«Στον Πανθρακικό, για 1,5 χρόνο είχαμε ξεχάσει την ήττα στη Β' ΕΘνική. Εγώ προκάλεσα να φύγω»
Γιατί;
«Γιατί ενώ έχουμε νικήσει Παναθηναϊκό και Λεβαδειακό εκτός έδρας έχουμε χάσει κάποια ματς σε λεπτομέρειες. Στο τελευταίο μου ματς στον Πανθρακικό κάνει ντεμπούτο ο Αθανασιάδης στα 18 του, που σήμερα είναι στην ΑΕΚ. Αποβάλλεται στο 7', δεχόμαστε ένα γκολ στο 18', ισοφαρίζουμε στο 59' και στο 87' δεχόμαστε ένα δεύτερο γκολ. Χάνουμε το ματς. Χάσαμε και από την Βέροια και είδα τους ανθρώπους της ομάδας στεναχωρημένους. Τους λέω: "Μην στεναχωριέστε, αν θέλετε να αλλάξετε κάτι εγώ είμαι εδώ. Δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα". Το προκάλεσα ουσιαστικά και φεύγω έτσι απλά. Ξέρετε, για 1,5 χρόνο στη Β' Εθνική είχαμε ξεχάσει τι είναι ήττα. Είχαμε 17/17 στην Κομοτηνή και την επόμενη χρονιά κάναμε δύο ήττες και τους κακοφάνηκε. Εντός έδρας είχαμε βάλει 40 γκολ και είχαμε δεχτεί τέσσερα γκολ».
Και δεν είχατε και ομάδα για άνοδο.
«Όχι, το μπάτζετ την προηγούμενη χρονιά ήταν 1.500.000 ευρώ και εμένα μου δίνουν 700.000 ευρώ. Και ανεβαίνουμε και με έξι βαθμούς διαφορά. Κάπου είχαν κλονιστεί ωστόσο και επειδή ήταν άνθρωποι με τους οποίους είχα περάσει καλα, δεν ήθελα να τους βλέπω στεναχωρημένους και χωρίσαμε. Μετά ακολούθησε ένα τετράμηνο στον Ολυμπιακό Βόλου και μετά πήγα στον ΠΑΣ Γιάννινα».
«Στον ΠΑΣ Γιάννινα ακόμα και στη νίκη έφταιγε ο Παντελίδης»
Πες μας λίγο για Ολυμπιακό Βόλου.
«Όταν είχα πάει η ομάδα πρέπει να είχε 13 ισοπαλίες, ήταν σχετικά χαμηλά. Τελικά, μπήκαμε στα play off αλλά έγιναν δύο περιστατικά και χωρίσαμε. Δύο ματς βασικά πριν τα play off σταματήσαμε τη συνεργασία μας».
ΠΑΣ Γιάννινα;
«Δεν ήταν καλή περίοδος. Ο ΠΑΣ ήταν στην Α', αλλά τίποτα δεν ήταν καλό για εμένα. Δεν είναι μόνο που είμαστε καλά βαθμολογικά, αλλά η ομάδα την προηγούμενη χρονιά έχει κάνει μια πάρα πολύ καλή πορεία κι ο κόσμος θέλει να μείνει ο Χριστόπουλος, ο οποίος τελικά έφυγε. Είναι όλοι εχθρικοί απέναντί μου. Ξεκινάμε με το 3-3 στην Τρίπολη και είναι μια χρονιά που την ημέρα που φεύγω άφησα την ομάδα με 9 βαθμούς, ενώ στην προηγούμενη σεζόν την αντίστοιχη περίοδο η ομάδα είχε πέντε βαθμούς».
Αισθάνθηκες αδικία;
«Ναι. Νομίζω ότι κι ο πρόεδρος έχει πει ότι αν έχει κάνει λάθος κάπου ήταν ότι άλλαξε εμένα. Νομίζω ότι πιέστηκε όμως γιατί ο κόσμος δεν έβλεπε τίποτα καλό σε εμένα. Και σε νίκες ακόμα δεν έβλεπαν τίποτα καλό για εμένα. Θυμάμαι ότι και μετά από νίκη έφταιγε ο Παντελίδης. Σαφώς, ήταν άσχημο που αποκλειστήκαμε στο Κύπελλο αλλά συμβαίνουν αυτά σε μια δουλειά».
«Δεν έχω το παραμικρό παράπονο από τον Κομπότη»
Και μετά ο Λεβαδειακός. Πες μας λίγο για Κομπότη.
«Είναι ένας από τους ανθρώπους που εγώ μπόρεσα να συνεννοηθώ πάρα πολύ καλά, δεν έχω το παραμικρό παράπονο. Δεν με ενόχλησε κάπου, δεν με προβλημάτισε κάπου. Εχω να πω τα καλύτερα. Πάντα μιλάω για ό,τι αφορά εμένα».
Στον Λεβαδειακό ένιωσες ότι οι μετοχές σου έχουν ανέβει πάλι;
«Όχι, γιατί ενώ το τελείωμα της πρώτης χρονιάς ήταν καλό, η επόμενη σεζόν δεν ήταν καλή. Κάναμε πολλά λάθη στο σχεδιασμό μας. Πήραμε έξι παιδιά που ήταν ανέτοιμα. Περνούσε ο καιρός και τα παιδιά δεν ερχόντουσαν. Και τον Γενάρη που κάναμε μεταγραφές, πάλι αυτοί που ήρθαν δεν ήταν έτοιμοι. Η ομάδα δυσκολεύεται να γίνει ένα ομοιογενές σύνολο. Υπάρχουν στην ομάδα και δύσκολοι χαρακτήρες. Σε εμένα άλλαξαν όλα στον Ηρακλή».
«Μετά τον Λεβαδειακό χτυπούσε το τηλέφωνό μου μόνο από ομάδες Β' Εθνικής. Ελεγα "ευχαριστώ πολύ" και το έκλεινα»
Εμεινες χωρίς δουλειά έναν χρόνο. Δεν είχες επιλογή να δουλέψεις κάπου;
«Όχι, καμία. Χτυπάει το τηλέφωνό μου από ομάδες της Β' Εθνικές. Ελεγα "ευχαριστώ πολύ" και το έκλεινα».
Κουβαλούσες τις άσχημες πορείες με ΠΑΣ Γιάννινα και Λεβαδειακό.
«Ναι, δεν ήταν καλές».
Πώς το διαχειρίζεσαι όλο αυτό;
«Με πολλή υπομονή, πολύ διάβασμα και ανάλυση. Κάπου εγώ έκανα λάθος. Πριν σκεφτώ το οτιδήποτε για τους άλλους, πρώτα κάνω αυτοκριτική. Βλέπω γιατί δεν πήρα τα ματς, τι προετοιμασία έκανα σε εκείνα τα ματς».
Δεν κλαίγεσαι όμως.
