Η αμαρτωλή γραία (η νεοφιλεύθερη), η οποία χειρίζεται το παγκοσμιοποιημένο μασονοκαπιταλιστικό σύστημα, και επιβάλλει τα θέλω της όπου γουστάρει (γαμεί και δέρνει κοντολογής), δεν είναι αφελής να παραχωρήσει έστω και ένα εκατοστό από τα περιχαρακωμένα συμφέροντά της.
Η νεώτερη γραία (η κομμου νίζουσα), έκανε τις κόγξες της και δοκίμασε πολλές φορές να πάρει ένα μέρος από τις υπερεξουσίες της μεγάλης αδερφής, αλλά η πορεία της στο
διάβα των χρόνων έδειξε ότι "άλλο η θεωρία και άλλο η πράξη" και συν τον χρόνο συμβιβάστηκε, αφήνοντας πίσω της εκατομμύρια απονεκρωμένους ιδεολογικά ανθρώπους,
και ερείπια ολοκληρωτισμού (δείγματα αποφυγής για τις επόμενες γενιές), ταυτόχρονα όμως δημιούργησαν την τρίτη γραία (η φασίζουσα) η οποία δέχτηκε να εκκολάψει
το αυγό του φιδιού που τριγυρνούσε στα πόδια τους.
Το αποτέλεσμα ήταν οι εκκαθαρίσεις ατόμων που η μύτη τους ήταν λίγο γαμψή, το χρώμα τους ήταν λίγο μελαψό, οι ιδέες τους και η προσωπικότητά τους λίγο διαφορετικές
και η εκκόλαψη φόβου, πανικού, αβεβαιότητας και αστάθειας.
Η δημιουργία διεθνώς, κάποιων τρομοκρατικών ομάδων πόλης (Μπάαντερ-Μάινχοφ, Μπριγκάτε Ρόσσε, 17 Νοέμβρη), έδωσε κάποιες ελπίδες ανατροπής και τιμωρίας σιχαμένων προσώπων και πολιτικών, αλλά γρήγορα πήρε τέλος όταν οι φατρίες που τις αποτελούσαν ήρθαν σε αντιπαλότητα η μία με την άλλη και αλληλοσπαράχθηκαν. Η εμφάνιση στο προσκήνιο εξάλλου των προσώπων που αποτελούσαν τις ομάδες αυτές, γκρέμισε σε πολλούς την εικόνα που είχαν για τα πρόσωπα και την σοβαρότητα του εγχειρήματος αυτού.
Η εικόνα των αδελφών Ξηρού και των συν αυτών, ήταν τουλάχιστον αστεία και έβαλε τέλος σε μία ακόμα οπτασιακή ιδεολογία που πρέσβευε και εξάγγελε τιμωρία και παραδειγματισμό για όλα τα αληταριά (πολιτικά και επιχειρηματικά) που είχαν ανελιχθεί ρουφώντας αίμα, ιδρώτα, υπεραξίες και αξιοπρέπειες χιλιάδων συνανθρώπων.
Τα σημεία των καιρών, κατ' εμέ δεν επιτρέπουν ρομαντικές εξηγήσεις και προσμονές του τύπου "ο ΣΥΡΙΖΑ θα μας σώσει". Κακά τα ψέμματα, κανένας ΣΥΡΙΖΑ δεν πρόκειται
να σώσει τη χώρα. Η στρατηγική εικόνα του Αλεξάκη να φιλάει και να προσκυνά το σταυρό, έδειξε σε όλους ότι ο Μακιαβέλι είπε την μεγάλη αλήθεια...
"ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ, ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΠΑΡΩ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ".
Η ύπαρξη ανθρώπων, που πιστεύουν στα οράματα της Αριστεράς (μιας Αριστεράς διαφορετικής έστω), είναι η μόνη ελπίδα, ότι τα στραπάτσα κάποια στιγμή θα γίνουν μάθημα και ότι τα οράματα που υλοποιήθηκαν και διαστρεβλώθηκαν στην πορεία, θα πάρουν άλλη υπόσταση-υπόσχεση για πιο δίκαιες κοινωνίες. Κοινωνίες, που δεν ανέχεται η πρώτη γραία (η νεοφιλεύθερη), βάζοντας όρια και σύνορα μεταξύ ανθρώπων, φυλών και συμπεριφορών αλλά η μεσαία γραία με σωφροσύνη, αλλά και τσαμπουκά, όπου χρειαστεί θα ξορκίσει αυτό που από χθες θολώνει την ατμόσφαιρα και πληγώνει τις καρδιές όλων μας.
Αγνοείστε, απομονώστε τα περίεργα στοιχεία. Θα έρθει αυτή η "κάποια" στιγμή που τα πράγματα θα μπουν στη θέση τους, γιατί... απλά, πολύ απλά...
"πίσω έχει η αχλάδα την ουρά"...!
