Στον αγώνα της Τετάρτης οι 8,5 παίκτες του ΠΑΣ με ψυχή 1000 λεόντων γυρνάνε την πρόκριση και στέλνουν το ματς στην παράταση ενώ οι ανήμποροι και σοκαρισμένοι παίκτες του Πλατανιά έχουν αποδεχτεί τη μοίρα τους μη μπορώντας να αλλάξουνε πάνω από 2 πάσες. Στα πρώτα δευτερόλεπτα της παράτασης ο Κόντε βγαίνει τέτ α τετ με το τέρμα σε μια φάση που αν γίνει 100 φορές σε κανονικό γήπεδο τις 99 φορές ο Κόντε θα σκοράρει. Στο ναρκοπέδιο-πατατοχώραφο-χοιροστάσιο των Ζωσιμάδων όμως ο Κόντε ζυγίζει τα βήματά του προσέχοντας να αποφύγει το διάστρεμμα/κάταγμα και στα τελευταία 3 βήματα του βγαίνει ένα πλασέ ανάγκης το οποίο δεν καταλήγει στα δίχτυα. Με το σκορ στο 2-0 και λαμβάνοντας υπ' όψη την ψυχολογία που έβγαζαν οι 2 ομάδες στο γηπεδο η πρόκριση θα είχε τελειώσει. Με 2-0 δεν υπήρχε περίπτωση να μην προκριθεί ο ΠΑΣ.
Έτσι φτάσαμε στο αποκλεισμό από το κύπελλο, μια διοργάνωση που πάντα παίζει ρόλο πρώτα η ψυχή και μετά όλα τα άλλα. Μια διοργάνωση που θα διεκδικούσε ο ΠΑΣ στα ίσια, κυρίως λόγω ψυχής που βγάζει στο γήπεδο αλλά και γιατί έχει δείξει οτι είναι σκληρός καργιόλης σαν ομάδα.
Είναι η δεύτερη διοργάνωση φέτος που αποκλειόμαστε και ο σοβαρότερος λόγος είναι το γήπεδο. Το ουέφα ήταν η πρώτη όπου αναγκαστήκαμε να παίξουμε εκτός έδρας 2 αγώνες με καλύτερη και εμπειρότερη ομάδα. Αν η ρεβάνς με άλκμααρ γινόταν στο κολασμένο Ζωσιμάδες με ατμόσφαιρα α λα Οντ Γκρένλαντ με το σκορ στο 1-0 από το 9' λεπτό, εσείς πιστεύατε οτι είχε τύχη η αλκμααρ; Με απαισιόδοξη πρόβλεψη θα έδινα πιθανότητες 50-50 σε εκείνο το σημείο.
Μια διοργάνωση που - να θυμίσω οτι - σε περίπτωση πρόκρισης μπαίναμε στην ίδια κλειτορίδα (wow) με πιθανούς αντιπάλους Manchester United, Ιντερ και κατά δεύτερο λόγο με Λυόν, Γουεστ Χαμ κλπ κλπ.
Και έρχεσαι και εξετάζεις το ενδεχόμενο να έρθει η Μαντσεστερ Γιουνάιτεντ στα Γιάννενα για ένα ματς ουέφα. Η MUFC του Μουρίνιο (έστω), του Ιμπραίμοβιτς, του Πογκμπά, των εκατοντάδων κλαμπ και των εκατομμυρίων οπαδών σε όλο τον κόσμο. Τι θα σήμαινε για την πόλη και την ευρύτερη περιοχή. Και ψάχνεις να βρεις κάποιο άλλο αντίστοιχο γεγονός επίσκεψης στην πόλη σου που μπορεί να της δώσει τέτοια διαφήμιση και δημοσιότητα και φτάνεις στο μακρινό 1809. Όταν ο Λόρδος Βύρωνας είχε επισκεφτεί τα Γιάννενα τον Αλή Πασά την εποχή που ήταν απλώς ο πιο γνωστός εκκεντρικός party animal της Ευρώπης και όπου πήγαινε ήταν πρώτο θέμα στις εφημερίδες της εποχής, πολύ πριν γίνει junkie και ασχοληθεί με άλλα ασήμαντα θέματα όπως η ελληνική επανάσταση. *
Ανέφερα επίτηδες τις 2 περιπτώσεις (κύπελλο και ουέφα) που αποκλειστήκαμε κυρίως λόγω γηπέδου, επειδή οι λόγοι που αποκλειστήκαμε είναι διαφορετικοί. Στο κύπελλο αποκλειστήκαμε λόγω κατάστασης χλοοτάπητα, ενώ στο ουέφα αποκλειστήκαμε λόγω διαστάσεων χλοοτάπητα. Άρα
μαζί με την ανακατασκευή, ευκαιρία είναι να μεγαλώσει το γήπεδο (με το 102*62 που έχεις κόβεσαι, με το 105*65,5 που είναι εφικτό δεν κόβεσαι) κάτι που είναι ON/OFF κριτήριο μέχρι τα πλέι οφ των ομίλων. Για τις άλλες προδιαγραφές που χρειάζονται μπορεί να βρεθούν διάφορες λύσεις και δεν είναι όλες ON/OFF κριτήριο δηλαδή κάποιες μπορεί να παραβλεφθούν όπως γίνεται σε άλλα γήπεδα. Για τους ομίλους χρειάζονται περισσότερα πράγματα, αλλά ας φτάσουμε πρώτα μέχρι τα πλέι οφ κι ας μην παίξουμε στα Γιάννενα στους ομίλους.
