Νέο σοκ: Έφυγε ο Αλεξίδης...

[PAS-o-media]

Νέο σοκ για τον ελληνικό αθλητισμό, ο οποίος μετά το θάνατο του Ανδρέα Κιλιγκαρίδη, θρηνεί και για το χαμό του 26χρονου πρωταθλητή της κωπηλασίας, Στρατή Αλεξίδη, από λευχαιμία.

Ο Αλεξίδης έφυγε ξαφνικά από τη ζωή, σε ηλικία 26 ετών, από καλπάζουσα μορφή λευχαιμίας.

Ο νεαρός πρωταθλητής του ΝΑΣ Αίολου Παμφίλων τον τελευταίο καιρό ζούσε στην Νορβηγία, χώρα καταγωγής της μητέρας του και έπειτα από νοσηλεία 10 ημερών και έχασε τη μάχη να κρατηθεί στη ζωή.

Ο Στρατής Αλεξίδης είχε διακριθεί στο παρελθόν σε εγχώριες και διεθνείς διοργανώσεις, κερδίζοντας πολλά μετάλλια σε Πανελλήνια πρωταθλήματα. Ο άτυχος κωπηλάτης είχε εκπροσωπήσει τη χώρα μας στους Βαλκανικούς Αγώνες του 2003, κατακτώντας το ασημένιο μετάλλιο, ενώ είχε συμμετάσχει και σε Παγκόσμια πρωταθλήματα. Τους τελευταίους του αγώνες τους είχε τρέξει το 2009 κι έκτοτε σταμάτησε προκειμένου να ολοκληρώσει τις σπουδές του.

Αναλυτικά η ανακοίνωση της Κωπηλατικής Ομοσπονδίας:

«Η Ελληνική Κωπηλατική Ομοσπονδία εκφράζει την βαθιά της θλίψη για τον άδικο χαμό του αθλητή της κωπηλασίας Στρατή Αλεξίδη σε ηλικία μόλις 26 ετών.

Ο Στρατής Αλεξίδης, αθλητής του ΝΑΣ Αίολου Παμφίλων Μυτιλήνης απ όπου και η καταγωγή του καθώς και του Ομίλου Ερετών, είχε αγωνιστεί με τα χρώματα της Εθνικής ομάδας και είχε διακριθεί στους διεθνείς στίβους την περίοδο 2003-2006. Στο ενεργητικό του είχε πολλές πανελλήνιες νίκες με τους συλλόγους που αγωνίστηκε.

Σύσσωμο το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΚΟΦΝΣ και όλη η κωπηλατική οικογένεια απευθύνουν τα θερμά συλληπτήρια τους προς την οικογένεια του άτυχου αθλητή και τους οικείους του.

Καλό ταξίδι Στρατή».

[PAS Giannis]

Τι να πει κανείς ....

Συλληπητήρια!!!

[ΛΑΜΙΑ FANS]

R.I.P.

[Tsimendos]

Περίεργο να πεθαινουν δυο αθλητές σε συγγενή αθλήματα από τον ίδιο λόγο. Να μην τριτώσει το κακό...

[Gkoros]

Βρωμάει ή δουλειά...

Οι πιθανότητες να συμβεί αυτό που έγινε, δηλαδή να πεθάινουν δύο αθλητές του ίδιου αθλήματος ( τι κανό, τι κωπηλασία και τα δύο στην ίδια κατηγορία ανήκουν) απο την ίδια ασθένεια είναι απειροελάχιστες....


Εύχομαι να ξυπνήσουν οι υπεύθυνοι και να το ψάξουν το θέμα αλλιώς θα έχουμε και άλλα τέτοια περιστατικά...

Υ.Γ. Πως να στείλει ένας γονιός το παιδί του να κάνει αθλητισμό οταν ακούει τέτοια πράγματα; Όταν στον βωμό του πρωταθλητισμού δεν λογαριάζονται οι ανθρώπινες ζωές..


R.I.P

[ΛΑΜΙΑ FANS]

Υ.Γ. Πως να στείλει ένας γονιός το παιδί του να κάνει αθλητισμό οταν ακούει τέτοια πράγματα; Όταν στον βωμό του πρωταθλητισμού δεν λογαριάζονται οι ανθρώπινες ζωές..

Εδω εχεις λαθος. Αλλο αθλητισμος και αλλο πρωταθλητισμος. Μην τα συγχεουμε. Ο αθλητισμος ειναι συνωνυμο της υγειας. Ειναι ευχης εργον να αθλουνται τα νεα παιδια, σε οποιοδηποτε αθλημα.

Εαν αποφασισει ενα παιδι να μπει στον πρωταθλητισμο, ξερει πολυ καλα και το κερδος (χρημα, αναγνωρισημοτητα) αλλα ξερει το ιδιο καλα και τη ζημια που θα κανει στην υγεια του. Το ιδιο ισχυει και για τους γονεις.

[Gkoros]

Έκανα 4 χρόνια αθλητισμό (κολύμβηση) σε σύλλογο της πόλης μας... Ουδέποτε είχα στο μυαλό μου διακρίσεις και επιτυχίες. Χωρίς να περιαυτολογώ, ήμουνα καλός στην κολύμβηση, το κατείχα ρε παιδί μου το άθλημα... Και τότε άρχισαν (πλαγίως) οι κρούσεις για πιο εντατική προπόνηση, για να κατέβω σε αγώνες και και και...  Αρνήθηκα και σταμάτησα (μετά και την γνώμη του πρώτου προπονητή μου ο οποίος ήταν απο τους λίγους σωστούς)... Μέχρι και πρόγραμμα διατροφής με "συμπληρώματα" (νόμιμα στην αρχή, αλλλα ποιος ξέρει τι θα ακολουθούσε) μου είχαν έτοιμο.

