Η βρωμιά και η σαπίλα του όλου συστήματος των αδειοδοτήσεων αρχίζει απ' τη στιγμή που η ποινή για τις ομάδες που δεν αδειοδοτούνται μετατράπηκε από υποβιβασμό σε περιορισμό μεταγραφών.
Αυτό είναι το πρώτο και μεγαλύτερο, κατά τη γνώμη μου, σκάνδαλο πάνω στο οποίο χτίστηκε και χτίζεται ένα σαθρό οικοδόμημα, δήθεν ευρωπαϊκών προδιαγραφών και κανονισμών, υλοποιημένο όμως με ελληνικά πασαλείματα, αδιαφανείς διαδικασίες και πελατειακές σχέσεις.
Το πιο σωστό και αδιαμφισβήτητο θα ήταν, τουλάχιστον για τις ομάδες στις θέσεις 1 - 5, οι φάκελοί τους να πηγαίνουν κατευθείαν στην ΟΥΕΦΑ, η οποία και να αποφαίνεται σύμφωνα με τα κριτήρια που η ίδια θέτει για την καταλληλότητα ή μη των ομάδων.
Για τις υπόλοιπες ΠΑΕ να υπάρχουν προσαρμοσμένες στην ελληνική οικονομική πραγματικότητα προϋποθέσεις και όποια εταιρία αδυνατεί να φανεί συνεπής σε κάποια απ' αυτές, να υποβιβάζεται.
Μόνο μ' ένα τέτοιο σύστημα θα ιδρώσει το αυτί των παραγόντων που φυτοζωούν(ή σκοπεύουν να το κάνουν, αν δεν το έχουν κάνει ήδη...) τις εταιρίες τους, ενίοτε και παρασιτικά σε ισχυρότερες απ' αυτές οικονομικά, και θα αρχίσουν να ανταπεξέρχονται πιο ουσιαστικά στις υποχρεώσεις τους.
Από εκεί θα έπρεπε να ξεκινήσει(...ίσως και να τελειώσει!) η συζήτηση για τη λεγόμενη "υποβάθμιση του προϊόντος" απ' τους εμπλεκόμενους φορείς(Νόβα, ΟΠΑΠ, ΣΛ, ΕΠΟ).
Όσο για τα του οίκου μας, το γεγονός που θα προβλημάτιζε έναν ουδέτερο παρατηρητή ήταν η "υπερασπιστική γραμμή" της ΠΑΕ και των "κύκλων" της.
Όταν, για παράδειγμα, το πρώτο επιχείρημα που ακούγεται μετά την απόρριψη της έφεσης του ΠΑΣ και την δικαίωση των υπολοίπων απορριφθέντων απ' την πρωτοβάθμια επιτροπή, είναι ότι "μόνο εμείς δεν είμαστε καθαροί; Οι άλλοι έχουν κομπλέ φακέλους;" και ότι "ο Δημητρίου έχει προσωπικό κόμπλεξ(!) με τον ΠΑΣ", καταλαβαίνεις ότι δεν υπάρχει ουσιαστική βάση επιχειρημάτων πάνω στην οποία μπορεί να πατήσει η ΠΑΕ για να περισώσει έστω λίγη απ' τη φήμη της, τουλάχιστον απέναντι στην τοπική κοινωνία.
Στα αυτιά μου ακούγεται εντελώς γελοίο το επιχείρημα ότι ενώ η επιτροπή ζητάει ΑΜΚ ή δάνειο ή εγγυητική με αντίστοιχο ποσό μετρητών κατατεθειμένα σε λογαριασμό, εμείς πάμε με ένα χαρτί(!) που λέει ότι μπορούμε να πάρουμε δάνειο, εφόσον το χρειαστούμε!
Και επιστέγασμα σ' αυτό, ότι ο Δημητρίου μπορούσε, αν ήθελε, να το δεχτεί και δεν το δέχτηκε!
"Αν υποψιαστώ πως η προσφυγή Ντεμόλ μας στέρησε και τη φετινή αδειοδότηση, θα πεθάνω!", θα μπορούσε να λέει η χήρα στους 10 μικρούς Μήτσους.
Και εδώ το επιχείρημα των "κύκλων" δεν ήταν ότι δεν χρωστάμε στο Ντε Μολ ή ότι αυτό το ποσό έχει ρυθμιστεί, αλλά ότι δεν έχει τελεσιδικήσει η απόφαση!
Με τα εντελώς φτωχά νομικά που είμαι σε θέση να γνωρίζω, πιο τελεσίδικη απόφαση απ' αυτή του ΚΑΣ δεν υπάρχει! Πώς διάολο να κάνει κάποιος έφεση στο ΚΑΣ; Έφεση στην έφεση;
Άλλο ένα θέμα που αναδείχτηκε είναι το θέμα των τροφείων της μεταγραφής του Οικονόμου. Ένα θέμα το οποίο έπρεπε να είχε χρησιμοποιηθεί υπέρ της ΠΑΕ για λόγους μάρκετινγκ, εν τη γεννέσει του. Πως; Τα χρήματα που απαιτούνταν για τροφεία να τα δώσει η ΠΑΕ στις ενδιαφερόμενες ομάδες(νομίζω Πωγωνάτος και ΑΟ Γιάννενα) σε μια πανηγυρική τελετή με σύσφιξη σχέσεων των δύο σωματείων, με πλακέτες, βραβεύσεις και ανοιχτό παράθυρο συνεργασίας για αξιοποίηση ταλέντων της περιοχής και ακόμη χρήση εγκαταστάσεων(αν υπάρχουν) των δύο ομάδων απ' τον ΠΑΣ, εφόσον χρειαστεί, ένα θέμα που μας "πονάει" αρκετά.
Και η απάντησή είναι ότι δεν διεκδικήθηκαν τα τροφεία απ' αυτές τις ομάδες και διεκδίκησε ο Ερασιτέχνης, που δεν δικαιούται. Τι να πεις...
Τέλος, αν δεν πήραμε αδειοδότηση επειδή τα αποδυτήρια δεν είχαν κρεβάτια μασάζ, τον απαιτούμενο αριθμό καθισμάτων και το γήπεδο ήταν 30 πόντους μικρότερο απ' το προβλεπόμενο, εγώ καταλογίζω ευθύνες στους γνωστούς-αγνώστους κύκλους της ΠΑΕ, που επί Κούγια καθάριζαν το γήπεδο απ' τα χιόνια και επί Χριστοβασίλη δε μπορούν να ζωγραφίσουν 2 γραμμές με ασβέστη και να κουβαλήσουν 2 κρεβάτια και 2 καρέκλες. 8)
Αυτά τα ολίγα.