Και ερχόμαστε στο
κόστος, το οποίο εκτιμήθηκε επίσημα από τη Λίγκα και το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο.
Προχθεσινό ρεπορτάζ από gazzetta:
Η λύση για «Ζωσιμάδες»
Για το γήπεδο των «Ζωσιμάδων» η λύση που προτάθηκε στην Λίγκα είναι πλήρης ανακατασκευή του χλοοτάπητα. Ξήλωμα δηλαδή και νέο φυσικό χόρτο.
Για να συμβεί αυτό χρειάζεται ένα κονδύλι 200.000 ευρώ και εργασίες για διάστημα ενός μηνός. Η εναλλακτική του πλαστικού χόρτου απορρίπτεται διότι και ενδεδειγμένη δεν θεωρείται και ενώ θα χρειαστεί και 700.000 ευρώ. Στην Λίγκα έχουν την πεποίθηση πως θα βρουν την απαιτούμενη λύση. Κατά τα άλλα ζητήθηκαν προτάσεις και για τα άλλα 9 γήπεδα του πρωταθλήματος που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα. Στην Super League έχουν ως στόχευση όλα τα γήπεδα να είναι όπως πρέπει τη νέα χρονιά. Σε διαφορετική περίπτωση του χρόνου στο διάστημα 15 Δεκεμβρίου με 28 Φεβρουαρίου όσοι σύλλογοι έχουν... θέμα με τα γήπεδά τους θα υποχρεωθούν να παίζουν αλλού.
Το πλήρες ρεπορτάζ εδώ:
http://www.gazzetta.gr/football/article/1041339/i-lysi-gia-zosimadesΟι ειδικοί λένε 200 χιλιάρικα και εργασίες 1 μήνα.
Εγώ θα σου βάλω
300 χιλιάρικα και εργασίες 2 μηνών (Μάιο – Ιούνιο).
Το θέμα είναι ποιος θα τα βάλει.
Και το θέμα είναι ποιος φταίει για την κατάντια που το γήπεδο είναι χοιροστάσιο - πατατοχώραφο - ναρκοπέδιο.
Εδώ ο καθένας έχει την άποψή του, οι συμβάσεις που υπογράφονται αλληλοαναιρούνται από άρθρο σε άρθρο και γενικά δε βγάζεις άκρη. Σεβαστές όλες οι απόψεις.
Δεν είναι όμως η πρώτη φορά στην Ελλάδα που υπάρχουν προβλήματα σε εθνικο στάδιο που φιλοξενεί μια ΠΑΕ. Εκεί υπάρχει όμως συνεργασία. Τα παραδείγματα είναι πάρα πολλά, αλλά αυτό που συμβαίνει στα Γιάννενα εδώ και χρόνια με τις αλληλοκατηγορίες δεν έχει προηγούμενο. Δεν κάθονται να λύσουν το πρόβλημα, το μόνο που τους νοιάζει είναι η αποποίηση ευθυνών και οι αλληλοκατηγορίες. Το θέμα όμως είναι ότι η δυσφήμιση για τα Γιάννενα είναι τεράστια. Τέτοιο ρεζίλι δεν έχει ξαναγίνει. Ξεφτιλιζόμαστε. Και με το να μην λύνεις το πρόβλημα αλλά να κατηγορείς τον άλλο γίνεσαι 2 φορές ρεζίλι και είσαι 3 φορές «χωριάτης» σαν άνθρωπος. Η χωριατιά που βγάζει η κόντρα για το γήπεδο είναι απίστευτη. Θα πρέπει να το καταλάβουν αυτό και ο Χριστοβασίλης και η διοίκηση του σταδίου.