«Ποτέ. Πάντα λέω: "Θα ξαναγυρίσω". Όσο και χαμηλά να πέσεις είναι απαραίτητο να σηκωθείς. Η ζωή είναι πολύ σκληρή για να πεις "απέτυχα". Πρέπει να προσπαθήσεις ξανά. Και ξανά. Όμως, το ξαναλέω όλα σε μένα προπονητικά γυρίζουν στον Ηρακλή. Μέχρι να πάω στον Ηρακλή, διαβάζω πάρα πολύ τον αντίπαλο αλλά παράλληλα δεν δίνω και τόση σημασία. Στον Ηρακλή άρχισα να ασχολούμαι με το πώς θα κλέψουμε τα ματς, πώς θα σταματήσουμε τον αντίπαλο».
«Ο Πλεξίδας με απέλυσε στις 7.30 το πρωί της Δευτέρας και την Τρίτη με ήθελε πάλι πίσω στα Τρίκαλα»
Τι βρήκες στον Ηρακλή όταν ανέλαβες;
«Τίποτα».
Ο Ηρακλής γιατί επέλεξε τότε τον Σάββα Παντελίδη; Είναι μια ομάδα που «καίγεται» και παίρνει κάποιον που είναι εκτός δουλειάς για καιρό.
«Υπάρχει κάποιος απ' αυτούς που ήταν στην ομάδα και με έχει δει να δουλεύω στα Τρίκαλα. Στα Τρίκαλα πήγα στα μπαράζ σε δύο ματς, παίρνουμε τα μπαράζ και μετά γίνεται μπέρδεμα με τον πρόεδρο, τον Πλεξίδα. Με απολύει και την επόμενη μέρα μου λέει "σε ξαναπροσλαμβάνω". Του απάντησα: "Λύσαμε τη συνεργασία μας, δεν μπορείς να με ελέγξεις κι αυτό δεν γίνεται". Μου λέει: "Θα σου δώσω τα διπλά" και εγώ του είπα "δεν τα θέλω". Με απέλυσε την Δευτέρα στις 7.30 το πρωί, πληρώνομαι στην τράπεζα και την επόμενη μέρα μου είπε: "Δεν φταίω εγώ, άλλος φταίει". Αυτός λοιπόν που με είχε δει στα Τρίκαλα είναι ο Μπέκας. Εγώ σκέφτηκα ότι δεν είχα να χάσω τίποτα, αυτοί περίμεναν από μένα να κάνω μάγια ίσως».
«Όταν ανέλαβα στον Ηρακλή, μόνο τα φανελάκια θύμιζαν ποδοσφαιρική ομάδα»
Ανέλαβες τον Ηρακλή Νοέμβριο, μετά από μία ήττα στη Λεωφόρο από τον Παναθηναϊκό και όλοι λένε πως είναι πεσμένος.
«Και εγώ λέω ναι και 'τι έχω να χάσω;'. Τίποτα. Πηγαίνω και μετά από μία εβδομάδα αρχίζω να κλαίω»
Τι βρήκες που να θυμίζει ποδοσφαιρική ομάδα; Τα φανέλακια μόνο;
«Μόνο τα φανελάκια θα μπορούσα να πω. Ούτε στη Μίκρα δεν μπορούσαμε να κάνουμε προπόνηση. Κάνανε κάπου αλλού μακριά, σε κάτι γήπεδα που νοίκιαζαν».
«Δεν είχε ζεστό νερό με 20 πόντους χιόνι και με απλήρωτα παιδιά. Εμειναν όλοι για προπόνηση»
Γιατί όχι στη Μίκρα;
«Το γήπεδο ήταν χάλια. Δεν το έφτιαχναν. Έχω ζήσει εκπληκτικές στιγμές στον Ηρακλή. Έχω ζήσει στις στιγμές όπως να έχει 20 πόντους χιόνι και να μην υπάρχει ζεστό νερό ώστε να οι παίκτες να κάνουν μπάνιο. Μόνο κρύο. Αυτό συνέβη δύο μήνες από όταν είχα πάει και είχε ήδη αλλάξει όλη η σκέψη μου για το ποδόσφαιρο. Σκέφτομαι πώς μπορώ να πάρω πράγματα από παιδιά που δεν παίρνουν τίποτα. Δηλαδή δεν πληρώνονται, αλλά βρίσκονται εκεί γιατί δεν μπορούν να φύγουν. Δεν μπορούν να πάνε κάπου ούτε να σταματήσουν. Αν μπορούσαν να πάνε κάπου θα το έκαναν. Δεν μπορούν να το κάνουν λόγω συνθηκών. Άρα αρχίζω να σκέφτομαι πώς μπορώ αυτούς να τους κάνω 'ένα'. Και σκέφτομαι πως αυτό μπορεί να συμβεί μόνο αν τους δώσω ένα όραμα. Το όραμα ήταν να πάμε μέχρι τον Δεκέμβριο και τον Γενάρη να φύγουν».
Δεν έφυγαν όμως, τουλάχιστον οι περισσότεροι.
«Δεν έφυγαν γιατί τον Ιανουάριο τους είπα τι θα έχουν να κερδίσουν αν πετύχουμε αυτό το 'θαύμα'. Τι συμβόλαιο θα βρείτε του χρόνου».
«"Εγω βγαίνω έξω να κάνω προπόνηση. Η ώρα είναι 10 παρά 10. Μέχρι τις 10 και δύο λεπτά θα σας περιμένω. Οποιος θέλει ας βγει, όποιος δεν θέλει είναι από εμένα ελεύθερος να μη βγει. Είναι δικαίωμά του". Ε, 10 παρά ένα λεπτό ήταν και οι 27 έξω, ούτε ένας δεν έφυγε. Δεν μπορώ να το καταλάβω ακόμη πως έγινε αυτό. Εγώ δεν θα το έκανα».
Εκείνον τον Ιανουάριο έγιναν και μεταγραφές. Τον Τζανετόπουλο, τον Αργυρόπουλο, τον Δώνη και κάποια άλλα παιδιά. Πώς μπορούσε ένας προπονητής να τους πείσει να έρθουν; Ηταν όλοι απλήρωτοι, όπως φυσικά και εσύ.