Συμπέρασμα: Οταν στέλνεις το παιδί σου σε έναν οποιοδήποτε σύλλογο, τα μάτια σου όχι 14, αλλα 104.

Αθλητισμός γίνεται και εκτός συλλόγων: Τρεξιματάκι, ποδηλατάκι, 5Χ5 με φίλους (εμείς το έχουμε καθιερώσει κάθε Δευτέρα, 7Χ7), μπασκετάκι πάλι με φίλους κτλ... Υπάρχουν επιλογές (αν και θα μπορούσαν να είναι περισσότερες ειδικά σε μια μεγάλη πόλη όπως τα Γιάννενα) για όλα τα γούστα.


Υ.Γ. Δεν τσουβαλιάζω τους πάντες. υπάρχουν άνθρωποι προπονητές  που είναι πολύ σωστοί στο αντικείμενο τους και με σωστές αρχές. Παράδειγμα, οπως είπα και πιο πάνω ο πρώτος μου προπονητής ο Χ.Μ (αρχικά) ο οποίος αηδιασμένος απο όσα έβλεπε, παράτησε την προπονητική. Αλλά δυστυχώς στην Ελλάδα, δεν διακρίνονται οι καλοί αλλά "οι άλλοι".

[davelis]

Και τότε άρχισαν (πλαγίως) οι κρούσεις για πιο εντατική προπόνηση, για να κατέβω σε αγώνες και και και... 

Αυτο γινεται γιατι επιχορηγειται ο συλλογος (απο τον κρατικό κορβανα), αναλογα με τους πρωταθλητες που εχει κι οχι επειδή παραγει αλλο εργο.
Λαθος θεωρηση δηλ. και εδω.

Τελος παντων, Αυτο ειναι αλλη συζήτηση.

R. I. P. 

[ΛΟΚΟ]

Από σπάνια μορφής λευχαιμία στις 29/4 είχε φύγει και η Μαριάννα :

Η Μαριάννα έχασε τη μάχη για τη ζωή

Η Μαριάννα Ζαχαριάδη, ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του κυπριακού αθλητισμού έχασε λίγο μετά το μεσημέρι (29/04) τη μάχη με τη ζωή. Χτυπημένη από μία σπάνια μορφής λευχαιμία έδωσε το μεγαλύτερο αγώνα της ζωής της, αλλά υπέκυψε σε Νοσοκομείο της Αθήνας.

Από την περασμένη Πέμπτη ήταν σε κωματώδη κατάσταση και σήμερα επήλθε το μοιραίο. Τα κακά μαντάτα έφτασαν στην Κύπρο και βύθισαν στο πένθος ολόκληρη την αθλητική κοινότητα.

Η Μαριάννα, η κορυφαία Κύπρια αθλήτρια στίβου, στο άλμα επί κοντώ, πάλεψε τα τελευταία δύο χρόνια να ξεπεράσει τον πήχη της επάρατης νόσου, αλλά η μάχη ήταν άνιση...

Τις τελευταίες μέρες φίλοι, συναθλητές της και αθλητές και αθλήτριες απ' ολόκληρο το φάσμα του αθλητισμού μας, ευαισθητοποιήθηκαν και έσπευσαν να τη βοηθήσουν με διάφορες ενέργειες. Ετοίμασαν μάλιστα κι ένα σχετικό φιλμάκι το οποίο είχε πολύ μεγάλη ανταπόκριση.

Η πρωταθλήτριά μας είχε συγκινηθεί αφάνταστα και προγραμμάτιζε να έρθει στην Κύπρο, τις επόμενες μέρες για να ευχαριστήσει όλο τον κόσμο που της συμπαραστεκόταν στην προσπάθειά της.

Η Μαριάννα Ζαχαριάδη εγκατέλειψε τα εγκόσμια σε ηλικία 23 χρόνων, έχοντας σημειώσει εξαιρετικές επιτυχίες με τα χρώματα της Κύπρου. Σε ηλικία 19 -20 χρόνων κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο στο άλμα επί κοντώ στους Μεσογειακούς (Πεσκάρα 2009) και Κοινοπολιτειακούς Αγώνες (Νέο Δελχί 2010).

Η επίδοση της στην Πεσκάρα (4.45μ) ακόμη και σήμερα είναι η 6η καλύτερη παγκοσμίως όλων των εποχών στην κατηγορία Νεανίδων! Σ' εκείνη τη διοργάνωση, η αθλήτρια του Φώτη Στεφανή έχασε στο... τσακ το 4.50 που θα ήταν παγκόσμιο ρεκόρ νεανίδων...

Λίγους μήνες μετά την κατάκτηση του αργυρού μεταλλίου στους Κοινοπολιτειακούς του Νέου Δελχί, στις αρχές του 2011, διαγνώσθηκε ότι πάσχει από μία σπάνιας μορφής λευχαιμία. Ακολούθησε ειδικές θεραπείας, στην Ελλάδα, στην Αγγλία και προσφάτως στη Γερμανία. Το νήμα της ζωής της κόπηκε σήμερα το απόγευμα προκαλώντας αισθήματα θλίψης και οδύνης σε όλο τον φίλαθλο κόσμο.