Έστω ότι πρέπει να τα βάλει τα λεφτά μόνο ένας από τους 2:
Α) Στην περίπτωση που πρέπει να τα βάλει μόνο ο ΧΒ τα λεφτά, τα 300 χιλιάρικα είναι
σχετικά λίγα. Η ομάδα τα επόμενα 10 χρόνια μπορεί να βγει άλλες 3-4 φορές Ευρώπη. Το Ζωσιμάδες είναι υπερόπλο για τις προκρίσεις (βλέπε περίπτωση Οντ). Αν μια πρόκριση είναι 250 χιλιάρικα, τότε η επένδυση θα σου κάνει απόσβεση και με το παραπάνω.
Β) Στην περίπτωση που πρέπει να τα βάλει μόνο το κράτος τα λεφτά. Το αν είναι πολλά λεφτά ή όχι το κρίνεις με βάση το τι δίνεται για άλλα έργα. Δε χρειάζεται πολύς κόπος. Μπαίνεις στο διαύγεια και βλέπεις τι έργα πληρώνει ο φορολογούμενος. Τα λεφτά που δίνονται μόνο σε διάφορα έργα αναπλάσεων χωριών κάθε χρόνο μετριούνται σε πολλά εκατομμύρια. Προσοχή, δε μιλάω για έργα άμεσης ανάγκης και επιβίωσης, αλλά για απλά έργα που θα αλλάξουνε την πλακόστρωση στην πλατεία στο χωριό. Είναι εξωφρενικό να δίνεται εν μέσω κρίσης 1 μύριο ευρώ για την ανάπλαση πλατείας και πεζοδρομήσεις της Κάτω Ραχούλας που έχει 8 κατοίκους (υπάρχει τέτοιο έργο το 2016 – δε θέλω να πω σε ποιο χωριό, πάντως το χωριό έχει 8 κατοίκους και το καλοκαίρι βαριά 300 άτομα) και συνολικά πολλά εκατομμύρια ευρώ σε χωριά που δεν πατάει κανένας και να γινόμαστε ρεζίλι πανελληνίως για 300 χιλιάρικα.
Η ανταπόδοτικότητα στο κράτος είναι η μη δυσφήμιση αλλά και η τουριστική προβολή στις επιτυχίες της ομάδος.
Προσωπικά κρίνω τα 300 χιλιάρικα
πολύ μικρό ποσό δημοσίας δαπάνης για την ανακατασκευή των Ζωσιμάδων. Ο καθένας βέβαια έχει τις απόψεις του.
* ΥΓ.
Αντίστοιχα μπορεί να αναφερθεί το παράδειγμα του Τζαλακώστα και της Καστοριάς.
Ο γραφικός Τζαλακώστας είναι ένας από τους 1000άδες έλληνες παίκτες παλαιότερων δεκαετιών που όμως μέχρι να γεράσει όλοι θα θυμούνται οτι έπαιξε εναντίον της Μαντσεστερ Γιουνάιτεντ σαν παίκτης του Αθηναικού. Ότι και να έκανε ο τζαλακώστας από τότε είχε πολλούς πόντους παραπάνω λόγω υπεραξίας και διαφήμισης που του έδωσε ένα μόνο ματς. Σε σύγκριση με άλλες γραφικές φιγούρες της εποχής όπως ο Τζαννετουλάκος, ο Μπασμπανάς ή ο Κασδοβασίλης, ο Τζαλακώστας τους τρώει όλους.
Και η Καστοριά είναι γνωστή στον μέσο έλληνα πολίτη για 3 πράγματα. επειδή έχει λίμνη, επειδή έχει γούνες και επειδή κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδος του 80. Το τελευταίο της έδωσε υπεραξία, όχι μόνο σαν ομάδα, αλλά και σαν πόλη. πχ στη συζήτηση για το που θα πάει χειμερινές διακοπές μια οικογένεια που μένει πχ στην Αθήνα, η Καστοριά προτιμάται από τους ποδοσφαιρόφιλους.
Σαν ομάδα,
αλλά κυρίως σαν πόλη, έχουμε φτάσει στο σημείο να διεκδικούμε με καλές πιθανότητες να γίνουμε Τζαλακώστας ή Καστοριά. Όχι φυσικά σαν αξία, αλλά σαν σημείο αναφοράς που σε απογειώνει για τις επόμενες δεκαετίες και θα κάνεις κάτι που σου δίνει υπεραξία και όλοι θα το θυμούνται.
Αλλά αυτές τις πιθανότητες δυστυχώς δε μπορέσαμε να τις διεκδικήσουμε εξαιτίας του γηπέδου και της χωριατιάς που κυριαρχεί στην πόλη μας και γιαυτό είναι να χτυπάς το κεφάλι σου στον τοίχο.
Είμαι όμως πολύ αισιόδοξος για τα επόμενα χρόνια...