«Προσπαθούσα να τους δείξω ποιο ήταν το καλύτερο για εκείνους. Ο παίκτης πρέπει να νιώθει άνετα, πως είσαι ο πατέρας του. Να αισθανθεί πως 'ναι, τώρα δεν θα πάρω χρήματα αλλά το καλοκαίρι θα το εξαργυρώσω καθώς όλοι θα λένε για μένα'. Νομίζω πως πολλά παιδιά έκαναν πράγματα από τότε. Και πρέπει να κάνεις τον ποδοσφαιριστή να περνά καλά στην προπόνηση. Να σας πω πως έδιωχνα παίκτες από την προπόνηση. Αργησες ένα λεπτό, φεύγεις. Εμείς εδώ είμαστε παρέα. Αν θες να έρθεις αργότερα, θα πας σπίτι σου. Ξενύχτησε ποδοσφαιριστής και τον έδιωξα από την ομάδα μία και καλή. Δεν έπαιξε ξανά. Είχαμε τόσα προβλήματα και να πεις 'φύγε γιατί ξενύχτησες την Πέμπτη;'. Αλλά έγινε η ομάδα ένα γκρουπ. Βοήθησαν πολύ οι μεγάλοι, ο Ζιάμπαρης, ο Περόνε, ο Στάμου, πιο μεγάλα παιδιά, ώστε να δημιουργηθεί ένα ισχυρό γκρουπ. Σας λέω, τους έδιωχνα από την προπόνηση. Θυμάμαι ένα περιστατικό δύο μήνες από όταν είχα πάει και έχε χιόνι έξω και έρχεται ο φροντιστής καις μας είπε πως δεν θα κάνουμε προπόνηση επειδή δεν είχαμε πετρέλαιο. Εγώ ντύνομαι και βάζω τη φόρμα μου, ενώ από τους παίκτες δεν είχε αλλάξει κανείς. Είναι θυμάμαι Πέμπτη και παίζουμε Κυριακή. Μπαίνω στα αποδυτήρια και τους λέω. "Εγώ βγαίνω έξω να κάνω προπόνηση. Η ώρα είναι 10 παρά 10. Μέχρι τις 10 και δύο λεπτά θα σας περιμένω. Όποιος θέλει ας βγει, όποιος δεν θέλει είναι από εμένα ελεύθερος να μη βγει. Είναι δικαίωμά του". Ε, 10 παρά ένα λεπτό ήταν και οι 27 έξω, ούτε ένας δεν έφυγε. Δεν μπορώ να το καταλάβω ακόμη πως έγινε αυτό. Εγώ δεν θα το έκανα. Αυτοί όμως σαν να κάτι να τους τραβούσε προς τα εκεί. Πως μπορούμε να κάνουμε κάτι ξεχωριστό. Για εμάς και την καριέρα μας, να της δώσουμε ώθηση. Βοήθησε και εμένα η όλη κατάσταση πολύ. Ήρθα πιο κοντά με τα παιδιά. Αρχισα να σκέφτομαι διαφορετικά για το ποδόσφαιρο. Αυτό που έλεγα πριν. Σκέφτηκα ότι πως στα... χάλια που έχουμε τι μπορούμε να κάνουμε; Να πάρουμε πέντε ισοπαλίες. Φτάνουν για να σωθούμε; Όχι. Αρα θα πρέπει να κερδίσουμε ματς. Για να συμβεί αυτό θα πρέπει να ασχοληθούμε με τη δική μας ομάδα και όχι με τον αντίπαλο. Να είμαστε εμείς καλοί. Να εξελιχτούμε. Ξεκινήσαμε λοιπόν από τις αρχές Δεκεμβρίου με μοναδικό στόχο πώς θα εξελιχτούμε. Τελικά φτάσαμε στο σημείο τέλη Μαρτίου και τον Απρίλιο που κρίνονταν το πρωτάθλημα να κάνουμε πέντε συνεχόμενες νίκες».
«Είπα "δεν αντέχω άλλο", αλλά με κράτησαν οι παίκτες»
Εφτασες ποτέ στα... όρια σου λόγω της κατάστασης που επικρατούσε; Να πεις φεύγω.
«Ναι, μία ημέρα ένιωσα έτσι και ήρθαν οι παίκτες και με βρήκαν και έμεινα. Δεν θυμάμαι πριν από πιο ματς ήταν, αλλά είπα "τέλος. Δεν μπορώ άλλο, κουράστηκα"».
Υπήρχε κάποια ένδειξη πως θα ομαλοποιηθεί η κατάσταση;
«Προσπαθούσε ο Νίκος Καγιούλης να βρει λύσεις. Αλλά ήταν πάρα πολλά τα ανοικτά 'μέτωπα' που υπήρχαν. Έκλεινες μία τρύπα και υπήρχαν άλλες δέκα. Τα πράγμα έγιναν πιο εύκολα για εμένα ως προπονητής όταν πέρασε η 31η Ιανουαρίου, καθώς τα παιδιά δεν μπορούσαν να πάνε κάπου αλλού. Κάποιοι έφυγαν. 'Ολος ο Γενάρης ήταν δύσκολος και ψυχολογικά και αγωνιστικά».
«Μετά τη Βέροια πίστεψα ότι θα τα καταφέρουμε»
Ιανουάριος ήταν που είπες «φεύγω»;
«Όχι, αργότερα. Μόλις πέρασε η 31η Ιανουαρίου όλα έγιναν καλύτερα. Πλέον το όραμα που υπήρχε ήταν πως τον Ιούνιο να έχουμε πετύχει κάτι που θα κάνει όλο τον κόσμο να μιλάει για εμάς. Αυτό ήταν το μότο της ομάδας. Αυτό που δεν πίστευε κανείς, να τους κάνουμε να το πιστέψουν».
Πότε πίστεψες πώς ο Ηρακλής θα τα καταφέρει;
«Ηταν μετά τη νίκη στη Βέροια. Είχαμε πολύ κακή ψυχολογία και με σκεπτικό πως αύριο θα φύγουν οι περισσότεροι, αλλά κερδίσαμε εκεί 2-0. Με τον Πασά που έβαλε πέρσι 20 γκολ στη Βέροια ως σέντερ φορ. Ίσως εκείνο ήταν το πρώτο του ματς που έπαιξε σε αυτή τη θέση».
«Το μόνο που άκουγα ήταν "θέλω να φύγω, είμαι απλήρωτος"»
Θυμάσαι τι είπες στους παίκτες την πρώτη ημέρα που μπήκες στα αποδυτήρια του Ηρακλή;
«Ημουν σοβαρός, όπως σε όλες τις ομάδες. Να μην αισθάνονται απογοητευμένοι, να προσπαθήσουμε και να δουλέψουμε. Ο,τι θέλετε είμαι εδώ και μπορείτε να έρθετε να με βρείτε, όποια προβλήματα υπάρχουν να προσπαθήσουμε να τα λύσουμε. Τελειώνει η προπόνηση και έρχονται στο γραφείο μου 12 με 13 παίκτες και μου λένε πως θέλουν να φύγουν! Το μόνο που άκουγα ήταν 'θέλω να φύγω, είμαι απλήρωτος'. Απογοητεύομαι, αλλά από την επόμενη ημέρα σκέφτομαι να τους στείλω στους ανθρώπους της διοίκησης, μήπως και βρεθεί μία λύση. Μετά από 10 ημέρες όμως βλέπω πως δεν μπορούν να δώσουν λύση και αρχίζω να έχω όλο και περισσότερη προσωπική σχέση με τα παιδιά και προσπαθώ να τα πείσω να περιμένουν μέχρι τον Ιανουάριο. Τον Γενάρη τους είπα πως όποιος θέλει να φύγει δεν υπάρχει πρόβλημα, αλλά δεν ήταν πολλοί. Πήραμε τότε και ορισμένα παιδιά που είχαν πολύ όρεξη να παίξουν και γνώριζαν πως δεν υπήρχαν χρήματα και έτσι το πετύχαμε. Με πολλή δουλειά και πολλή συγκέντρωση».
