρωση της «ανταποδοτικότητας», δηλαδή της πληρωμής - πέρα των εισφορών τους - από τους εργαζόμενους για τις υπηρεσίες που τους παρέχονται.
ΒΡΕΤΑΝΙΑ
Υπολογίζεται ότι η νέα βρετανική κυβέρνηση, που θα προκύψει από τις εκλογές του επόμενου μήνα, θα προχωρήσει σε περικοπές 20 δισ. λιρών (30 δισ. ευρώ) στις δημόσιες δαπάνες με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις κοινωνικές παροχές και τους μισθούς. Ηδη έχει νομοθετηθεί η εκ περιτροπής εργασία με την καθιέρωση της τριήμερης ή τετραήμερης απασχόλησης, με αντίστοιχη μείωση των μισθών.
ΔΑΝΙΑ
Νέο πακέτο μέτρων που προωθούν το ξεθεμέλιωμα της Κοινωνικής Ασφάλισης και των συντάξεων, την πλήρη απελευθέρωση των απολύσεων, τη συρρίκνωση όλων των κοινωνικών επιδομάτων και την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων, με σκοπό να εξασφαλιστούν πάνω από 4 δισ. ευρώ στο κράτος. Την ίδια ώρα, οι 20 μεγαλύτερες επιχειρήσεις που απασχολούν συνολικά 250.000 εργαζόμενους και είναι εντεταγμένες στο χρηματιστήριο, το 2009 είχαν κύκλο εργασιών περίπου 77 δισ. ευρώ και κέρδη 9 δισ. ευρώ. Στον κατάλογο δεν περιλαμβάνονται οι τράπεζες. Μόνο η τράπεζα «Danske Bank», παρουσίασε το 2009 κέρδη ύψους 230 εκατ. ευρώ. Οικονομικοί κύκλοι εκτιμούν τη γενικευμένη εφαρμογή της ευελφάλειας (flexicurity) σαν το σοβαρότερο παράγοντα για την αύξηση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων, οι οποίες απολύουν χωρίς επιβάρυνση ή μειώνουν τα ωράρια απασχόλησης κατά βούληση. Στις 20 πιο κερδοφόρες εταιρείες βρίσκονται η μεταφορική εταιρεία «DSV», η οποία απέλυσε 5.000 εργαζόμενους, η εταιρεία «Danfoss» που ασχολείται με την ενέργεια και απέλυσε 6.000 εργαζόμενους, η εφοπλιστική εταιρεία MRSK που, μεταξύ άλλων, ασχολείται με την εξυπηρέτηση του αμερικάνικου στρατού στον Περσικό και απέλυσε 7.000 εργαζόμενους, η τηλεπικοινωνιακή εταιρεία TDC που απέλυσε πάνω από 1.000 εργαζόμενους, η εταιρεία «πράσινης οικονομίας» VESTAS που απέλυσε 1.900 εργαζόμενους και μια σειρά άλλες. 300.000 Δανοί ζουν κάτω από το όριο φτώχειας (50% πάνω από το 2001), 80.000 από αυτούς για περισσότερο από τρία συνεχόμενα έτη. 53.000 φτωχών Δανών έχουν ηλικία κάτω των 30 ετών (δεν υπολογίζονται οι μαθητές. Η ίδια περίοδος (2001 - 2007) θεωρείται η πιο κερδοφόρος για τις επιχειρήσεις. Μετά και την αλλαγή του φορολογικού συστήματος, το 10% των πλουσιότερων Δανών διαθέτει μετά την πληρωμή των βασικών λογαριασμών 30 φορές περισσότερα χρήματα απ' ό,τι το 10% των φτωχότερων.
http://www1.rizospastis.gr/page.do?publDate=14/3/2010&id=11833&pageNo=11&direction=1