Διαβάζω για πραγματικά ηρωικές μορφές που πέρασαν έστω κι αν κάποιες απ' αυτές κυκλοφορούν ακόμα στα στενά της πόλης μας...
Εκτός από ΠΑΣίγνωστους πρωταγωνιστές, διαβάζω και για κομπάρσους!
Φόβητρο η Τσιβούλα (φάε το φαί σου μη φωνάξω την Τσιβούλα) και ηρωική (όσο και τραγική στιγμή) που τη φούνταρε στη λίμνη μαζί με το καροτσάκι, ο Νικολάκης της.
Ο Κομπίλας (έχω και το βιβλίο του) κυκλοφορεί ακόμα μια χαρά. Μεταφορά της πρωτεύουσας στους Χουλιαράδες και τέλος! Από πιτσιρικάδες τον φωνάζαμε δάσκαλο και νομίζω πως... ήταν δάσκαλος κι όχι καθηγητής. Μικρή σημασία έχει. Μάθαμε οτι θώπευσε μια μαθήτρια και τον σουτάρανε, ενώ αργότερα άκουσα κι άλλη εκδοχή που έλεγε οτι ανέβαινε με το λεωφορείο για χωριό (τίγκα τα λεωφορεία τότε) και σε κάποια φάση κατέβηκε να κάνει κουμάντο, στέλνοντας το όχημα στο γκρεμό, τους επιβάτες στο θάνατο και τον ίδιο στην "τρέλα".
Για τον κλασσικό μας καφεδάκιεεε, άκουσα οτι τον έμασαν για Αλβανό, το μούτεψαν και τον πήγαν μέσα, όπου τον ξαναμούτεψαν (για Έλληνα πράκτορα;) και τον ξανάστειλαν τσαλακωμένο.
Αυτό που δεν αμφισβητείται είναι οτι τον είδα με γκομενάκι στο Άλσος (μια χαρά -αναλογικά- το γκομενάκι)!
Λίγο άκυρο να μπαίνει ο Νίκος Χαλαμπάλιας στην κατηγορία με τους υπόλοιπους, καθώς ήταν "φυσιογνωμία" για άλλους λόγους δηστυχώς...
Απολύτως σωστός ο φίλος. Ο... "χάλιας" δεν ανήκει στη συνομοταξία των παραπάνω. Μια χαρά παιδί μέχρι την α' γυμνασίου, κάπου ξέφυγε μετά, παρέα με τους τσολάκηδες και τον τζε... που πήγαν "σώνει και ντε να βγάλουν βάζελο" μετά το ματς με τον Άρη (το ίχνος ντροπής που έλεγα αλλού) επειδή όρμησε να αρπάξει τα ξεσκονοπάνια τους.
Η συνέχεια δεν ήταν καλή. Άλλοι πεθαμένοι, άλλοι μπαινοβγαίνουν στη φυλακή και άλλοι στα ιδρύματα. Κρίμα. Ο Νικοχαλιαμπάλιας πέθανε από υπερβολική δόση στην Αθήνα, τη βραδιά του μεγάλου ματς Ολυμπιακός - Ρεάλ 3:3.
Υ.Γ. Παντού υπάρχουν τρελοί και κάθε περιοχή έχει τους δικούς της. Τόσοι πολλοί μαζεμένοι όσοι εδώ (από τις μεταπολεμικές ιστορίες που ακούω ως τις μέρες μας) δε νομίζω να υπάρχουν.
Υ.Γ.1 Όποιος δεν έχει δεί Μπιζντάκη να παραγγέλνει ΠΑΣτα στο "Διεθνές" και να οδηγεί τη μηχανή, δεν έχει δεί τίποτα
ΦΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΤΤΤ
Υ.Γ.2 Όταν έχουν αλλάξει τόσο πολύ τα πράγματα πώς είναι δυνατόν κάποιος να περιμένει στο γήπεδο να έχουν μείνει τα ίδια; τότε πήγαινε ο πετροπόλεμος γόνα και το ξυλίκι μεταξύ γειτονιών ήταν στην ημερήσια διάταξη. Το τρίγωνο Άλσος-Καλούτσα-Κάστρο ήταν Πεδίο Βολής. Απ' τη μια οι τρελοί με κασμάδες, κουρέλια, γκλίτσες και σκουπίδια κι απ' την άλλη... οι "τρελοί" τσογλαναράδες με πέτρες, ξύλα κι ότι έβρισκαν. Πού να ΠΑΣ;