«Η ομιλία που μου έχει μείνει είναι αυτή με τον ΠΑΟΚ. Δεν την έχουν τραβήξει. Είχε να κάνει με την πόλη»
Η ομιλία που σου έχει μείνει; Είναι με τον Λεβαδειακό, αυτή που έχουμε δει;
«Όχι, είναι με τον ΠΑΟΚ. Δεν την έχουν τραβήξει. Ηταν κόντρα σε ομάδα που τα είχε όλα, είναι σαν να παίζαμε τότε ο πλούσιος με τον φτωχό. Ετσι ήταν. Κανείς δεν μας είχε σε υπόληψη. Προσπαθώ να τονίσω στα παιδιά πώς θα είναι η κατάσταση για όλους μας αν δεχθούμε τέσσερα γκολ και βγούμε την επομένη στο δρόμο. Θα μπορεί κάποιος να δικαιολογηθεί πως δεν είχαμε χρήματα; Δεν θα έχει σημασία, όλοι θα θυμούνται πως ξεφτιλιστήκαμε. Τους είπα λοιπόν να σκεφτούν πως την επομένη θα περπατάμε στη Θεσσαλονίκη και δεν θα ντρεπόμαστε. Αυτό ξεκίνησε από την Τετάρτη και έφτασε μέχρι την ημέρα του αγώνα και τότε τους είπα πώς ήρθε η ώρα να το αποδείξουμε. Οπως μπορεί ο κάθε ένας. Σε εκείνο το ματς κάναμε υπερπροσπάθεια. Κάθομαι και τα βλέπω καμιά φορά και το πιστεύω. Αν δεν αλλάζαμε 'ταχύτητα' μετά το γκολ που δεχθήκαμε και ήταν νωρίς, μπορεί να έληγε και 6-0 για τον ΠΑΟΚ λόγω της ψυχολογίας μας. Αλλά η ομιλία μου είχε να κάνει με την πόλη. Πως θα αντιμετωπίζαμε την επομένη ό,τι και αν γίνονταν».
«Όταν πήγα στον Αστέρα, μόνο η πόρτα δεν πλήρωσε πρόστιμο. Ο Καλτσάς μού είπε να βάλω πρόστιμο και στον οδηγό του πούλμαν»
Στον Ηρακλή αισθάνθηκες πως έγινες καλύτερος και σαν άνθρωπος. Σαν πατέρας;
«Σαν άνθρωπος ήμουν και είμαι ο ίδιος. Σαν προπονητής έγινα καλύτερος. Αρχισα να βλέπω πως θα εξελίξω εγώ την ομάδα μου. Άρχισα να βλέπω αλλιώς το ποδόσφαιρο. Τώρα καλύτερος άνθρωπος; Ένας προπονητής πρέπει να είναι και πατέρας όπως το λέτε, αλλά πρέπει να είναι και σκληρός. Δεν γίνεται μία ομάδα να μην έχει κανόνες. Ναι, έγινα καλύτερος άνθρωπος και πήγα στον Αστέρα Τρίπολης και μόνο που δεν πλήρωσε πρόστιμο η... πόρτα!. Ο Καλτσάς μού είπε όταν τελείωσε η σεζόν: "Να βάλεις και στον οδηγό του πούλμαν πρόστιμο!" (σ.σ. γέλια)».
«Εχει γίνει μια προσφυγή στον Ηρακλή, αλλά δεν έχει εκδικαστεί. Δεν πειράζει»
Τα χρήματά σου τα πήρες από τον Ηρακλή;
«Εχει γίνει μία προσφυγή, αλλά δεν έχει εκδικαστεί. Δεν πειράζει να σου πω την αλήθεια».
«Ενας κύριος μού είπε: "Ήμουν από αυτούς που σε έβριζα και έλεγα να χάσουμε". Εκείνη τη στιγμή έκλαιγε. Ηταν κάτι μοναδικό».
Υπήρξε ένα πολύ όμορφο περιστατικό με έναν ηλικιωμένο φίλο του Ηρακλή.
«Ήρθε και με βρήκε μετά από ένα ματς με τον Λεβαδειακό και είχε προηγηθεί εκείνο με τον ΠΑΣ Γιάννινα, που είχαμε μείνει πίσω στο σκορ και ισοφαρίσαμε. Τότε λοιπόν υπήρχαν πίσω από τον πάγκο κάποια άτομα, πέντε αν θυμάμαι καλά, που μου λένε να πάρω την ομάδα και να φύγουμε, τη στιγμή που είχαμε ισοφαρίσει, να μηδενιστούμε δηλαδή. Και εγώ προσπαθώ να καταλάβω πού είναι το σωστό και πού το λάθος. Οι φίλοι του Ηρακλή μου λένε να μηδενιστούμε, ενώ είχαμε ισοφαρίσει και θα έπρεπε να πανηγυρίζουν. Εμφανίστηκε ένας κύριος και μου λέει τότε ΄δεν μπορείς να φανταστείς πόσο πολύ δεν σε ήθελα. Πόσο πολύ παρακάλαγα να χάνουμε. Είμαι ευτυχισμένος που σε γνώρισα και σε ευχαριστώ που έσωσες την ομάδα. Εγώ ήμουν από αυτούς που σε έβριζα και έλεγα να χάσουμε'. Εκείνη τη στιγμή έκλαιγε. Ηταν κάτι μοναδικό».
«Άλλαξα 2-3 ξενοδοχεία γιατί τα είχαν απλήρωτα. Μετά τη σωτηρία ένιωθα ότι μου ανήκει μέχρι κι ο περιπτεράς»
Σώζεται η ομάδα και την επομένη βγαίνεις από το σπίτι σου. Πού έμενες;
«Σε ένα ξενοδοχείο. Ηταν ή το δεύτερο ή το τρίτο γιατί με έδιωχναν που ήταν απλήρωτο (σ.σ. γέλια). Πέρασα τότε ορισμένες ημέρες πολύ καλά και τότε κατάλαβα τι κέρδισα. Δεν το κρύβω, από εκείνη τη σεζόν πιο κερδισμένος πιστεύω πως ήμουν εγώ».
Ενιωθες πως σου... ανήκε όλη η πόλη;
«Μέχρι και τον περιπτερά (σ.σ. γέλια). Ο κόσμος ήταν πολύ κοντά».
«Στον Παπαθανασάκη είπα: "Μη μου ξαναπείς για ποδόσφαιρο που να είσαι εσύ κοντά»
Και μετά... ;
«Το τελευταίο... επεισόδιο του σήριαλ Ηρακλή παίχθηκε εδώ, στο μαγαζί. Μετά από περίπου ένα μήνα ήρθε ο κύριος Παπαθανασάκης (σ.σ. τότε ιδιοκτήτης της ομάδας). Μου είπε τότε πως θέλει να μείνω και ότι θα 'τρέξει' την ομάδα. Του απαντάω 'πρόεδρε να έρχεσαι όποτε θες εδώ, να είμαστε φίλοι, μην μου ξαναπείς τίποτα για ποδόσφαιρο που να είσαι... εσύ κοντά!'. Ετσι τελείωσε η παρουσία μου στον Ηρακλή».
Μετά την τελευταία αγωνιστική εκείνη τη χρονιά είχατε έρθει όλη η ομάδα εδώ...
«Ναι, γυρνάγαμε από την Τρίπολη και έλεγαν τα παιδιά να τους πάνε κάπου από την ομάδα αλλά κανείς δεν το έκανε. Ετσι έφερα όλα τα παιδιά εδώ».
«Με τον Αστέρα συμφώνησα αμέσως. Είδα ποδοσφαιρικό πολιτισμό»
Ακολούθησε ο Αστέρας Τρίπολης αλλά στο μέσο της επόμενης σεζόν. Ενιωσες απογοητευμένος πως δεν είχε προτάσεις εκείνο το καλοκαίρι;
«Είχα, αλλά αναζητούσα κάτι καλύτερο. Ήθελα να εξαργυρώσω εκείνη τη χρονιά με κάτι καλύτερο και τον Σεπτέμβριο ήρθε η πρόταση του Αστέρα. Συμφωνήσαμε σχεδόν αμέσως».
-Βρέθηκες στην Τρίπολη. Σου είχε... λείψει να είσαι σε μία κανονική ομάδα, χωρίς απλήρωτους παίκτες και προβλήματα;
«Ο Αστέρας ήταν μία κλάση πάνω από όπου είχα δουλέψει μέχρι τότε. Είδα ποδοσφαιρικό πολιτισμό. Είναι όλα οργανωμένα. Δεν χρειάζεται να κόψουμε τη φέτα από την ντομάτα για να πληρώσουμε (σ.σ. γέλια). Υπάρχει γυμναστήριο, προπονητικό, ακαδημίες, για μένα ήταν κάτι πρωτόγνωρα. Είναι κοντά όλα, σε πέντε λεπτά είσαι στο προπονητικό. Υπάρχει τεχνογνωσία, δεν είναι μόνο τα χρήματα. Και υπάρχουν δύο άνθρωποι που μου έχουν συμπεριφερθεί εξαιρετικά, οι κύριοι Μπάκος και Καϋμενάκης, όπως και όλοι στην ομάδα, ο Γιώργος και ο Δημήτρης Μποροβήλος, ο Νίκος (σ.σ. Γαλανακόπουλος), αλλά και όλο το προσωπικό. Γίναμε μία παρέα. Παίρνει η ομάδα μπροστά, είχε μία δύσκολη χρονιά την προηγούμενη. Και αρχίζουμε να παίζουμε καλά. Κερδίσαμε μεγάλα ματς, όπως με τον ΠΑΟΚ. Έχει καλό υλικό. Το καταλαβαίνεις. Τα παιδιά έχουν πολλή όρεξη να δουλέψουν. Έρχονταν ατομικά στο γήπεδο. Βρήκα ένα υλικό που ήθελε να γίνεται καλύτερο και στο τέλος βγήκαμε Ευρώπη».
Ηταν τότε που στα δεξιά είχες ένα εξαιρετικό «δίδυμο» με Κώτσιρα, Καλτσά.
«Εξαιρετικό».
«Αν είχα εμπειρία από ευρωπαϊκά ματς, θα είχαμε περάσει την Χιμπέρνιαν»
Η ομάδα βγαίνει Ευρώπη και το ματς με την Χιμπέρνιαν ήταν για... σπάσεις την τηλεόραση (3-2 από 0-2).
«Θα σας το πω τώρα, μετά από τόσο καιρό. Νομίζω πως αν είχα εμπειρία σε ευρωπαϊκά παιχνίδια θα είχαμε περάσει. Δεν λέω για τον δεύτερο αγώνα, δεν μπορούσαμε να τον διαχειριστούμε, μείναμε με 10 αλλά παρόλα αυτά είχαμε ευκαιρίες. Ομως ο τρόπος που διαχειρίστηκα το πρώτο παιχνίδι μετά το 0-2, αν είχα στο μυαλό μου ότι υπάρχει και ρεβάνς, θα ήταν διαφορετικός.
Είχα απειρία. Είδα το 0-2, ενθουσιάστηκα, είπα θα το κάνουμε 0-3 και η ρεβάνς θα είναι... παρέλαση. Στην Τρίπολη μείναμε με 10 παίκτες, χάναμε 1-0 αλλά στο δεύτερο ημίχρονο κάναμε τότε καταπληκτική εμφάνιση και με λίγη τύχη θα το είχαμε 'γυρίσει'. Αλλά το πρώτο παιχνίδι με λίγη εμπειρία θα το είχα διαχειριστεί καλύτερα».
Θυμάσαι τα παιδιά από την Ακαδημία του Αστέρα που «ανέβηκαν» εκείνα τα χρόνια;
«Τον Αθανασιάδη τον βρήκα στον Αστέρα και τον είχα στον Πανθρακικό πολύ μικρό. Ηταν ο Χριστόπουλος που έκανε ντεμπούτο στο ματς με τη Χιμπέρνιαν, ο Κανελλόπουλος, ο Τζίμας. Ο τελευταίος έκανε ντεμπούτο σε ένα φιλικό στην Πολωνία πριν τα 17 του χρόνια».
Ήταν και ο Κυριακόπουλος που πήρε πολλά ματς τότε.
«Ο Γιώργος τη μεθεπόμενη χρονιά έκανε μεταγραφή για τη Σασουόλο. Να σου πω την αλήθεια είχα προβλήματα μαζί του, γιατί θεωρώ πως δεν δούλευε ανάλογα με το ταλέντο του. Θεωρώ άδικο κάποιοι που έχουν πολλά πράγματα να δώσουν να μη δουλεύουν όπως πρέπει. Έχει πολύ ταλέντο. Ηταν τότε και σε μία ηλικία που... πέταγε το μυαλό του (20 στα 21) και έκανε κάποια λαθάκια που ένιωθα πως έπρεπε να τα διορθώσω. Μπορεί να ήμουν και άδικος για ένα-δύο ματς που δεν τον πήρα στην αποστολή, αλλά θεωρώ πως ίσως στο τέλος του έκανε καλό αυτή η πίεση πως έπρεπε να δουλέψει περισσότερο. Τώρα είναι εξαιρετικός και μπράβο του. Είμαι σίγουρος πως άλλαξε τον τρόπο που δούλευε από όταν ήμουν εγώ».
Ο Κώτσιρας;
«Μυαλό. Καθαρό μυαλό. Πανέξυπνος, αντιλαμβάνεται το ποδόσφαιρο και μαθαίνει πάρα πολύ γρήγορα, ακόμη και στα 25 του ή στα 26 του. Κάναμε ατομική προπόνηση και την επόμενη εβδομάδα παρουσιάζονταν βελτιωμένος στο κομμάτι που δουλεύαμε κατά 20% με 30%. Το ίδιο έκανε και ο Ιγκόρ. Επίσης πολύ γρήγορο μυαλό. Μιλάω ακόμη μαζί του. Πολύ καλό παιδί».
«Στην Τρίπολη θα μπορούσα να μείνω μία σεζόν ακόμη»
Θεωρείς πως στον Αστέρα είχες να δώσεις και άλλα πράγματα;
«100%. Ναι. Απλά μετά ήρθε μία περίοδος που η ομάδα δεν πήγαινε καλά και είπαμε με τη διοίκηση που αν δεν κερδίζαμε ένα ματς με τη Λαμία θα ήταν καλύτερο να χωρίσουν οι δρόμοι μας. Ήρθαμε 0-0, παρότι η Λαμία έπαιζε από νωρίς με 10 παίκτες. Ίσως τότε ότι ξεκινήσαμε νωρίς τη σεζόν λόγω Ευρώπης να μην μας έκανε καλό και έτσι διακόψαμε τη συνεργασία μας».
Συναισθήματα; Ηταν η πρώτη ομάδα που έπαιξες Ευρώπη, ένιωσες πώς θα σε πάει «πίσω» στην καριέρα σου;
«Όχι. Απλά κατάλαβα πως καλό θα ήταν να είχε ολοκληρωθεί η χρονιά. Με θεματάκια, ναι. Παντού συμβαίνει αυτό. Να κάναμε κάτι καλύτερο. Στην Τρίπολη θα μπορούσα να μείνω μία σεζόν ακόμη».
«Στον Άρη, τους δύο πρώτους μήνες
δεν μπορούσα να πάω έστω έξω να φάω»
Και μετά στον Άρη, σε μία κατάσταση ανάλογη με όταν ανέλαβες τον Αστέρα...
«Τους δύο πρώτους μήνες δεν μπορούσα να πάω έστω έξω να φάω. Ηταν δύσκολοι. Πήγαμε σε μία περίοδο που η ομάδα δεν είχε ισορροπία, ούτε κακή αλλά και ούτε καλή. Ήταν ανέτοιμη και εκείνον τον καιρό ήταν πίσω σε επίπεδο οργάνωσης, αλλά με έναν κόσμο, που μεγάλο μέρος του πιστεύει πως πρέπει να πάρει έναν τίτλο. Εγώ από την πλευρά μου υποσχέθηκα την Ευρώπη. Αυτό είχα συμφωνήσει και με τους ανθρώπους της, ενώ βλέποντας και τις άλλες ομάδες πίστευα πως μπορούμε να τα καταφέρουμε. Ήταν πολύ δύσκολη η περίοδος μέσα στις γιορτές, καθώς αποκλειστήκαμε από τον Εργοτέλη στο Κύπελλο (σ.σ. Δεκέμβριος 2018). Ήταν 'βαρύ'. Τι πρόβλημα υπήρχε στον Αρη; Ήταν εντελώς διαφορετικός ο τρόπος που η ομάδα έκανε προπόνηση με εμένα. Χρειάστηκαν περίπου δύο μήνες να αφομοιωθεί η προπόνηση. Σε αυτό το χρονικό διάστημα υπήρχαν κάποια παιχνίδια που η ομάδα δεν μπορούσε να κουνηθεί από την κούραση. Όταν παίξαμε Κυριακή και μετά Τετάρτη ήταν το ματς με τον Εργοτέλη, οι εννέα από τους 10 δεν μπορούσαν να... περπατήσουν. Τον Γενάρη κάναμε δυο-τρεις μεταγραφές και μετά από μία νίκη κόντρα στην Ξάνθη... πήραμε μπροστά. Όταν τελειώσαμε το πρωτάθλημα ήμασταν μία πάρα μα πάρα πολύ καλή ομάδα. Με βοήθησε πάρα πολύ αυτό που έγινε στον Ηρακλή και τον Αστέρα, όπου βελτιώναμε τον Ηρακλή, βελτιώναμε τον Αστέρα. Έτσι και με τον Άρη. Όσο περνούσε ο καιρός χαιρόσουν να τον βλέπεις (σ.σ. τον Άρη)».
«Μέχρι και την τελευταία μέρα έλεγα στον Καρυπίδη: "Ασε τον Τόνσο, θα βρούμε άλλον"»
Μία από τις δύο-τρεις μεταγραφές που έγιναν στον Άρη τότε ήταν του Τόνσο. Καλώς ή κακώς σου έχουν κολλήσει την ταμπέλα ότι εσύ «έκλεψες» από την Τρίπολη τον Τόνσο;
«Ότι μου άρεσε ως παίκτης, είναι αλήθεια. Εγώ θα πω ότι ακόμα και την τελευταία μέρα που ήταν να έρθει έλεγα: "Μην τον πάρεις". Ο Καρυπίδης επέμενε. Εμένα μου άρεσε το στιλ του παίκτη, αλλά ο ίδιος μου απάντησε: "Εχω τους λόγους μου, θα τον πάρω"».
Θεωρείς ότι εκεί χάλασε η σχέση σου με τον Αστέρα;
«Δεν θα πω ότι χάλασε. Δεν μπορώ να μην σκεφτώ το πως μου έχουν φερθεί ο κύριος Μπάκος ή ο κύριος Καϋμενάκης ή ο Νίκος Γαλανακόπουλος ή ο Γιώργος και Δημήτρης Μποροβήλος. Εγώ προσωπικά δεν έχω το παραμικρό να πω. Όταν κατέβηκα στην Τρίπολη να παίξουμε με τον Άρη, είδα και ένα χαρτί με κάποια λόγια για μένα από κάποιους φιλάθλους».
Τι έλεγε το χαρτί;
«Κατι σαν ντροπή σου... Αλλά εγώ ξέρω την αλήθεια και εγώ επέμενα μέχρι και την τελευταία μέρα να μην τον πάρουμε. Ναι, εγώ είπα "θέλω έναν τέτοιο", εννοώντας το στιλ παιχνιδιού αλλά ως εκεί. Είχα τον Γιουνές, τον Ντιγκινί, τον Ματέο Γκαρσία και τον Μπρούνο Γκάμα. Ο Μπρούνο Γκάμα τραυματίζεται και ψάχνω ένα παίκτη να μου παίξει στην 4άδα. Και εκεί πάνω είπα: "Θέλω έναν τέτοιον". Ε, και μου φέρνει αυτόν. Σκέφτηκε αλλιώς και μου τον πήρε».
«Νικήσαμε 2-1 την Λαμία στο 90' και όλο το γήπεδο μάς γιούχαρε»
Και βγάζεις τον Άρη Ευρώπη.
«Ναι, βγάζω τον Άρη Ευρώπη».
Ο κόσμος του Άρη είναι ο πιο δύσκολος;
«Είναι ο πιο απαιτητικός. Θυμάμαι νίκη με τη Λαμία με 2-1, με πολύ κακή εμφάνιση, με παιδιά που πριν 15 μέρες τους είχαμε πει "κάντε προπόνηση μόνοι σας, δεν σας θέλουμε", με δύο αριστερά μπακ. Εκείνη την ημέρα έχουμε ελλείψεις, νικάμε 2-1 στο 90', πανηγυρίζουμε για 20 δευτερόλεπτα και μετά όλο το γήπεδο μας γιουχάρει».
Αυτή η πίεση δεν δουλεύει ευεργητικά;
«Σίγουρα. Να σας πω τι είναι καλό στον Άρη. Καλό στον Άρη είναι όταν τα πράγματα πηγαίνουν καλά. Αν κερδίζεις μέσα στο Χαριλαου, είναι δύσκολο ο αντίπαλος να σου γυρίσει ο αντίπαλος το ματς με την πίεση που υπάρχει. Όταν όμως χάνει, είναι δύσκολο για όλους».
«Μεγαλύτερη πίεση ένιωσα στον Άρη απ' ό,τι στον Ηρακλή»
Μεγαλύτερη πίεση ένιωσες στον Άρη ή στον Ηρακλή;
«Στον Άρη γιατί το γήπεδο ήταν γεμάτο. Στον Ηρακλή είχε πολλή φασαρία, αλλά ήταν λιγότεροι. Στον Άρη ένιωσα μεγαλύτερη πίεση ειδικά την περίοδο που δεν παίζαμε καλά. Μετά που παίζαμε καλά, την ομάδα την έσπρωχνε ο κόσμος περισσότερο. Ο Άρης άρχιζε να παίζει και φαντεζί ποδόσφαιρο. Είχαμε βάλει στην Ξάνθη επτά γκολ, στον Απόλλωνα πέντε...».
Στον, Άρη ο Παντελίδης έδειξε ότι ξέρει να παίζει επιθετικά;
«Στην Καλλιθέα το 2008 παίζουμε 4-4-2 με ρόμβο, χάνουμε 1-0 στο 70' και μέχρι το 90' είχαμε βάλει τέσσερα γκολ. Δεν υπάρχει ματς που να έχουμε κάνει διπλό και να έχουμε βάλει κάτω από τρία γκολ. Στον Άρη, επειδή είναι ομάδα με μεγάλυ απήχηση όσο πιο πολλοί το βλέπουν τόσο πιο πολύ το μεταφέρουν».
«Αυτό που έγινε με τον Ηρακλή δεν ξαναγίνεται»
Μπορείς να σταθείς σε κάποια από τις επιτυχίες σου ή η καθεμία είναι ξεχωριστή; Βασικά, το θαύμα στον Ηρακλή πρέπει να γίνει ντοκιμαντέρ στο Netflix;
«Αυτό δεν ξαναγίνεται. Δηλαδή ο Αστέρας είναι μια ομάδα που σου παρέχει τα πάντα. Ο Άρης έχει μια δυναμική, έχει κόσμο, το υλικό αναβαθμίζεται προς τα πάνω. Στον Ηρακλή δεν υπήρχει τίποτα».
«Μετά τον Άρη είχα δύο κακές επιλογές που λέγεται "Ατρόμητος"»
Μετά τον Άρη;
«Μετά τον Άρη έχουμε δύο κακές επιλογές που λέγεται Ατρόμητος».
Τι έχεις να πεις για αυτό;
«Έχω να πω πολλά, αλλά δεν θα πω αρκετά... Τις επιλογές μας πολλές φορές τις πληρώνουμε και σε εμένα αυτό δεν πήγε καλά».
Αν γύριζες το χρόνο πίσω θα άλλαζες την απόφασή σου;
«Ναι εξαιτίας συμπεριφορών ανθρώπων περισσότερο».
«Να πηγαίνει καλά ο Ατρόμητος και να είναι καλά στην προσωπική του ζωή, αλλά δεν χρειάζεται να είμαστε κοντά με τον Σπανό»
Ο Σπανός είναι στην ουσία ο άνθρωπος που ουσιαστικά σου έδωσε το... σπρώξιμο για να ξεκινήσεις την προπονητική. Από τη Χαλκηδόνα ξεκίνησαν όλα. Νιώθεις κάποια πίκρα για τον Σπανό; Επρεπε να σε στηρίξει κάπου παραπάνω;
«Εγώ θέλω να είναι καλά, να πηγαίνει καλά κι ο Ατρόμητος αλλά και στην προσωπική του ζωή αλλά δεν χρειάζεται να είμαστε και πολύ κοντά. Νομίζω δεν χρειάζεται να πούμε κάτι άλλο».
«Θα είχαμε περάσει την Μόλντε
αν υπήρχε καλύτερη οργάνωση
στο ταξίδι. Οι παίκτες δεν μου μιλούσαν
γιατί νόμιζαν ότι εγώ ευθύνομαι
για την ταλαιπωρία τους»
Να σου λέμε πρόσωπα και να να μας λες.
Γιώργος Παράσχος;
«Εξαιρετικός άνθρωπος, ηθικός πάρα πολύ. Πολύ ισχυρή προσωπικότητά, με τα θέλω του και τα πιστεύω του να μην αλλάζουν με τίποτα».
Θοδωρής Καρυπίδης;
«Τον καιρό της συνεργασίας ήταν δύσκολος σε πολλά πράγματα. Ασφαλώς όμως ήταν στο ξεκίνημά του στον Άρη και τώρα κάνει καλύτερα κάποια πράγματα. Δεν είχαμε συχνή επικοινωνία, προς το τέλος έγινε πιο έντονη η σχέση μας. Ενα πράγμα έχω να του προσάψω μόνο: Αν είχαμε καλύτερη οργάνωση στο ταξίδι στη Μόλντε θα το είχαμε περάσει αυτό το ματς».
Δηλαδή;
«Ήταν πολύ άσχημα οργανωμένα, κάναμε πάρα πολλά λάθη με αποτέλεσμα να φτάσουμε δύο μέρες νωρίτερα εκεί σε άλλη πόλη. Από τους παίκτες δεν μου μιλούσε κανένας γιατί σκεφτόντουσαν ότι εγώ θα έπρεπε να έχω κλείσει αεροπλάνο. Δεν ξέρω τι σκεφτόντουσαν. Οι παίκτες δεν είχαν κουράγιο στο ματς να κάνουν ούτε πενήντα μέτρα. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να αλλάξουμε ακόμα και τον σχηματισμό. Ενώ παίζαμε 4-2-3-1 αναγκάστηκα να βάλω και τρίτο χαφ μέσα και να το γυρίσω σε 4-3-3, για φοβόμουν πάρα πολύ με τι εντάσεις θα παρουσιαστεί η ομάδα. Και πραγματικά παρουσιαστήκαμε κοιμισμένοι και βρεθήκαμε να χάνουμε 3-0. Μια ομάδα που, όπως δείξαμε στο δεύτερο παιχνίδι, θα μπορούσαμε να την έχουμε περάσει. Μόνο σ' αυτό έχω παράπονο. Οι παίκτες δεν μου μιλούσαν. Συναντιόμασταν στο ασανσέρ και δεν μου μιλούσαν, γιατί θεωρούσαν ότι εγώ είμαι υπεύθυνος γι' αυτό το ταξίδι».
«Ο Σπανός θα μπορούσε να έχει λίγο καλύτερη συμπεριφορά, Τοπ οι Μπάκος-Καϋμενάκης»
Γιώργος Σπανός;
«Λίγο καλύτερη συμπεριφορά θα μπορούσε να την έχει. Προσπαθούν να ρίξουν ευθύνες στους υπόλοιπους, ποτέ δεν κοιτάνε τον εαυτό τους».
Μπάκος - Καϋμενάκης;
«Τοπ. Ο καθένας έχει τα δικά του, μου έχουν συμπεριφερθεί απίστευτα κι οι δύο. Ο κύριος Γιάννης είναι πιο εγωιστής αλλά εμένα μου έχουν συμπεριφερθεί απίστευτα. Εχω την αίσθηση, ότι την εποχή που ήμουν στην ομάδα, αν ήταν εδώ και βλεπόμασταν, μπορεί και να μην είχα φύγει. Αν είχαμε επαφή, γιατί ό,τι συζήτηση κάναμε ήταν μέσω τηλεφώνου».
Γιώργος Μποροβήλος;
«Πανέξυπνος».
Γιάννης Κομπότης;
«Διαόλου κάλτσα... Εμένα μου έχει φερθεί καταπληκτικά».
«Λες κι η μάνα μου με γέννησε σε πόλεμο»
Αν ο Παντελίδης δεν ήταν προπονητής τι θα ήταν;
Τι να σας πω... Δεν ξέρω τι θα μου ταίριαζε. Κατεστραμένος (γέλια). Δεν ξέρω πραγματικά τι θα μου ταίριαζε, αλλά θα ήταν κάτι που έχει να κάνει με ηγεσία. Το βλέπω από μικρό παιδί. Λες κι η μάνα μου με γέννησε σε πόλεμο. Σκέφτομαι γρηγορότερα απ' όλους, πιο καθαρά απ' όλους και όταν γίνεται "πόλεμος" είμαι ο πιο ήρεμος απ' όλους».
Εχεις τρομάξει ποτέ;
«Όχι».
Υπάρχει γήπεδο που να είπες ποτέ «Παναγία μου»;
«Ναι, το δεύτερο μου ματς στην Α' Εθνική. Με τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκης, το σκορ είναι 3-0 στο 25'. Αρχίζω να βλέπω τον πίνακα και λέω: "Τι μπορεί να γράψει". Τελικά ήρθε 4-1. Το γύρισα σε 3-5-2 και από εκεί άρχισαν να στραβώνουν οι άνθρωποι της ομάδας».
«Το μόνιμο παράπονό μου
από την ΑΕΛ στην Κύπρο»
Το πέρασμά σου στην Κύπρο;
«Δεν υπάρχουν πολλές διαφορές με την Ελλάδα. Απλά, δεν υπάρχει το επίπεδο οργάνωσης όπως εδώ. Υπάρχουν 5-6 ομάδες που είναι σε καλό επίπεδο οργάνωσης. Εγώ ήμουν σε μία ομάδα που το μόνιμο παράπονομό μου ήταν ότι δεν μπορούσα να συνηθίσω ότι αν παίζαμε στις 19.00, βρισκόμασταν με τους παίκτες στις 12.00 στο προπονητικό, να τους μιλήσω εκεί, να φάμε εκεί και πηγαίναμε κατευθείαν στο γήπεδο είτε ήταν μία ώρα είτε στο Τσίριο απέναντι. Οι παίκτες για τέσσερις ώρες περίμεναν στους καναπάδες. Εχαναν τη συγκέντρωσή τους, βαριόντουσαν. Στα εκτός έδρας ματς, ποτέ δεν ξεκινούσμαε καλά τα ματς. Η ομάδα εμφανιζόταν κοιμισμένη. Οι παίκτες εμφανίζονταν με κόπωση. Αυτό δεν το συνήθισα ποτέ και το Πάσχα όταν μιλήσαμε με τον πρόεδρο, που μου έκανε και μια πολύ καλύτερη οικονομικά πρόταση, από τα πρώτα που συζήτησα ήταν αυτό. Και όταν βάλαμε κάτω και τον σχεδιασμό διαφωνίσαμε. Έχω δει πως είναι να διαφωνώ για τον σχεδιασμό και στο τέλος να το δέχομαι. Δεν πήγε καλά και έτσι προτίμησα να φύγω».
«Το πέρασμα από τον Άρη έκανε και καλό και κακό»
Γιατί ο Παντελίδης δεν έχει τώρα ομάδα;
«Νομίζω ότι το πέρασμα - κυρίως από τον Άρη - σου κάνει καλό-κακό. Πετύχαμε κάποια πράγματα στον Ηρακλή, πετύχαμε κάποια πράγματα στον Αστέρα, πετύχαμε κάποια πράγματα στον Άρη. Το αμέσως επόμενο βήμα είναι λίγο μετέωρο στο τι θες να κάνεις και που θες να πας. Ποιες ομάδες είναι αυτές που έχουν τις ελάχιστες προϋποθέσεις. Δεν λέω ότι θέλω να πάω σε ομάδα με μπάτζετ 20 εκατ. ευρώ, αλλά θα πρέπει να υπάρχουν νορμάν συνθήκες, ώστε να δουλέψεις σκληρά. Δεν έχω βάλει στόχο. Υπήρξε πρόταση που δεν καρποφώρησε στο εξωτερικό. Υπήρξε άλλη μια συζήτηση με ομάδα από την Κύπρο που δεν προχώρησε. Δεν έχω άγχος...».
«"Θα μπούμε να παίξουμε. Ή θα νικήσουμε ή θα χάσουμε. Δεν χρωστάμε σε κανέναν"»
Στην Ελλάδα το «όλα είναι στημένα», που λέγεται, σε ενοχλεί;
«Πόσα πολλά ξέρουν όλοι αυτοί που δεν τα ξέρουμε εμείς; Κάπου θα έχει γίνει κάτι. Δεν λέω ότι μπορεί να είναι στήσιμο ή να έχει συμπεριφερθεί πιο ήρεμα κάποιος σε ένα ματς, γιατί θα θέλει να δει πιτσιρικάδες για την επόμενη χρονιά. Εγώ προσωπικά έχω ελάχιστα να διηγηθώ γι' αυτά. Ίσως γιατί μπορεί να με ξέρουν όλοι: θα μπούμε να παίξουμε ή θα νικήσουμε ή θα χάσουμε, δεν χρωστάμε σε κανέναν, θα μπούμε και θα παίξουμε και ό,τι γίνει».
Σε εσένα έχει συμβεί κάτι ανάλογο;
«Εχει συμβεί δύο φορές σαν προπονητής, αλλά δεν έγινε στο τέλος. Είπα "αν το κάνετε φεύγω" και δεν έγινε».
«Δεν μπορώ να ξενυχτήσω, δεν μπορώ να πιω»
Σε βλέπουμε στο χώρο αυτόν, στο μαγαζί σου. Πώς προέκυψε αυτή η προοπτική;
«Στον έναν χρόνο που ήμουν εκτός πάγκων, μου έγινε μια πρόταση για συνεργασία, έχω ανήσυχο μυαλό, τη δέχτηκα. Ουσιαστικά ο ρόλος μου είναι βοηθητικός, δεν είμαι εδώ πολλές ώρες, ο συνέταιρός μου ο Σπύρος Μητρόπουλος ξέρει τη δουλειά καλά και είμαστε καλά».
Ούτε η νύχτα σε φόβισε; Την ήξερες;
«Όχι, δεν ήξερα τίποτα. Δεν μπορώ να ξενυχτήσω, δεν μπορώ να πιω. Όμως δεν με φόβισε».
Περιστατικά που έχεις βιώσει τη νύχτα;
«Ε... Άμα πιει ο άνθρωπος γίνεται κάτι άλλο. Βλέπεις άλλον άνθρωπο το πρωί και άλλον τον βράδυ. Πρέπει να είσαι προσεκτικός με τους ανθρώπους το βράδυ γιατί μπορεί να έχεις εκπλήξεις».
Υπάρχει και τίποτα άλλο επιχειρηματικό στο μυαλό σου;
«Εχω δύο γιους και έχουμε άλλο ένα καφέ στον Κορυδαλλό. Πάντα έχω στο μυαλό μου ότι κάτι μπορεί να γίνει».
https://specials.gazzetta.gr/football/pantelidis-phrame-me-tis-petres-tous-dromeis-tou-Alefantou/index.html
